การเมืองหมาๆ

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 ประธานาธิบดีหมาๆ

จากคอลัมน์-การเมืองหมาๆ/ปราโมทย์ นาครทรรพ

ใช่ว่าผมกลัวสมัครอยู่ว่างๆจะเขียนเรื่องแมวๆซะก่อน ผมเลยชิงตัดหน้าเขียนเรื่องหมาๆขึ้นมาซะเลย แต่เป็นเพราะผมเบื่อเห็นมีแต่คนเชียร์ทักษิณ สื่อก็พากันบ้าไปทั้งเมือง เลยคิดหมาๆขึ้นมา เขียนเล่นสนุกๆให้สอดคล้องกับวัฒนธรรมไทยดีกว่า เขาว่าคนไทยทำอะไรๆ ขอให้สนุกไว้ก่อน จะดีจะชั่ว ก็ชั่งหัวมัน
       
       เมื่อต้นเดือนมิถุนายนนี้ ผมไปเยี่ยมลอนดอนบ้านเก่า ตอนนั้นเขากำลังจะเลือกตั้งนายกเทศมนตรีอยู่พอดี โถ เงียบเหงาเป็นบ้า โปสเตอร์สักใบก็หาทำยายาก
       
       บังเอิญผมไปเจอะภาพโปสเตอร์ที่ถูกใจ 2 แผ่น เลยตัดใจซื้อมาทั้งๆที่ราคาแผ่นละตั้ง 8 ปอนด์ นึกในใจว่าทำยังไงหนอจึงจะได้เงินคืน ก็พอดีมองเห็นคำตอบ อยู่ที่ใต้โปสเตอร์แผ่นที่พิมพ์ให้ดูนี่หละครับ เขาบรรยายว่า Mad Dog and the Englishmen
       
       แปลตรงๆว่า “หมาบ้ากับคนอังกฤษ” อย่ากระนั้นเลย เขียนเรื่องนี้เล่นๆกันดีกว่า
       
       ทีแรกผมจะตั้งชื่อคอลัมน์ว่า “หมาบ้ากับคนอังกฤษ” นี่แหละ แต่พอนึกขึ้นได้ว่าเรื่องหมาๆมีอยู่ทุกประเทศ ที่เกี่ยวพันกับการเมือง ก็มีอยู่กระบุงโกย เลยเปลี่ยนชื่อเป็น “การเมืองหมาๆ”จะได้ลามไปประเทศอื่นๆ รวมทั้งไทยด้วย
       
       ผมขอแสดงความบริสุทธิ์ใจ ป้องกันตนเองไว้ก่อน คำว่าหมาๆที่ผมนำมาใช้นี้มาจากวัฒนธรรมฝรั่ง ทั้งที่เป็นวัฒนธรรมทั่วไปและวัฒนธรรมการเมือง ส่วนใหญ่ก็แปลตรงๆมาจากคำว่า dog โดยมิได้มีเจตนาจะดูถูกเหยียดหยาม หรือใส่ร้ายป้ายสีให้ผู้หนึ่งผู้ใดถูกเกลียดชังแต่อย่างใด ฝรั่งเคารพและมีสุภาษิตยกย่องหมาอย่างไร ผมก็อย่างนั้น
       
       จำได้ว่า ในสมัยที่ผมเรียนมหาวิทยาลัย ประเทศไทยเป็นสมุนอเมริกันอย่างแนบแน่น อาจารย์คึกฤทธิ์เขียนคำว่า “กุ๊ยอเมริกัน”ในสยามรัฐรายวัน ถูกอัยการแผ่นดินจับไปฟ้องอาญา หาว่าเป็นการดูหมิ่นและกระทำให้ทูตอเมริกันประจำกรุงเทพฯถูกเกลียดชัง ใครจะเชื่อว่า วันนี้ผมกำลังจะเขียนเรื่อง “ประธานาธิบดีหมาๆ” ได้ โดยไม่กลัวว่าอะไรจะเกิดขึ้น มิใช่เพราะว่าเราเลิกตามก้นอเมริกันเด็ดขาดแล้ว แต่เป็นเพราะว่าเรามีเสรีภาพมากขึ้น

ผู้ประท้วงในลอนดอน โค่นอนุสาวรีย์บุชเลียนซัดดัม

              หน้าหมาๆในการ์ตูนรูปนี้ หากเอาไปทายในเกมทศกัณฐ์รูปที่ 10 ก็มีหวังเสียเงิน 10 ล้านแน่ๆ เพราะใครๆก็เดาออกว่าเป็นรูปนายจอร์จ ดับเบิลยู. บุช ประธานาธิบดีคนปัจจุบันของสหรัฐอเมริกา
       
       มีคำพังเพยอยู่ว่า ประชาธิปไตยจะงอกงามยั่งยืน ประชาชนจะต้องพากันทะลึ่ง
       แต่ผู้นำการเมืองจะต้องมีขันติอดทน เหมือนคนหน้าด้านใครจะว่าอะไรๆก็ไม่ระคายเคือง ดังนั้น ในประเทศเจริญ การกล่าวขวัญถึงผู้นำจึงมีทุกรูปแบบ โดยประชาชนทุกหมู่เหล่า และผู้นำที่มีกุศโลบายก็จะเงียบเป็นเป่าสากอยู่ลูกเดียว
       
       รูปประธานาธิบดีหน้าหมาที่ผมซื้อในอังกฤษนี้ น่าจะขายดีในอเมริกาเช่นเดียว กัน ดีไม่ดีจะเดินขายกันเหมือนข้าวโพดคั่วหน้าโรงละคร เพราะคำบรรยายภาพนี้เป็นชื่อของละครดังที่บรอดเวย์ หากผมได้อ่านหรือดูเรื่องนี้เมื่อใด ผมจะเอามาเล่าให้ฟัง
       
       โปรดอย่าลืมว่า บุช เป็นประมุขประเทศอภิมหาอำนาจหนึ่งเดียวของโลกปัจจุบัน คนที่นิยมชมชอบอย่างจริงใจ หรืออยากเลียแข้งเลียขาบุช ต้องมีอยู่นับไม่ถ้วน ถึงแม้เขาจะได้รับเลือกตั้งมาอย่างไม่สง่างาม แพ้คู่ปรับคือ อัล กอร์ กว่า 500,000 คะแนน ระบบเลือกตั้งแบบเทกระจาดทั้งรัฐ แต่ละรัฐเป็นก้อนๆไม่เท่ากัน ที่เรียกว่า อีเลกโตรัล คอลเลจ การนับคะแนนที่โยกโย้และคลุมเครือในรัฐฟลอริดา ซึ่งน้องบุชเป็นผู้ว่าฯ และการแทรกแซงโดยศาลสูง เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์อเมริกัน จึงทำให้บุชได้เป็นประธานาธิบดี นักการเมืองและประชาสังคมอเมริกันมีสปิริตประชาธิปไตยสูงจึงยอมรับและให้เกียรติบุชตามควรแก่สถาบัน
       
       คนที่บ่นว่า การลงคะแนนแบบหมาๆ และระบบการเลือกตั้งหมาๆอย่างนี้ต้องแก้เสียทีก็ต้องมีอยู่อย่างแน่นอน

	31 สิงหาคม 2547 ในนิวยอร์ก แห่ 1,000หีบศพจำลองทหารอเมริกันเสียชีวิตในอิรัก

              ไม่มีประธานาธิบดีคนใดที่จะถูกดูถูกหัวเราะเยาะหยันโดยชาวอังกฤษเหมือนบุช พอเขาได้รับเลือก ไม่ว่านักการเมือง ปัญญาชน และสื่อ ต่างก็ค่อนขอดเหมาว่าบุชเป็นคนงี่เง่า ปัญญาต่ำ ยิ่งเมื่อบุชบุกอิรัก โดยไม่ฟังเสียงสหประชาชาติ หรือพันธมิตรเช่นแคนาดา ฝรั่งเศสและเยอรมนี ฯลฯ แต่ดันลากอังกฤษเข้าไปร่วมสำเร็จ ชาวอังกฤษโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ประท้วงไม่หยุดหย่อน จนนายกรัฐมนตรีอังกฤษเองแทบแย่ไปด้วย
       
       เดี๋ยวนี้เขาพูดกันทั้งเกาะอังกฤษว่าบุชเป็นผู้นำอเมริกันที่คนอังกฤษขยะแขยงที่สุดในประวัติศาสตร์ เมื่อบุชไปเยือนอังกฤษอย่างเป็นทางการเดือนพฤศจิกายน 2546 จึงต้องเผชิญกับการเดินขบวนประท้วงที่ใหญ่โตที่สุดเป็นประวัติการณ์ ที่จัตรัสทราฟัลก้าสนุกกันจนแทบไม่มีเนื้อที่ให้หายใจ
       
       ตำรวจอังกฤษที่ระดมกันไป 5,123 คนหัวร้างข้างแตกไปเป็นสิบ ผู้เดินขบวนถูกจับ 67 คน นับไข่เน่าที่ถูกปาไปทางบุชได้ 2,320 ฟอง
       
       นี่ก็คือที่มาอีกอันหนึ่งของคำว่า “หมาบ้าของชาวอังกฤษ” และประธานาธิบดีหมาๆ ชาวอังกฤษในโปสเตอร์ก็คือนายกรัฐมนตรีแบลร์นั่นเอง
       
       นึกถึงคราวที่บุชมาเยือนไทย ก็ให้ขำขันทัศนคติของผู้นำเมืองไทย ที่ปอดเสียจนขี้ขึ้นหัวขมองและหาทางกีดกันห้ามปรามการเดินขบวนคัดค้านอย่างน่าทุเรศ จนบุชต้องออกปากเองว่าไม่เป็นไร เป็นเรื่องธรรมดาของประชาธิปไตย
       
       การเดินขบวนประท้วงของชาวอเมริกันเอง สดๆร้อนๆเดี๋ยวนี้ที่สมัชชาเลือกตั้งพรรคริพับลิกัน ณ มหานครนิวยอร์ก เป็นการประท้วงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์อีกเหมือนกัน เดือนพฤศจิกายนนี้ก็จะรู้ว่าชาวอเมริกันจะเลือกประธานาธิบดีหมาๆเป็นสมัยที่สองหรือไม่
       
       ****
       คติพจน์หมาๆประจำฉบับ: If you pick up a starving dog and make him prosperous, he will not bite you; that is the principal difference between a dog and a man ถ้าคุณจับหมาหิวข้างถนนมาขุนจนอิ่ม มันจะไม่มีวันกัดคุณ นี่คือข้อแตกต่างสำคัญ ระหว่างหมากับคน--Mark Twain