คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เทค 1
"สำเร็จแล้ว~~~!!!!" ดร.จาเก็นมองผลงานตัวเองด้วยความดีใจสุด ๆ เขาตะโกนโห่ร้องพร้อมเต้นท่ามูนวอล์ค แบบ ไมเคิล แจ็คสันเด๊ะ!!
แต่แล้วความดีใจนั้นก็ต้องหายไป เมื่อเสียงจอแจด้านล่างของปราสาทดังขึ้นมาถึงยอดหอคอย เรียกให้ดร.ต้องแอบมองต้นเสียงจากช่องหน้าต่าง
สาว ๆ ในบอร์ดกว่าร่วมหมื่น เอ๊ย~~ พวกชาวบ้านตัวประกอบทั้งหลายที่เกิน 90% เป็นสาว ๆ กำลังพยายามจะพังประตูเข้ามาด้วยซุงท่อนเท่าไม้จิ้มฟัน!!!
"แย่แล้ววววว!! TOT"
ดร.จาเก็นลนลานกระโดดไปกระโดดมารอบห้อง ไม่ทันสังเกตุว่ามีใครคนหนึ่งอยู่ในห้องด้วย และเมื่อดร.หันไปจ๊ะเอ๋ กับบุรุษที่นั่งยอง ๆ ยิ้มกริ่มอยู่นั้น......
"จ้ากกกก!!! ซาดาโกะ เอ๊ย โธ่.....ท่านเค้าท์เองเหรอ?"
จาเก็นเอามือลูบอกเขียว ๆ ของตัว แต่อีกฝ่ายทำหน้าตาบูดเบี้ยวเพราะนั่งยองอยู่นาน เหน็บกิน ~_~'
"พวกนั้นคงมาเรื่องลงโทษเจ้า....น่าสงสารนะกะอีแค่เรื่อง ขโมยศพ" ชายหนุ่มหน้าหวานผมยาวสีดำยิ้ม แต่เป็นยิ้มที่ดูไม่น่าวางใจสำหรับดร.จาเก็นเอาเสียเลย
"ชะ...ใช่ ข้าต้องรีบไป.....ข้าต้องหนีแล้ว"
ดร.ลนลานคลานต้วมเตี้ยมไปยังร่างทดลองที่นอนสงบนิ่งหลับตาพริ้มอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว แต่ก็ช้ากว่าคนขายาวแถมตัวสูงกว่าร่วมเมตร ท่านเคาท์เดินไปถึงตัวร่างนั้นก่อน
"เจ้าจะไปตายที่ไหนก็ไป...แต่ข้าให้เค้าไปกับเจ้าไม่ได้หรอก" เคาท์ยิ้มเย็นเพลางใช้นิ้วมือเรียวไล้ตามใบหน้าที่นอนสงบอยู่
"มะ...ไม่ได้....ข้าสร้างเค้ามากับมือ ข้าให้ท่านไม่ได้หรอก" ดร.จาเก็นเหงื่อแตกพลั่กเมื่อสบสายตาชั่วร้ายของเคาท์หนุ่ม
"ข้าจะเอา....ชายาข้าย้ำนักย้ำหนาว่าต้องได้" ท่านเคาท์กล่าวอย่างไม่สนใจอีกฝ่าย แต่พริบตาต่อมา เคาท์ก็ต้องรีบเอามืออุดหูเมื่อดร.จาเก็นแผดเสียงลั่น
"ม่ายห้ายยยยยย เขาเป็นของข้า!!! ข้าม่ายห้ายยยยย.....ม่ายมีว๊านนนนนนนนน!!! ='O'="
ตูมมมมมม!!!!!
ขวาพยายมของท่านเคาท์หนุ่มส่งวิญญาณดร.จาเก็นลงนรกทันที
"ก็(ไม่)อยากจะดูดเลือดอยู่หรอก แต่หมั่นไส้แกมานานแล้ว เอางี้ละกันง่ายดี"
ท่านเค้าท์ว่าพลางสะบัดมือเช็ดเลือดกับกำแพง ไม่ทันสังเกตุเลยว่า ร่างที่เคยนอนสงบอยู่ที่เตียงได้หายไปแล้ว
และเมื่อหันไปมองศพดร. ศพก็หายไปด้วย!!!
"อ้ากกกกก!!!!!!"
ท่านเคาท์ตะโกนก้องเพราะชุดรัดรูปคับติ้ว เอ๊ย ความคับแค้นใจ แล้วร่างของท่านเคาท์ก็ค่อย ๆ เปลี๊ยนไป๋
ร่างที่เคยนอนสงบนิ่งเพราะเคย(เล่น)เป็นคนตาย ตอนนี้ลุกขึ้นมาเดินปร๋อ ออกนอกปราสาททางประตูหลังเพราะเขาไม่อยากโดนสาว ๆ หน้าปราสาทรุมทึ้งจนตาย 2 นิ้วของเขาคีบร่างไร้วิญญาณของดร.จาเก็นอย่างขยะแขยง
"ดร.จาเก็นนนนน+++!!!!!!!!"
เสียงแหบ ๆ ตะโกนไล่หลังเพื่อเรียกร้องความสนใจเพราะถูกขโมยซีน(ที่จริงโดนลืมไปเลยมากกว่า =''=') ทำให้ชางบ้านตัวประกอบที่ยืนอออยู่หน้าประตูหันขวับไปทางแหล่งเกิดเสียงซึ่งหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ คนที่เดินนวยนาดอยู่ลิบ ๆ นั่นจึงเป็นฝ่ายรับเคราะห์ซะเอง
"มันอยู่นั่น!!!"
ชายคนหนึ่งชี้ตรงไปยังร่างที่เดินสงบเหมือนเดินจงกลม แถมไม่รู้สึกรู้สาว่าอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้าตนจะมีสภาพเป็นยังไง
"มันอยู่นั่น ตามมันไป!!!!"
สิ้นเสียงสั่งจากชายคนเดิม พวกชาวบ้านตัวประกอบทั้งหลายก็กรูกันเข้าไปหาชายที่เดินคีบร่างดร.จาเก็น แต่พอร่างนั้นปรายตามามอง(สาว ๆ)ชาวบ้านที่วิ่งมา หลายคนถึงกับล้มพับทับกันเป็นโดมิโน
ในที่สุด ร่างของชายคนนั้นก็เดินถึงโรงนา เขาเข้าไปด้านในและปิดประตูใส่หน้าชาวบ้าน เดินขึ้นไปชั้นบนหวังจะหาที่นอนต่ออีกสักหน่อย แต่.......
"เผามัน!!! เผามันให้ตายตกตามกันไปเลย เผามัน!!!!"
คำสั่งจากชายคนเดิม(อีกแล้ว)เพราะอิจฉาในความหล่อหรืออะไรไม่ทราบได้ คำสั่งนั้นไม่มีใครปฏิบัติตามเลยสักคน
"ไม่เผา โดนแบนจากบอร์ดนะเอ้อ!!!"
มาตรการข่มขู่อันแสนชั่วร้าย ทำให้สาวในบอร์ด~เอ้ย~ชาวบ้านตาดำ ๆ ต้องกัดฟันโยนคบไฟขึ้นหลังคา บ้านที่มุงด้วยฟางแถมตัวบ้านเป็นไม้ พริบตาเดียวไฟก็ลุกท่วมบ้าน
"เฮ้~~เฮ้~~ โฮ~~ โฮ~~ โฮ~+++TTOTT"
เสียงร่ำไห้ดังระงม ดูเหมือนว่าจะมีบุรุษเดียวที่โห่ร้องในชัยชนะ(จบงานนี้ ต้องถูกประชาทัณฑ์แน่) แต่สักพักเสียงโห่ร้องด้วยความดีใจ(ของชายคนเดิม)ก็หยุดลง เมื่อประตูระเบียงทางด้านบนสุดเปิดออก
เสียงกรี้ดดังลั่นจากพวกสาว ๆ เพราะร่างที่โผล่มาหล่อลากดิน เอ๊ย น่ากลัวจับใจ เขาปรายตาเย็นชาสุดขั้วโลกเหนือใต้ไปทางสาว ๆ (ที่บางคนเป็นลมไปแล้ว) ก่อนถอนหายใจ ชูร่างไร้วิญญาณที่คีบไว้ บ่นพึมพำ
"ท่านพ่อ"
บ่นจบร่างไร้วิญาณของดร.จาเก็นก็ลอยละลิ่วด้วยความเร็วเหนือแสง หายสาปสูญไปตลอดกาล
เมื่อเสร็จภารกิจกำจัดจุดอ่อน ร่างเย็นชาก็เดินหันหลังเข้าไปในบ้าน ปิดประตูดังปังและเงียบไป ไม่สนใจเลยว่าไฟในบ้านจะลุกแรงแค่ไหน หรือ ใครอีก 4 คนจะบินตามมาโวยวายทีหลังเพื่อทวงค่าเช่าบ้าน
จบ เทค 1
ความคิดเห็น