ลำดับตอนที่ #9 : อ๊ากกกกกกก.....นายแกล้งฉันอีกแล้ว

- - - ที่คอนโดสุดหรูของ Hero - - -
ว้าว....ถึง โห.....หรูเปงบ้าเลย (แหงง่ะก้อหมอนี่ออกจะรวย เปงถึงผู้บริจาครายใหญ่ของโรงเรียน รวมทั้ง 4 คนที่เหลือ อิจฉาจัง----)
"หึ..ไม่เคยเห็นล่ะซิ" นายขี้เก๊กพูดและเหล่มองฉันอย่างน่าสมเภช อ๊ายยย นี่นายมาทำเสียงแบบนี้นะ  ว่าแล้วฉันก้อเดินถือกระเป๋าตามเค้าไป อุ๊ย มีบ่อปลาด้วย ใหญ่จัง
"ยัยงั่งมัวดูอะไรอ่ะ" ฉานมีชื่อน้าาา
"ตาบอดหรอจ๊ะ บอกไห้ก้อได้ว่าฉัน ดู ปลา" ฉันพูดและหยักคิ้วแบบกวนๆ อ๊ายย นายขี้เก๊กโมโหแล้ว
"นี่เทอจะไม่กวนสักนาทีไม่ได้หรอ"Heroเดินมาหาฉันอย่าเอาเรื่อง เฮ้ย เค้าสะดุดอะไรอ่ะ
"เฮ้ย/เฮ้ย"  "จ๋อมมม" ฮือ อีตาบ้ากระเป๋าฉันตกน้ำเลย (เปงเป้อ่ะ) ดันสะดุดขาตัวเองงล้ม ดีนะที่ฉันไม่ตกน้ำไปด้วย ก้ออีตานี่จับไว้ทันอ่ะ ฮือฮือ ฉันมองนายขี้เก๊กอย่างอาคาด
"นี่เทออย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนี้ดิ"
"ฮือ...กระเป๋าเปียกหมดเลย แล้วฉันจะเอาอะไรใส่ล่ะ นายอ่ะเดินแค่นี้ก้อสะดุด หล่อแต่ซุ่มซ่าม ฮือฮือ" ฉันพูด ไม่สิ ตะโกนมากก่า อุ๊ย!มีคนมองเต็มเลย
"เอ่อ...แฟนจ๋า ขอโทดน้าา เด๋วคืนนี้ใส่เสื้อฉันก้อได้" นายขี้เก๊กพูดและดึงฉันไปโอบ พร้อมกับกดหัวฉันไห้ซบไหล่ บ้าหรอ พูดงี้ได้ไง ฉันพยายามจะดันออก
"ไม่เอาน่าเด็กดื้อ ฉันรู้แล้วว่าผิด ขอโทดน้า อย่างอนดิ" เฮ้ย
"มีเรื่องอะไรกันรึป่าวจ๊ะ" มีป้าคนนึงมาถาม
"เอ่อ....ก้อแฟนผมสิคับ...ขี้งอน แค่ไม่ได้กินกล้วยทอด เทอก้องอนแล้ว โอ๋ ๆ เด๋วพรุ้งนี้ฉันจะซื้อไห้ใหม่นะเด็กดี" เอาเข้าไปเด๋วเด็กดื้อ เด๋วเด็กดี แต่....หาอะไรที่มันดีก่ากล้วยทอดได้มั้ยยยย
"โธ่...หนูอย่างอนไปเลยน่าป้าว่าควรจะดีใจที่มีแฟนหล่อและใจดีนะจ๊ะ"
"เอ่อ...ป้าค่ะ...ไม่..." อ๊าย เอามือมาปิดปากฉันทำไมอ่ะ ปล่อยนะ
"เอ่อ..ป้าคับขอไปก่อนนะคับ เด๋วแฟนจะอาลาวาดเพราะไม่ได้กินกล้วยทอด ไปล่ะคับ" Heroลากฉันไป และไม่ลืมที่จะหยิบกระเป๋ามาด้วย มือหอมจัง 
- - - ในลิตท์- - -
"อ่อยอั้นอ๊ะ" (ปล่อยฉันนะ)
"พูดไห้มันรู้เรื่องหน่อยดิ"
"เอาอือออกไออิ" (เอามือออกไปดิ) ฉันพูดและพยามแกะมือตาบ้านั่น
"นี่นายพูดแบบนั้นได้ไงอ่ะ รู้มั้ยคนอื่นเข้าใจผิดหมดแล้ว ฉันไม่ได้เปงแฟนกับนายนะ พูดแบบนี้ฉันเสียหาย นาย....."
"พอ! หยุดพูดเลยฉันไม่ได้คิดพิสวาสอะไรเทอหรอกน่า แค่คิดก้อสยองแล้ว" นายขี้เก๊กยกมือห้ามและพูดอย่างเซ็ง ๆ
"ฉันต่างหากที่ควรสยอง แหวะ"
"เฮ้อ ถึงแล้ว" 555นายยอมแพ้ฉันแล้วใช่ม้า ฮี่ฮี่ เมื่อเปิดประตูห้อง
OoOสีหน้าฉัน ^0^หน้าหมอนั่น
"หา....แน่ใจนะว่าห้องนายง่ะ ไม่ใช่ห้องเก็บของ" ก้อดูดิรกชิบ อ๋อ ที่Maxบอกฉัน มันก้อ
"นี่นายแกล้งฉันหรอ" ฉันหันไปมองและชี้หน้าอย่างเอาเรื่อง นายชี้เก๊กยิ้มแล้วเอามือมากำนิ้วฉัน
"เอาอะไรมาพูด...ฉันแกล้งเทอที่ไหน แค่เห็นเทอมาฉันก้อเลยต้อนรับอ่ะ" ต้อนรับบ้านนายดิ แม้อต่เด็ก ป.1 ก้อรู้
"ฮึ่ย"ฉันดึงมือออก
"เทอต้องทำความสะอาดไห้เสร็จ" นายขี้เก๊กพูดและกอดอก
"นายจะบ้าหรอห้องรกอย่างกับร้างมาเปง 100 ปีจะไห้ฉันทำคนเดียวเนี่ยนะ"
"ถ้าไม่ใช่เทอจะใครล่ะ"
"แต่...แต่ฉันยังไม่ได้กินข้าว แล้วตอนนี้ก้อหิวมากด้วย" ฉันพูดและจับท้อง ก้อหิวจิง ๆ นะ
"ทำเสร็จตอนไหนฉันก้อไห้เทอกินตอนนั้น เสร็จเร็วกินเร็ว แต่ถ้าเสร็จช้า มันก้อเรื่องของเทอ" นายขี้เกพูดและยื่อหน้ามาไกล้ ๆ เชอะ พูดเหมือนไห้ข้าวหมาเลย แต่ทำไมต้องมาใกล้ขนาดนี้ด้วยนะ เด๋วก้อได้ยินเสียงหัวใจของฉันที่เต้นรัวเหมือนกลองชุดหรอก
"เอ่อ...แล้วไม้กวาดอยู่ไหนล่ะ" ฉันพูดและมองหาไม้กวาด............1 ทุ่มผ่านไป................2 ท่มผ่านไป เฮ้อ ก่าจะเสร็จปาเข้าไปเกือบ 3 ทุ่มครึ่ง แล้วนายขี้เก๊กอยู่ไหนเนี่ย ทำไมเงียบจัง ฉันเลยเดินออกไปดูที่ห้องนั่งเล่น  อ๋า....เจอแล้ว หลับอยู่นิ ทีวีก้อเปิดไว้ ฉันเลยเดินไปปิดทีวีและมานังข้าง ๆ โซฟาที่นายขี้เก๊กนอน ฮื้อ น่าใสเปงบ้าเลย ตอนนายหลับก้อดูเท่ดีนะมีผมปรกหน้าด้วย จมูกก้อโด่ง อุ๊ย ๆ ดูปากดิ สีชมพูน่าจุ๊บจัง อ๊ะ คิดอะไนเนี่ย ฉันเลยยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกนิด(แค่ปลายนิ้วชี้กั้นอ่ะ)OoOOoOเฮือก!อีตานี่ลืมตาขึ้นมาฉันอายนะ ระหว่างที่ฉันกำลังจะถอยออกไป หมอนั่นก้อดึงฉันเข้าไปจูบเฉยเลย รสหวานชะมัด เคลิ้มแล้วน้า
"นี่...นายทำไรอ่ะ"ฉันผลักนายขี้เก๊กออกเละเอามือมาจับปาก
"ก้อเทอจะมาขโมยจูบฉันไม่ใช่หรอ แต่ขอโทดนะฉันไม่ชอบเปงฝ่ายถูกกระทำอ่ะ ฉันเลยจูบเทอก่อนไง" ฮึ่ย ช่างเปงคำพูดที่ดีมมากกกก
"ฉันทำเสร็จแล้ว"
"หรอ หาวววว ฉันง่วงแล้ว ไปนอนก่อนนะ" นายขี้เก๊กพูดและบิดขี้เกียจแล้วก้อลุกออกไป อ้าวได้ไงอ่ะ
"เฮ้ย เด๋วดิ ฉันทำเสร็จแล้วนะ"
"อืม ก้อสะอาดดีนิ งั้นฉันไปนอนก่อนนะ" แน้ ยังเดินไปอีก
"ฉัน...หิว...ข้าว" ฉันตะโกนออกมาอย่างโมโห
"ก้อไปกินดิ แต่ไนห้องนี้ไม่มีอะไรเหลือนะ"
"นายบอกว่าจะพาฉันออกไปกินไง อย่าลืมซิ" ฮือฮือจะบ้าตาย
"อ้อ ก้อไปดิ" นายขี้เก๊กเดินนำหน้า อย่างนายเนี่ยคงจะต้องพาไปกินอาหารแพง ๆ แน่ ๆ เลย แผล็บ ๆ .....แล้วทำไมเดินมาล่ะ คงอยู่ใกล้ ๆ มั้งอืม ฉันไม่น่าหวัง ก๋วยเตี๋ยวข้างทาง แต่ก้อช่างเหอะเวลานี้อะไรก้อกินได้
"กินอะไรอ่ะ สั่งดิ"
"ข้าวหมูแดงค่ะ"
"อ้วนไหญ่แล้วนะเทออ่ะ" นายขี้เก๊กพูดและมองหุ่นฉัน
"คิกคิกคิก" เสียงคนขายหัวเราะ
"เอ่...เอาก๋วยเตี๋ยวน้ำตกก้อได้ค่ะ"
"ค่ะ.....แล้วแฟนน้องเอาอะไรดีค่ะ"
"เอ่อ"
"เอาเหมือนแฟนผมคับพี่" นายขี้เก๊กโพล่งขึ้นมา
"นายพูดแบบน้อีกแล้ววนะ"
"แล้วไง"
"หรือว่า..............."
"อะไร พูดไห้มันดี ๆ นะ" นายขี้เก๊กพูดและหันไปทางอื่น
"นายไห้ฉันเปงไม้กันมาจากสาว ๆ "
"เออ...ใช่ ๆ "
"5555" นายขี้เก๊กเอ๋ย โดนฉันหลอกด่าเข้าแล้ว
""เฮ้ ย  นี่เทอว่าฉันเปงหมาหรอ" 555ความรู้สึกช้าจัง
"ก๋วยเตี๋ยวมาแล้วค่ะ" เย้ มาพอดี อา ลมเย็นจัง (อยู่ข้างแม่น้ำเจ้าพระยาอ่ะ) เมื่อกินเสร็จเลยเดินคุยกันบนสะพานแต่มีตาลุงขี้เมาคนนึงเดินมา และจะชนฉัน
"เฮ้ย เปงไรมั้ย"
"เอ่อ...ไม่เปงไรอ่ะ" นายขี้เก๊กเลยดึงฉันเข้าไปกอด เขินเปงบ้าเลย นี่ฉันไม่กล้ามองหน้าเค้าเลยนะเนี่ย ไห้ตายสิ
"เทอเปงไรอ่ะ อ๋อ อายใช่ม้า"
"ใครอาย"
"ก้อเทอไง น่าแดงเชียว" เฮือก ตาดีชะมัด นี่มันตอนกลางคืนนะเนี่ย
- - - ที่คอนโด - - -
"หาว.........ง่วงงจัง ไปนอนได้แล้วว" นายขี้เก๊กพูดแล้วเดินไป
"แล้วฉันนอนไหนอ่ะ"
"ก้อในห้องนี้ปหละ" อย่าบอกนะว่าเตียงเดียวกัน ไม่ได้ ฉันไม่ยอมหรอก
"อ๋อ นายจะนอนโซฟา แล้วไห้ฉันนอนบนเตียงใช่ม้า แหม นายนี่ดีจิง ๆ " ฉันพูดและรีบเดินไปที่เตียง
"เดี๋ยว" นายขี้เก๊กดึงคอเสื้อฉันไว้ โอ๊ย อะไรอีกล่ะ
"ใครบอก เทอฉันต่างหากที่นอนเตียง ส่วนเทอ...โน่น"อ๊ายยย นึกแล้วต้องเปงอย่างนี้
"ก้อได้" ฉันพูดและจะไปนอน
"เทอคงไม่คิดที่จะนอน ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้อาบน้ำหรอกนะ ว๊า ซกมกจัง"
OOOจิงด้วย"แล้วฉันเอาเสื้อที่ไหนใส่ล่ะ นายทำกระเป๋าฉันตกน้ำนะ"
"เฮ้อ  เรื่องมากจิง ๆ " ว่าแล้วนายขี้เก๊กก้อเดินไปหยิบเสือมาไห้
ลลันลันลันล้า มีความสุขจังเมื่อฉันออกจากห้องน้ำ (ใส่ชุดแล้วนะ)นายขี้เก๊กก้อดูทีวีอยูบนเตียง
"5555"
"ขำบ้าอะไรของนาย" ฮฮือ เสือตัวใหญ่ชะมัด กางเกงก้อเกือบถึงตาต่ม
"เทอเนี่ย เตี้ยมาก ๆ เลยนะ กางเกงฉันใส่ถึงแค่เข่า แต่เทอ....555"
"ใครใช้ไห้นายเปงเปรตล่ะ" กึก เงียบเลย55
"นี่เทอว่าฉันเปงเปรตหรอ"เออดิ แต่ขี้เกียจเถียงง่วงจะแย่อยู่แล้ว
"เออ...ฉันหลับล่ะ Goodniht" ฉันพูดเสร็จและรีบเดินไปนอนอย่างรวดเร็ว
"หึ" ถ้าหูไม่ฝาดฉันว่าฉันได้ยินหมอนี่หัวเราะนะ