DEATH NOTE

ลำดับตอนที่ #2 : ...2.my friend

----------------------------------------------------------------------------------------



ตี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...เสียงบอกเวลารับประทานอาหารเช้าเด็กๆทุกคนทยอยกันเข้าไปในห้องโถงใหญ่ที่นั่นมีอาหารจัดเตรียมไว้ให้เด็กๆทุกคน  เด็กๆทุกคนจะมีที่นั่งของตนเอง การเเบ่งที่นั่งนั้นจะแบ่งโดยการใช้คะแนนสอบเป็นหลักคนที่ได้ที่หนึ่งแลสองของที่นี่จะได้นั่งหน้าสุดซึ่งเป้นทีๆใหล้กับคนผู้นั้น.........



เมื่อมาถึงห้องโถงใหญ่เนียร์เดินเข้าไปยังที่นั่งหน้าสุด ซึ่งเป็นที่นั่งของเขา  ถึงแม้ว่าที่นี่จะเป็นที่รับประทานอาหารแต่เนียร์ก็ยังพกจิ๊กซอของเขามาด้วย ในขณะที่รอเด็กๆคนอื่นเข้ามาในห้องโถง เนียร์มักจะต่อจิ๊กซอรอเสมอ.......ที่นั่งฝั่งตรงข้ามของเขานั้นไม่มีคนนั่งอยู่นานแล้ว.......อาจเป็นเพราะ ไม่มีใครมีคะแนนเหมาะสมที่จะเป็นที่2 ....



" อะไรกันฟ่ะเนี่ย อย่างชั้นเนี่ยได้เป็นแค่ที่2เองหรอ "  เสียงที่ฟังไม่คุ้นหูดังขึ้นจากฝั่งตรงข้ามของที่นั่ง    " ถ้าชั้นเจอหน้าไอ้ที่หนึ่งของที่นี่นะ ชั้นจะสอยมันให้ร่วงเลยคอยดู "



" เฮ้ เจ้าผมขาว ที่นั่งต่อจิ๊กซอ อยู่น่ะ "  เสียงยังคงดังขึ้นอีก 



" ผมเหรอ " เนียร์เงยหน้าขึ้นมองคู่สนทนาเขาพบ เด็กชายผมสีบลอนทอง ยาวประบ่า ดวงตาสีฟ้าสดใสซึ่งตอนนี้กำลังจ้องมองมาทางเขาอยู่..



นี่คงเป็นครั้งแรกในรอบปีที่มีเด็กในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าทักเขาก่อน และนี่คงเป็นครั้งแรกในรอบปีอีกเช่นกันที่เนียร์พูดคำอื่นนอกจากคำว่า .ครับ.



" ก็เอออ่ะสิ แกคิดว่าชั้นคุยอยู่คนเดียวอ่ะไงล่ะ  ว่าแต่ แกรู้ไหมว่าใครคือที่หนึ่งของที่นี่น่ะ" เด็กชายผมบลอนพูดขึ้นอีก    



' นี่เป็นคำถามที่ผมไม่อยากตอบเขาเลย  ถ้าผมพูดไปอนาคตของผมคงอยู่ที่โรงพยาบาลแน่ๆ ' เนียร์ก้มหน้าก้มตาต่อจิ๊กซอต่อไปโดยไม่ตอบคำถามของเด็กหนุ่มผมบลอน 



.....ในขณะรับประทานอาหารก็ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมาจากปากของเด็กหนุ่มผมบลอนอีกเลย....



----------------------------------------------------------------------------------------