ชีวิตการเป็นอาสาสมัครต่างประเทศ

ลำดับตอนที่ #8 : GNC>หนิง อาสาสมัคร รุ่นที่5[KOREA]

ภรพสชนัน จิตรอาษา (หนิง)

อาสาสมัครประเทศเกาหลี รุ่นที่5

ชั้นปีที่4 มหาวิทยาลัย บูรพา
เอก ศาสนาและปรัชญา

            คนส่วนใหญ่เวลานึกถึงต่างประเทศก็คงไม่พ้น เรื่องไปเพื่อท่องเที่ยว ไปเพื่อเรียนหนังสือ ไปเพื่อทำงาน หรืออะไรก็ตามเหล่านั้น แต่น้อยคนนักที่จะไปต่างประเทศเพื่อไป
“เป็นอาสาสมัคร”

            ฉันเป็นคนนึงที่ชอบในเรื่องราวของต่างประเทศ และความฝันเกี่ยวกับต่างประเทศของฉันก็มีอยู่มากมายเหมือนกัน ฉันเองก็คิดไม่ต่างจากคนส่วนใหญ่เท่าไร แต่พอได้พบกับโครงการอาสาสมัครต่างประเทศนั่นก็ทำให้ฉันคิดว่าการไปต่างประเทศก็ไม่จำเป็นต้องไปเรียน ไปเที่ยวเสมอไป และไอวายเอฟก็ให้โอกาสที่ดีนี้กับฉัน

            ฉันเลือกไปประเทศเกาหลีโดยที่ไม่มีความรู้เรื่องภาษาเกาหลีเลยสักนิด แต่ความอบอุ่น ความเป็นกันเองและความต้อนรับที่ดีของคนที่มูลนิธิทำให้ฉันเริ่มฝันเป็นภาษาเกาหลีและเริ่มเรียนรู้ภาษาเกาหลีได้ทีละนิดๆเหมือนเด็กที่กำลังเจริญเติบโต
 

เข้าร่วม WORLD CAMP2011 in Korea

            ขึ้นต้นด้วยอาสาสมัครฉันจึงเริ่มทำงานอาสาสมัครซึ่งหมายถึงงานอะไรก็ตามแต่ที่ทำด้วยใจอาสา ฉันเริ่มจากการทำความสะอาด ทำอาหาร งานเล็กๆ จนไปถึงเป็นสต๊าฟในงานจัดอบรมต่างๆ เช่น ค่ายนักเรียน ค่ายภาษาอังกฤษ งานอบรมเรื่องโลกของจิตใจ งานแสดงวัฒนธรรม เป็นต้น ซึ่งผ่านทางกิจกรรมเหล่านี้ทำให้ฉันเป็นคนที่มีความรับผิดชอบและกระตือรือร้นมากขึ้น บวกกับความสนุกที่เพิ่มทวีคูณขึ้นอีกด้วยเนื่องจากผ่านการทำกิจกรรมเหล่านี้ฉันสามารถพบปะเพื่อนใหม่ๆ ได้ฟังเรื่องราวใหม่ๆซึ่งทำให้ฉันตื่นเต้นมากเลยทีเดียว
 

ผู้ช่วยคุณครูสอนภาษาอังกฤษในENGLISH CAMP

อาสาสมัครแจกวารสาร
 

            ฉันอยู่ที่เกาหลีจนครบหมดทุกฤดู และฉันมีโอกาสได้สัมผัสกับความสวยงามของธรรมชาติอย่างใกล้ชิด ซึ่งเป็นอะไรที่แปลกใหม่สำหรับฉันมาก ฤดูต่างๆค่อยๆเปลี่ยนไปพร้อมๆกับใจของฉันที่มันเบิกบานขึ้นเรื่อยๆ และพบว่าอากาศหนาวเย็นหรือแม้กระทั่งวัฒนธรรมที่แตกต่างไม่เป็นอุปสรรคสำหรับฉันเลย
 

ที่เกาหลีก็มีดอกซากุระนะจ๊ะ 

อยู่กันให้ครบทุกฤดูเลย เอ้า!

เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกเวลา10เดือนสั้นราวกับ10วัน เมื่อฉันตกหลุมรักประเทศเกาหลีเข้าอย่างจัง ระยะเวลา10เดือนที่ฉันใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น ฉันได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างฉันไม่แต่เพียงรู้จักภาษาเกาหลีเท่านั้น ฉันยังรู้จักวัฒนธรรมและนิสัยใจคอของคนที่นั่นอีกด้วย สิ่งที่โครงการดีดีแบบนี้ให้ฉันผ่านกิจกรรมอาสาสมัคร การไปเที่ยวสถานที่ต่างๆ การร่วมงานระดับโลกอาหารเกาหลี ภาษาเกาหลี คนเกาหลี เพื่อนใหม่สังคมที่กว้างขึ้น ความคิดใหม่ ทั้งหมดนี้ฉันไม่มีวันลืมอย่างแน่นอน

ขนมแปแปโร่ที่ได้รับในเทศกาลแปแปโร(วันที่ 11เดือน11)

แข่งขันพูดภาษาเกาหลี

อิ่มจังตังค์อยู่ครบ

อาหารที่กินด้วยความขอบคุณก็ดีมากเลยใช่ไหมล่ะ??

เพื่อนๆในมูลนิธิเยาวชนสัมพันธ์นานาชาติสาขาพูซานตอนเหนือ

 น่าแปลกใจที่ต่างประเทศสำหรับฉันในตอนนี้ไม่ใช่แค่เพื่อไปท่องเที่ยวหรือไปเรียนหนังสืออีกต่อไป แต่มันเป็นเหมือนกับบ้านหลังที่สองคือครอบครัวที่พร้อมจะต้อนรับฉันทุกเมื่อซึ่งนั่นทำให้ฉันได้แต่พูดว่า “ขอบคุณจริงๆ”