คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เพือนบ้านแล้วกัน( คิดไม่ออกอ่ะ)
ทั้งสองคนเดินออกจากคฤหาสหลังงาม มาหยุดยังข้างบ้านที่เป็นบ้านหลังโจ สไตร์ยุโรป
( เข้าใจคำว่าบ้านกะคฤหาสนะ) พี่เลี้ยงก้าวท้าวเข้าไปกอกริ่งบ้าน บ้านนี้เป็นบ้านชายโสด อยู่กัน สามพี่น้อง พ่อกะแม่อยู่ต่างประเทศ
ชายหนุ่มรุปร่างสูงเดินออกจากบ้านมาอย่าง เอื่อย เฉื่อย ใครกันมาเอาป่านนี้ เมื่อเดินมาถึงก็เปิดต้อนรับอย่างไม่ได้คิดจะสนใจมองเท่าไหร่
" หวัดดีฮะ " ร่างบางเอ่ยคำทักทายชายหนุ่มอย่างเกรงใจ ชายหนุ่มเมื่อได้ยิน เสียงหวานของใครซักคนที่มันคุ้นหูและอยากจะฟังถึงกะทำตาโต ทำอะไรไม่ถูก
" เอ๊ะ เอ่อ น้องกอล็ฟ เหรอ เอ่อ เข้ามาก่อนซิครับ พี่เขียวด้วย มาทำอะไรกันหรอ มีธุระอะไรรึเปล่า"
ร่างบางเดินตามชายหนุ่มเข้าบ้านพร้อมกับพี่เลียง เดินผ่านตัวบ้านจนมาถึงห้องรับแขก ก็ปรากฎ ร่างๆหนึ่งเป็นชายและคงเป็นลูกชายคนทึ่สองของบ้าน นี้ กำลังนั่งดุ ทีวี อย่างสบายใจ เมื่อได้ยินเสียงหวานลอยมาเข้าหู ร่างสูงที่นั่งอยู่ที่โซฟาก็หันควับมองหาต้นเสียงทีนที และก็สะดุดเข้ากัลกลุ่มคนที่กำลังเดินเข้ามา และก็เจอต้นตอของเสียงพูดที่หวานและฟังเหมือนคนพูดกำลังเขินอาย มันช่างน่าฟังและก็น่ารักมากๆ นานแล้วที่เค้าไม่ได้เจอร่างบาง เจ้าของเสียงนี้เลย ทั้ง สามคนเดินมาหยุดอยู่ที่โต๊ะ กลางห้องรับแขก ที่ดูหรูหราไม่น้อยเหมือนกัน ร่างสูงจึงเดินเข้าไปเพื่อทักทายแขกผุ้มาเยือนยามวิกาล
" หวัดดี น้องกอล์ฟ "
" หวัดดีฮะ พี่ ปืน" ใปหน้าขาวตอบทักทายไปแบบยิ้มๆ ร่างสูงสังเกตได้ว่าร่างบาง คงมีอะไรทุกข์ใจแน่ ถึงได้ดูเคร้าแบบนั้น
" มัวแต่ส่งตาหวานให้คุณหนู ไม่คิดจะทักทานพี่เลยเหรอคะ"
ร่างสูงจากที่เอาแต่จ้อง ร่างบางตาเยิ้ม ก็ต้องหันควับหาต้นเสี่ยงทันที
" ใช่ นี้แกเลิกมอง น้องกอล์ฟ ได้แล้วนะ ไอ้บ้า หื่อนเชียวนะ"
พี่ชายหันไปค้อนน้องชายด้วยเช่นกัน ที่เอาแต่มองอยู่นั้นแหละ (ไช่มองให้ตายก็ไม่ได้กินกันหรอกวะ)
***** จาบ้ารึไงกันคร้าบบบบบบบบบบบ ตอนนี้ยังไม่จบเลยอย่าพึ่งงอนกันนะ จ้า มาต่อแล้วเห้นไหมละ มาอัพแล้วนะ อย่าลืมเม้นกันนะ แล้วก็โหวดด้วยนะ รับรองไมค์ต้องโหดแน่ๆละ 55555555555555* เอิ๊ก 55
ร่างบางก็ยังทำหน้าเอ๋อ ไม่รู้เรื่องอยู่นั้นแหละ
"เหอะ เหอะ หวัดดีครับพี่เขียวคนสวย"
"ต้า หวัดดี เอ่อ คุณปั๊บ คือว่าพี่เขียวมีอะไรให้ช่วยหน่อยคะ"
คนฟังทำหน้าสงสัยให้เค้าช่วยอะไร ร่างสูงก็คงจะรู้แล้วละว่าต้องเกี่ยวกับร่างบางที่ยืนทำหน้าเคร้าอยู่ข้างๆ พี่เขียวแน่ๆ
"ช่วยอะไรละครับ ถ้าผมช่วยได้ก็จะช่วย" พี่เขียวจึงเดินจูงมือคุณหนู เข้าไปนั่งยังโต๊ะรัลแขก และเอาถุงกระดาษว่างลงบนโต๊ะ สร้างความประหลาดใจจให้กับคนทั้งสอง
"อะไรอะ" ชายหนุ่ม หยิบมันขึ้นมาเปิดดู ก็พบกะ สิ่งหนึ่ง คล้ายๆ ขวดแก้ว ทรงกระบอก ที่แตกหัดเป็นสองท่อน และอีกห่อหนึ่งก็เป็น เม็ดทรายและตัวหนังสือ เล้กๆ สี่สวย
" เอ่อ พี่ปั๊บ ซ่อมได้ไหมฮะ" ร่างบางหันไปพูดกะชายหนุ่มนัยต์ตาคู่สวยดูเศร้าส้อยจนรู้สึกถึงความหวาดระแวงในแววตาคู่สวยนั้นได้อย่างชัดเจน
" มันสำคัญกะกอล์ๆฟมาก ม้าเป็นคนให้มา"
" เดี๋ยวผมไปเอาน้ำกะขนมมาให้นะพี่" น้องชายบอกพี่ชายก่อนที่จะเดินหายเข้าไปในห้องครัว
ชายหนุ่มเดินอ้อมโต๊ะ รับแขกตรงมาหาร่างบาง ใช่มือข้างหนึ่งแตะที่ไหล่บาง เป็นการปลอบใจ และก้มลงไปหาร่างบางบอกอย่างอ่อนโยน
" ได้ซิครับ พี่ซ่อมได้เพื่อกอล์ฟ พี่ทำได้ทุกอย่างแหละครับ" รอยยิ้มเริ่มจะเผยออกมาให้เห็ฯทั้งน้ำตาเม็ดใสที่มันร่วงรวยลงมาเมื่อไม่นาน ร่างบางยิ้มให้กะคำตอบของชายหนุ่มอย่างดีใจ และมีความหวีง ร่างสูงเดินออกมาจากส่วนหนึ่งของบ้านพร้อมทั้งน้ำและถาดขนมมากมาย
" กิน ขนมก่อนนะครับ " ร่างสูงบอกพร้อมยิ้มให้กับร่างบางอย่างอ่อนโยน เป็นรอยยิ้มที่ดูอบอุ่นและมีพลัง ร่างบางบอกว่าขอยบคุณ อร่อยด้วย เมื่อปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไข ทุกคนก็เริ่มสนทนา กันอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะ รอยยิ้มเล็กๆ เริ่มผลุดออกจาหใบหน้าขาวเนียน และดูน่ารักนั้นที่ละนิดทีละนิด ถึงมันจะเป็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ เพียงงเล็กน้อยแต่มันก้ทำให้ทุกคนดูมีความสุขที่ร่างบางยิ้มได้
" พี่ว่า กลับได้แล้วละ ดึกแล้วนะคะ" ร่างบางพยักหน้าน้อยๆ ตอบรับ
" เอ่อ จริงด้วย ดึกแล้ว กลับไปพักผ่อนได้แล้วละ"
"ฮะ ขอบคุณมากนะฮะ"
" ไม่เป็นไรครับ"
" เอ่อ ถ้าพี่ซ่อมเสร็จแล้ว ไม่ต้องเอาไปให้ที่บ้านนะฮะ เดี๋ยวกอล์ฟมาเอาเอง"
ชายหนุ่ม พยักหน้าตอบรับร่างบางอย่างเข้าใจ ความรู้สึกของร่างบาง และเดินกลับเข้าบ้านพร้อมกะร่างสูง
พี่เลี้ยงและเจ้านายเดินพ้นเขตประตูบ้านได้ไม่นาน มอไซคั้นงาม ก็จอดลงตรงหน้าร่างบาง และพี่เลี้ยง
" กอล์ฟ มาทำอะไรดึกดื่นขนาดนี้แล้ว" ร่างสูงบางใบหน้าคมจอดรถทักทายร่างบางอย่างคุ้นเคย
" เอ่อ กอล์ฟเอาของมาให้พี่ปั๊บซ่อมนะ ปลายพึ่งกลับเหรอ"
" อื้อ กอล์ฟ เป็นไรรึเปล่า หน้าซืดเชียว" ร่างสูงบางกระวนกระวายที่เห็นร่างบางดูซีดๆ
" ปะเปล่า กอล์ฟไม่เป็นไร แค่ เอ่อ มันคงเลยเวลานอนแล้วเลยเป้นแบบนี้มั้ง" ร่างบาง เอ่ยอย่างแผ่วเบา
" เหรอ อ๋อ ปลายมีอะไรจะให้นะ" ร่างสูงบางใช้มือล่วงเข้าไปยังกระเป๋าเสื้อตัวงามของเค้าและหยิบบางอย่างออกมา
" อะไรเหรอคะ จะให้อะไรคุณหนูของพี่" พี่เลี้ยงเอ่ย ออกมาอย่างรู้ทันร่างสุงบาง
"นี้ไง" ร่างบางมาองสิ่งที่อยู่ในมือของร่างสูงบาง นัยตาคู่สวยสะท้อนออกมาเป็นภาพของสร้อยสีเงินมีจี้รูปตัว G ทับอยู่บนไม้กางเขน
" มาเดี๋ยวปบายใส่ให้นะ" ร่างสูงบางปลดตะข้อและนำมันขึ้นไปสวมให้กับร่างบาง มันข่างเข้ากันกับลำคอเรียวละหงขาวผ่องนั้นเหลือเกิน ร่างสูงบางสัมผัสโดนเนื้อผิวละเอียดเนียนนุ่ม นั้นเพียงนิดเดียว ก้ทำให้เค้ารู้สึกเคลิบเคลิ้มอย่างบอกไม่ถูก มันช่างดูดีน่าหลงไหล ไหนจะเนียนนุ่ม มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้ ไปทั้งตัวจนเค้าอย่ากจะอยู่อย่างนี้ตลอดไป
" เสร็จรึยังอะ" ร่างบางเริ่มรู้สึก ว่ามันจะนานเกินไปแล้วนะแค่ใส่สร้อย
" อ๊ะ เสร็จแล้วละ สวยจังเลยเนอะพี่เขียว"
" คะ สวย เสร็จแล้วก็กลับกันเถอะคะ ดึกแล้ว"
" อื้อ ไปก่อนนะ บ๊าย บาย" ร่างบางโบกมือให้กับร่างสูงบางและเดินเข้าบ้านไป โดยหารุ้ไม่ว่า การกระทำทุกอย่างของเค้าได้อยุ่ในสายตาของร่างสุงหน้าหวานที่บังเอิญออกมายืนรับลมที่ระเบียงแต่บังเอิญมาเห็ฯเหตุการณ์ทุกอย่างที่ร่างบางไปอี๋อ๋อ กะไอ้คนข้างบ้าน
" หึ นายนี้มันร่านจริงๆ นะกอล์ฟ" จบประโยค ปากอวบก็ถูกกดทับด้วยฟันคมมือก็กำแน่น เหมือนต้องการเก็บกดอะไรบางอย่างเอาไว้
*******************************************************************************
ความคิดเห็น