คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ความฝัน
ง่ำๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จั้บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงการกินอาหารของจอมตะกละในห้องนั้น ทำเอากวางน้อยแทบสติแตก
“อ้าก!!!! ไปตายอดตายอยากกันมาจากไหนฟะเนี่ย” กวางน้อยควันแทบออกจมูก
“เห็นบ้านตูเป็นไรฟะ อ้าก!!!!!” ช้อบเป้อหัวแทบระเบิด
“เอาเถอะ ใจเย็นๆ พวกเขาแค่หิวกันเท่านั้นเอง เปิดเข้าไปดูหน่อยล่ะกัน”
แอ้ด…
“อึ้ก!!!” กวางน้อยหน้าไร้ความรู้สึกชั่วขณะ ก่อนที่มันจะระเบิดออกมา
บูม!!! Game over! เลือดกระจายนอนสลบไปทันที
“แง่กๆ…..“ นอนดิ้นทุรนทุรายเพราะขาดเลือดชั่วคราว
ทางด้านโซโล
“แล้วเราจะหาบอสของเธอได้ยังไงล่ะ” เขาถาม
“ไม่ต้องห่วง ฉันมีเต่าน่ะ” หล่อนพูด
“นี่ นายน่ะ จริงๆพวกเราจะไปที่อลาบาสต้าด้วยเต่าเธอแล้วล่ะ” เจ้าหญิงพูด
“งั้นเหรอ…..”
“แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะบอกว่ายังมีธุระที่เหลือต้องทำอยู่ ก็งงๆเหมือนกัน”
ผู้หญิงชุดขาวยืนเงียบเล็กน้อย เหมือนมีไรบางอย่าง
“ไปเมืองอลาบาสต้ากันเถอะ Mr.ten” เธอบอกเขา
“อืม” โซโลพยักหน้าเล็กน้อยทำไรไม่ถูกนัก
“เฮ้ๆ ไหนว่ามีธุระไง นี่เธอ…..” เจ้าหญิงพูด
“ไม่มีแล้วล่ะ” เธอพูดหน้าตาเฉย
“หา! แล้วที่ให้เดินวนไปวนมาเหมือนหาใครในเกาะ หมายความว่าไงน่ะ”
“นี่ อยากกลับบ้านไหมเจ้าหญิง”
“อึ้ก!ค่ะ ไม่ถามแล้วจ้า” เจ้าหญิงผวา เธอผู้นั้น
ตึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เต่ายักวิ่งมา เธอคนนั้นกระโดดขึ้นไปหลังเต่า โซโลอุ้มเจ้าหญิงกระโดดขึ้นไปด้วย และมุ่งหน้าไปที่
อลาบาสต้าโดยทันที แต่เจ้าหญิงก็แอบหน้าแดงเพราะถูกเขาอุ้มด้วยเช่นกัน
ในห้องบ้านช้อปเป้อ
ลูฟี่กับนามิกำลังหลับพักผ่อนอยู่นั้น นามิลืมตาก่อนเขาและมองหน้าเขาตอนหลับอย่างสบายใจ
“นี่ฉันกลายเป็นของเขา ตั้งแต่เมื่อไรนะ จอมตะกละคนนี้”
“แต่ก็อบอุ่นดีนะ….” นามินึกถึงใครบางคนเข้าที่เคยกอดให้ความอบอุ่นเธอไม่แพ้กัน
“……….” นามิแอบเงียบไป
“อ้าว ตื่นแล้วเหรอ นามิ” จอมตะกละลืมตาขึ้น
“จริงสิ นี่ลูฟี่ เธอจะทิ้งความฝันของเธอเหรอ” นามินึกได้
“แล้วเธอล่ะ จะทิ้งไหม?” เขาย้อนถาม
“…….” เธอมองหน้าเขา
“สำหรับฉันนะ นามิ จะทิ้งหรือไม่ทิ้งมันก็มีค่าเท่ากันน่ะ” ลูฟี่พูดขึ้น
“……….ใช่ จริงสินะ ลูฟี่ ฉันก็คิดงั้น ขอแค่เธออย่าเบื่อที่จะกินฉันก็พอ แค่นั้น”
.”…….งั้นเหรอ นี่เธอไม่เจ็บปวดเหรอ” ลูฟี่ถามซื่อๆ
“เจ็บปวดสิ ตอนนั้น แทบไม่อยากมีชีวิตอยู่เลยล่ะ”
“งั้นเหรอ…….” ลูฟี่ทำหน้ารู้สึกผิด
“อย่าเศร้าไปเลย ฉันชินแล้วล่ะ ลูฟี่” นามิยิ้มหัวเราะ
“แง่กๆ พวกเธอช่วยฉันด้วย……” เสียงนึงเรียกขึ้น
ทั้งสองคนหันไปมองที่ประตู เจอกับกวางน้อยดิ้นทุรนทุราย
“เฮ้ นายเป็นอะไรน่ะ” นามิถามกวางน้อย
“ฉันเสียเลือด…….” พยายามลุกขึ้น
หมับ ลูฟี่เข้าไปอุ้มกวางน้อย มาวางบนเตียง
นามิกับลูฟี่ก็ยืนดูอยู่ข้างเตียงเป็นห่วง
“นี่พวกเธอฉันมีเรื่องขอร้องพวกเธออย่างนึง” กวางน้อยพูดขึ้น
“พวกเธอช่วยใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยทีได้ไหม…..”
พวกเขามองกันเอง แล้วก็ตกใจ
ว้าก *o*
ว้าย-o-
พึ่งรู้ตัวหรือนั้นทั้งสอง
ขอบคุณสำหรับติดตามผมมาตลอดนะครับ ขอโทษที่ทำให้เนื้อเรื่องค่อนข้างรั่วไปบ้าง
ได้ข่าวว่าเรื่องวันพีชนิยายจับคู่หายากสินะ ส่วนใหญ่เป็นyaoi หรือ ผมควรจะfanservice
บ้างดี หึๆ (จิ้นทุกรสชาติ)
ความคิดเห็น