My Sweet Butler (รักมัดใจนายพ่อบ้าน)

ในวันที่แสงแดดแรงจ้าเด็กหนุ่มที่ชื่อวิหคได้ถือใบปลิวที่เขียนไว้ว่า
รับสมัครพ่อบ้านหรือแม่บ้าน1อัตรา ค่าจ้างตามมาตรฐานมีที่พักให้สามารถทำงานเป็นแบบพาร์ทไทม์ได้

"ที่นี่สินะบ้านที่ฉันจะต้องมาทำงานที่นี่ เอาละ" 

วิหคได้เดินเข้ามาผ่านประตูใหญ่ที่อยู่ด้านนอก เมื่อเดินมาข้างในสภาพสวนข้างนอกดูไม่ค่อยดีมากเท่าไหร่นัก ทั้งรูปปั้นที่ตะไคร่เกาะไหนจะดอกไม้ที่ไกล้ตายแล้ว วิหคได้มองแล้วทำได้เพียงแต่ถอนหายใจว่าถ้าเขาได้ทำงานที่นี่คงลำบากเป็นแน่แท้ เมื่อมองขึ้นไปข้างบนสภาพสีบ้านมีบางส่วนที่หลุดลอกแต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้วิหคหวั่นไหวแต่อย่างใดเมื่อเขาก้าวมาถึงประตูที่จะเข้าบ้านเมื่อเปิดมาก็พบกับ Maid คนหนึ่งก้มโค้งคำนับอย่างสุภาพ

"สวัดดีคะไม่ทราบว่าคุณมีธุระอะไรหรือเปล่าค่ะ?"  

"อ่อคือพอดีผมเห็นใบปลิวรับสมัครพ่อบ้านเพิ่มก็เลยก่ะว่าจะมาหางานพิเศษทำน่ะครับ"

"อย่างนั้นหรอกเหรอคะ? งั้นเชิญเดินตามมาทางนี้ได้เลยคะ" สาวรับใช้ได้เดินนำหน้าวิหคไปยังชั้นสำนักงานของบ้านหลังนี้

"คือผมชื่อวิหคครับ...เอ่อคือว่า!...คุณชื่ออะไรเหรอครับ?"

"ดิฉันชื่อลิซาเบธค่ะ เป็นคนที่มาอาศัยอยู่ที่นี่มานานสัก2ปีได้แล้วละ คุณชื่อวิหคสินะค่ะ? เป็นชื่อที่ฟังดูแล้วรู้สึกเป็นอิสระมากเลยคะ"

"ใครๆก็บอกอย่างนั้นล่ะครับว่าแต่เจ้าของบ้านที่นี่เป็นคนยังไงเหรอครับ?"

"ก็เป็นสาวน้อยที่อยู่บ้านเพียงลำพังเพราะพ่อ-แม่ของเธอต้องไปทำงานอยู่ที่ต่างประเทศน่ะคะที่จริงเธอก็ไม่ได้เหงามากเท่าไหร่นักเพราะเธอเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือและการที่ดิฉันมาที่นี่ก็เพราะตอนนั้น...เอ...ฉันจำไม่ได้แล้วละคะ"

อลิซาเบธตัดจบประโยคเพราะเธอไม่สามารถเล่ามากกว่านี้ไม่อย่างนั้นวิหคอาจจะสงสัยในตัวเธอว่าเธอเป็นใคร

"เอาละมาถึงแล้วละคะเชิญเข้าไปได้เลยค่ะส่วนดิฉันจะจัดการเรื่องอาหารเย็นให้คุณหนูก่อนนะคะ" อลิซาเบธได้ยิ้มกับกับวิหคก่อนที่จะเดินกลับไปยังห้องโถง

เมื่อวิหคเดินเข้ามาภายในห้องนั้นเหมือนเป็นห้องสำนักงานเล็กๆที่ตกแต่งแบบเรียบๆไม่ได้ดูโออ่ามากนักส่วนชั้นหนงสือค่อนข้างมีฝุ่นจับเป็นบางส่วน โซฟาสีเลือดหมูที่ดูจะนุ่มและภาพวาดเด็กสาวคนหนึ่งแปะที่ผนังและเด็กสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้และหันหน้าไปทางหน้าต่างและนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องโหดๆและหื่น (แบบไม่เรท) ของนายพ่อบ้านคนนี้!