ลำดับตอนที่ #2 : แก็งค์ของฉานนน

อะแฮ่ม ๆ ๆ ฉันชื่อว่า แพนเค้กน้าค่ะ ตอนม.ต้นถึงม.4เรียนคนละที่กับนังพวกนี้(ซาซา--โอ้โหเรียกนังเลย

หรอ)เอ่อ!!! โทดทีเพื่อนตอนม.5ฉันเลยย้ายมาเรียนที่เดียวกับยัยพวกนี้ เพราะอะไรนะหรอ ก้อมียัยน่า

รำคาญประจำห้องอะดิ และฉันกับยัยนี่ก้อไม่ถูกกันเอามั่ก มาก เอาเปงว่ารู้แค่นี้ละกัน ขี้เกียจพูดมากอ่ะ

ถ้าจะถามว่าฉันสวยมั้ย 555ไม่อยากพูดอ่ะ เขินชะมัด ก้อ...ไครก้อบอกว่าฉันน่ารักกันทั้งน้านนน นี่ไม่

ด้ายหลงตัวเองน้า ก้อหนุ่ม ๆที่มาจีบฉันตั้งเยอะพูดอย่างงี้ทุกคนเลย (ฝน--ทั้ง ๆ ที่มีแค่ 3 คนเนี่ยนะ)เอ

อดิ อุ๊บ อย่าไปเชื่อยัยฝนน้าค่ะ มันอ่ะอิจฉาฉัน เอาเปงว่าไปรู้จักเพื่อนฉีนที่เหลือดีก่า เอ่อ นี่เลยยัยซา

ซา นั่นแน่ กำลังคิดใช่ม้าว่าเพื่อนฉันคนนี้เปงลูกครึ่งขอบอกเลยว่าพันธุ์ไทยแท้(ซาซา--นี่แกเขียนไห้มัน

ดี ๆ หน่อยฉันเปงคนนะย่ะ อย่าเอาฉันไปใช้กับคำแบ่งเชื้อสายกับแก) แหอะแหอะ เอาไหม่ ๆ ยัยนี่อ่ะ

เปงคนไทย100เปอร์เซ็น เมื่อก่อนมันชื่อว่าข่า 555ตลกใช่มั้นล่ะฉันก้อว่างั้นแหละ แต่ด้วยความน่าตาดีอ่ะ
เลยทำไห้มีหนุ่ม ๆ มาจีบมันเยอะ จะชื่อข่าก้อยังไง ๆ อยู่...ยัยนี่อ่ะ คิ้วเข้มมั่ก มากเลยนะ ผมยาวสลวยสี

ดำ คนต่อไป...ยัยบลูละกันเทอผู้นี้มีรูปร่างผอมเพรียว แค่แตะนิดเดียวเทอสามารถปลิวได้เล้ยย(แก็งค์

ฉันผมยาวทุกคน) ตาก้อโต้โต และยัยนี่ก้อเสน่หแรงเอามากๆ เชื่อมั้ย แค่มองหนุ่ม ๆ ทีเดียวเดินตามเปง

พรวนเลย ไอ้ฝนยัยนี่อวบนิด ๆ ตามประสาคนมีเนื้อ นม ไข่ 55 แต่ขาวโครต โครตเลยละ ผมสีน้ำตาล

เพราะไปโกรกมา (แต่ฉันไม่ได้โกรกน้าา แต่อ่อนก่ายัยฝนหน่อยนึง ทำไงได้ล่ะ ก้อพ่อแม่ทำมาดี

555) และสูงที่สุดเลย (พวกฉันก้อแค่ 165 แต่ยัยนี่ตั้ง 169)แหอะ ก้อแค่ไม่กี่เซ็น และคนสุดท้ายล็อคเก็ต
เรียกสั้น ๆ ว่าเก็ต ดัดผมเปงลอน ผิวขาว จัดว่าเปงคนสวยเลยล่ะ และตี้งใจเรียน(บ้าง..บางครั้ง)ในกลุ่ม

ยัยนี่ก้อเสน่หแรงใช้ด้าย หนุ่มติดตรึม ขอบอกว่าชุกนักเรียนโรงเรียน ประมาณว่า เกาหลี ญี่ปุ่นเลยล่ะ

นักเรียนจะทำผมทรงอะไร สีอะไรก้อด้าย อิจฉาล่ะซิ อิอิอิ