ลำดับตอนที่ #3 : เรียนชั่วโมงแรกกับโรงเรียนใหม่ ห้องใหม่ และเพื่อนใหม่...........

"นี่ ๆ พวกเทอ เงียบ ๆกันหน่อได้มั้ย คุยกันเหมือนไม่ได้เจอกันมาเปงเดือน" ก้อแหงอ่ะค่ะ ก้อมันปิดเท

อมไหญ่นีร่ค่ะ =_=คิดในใจอ่ะ ก้ออาจารย์คนนี้ดูดุชะมัด "อ่า มีน.รใหม่มาเรียนห้องเรานะ.."อาจารย์พูด

ยังไม่จบก้อมีน.ร.ชายคนนึงพูด "ชายหรือหญิงคร๊าบบบบ" อึ๊ย น่าตาแบบนี้ฉันไม่สนหรอกย่ะ "นี่.
.
ไห้มันน้อยๆ หน่อย มาเรียนนะไม่ได้มาหลีสาว เทอนิ จิง จิ๊งเล้ยย"55สมน้ำหน้าโดนเทศนเลย คิกคิก

"เอาเปงว่า ไห้เค้ามาแนะนำตัวองล่ะกัน" พอฉันเข้ามาเท่านั้นแหละเสียงในห้องก้อเงียบลง นั้นแน่คิดว่า

พวกเค้าตะลึงในความนารักของฉันหรอ ขอบอกว่าคิดผิด ฮือๆ ๆ ฉันสะดุดขาตัวเองล้มอ่ะ อายชะมัด แต่

ด้วยสปิริตฉันเลยรีบลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว "เอ่อ...สวัสดีค่ะ ฉัน...ฉันชื่อแพนเค้กนะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก

ค่ะ"ฉันพูดอย่างอาย ๆ "เฮ้อ  น่ารักว่ะ"น.รชายคนนึงพูดและหันไปบอกเพื่อน ๆ ที่กำลังหัวเราะฉัน "เออ

จิงด้วยว่ะ" "ชื่ออะไรนะคับ" "มีแฟนยัง" "ขอเบอได้ป่ะ" "ตกจากสวรรค์มาหรอไงคร๊าบบบบ"โอ้โ

สาบานได ว่าห้องนี้หาคนนาตาดีไม่ได้เลยแฮะ "นี่ พวกนายหยุดพูดเด๋วนี้เลยนะ" อุ๊ย ใครอ่ะน่ารักจัง

นิสัยดีด้วย "ยัยนี่อ่ะนะจะสวยก่าฉัน" OoOที่พูดเมื่อกี้ถือว่าฉันโกหกล่ะกัน น่าก้อดีอ่ะนะ แต่นิสัยโค

รตแย่เลย "ปัง" เสียงอาจราย์ทุบโต๊ะ ขอบคุณนะค่ะ ไม่งั้นได้เล่นจ้องตากับยัยนี่ทั้งชั่วโมงแน่ "เองล่ะ ๆ

ไปนังที่ได้" "ค่ะ" แล้วชั่วโมงแรกก้อผ่านไปอย่างเซ็ง ๆ คาบที่ 2 อาจารย์คนนี้ตลกชะมัด แต่ก้อนะพวก

ฉันก้อไม่ได้ตั้งใจฟังนักหรอก อาจาย์เลยส่งสายตาอาคาดแบบสุด ๆ  แต่คาบ 3 ฉันว่างนิ  พวกฉันเลยไป

นั่งเล่นที่โต๊ะม้าหิน "พวกแก ยัยนั่นอ่ะชชื่อไรหรอ" ฉันพูดและชี้ไปทียัยคนที่ว่าฉันเมื่อเช้า "อ๋อ ยัยนั่น

อ่ะชื่อครีม สวยใช่ม้า" ฉันพยักน่าแล้วไอ้เก็ตก้อพูกต่อ "โครตเชิดเลย นิสัยก้อโครตแย่ มีแฟนเปงโหล

ๆ แต่ที่จีบไม่ติดก้อ Hero ไง แต่ยัยนี่ก้อตื๊อชะมัด" "แล้ว...Hero คือใครอ่ะ" "ก้อพวก ดง บัง ไงเด๋วแก

ก้อเห็นเองแหละ"  แล้วไอ้ซาก้อพูดว่า "แกเห็นยัยที่เหมือนทอมที่เดินข้าง ๆ ยัยครีมมั่ย ฉันเคยเห็นยัยนี่

ตีกับห้องอื่นอ่ะ ตบแรงชะมัด เลือดงี้กลบปากเลย เห็นแล้วสยอง" "ชื่อรัยล่ะ" "คิม แล้วยัยนี่ยังชอบ U-

Knowของฉันด้วยนะ ฮือ ทำไมไม่เปงคนอื่นวะ ถ้าฉันแย่งกับยัยนี่มีหวังไปนอนวัดแน่ ๆ " เก็ตพูดและทำท่าจะร้องไห้ เฮ้อ บ้ากันเข้าไป "ไอ้เค้ก แกเห็นยัยนั่นมั้น ที่ใส่กระโปรงสั้น ๆ อ่ะ แล้วก้อแต่งน่าด้วย" "อืม" "ยัยนี่อ่ะไม่แน่จิงหรอก ชอบประจบยัยครีม มันชื่อว่า เชอร์รี่ แล้วมันยัง มัน.." ทำไมว่ะ ชักรำคราญแล้วน้าาา "มันยังตามจีบ Max ด้วย ฉันไม่ยอมน้าาาา" ว่าแล้วยัย 2 คนนี่ก้อ ร้องไห้พร้อมกัน เว็งชะมัด อะไร ๆ ก้อดง บัง ตั้งแต่อยู่ในห้องแล้ว ยัยพวกนี้พูดถึงดง บัง แล้วก้อกรี๊ด  อยากบ้าตาย "มาอยู่นี่เอง" ไอ้บลูพูดอย่างอารมณ์ดี "เล่นหาซะทั่วโรงเรียนเชียงน้าาา" ไอ้ฝนมาแว้วววว เจอกันทีไรเปงต้องกัดกันทุกทีเลยน้า "อ้าว ไอ้ 2 คนปงไรอ่ะ"บลูถามพร้อมกับมองไอ้ 2 คนนี่ "อาการคลั่งดง บง กำเริบมั้ง" ฉันพูดอย่างไม่สนใจ "ป่ะ ไปกินข้าวเหอะ เผื่อเจอพวกดง บัง"บลูพูดและทำท่าเพ้อฝัน "ก้อดีนะ ฉันชักตื่นเต้นซะแล้วซิ"อ้าวไอ้เก็ตเมื่อกี๊ฟุบโต๊ะอยู่ ไหงเปลี่ยนอารมณ์เร็วจังว่ะ ว่าแล้ว ยัยพวกนี้ก้อเดินไปกินข้าว ส่วนฉันน่ะหรอ เดินตามหลังอ่ะดิ ขี้เกียจฟังมันพูดเรื่องดง บัง ได้ยินแล้วเซ็ง ฉอ๊ะ..ตาขวากระตุกอ่ะ คงไม่เปงไรมั้ง...ไปกินข้าวดีก่า ลันลันล้าาาาา