คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : You only love 2
"ก็เรียกแล้วนายไม่หันมา"
"มีอะไรเหรอ"
"เอ่อ.."
ถ้าถามมันจะละลาบละล่วงไปมั้ยงะ
"หือ.."
"เอ่อ...คือ"
"อย่าบอกนะว่านายจะมาสารภาพรักกะฉันนะ"
"ไอ้บ้า คนหลงตัวเอง ไม่คุยด้วยแล้ว"
ผมหันหลังจะเดินกลับ ไม่รู้ก็ได้ แต่
หมับ
หมอนั่นคว้าเอวผมไว้ทำให้ผมตกอยู่ในอ้อมกอดหมอนั่นโดยปริยาย
ดีนะที่เป็นพักเที่ยง คนอื่นไปกินข้าวกันหมด
ไม่งั้น ผมคงไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน
"มีอะไรก้อว่ามาสิคับ" เสียงนุ่มๆของไอ้บ้านั่นกระซิบอยู่ข้างๆหู
ผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่รดอยู่ตรงขมับ
"เอ่อ คือ ปล่อยก่อนสิ"
"อย่างงี้แหละดีหละ อะว่ามามีไร"
เสียงมันเริ่มเย็นๆ แว้ก อย่าบอกว่ามันโกรธ
ผมไม่เคยเหนไอ้หมอนี่โกรธหรอกนะ
แต่คงน่ากลัวมั้ง ดูจากท่าทางที่ปฏิเสธรุ่นน้องเมื่อกี้ดิ
"เอ่อ แค่จะถามว่า ทำไมปฏิเสธรุ่นน้องคนนั้นแบบนั้นหละ"
"ก็ไม่ได้ชอบนี่น่า เอ๊ะ เดี๋ยว แจจุงไปแอบดูยุนโฮมาเหรอคับ"
เอ่อ มันเปลี่ยนอารมณ์ไวจัง
กลับมาสู่โหมดกวนประสาทอีกแล้ว - -"
"ไอ้บ้า ใครเค้าจะไปแอบดูนายกัน แล้วก็ปล่อยฉันได้แล้ว"
ผมดิ้นขลุกขลักๆอยู่ในอ้อมแขนเจ้านั่น
นายมีพ่อเป็นคีบเหล็กรึไง
"อืม แล้วก้อที่บอกว่าผมไม่มีหัวใจน่ะนะ.. เพราะหัวใจผมอยู่ที่แจจุงยังไงหละ"
"ไอ้บ้า ใครถามนาย ปล่อยได้แล้ว"
ไอ้บ้าเอ่ย ใครเค้าพูดกันยังงี้มั่ง รู้สึกหน้าร้อนๆนะ
อึ้ย ไม่ๆๆอย่าหวั่นไหวๆ แจจุง
"โอเค ปล่อยก็ได้ แต่..." น้ำเสียงแปลกๆ จะทำไรงะ
จุ๊บ
เฮ้ย
มันวิ่งไปแล้วคับ
มันขโมยหอมแก้มผมมมมมมมมมมมมมม
"ไอ้บ้า" ผมพูดออกมาเบาๆพร้อมเอามือจับแก้มข้างที่ไอ้บ้าเมื่อกี้พึ่งฝากรอยไว้
ทำไมหน้าเราร้อนผ่าวยังงี้เนี่ย
-////-
หลังเลิกเรียน
ผมเดินไปร้านสวนสาธารณะอะนะ
ที่นี้ไม่ค่อยมีคนหรอก แต่ผมชอบนะ มันสงบดีผมเดินเล่นไปเรื่อยๆ
"ไปไหนจ้ะน้องสาว" ฉันเป็นผู้ชายตังหากเล่า ใช้ไรมองเนี่ย
ไอ้ผู้ชาย 4-5 คนดูท่าทางเมาๆเดินมาหาผม
"เฮ้ อย่ามาจับตัวฉัน"
ผมร้องออกมาเมื่อไอ้ขี้เมาคนนึงจับแขนผมไว้
"อ้าว ผู้ชายนี่หว่า" ก็เออดิ
ผู้หญิงที่ไหนจะหล่อเหมือนฉัน (เอ่อ เราไม่อยากจะบอกแจเลยว่า แจสวยนะจ้ะ)
"ปล่อยเว้ย"โอ๊ย อารมณ์เสียคับ หิวข้าว อยากกลับบ้าน
"แหนะ สวยแถมยังดุอีกพี่ชอบ"
"ไอ้บ้า ฉันเป็นผู้ชายนะ ปล่อย"
"มามะ มากับพี่เหอะ พี่จะพาไปขึ้นสวรรค์"
ฮือ มันฟังผมมั่งมั้ยเนี่ย
แล้วไอ้หน้าเหลี่ยมนั่นก็ลากผมไปพุ่มไม่ในสวนสาธารณะ
"ปล่อยช้านนนนนนนนน"
ตุ๊บ
โอ๊ย เจ็บชะมัด มันต่อยท้องผม ไอ้บ้า ปล่อยฉัน
พวกมันกำลังฉีกเสื้อนักเรียนของผม
ไม่ ช่วยด้วย ยุนโฮ ยุนโฮ
น้ำตาผมมันไหลออกมาอย่างช่วยไม่ได้
อ่อนแรงเหลือเกิน
"ว้าวๆ พวกแกดูดิ ผิวขาวเนียนชะมัดเลยวะ"
เสียงไอ้หน้าเหลี่ยมที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าพูดขึ้น
มันยื่นมือหยาบๆน่าขยะขแยงนั้นมาสัมผัสแตะต้องทั่วเรือนร่างผม
ขยะขแยง
"เอามือโสโครกแกออกไป"
ผมพูดออกไป ทำไมเสียงมันแผ่วและเบาบางอย่างนี้
ยุนโฮ ช่วยฉันด้วย ยุนโฮ
"ปากดีนักนะ"
ผลัวะ
มันชกผมอีกแล้ว
"เฮ้ย ทำไรวะ ปล่อยเค้านะ"
เสียงนุ่มคุ้นหูดังขึ้น
ไอ้บ้าพวกนั้นหันไปมอง แล้วทิ้งผมไว้ตรงนั้น
ยุน.. ยุน...โฮ แล้วสติผมก้อดับวูบลง
ความคิดเห็น