ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : the vampire
เหวอ!!! อย่าทำข้า! นายท่าน ท่านเป็นอะไรของท่าน!! เราเป็นพวกเดียวกันไม่ใช่เหรอ พวกเดียวกันไง
ท่า....! ปีศาจชั้นต่ำตนนี้ยังพูดไม่ขาดคำหัวของเขาก็กระเด็นออกจากบ่า ในตอนนี้ซิเอลไม่ฟังใครอีกต่อไปแล้ว
ในหัวของเขาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น เขาหมายจะฆ่าล้างปีศาจทุกตนทั้งๆที่พวกเขานั้นก็เคยเป็นพวกเดียวกัน
เมื่อบรรดาปีศาจทั้งหมดรู้แล้วว่าซิเอลคนที่เคยเป็นเจ้านายของพวกเขาได้แปรภักษ์ ทั้งหมดจึงดาหน้าเข้ามาหาซิเอล
แต่มันเหมือนกับดาหน้าไปให้ฆ่าง่ายๆ ไม่ว่าปีศาจชั้นต่ำหรือชั้นกลางพวกนั้นจะดาหน้าเข้าไปเป็นร้อยๆ ทั้งหมดก็ต้อง
ถูกบั่นศีรษะหรือไม่ก็ขาดเป็นสองท่อน นี่คือผลที่เขาเป็นถึงบุตรชายของผู้ครองโลกปีศาจ พลังของเขานั้นช่างยิ่งใหญ่
เสียงกรีดร้องทรมานของมนุษย์แปรเปลี่ยนเป็นเสียงกรีดร้องทรมานของปีศาจดังก้องโหยหวนไปในบัลดล ในขณะที่ซิเอลกำลังเข่นฆ่าพวกเดียวกันอย่างบ้าคลั่งนั้น ก็มีปีศาจชั้นลอร์ดตนหนึ่งที่มีพลังมากพอที่จะรับดาบของซิเอลเอาไว้ได้
เสียงดาบสองเล่มปะทะกันก่อให้เกิดเสียงดังกังวาน และประกายไฟแตกกระจายไปทั่ว [เคร้ง!!!!]
เมนอส - .... ทำบ้าอะไรของท่านหนะ นายน้อย!!!
ซิเอล - เมนอสงั้นรึ.... เห็นแก่ที่เจ้าเลี้ยงดูข้ามาตั้งแต่ยังเล็ก ข้าจะไม่ฆ่าเจ้า ถอยไปซะ!
เมนอส - ..... โปรดให้ข้าจับกุมตัวท่านเถอะ!! ตอนนี้พี่ชายท่านโกรธมากเมื่อได้รู้ว่าท่านกลายเป็นอย่างนี้
ไปกับข้าแล้วข้าจะพูดแก้ต่างให้ท่านเองนายน้อย!
ซิเอล - ถ้าเจ้าไม่ถอย....... ข้าก็คงต้องฟันเจ้า....
เมนอส - ...... นายน้อย!!! ท่านบ้าไปแล้ว!!!! พอกันที!! ข้าจะหยุดท่านซะ!!
รับไปซะ!!!!!! คมดาบสุญญากาศ!!!!!!!
เมนอสได้ตวัดดาบด้วยความเร็วเหนือแสง ก่อให้เกิดเป็นคมมีดสุญญากาศที่รุนแรง จะไม่มีวัตถุใดๆในโลกที่จะทนต่อคมมีดสุญญากาศได้ แต่หลังจากที่เมนอสได้ฟันลงไป ก็เห็นแต่พื้นดินเป็นหลุมกว้างเนื่องจากแรงดันในการฟัน แต่ไม่เห็นซิเอล ที่เป็นเป้าหมายของการฟัน ในขณะที่เมนอสกำลังงงอยู่นั้น เขาก็รู้สึกได้ว่ามีดาบมาอยู่
ที่ข้างๆคอของเขาซะแล้ว......
ซิเอล - กระบวนท่าก็รุนแรงอยู่หรอกนะ..... แต่ขาดความเร็วไปหน่อย....
เมนอส - ตะ.......ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!
ซิเอล - ขอโทษทีนะ... ข้าคงต้องทำให้เจ้าขยับไม่ได้ไปซักพัก...
ฉั่วะ!!!! ซิเอลตวัดดาบไปที่คอของเมนอส เลือดของเมนอสพุ่งกระฉูดออกมาเหมือนน้ำพุ นี่ถ้าเป็นมนุษย์ธรรมดาคงจะต้องตายตรงนั้นแน่นอน แต่สำหรับปีศาจอย่างเขา โดนเท่านี้อย่างมากก็ขยับไม่ได้หลายชั่วโมง
เมนอส - อะ... อ๊ากกกกกกก!!!
ซิเอล - เจ้าจะขยับไม่ได้ราวๆ2ชั่วโมง จงนอนอยู่ตรงนี้นิ่งๆซะเถอะ...
เมนอส - ฮึ่ม..... ฆ่าข้าซะ!! จะได้จบๆไป นักรบชั้นนำของโลกปีศาจเช่นข้าต้องมาแพ้ให้กับผู้ที่มีอายุเพียง100ปี
เช่นนายน้อยอับอายเกินกว่าที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!!!
ซิเอล - ....... ข้าบอกแล้วไง... เจ้าเป็นผู้มีพระคุณของข้า.. ดังนั้นข้าจะไม่ฆ่าเจ้า.....
หลังจากนั้นซิเอลก็ได้หันหลังเดินจากไป ทิ้งให้เมนอสนอนจมกองเลือดไว้เบื้องหลัง
เมนอส - ชะ! ช้าก่อน!!! ท่านไม่เพียงแต่ช่วงชิงเกียรติของนักรบไป!! ท่านยังช่วงชิงแม้กระทั้ง
ความตายเยี่ยงนักรบของข้าไป!! ได้โปรดฆ่าข้าเถอะนายน้อย นายน้อย!!!!!......
อึก!!! .. . ... ฝันบ้าๆอย่างนี้อีกแล้วรึเนี่ย....... ตั้งแต่วันก่อนที่เจ้านั่นมาเราก็ฝันอย่างนี้ตลอด.... สงสัยจะจริงอย่างที่บอก...เราคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน... คงได้เวลาที่จะเตรียมตัวเตรียมใจซะแล้วหละมั้ง.......
/ [ก๊อกๆ ] ท่านคะของที่ท่านสั่งได้แล้วค่ะ / มีเสียงเคาะที่ประตูห้องนอนของบาทหลวงปีเตอร์ เขาจึงลุกขึ้นไปเปิดประตู
ลีออน - นี่ค่ะท่าน เลือดกรุ๊ป b จำนวน10ถุง ที่ท่านใช้ให้ลีออนไปขอที่โรงพยาบาลเมื่อวานนี้ค่ะ
ปีเตอร์ - ขอบใจนะลีออน ช่วยได้มากเลย
ลีออน - ว่าแต่ท่านจะเอามันไปทำอะไรเหรอคะ ตั้งมากมายขนาดนี้
ปีเตอร์ - อ่อ เอาไว้ใช้ตอนฉุกเฉินหนะ เผื่อมีคนเป็นอะไรไปหนะ ไม่ต้องใส่ใจหรอก.. กลับไปทำงานต่อซะนะ...
ลีออน - ค่ะท่าน …
เมื่อลีออนได้เดินออกไป ปีเตอร์ก็ได้ล๊อกประตูห้องของเขา จากนั้นเขาก็เดินไปที่ตู้ใส่สมุดที่อยู่ริมในสุดของห้อง
เมื่อเลื่อนมันออกจะพบว่าที่พื้นมีประตูลงไปชั้นใต้ดิน ซึ่งปีเตอร์ได้เป็นคนทำไว้เอง นี่คืออุโมงค์ทางลับที่จะเชื่อมจากห้องนอนของปีเตอร์ ไปที่ห้องๆหนึ่งซึ่งอยู่ใต้ดิน
เมื่อปีเตอร์ได้มาถึงห้องลับที่ว่านี้เขาก็ได้พบกับชายหนุ่มคนหนึ่งแต่งตัวคล้ายๆภารโรงนอนเล่นอยู่ ซึ่งจริงๆแล้วเขาก็เป็นภารโรงของวิหารแห่งนี้เอง แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขามาจากไหน และพักอยู่ตรงไหน มีแต่ปีเตอร์เพียงคนเดียวที่รู้ว่า
จริงๆแล้วเขาก็พักอยู่ใต้ดินวิหารนี้นี่เอง
ปีเตอร์ - เฮ้ๆ อู้งานอีกแล้วนะนาย วันนี้นายต้องไปกวาดเศษใบไม้ที่จัตุรัสกลางนี่นา
ภารโรง - ค่ำๆหน่อยค่อยทำละกัน
ปีเตอร์ - ขี้เกียดอย่างนี้เดี๋ยวก็ไม่ให้เลือดซะหรอก
ภารโรง - ปะโถ่....นายน่าจะรู้ว่าชั้นสู้แดดไม่ค่อยได้ ทำไปทำมาเดี๋ยวหน้ามืดเปล่าๆ
ปีเตอร์ - อ้างแดดอีกแล้วนะ..... ถ้าเป็นเพื่อนๆหรือลูกหลานนายก็อาจจะใช่ แต่ระดับนายนี่
ต่อให้เอาดวงอาทิตย์มากองไว้ตรงหน้าก็คงไม่ไหม้ไปใช่มั้ยหละ ...
วาลาดิเมี่ยน นอสเฟอราตูว ดูลาฮาน........
ภารโรง - ..........ชั้นบอกนายกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกชั้นด้วยชื่อโบราณแบบนั้น....
ท่า....! ปีศาจชั้นต่ำตนนี้ยังพูดไม่ขาดคำหัวของเขาก็กระเด็นออกจากบ่า ในตอนนี้ซิเอลไม่ฟังใครอีกต่อไปแล้ว
ในหัวของเขาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น เขาหมายจะฆ่าล้างปีศาจทุกตนทั้งๆที่พวกเขานั้นก็เคยเป็นพวกเดียวกัน
เมื่อบรรดาปีศาจทั้งหมดรู้แล้วว่าซิเอลคนที่เคยเป็นเจ้านายของพวกเขาได้แปรภักษ์ ทั้งหมดจึงดาหน้าเข้ามาหาซิเอล
แต่มันเหมือนกับดาหน้าไปให้ฆ่าง่ายๆ ไม่ว่าปีศาจชั้นต่ำหรือชั้นกลางพวกนั้นจะดาหน้าเข้าไปเป็นร้อยๆ ทั้งหมดก็ต้อง
ถูกบั่นศีรษะหรือไม่ก็ขาดเป็นสองท่อน นี่คือผลที่เขาเป็นถึงบุตรชายของผู้ครองโลกปีศาจ พลังของเขานั้นช่างยิ่งใหญ่
เสียงกรีดร้องทรมานของมนุษย์แปรเปลี่ยนเป็นเสียงกรีดร้องทรมานของปีศาจดังก้องโหยหวนไปในบัลดล ในขณะที่ซิเอลกำลังเข่นฆ่าพวกเดียวกันอย่างบ้าคลั่งนั้น ก็มีปีศาจชั้นลอร์ดตนหนึ่งที่มีพลังมากพอที่จะรับดาบของซิเอลเอาไว้ได้
เสียงดาบสองเล่มปะทะกันก่อให้เกิดเสียงดังกังวาน และประกายไฟแตกกระจายไปทั่ว [เคร้ง!!!!]
เมนอส - .... ทำบ้าอะไรของท่านหนะ นายน้อย!!!
ซิเอล - เมนอสงั้นรึ.... เห็นแก่ที่เจ้าเลี้ยงดูข้ามาตั้งแต่ยังเล็ก ข้าจะไม่ฆ่าเจ้า ถอยไปซะ!
เมนอส - ..... โปรดให้ข้าจับกุมตัวท่านเถอะ!! ตอนนี้พี่ชายท่านโกรธมากเมื่อได้รู้ว่าท่านกลายเป็นอย่างนี้
ไปกับข้าแล้วข้าจะพูดแก้ต่างให้ท่านเองนายน้อย!
ซิเอล - ถ้าเจ้าไม่ถอย....... ข้าก็คงต้องฟันเจ้า....
เมนอส - ...... นายน้อย!!! ท่านบ้าไปแล้ว!!!! พอกันที!! ข้าจะหยุดท่านซะ!!
รับไปซะ!!!!!! คมดาบสุญญากาศ!!!!!!!
เมนอสได้ตวัดดาบด้วยความเร็วเหนือแสง ก่อให้เกิดเป็นคมมีดสุญญากาศที่รุนแรง จะไม่มีวัตถุใดๆในโลกที่จะทนต่อคมมีดสุญญากาศได้ แต่หลังจากที่เมนอสได้ฟันลงไป ก็เห็นแต่พื้นดินเป็นหลุมกว้างเนื่องจากแรงดันในการฟัน แต่ไม่เห็นซิเอล ที่เป็นเป้าหมายของการฟัน ในขณะที่เมนอสกำลังงงอยู่นั้น เขาก็รู้สึกได้ว่ามีดาบมาอยู่
ที่ข้างๆคอของเขาซะแล้ว......
ซิเอล - กระบวนท่าก็รุนแรงอยู่หรอกนะ..... แต่ขาดความเร็วไปหน่อย....
เมนอส - ตะ.......ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!
ซิเอล - ขอโทษทีนะ... ข้าคงต้องทำให้เจ้าขยับไม่ได้ไปซักพัก...
ฉั่วะ!!!! ซิเอลตวัดดาบไปที่คอของเมนอส เลือดของเมนอสพุ่งกระฉูดออกมาเหมือนน้ำพุ นี่ถ้าเป็นมนุษย์ธรรมดาคงจะต้องตายตรงนั้นแน่นอน แต่สำหรับปีศาจอย่างเขา โดนเท่านี้อย่างมากก็ขยับไม่ได้หลายชั่วโมง
เมนอส - อะ... อ๊ากกกกกกก!!!
ซิเอล - เจ้าจะขยับไม่ได้ราวๆ2ชั่วโมง จงนอนอยู่ตรงนี้นิ่งๆซะเถอะ...
เมนอส - ฮึ่ม..... ฆ่าข้าซะ!! จะได้จบๆไป นักรบชั้นนำของโลกปีศาจเช่นข้าต้องมาแพ้ให้กับผู้ที่มีอายุเพียง100ปี
เช่นนายน้อยอับอายเกินกว่าที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!!!
ซิเอล - ....... ข้าบอกแล้วไง... เจ้าเป็นผู้มีพระคุณของข้า.. ดังนั้นข้าจะไม่ฆ่าเจ้า.....
หลังจากนั้นซิเอลก็ได้หันหลังเดินจากไป ทิ้งให้เมนอสนอนจมกองเลือดไว้เบื้องหลัง
เมนอส - ชะ! ช้าก่อน!!! ท่านไม่เพียงแต่ช่วงชิงเกียรติของนักรบไป!! ท่านยังช่วงชิงแม้กระทั้ง
ความตายเยี่ยงนักรบของข้าไป!! ได้โปรดฆ่าข้าเถอะนายน้อย นายน้อย!!!!!......
อึก!!! .. . ... ฝันบ้าๆอย่างนี้อีกแล้วรึเนี่ย....... ตั้งแต่วันก่อนที่เจ้านั่นมาเราก็ฝันอย่างนี้ตลอด.... สงสัยจะจริงอย่างที่บอก...เราคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน... คงได้เวลาที่จะเตรียมตัวเตรียมใจซะแล้วหละมั้ง.......
/ [ก๊อกๆ ] ท่านคะของที่ท่านสั่งได้แล้วค่ะ / มีเสียงเคาะที่ประตูห้องนอนของบาทหลวงปีเตอร์ เขาจึงลุกขึ้นไปเปิดประตู
ลีออน - นี่ค่ะท่าน เลือดกรุ๊ป b จำนวน10ถุง ที่ท่านใช้ให้ลีออนไปขอที่โรงพยาบาลเมื่อวานนี้ค่ะ
ปีเตอร์ - ขอบใจนะลีออน ช่วยได้มากเลย
ลีออน - ว่าแต่ท่านจะเอามันไปทำอะไรเหรอคะ ตั้งมากมายขนาดนี้
ปีเตอร์ - อ่อ เอาไว้ใช้ตอนฉุกเฉินหนะ เผื่อมีคนเป็นอะไรไปหนะ ไม่ต้องใส่ใจหรอก.. กลับไปทำงานต่อซะนะ...
ลีออน - ค่ะท่าน …
เมื่อลีออนได้เดินออกไป ปีเตอร์ก็ได้ล๊อกประตูห้องของเขา จากนั้นเขาก็เดินไปที่ตู้ใส่สมุดที่อยู่ริมในสุดของห้อง
เมื่อเลื่อนมันออกจะพบว่าที่พื้นมีประตูลงไปชั้นใต้ดิน ซึ่งปีเตอร์ได้เป็นคนทำไว้เอง นี่คืออุโมงค์ทางลับที่จะเชื่อมจากห้องนอนของปีเตอร์ ไปที่ห้องๆหนึ่งซึ่งอยู่ใต้ดิน
เมื่อปีเตอร์ได้มาถึงห้องลับที่ว่านี้เขาก็ได้พบกับชายหนุ่มคนหนึ่งแต่งตัวคล้ายๆภารโรงนอนเล่นอยู่ ซึ่งจริงๆแล้วเขาก็เป็นภารโรงของวิหารแห่งนี้เอง แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขามาจากไหน และพักอยู่ตรงไหน มีแต่ปีเตอร์เพียงคนเดียวที่รู้ว่า
จริงๆแล้วเขาก็พักอยู่ใต้ดินวิหารนี้นี่เอง
ปีเตอร์ - เฮ้ๆ อู้งานอีกแล้วนะนาย วันนี้นายต้องไปกวาดเศษใบไม้ที่จัตุรัสกลางนี่นา
ภารโรง - ค่ำๆหน่อยค่อยทำละกัน
ปีเตอร์ - ขี้เกียดอย่างนี้เดี๋ยวก็ไม่ให้เลือดซะหรอก
ภารโรง - ปะโถ่....นายน่าจะรู้ว่าชั้นสู้แดดไม่ค่อยได้ ทำไปทำมาเดี๋ยวหน้ามืดเปล่าๆ
ปีเตอร์ - อ้างแดดอีกแล้วนะ..... ถ้าเป็นเพื่อนๆหรือลูกหลานนายก็อาจจะใช่ แต่ระดับนายนี่
ต่อให้เอาดวงอาทิตย์มากองไว้ตรงหน้าก็คงไม่ไหม้ไปใช่มั้ยหละ ...
วาลาดิเมี่ยน นอสเฟอราตูว ดูลาฮาน........
ภารโรง - ..........ชั้นบอกนายกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกชั้นด้วยชื่อโบราณแบบนั้น....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น