คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #96 : +++ Friend ninety-five +++ นี่หรอวะ
Friend ninety-five
นี่หรอวะ
ผมไ้รู้แล้วว่ามันเลือใร ส่วนพราว
เธอยัไม่รู้นั่นเลยทำให้เธอเอาแ่อยเาะแะไอแมพ ถามว่าผมรำาไหม ็นิหน่อย
แ่ผมแสท่าทาออไปไ้ไม่มาหรอ ถึมันะเลือผม
แ่ใ่ว่าอนนี้มันะมั่นในวามรู้สึัวเอ
อนนี้ผมเลยทำเพียแ่อยอยู่้าายมันเพื่อเือนว่านที่มัน ‘เลือ‘ ือผมไม่ใ่พราว
“ แมพ พราวป้อนน้า อ้ามม~ “ เธอบอพร้อมยื่น้อนที่มีิ้นเ้พอีำอยู่
ผมไม่รู้ว่าผมนึสนุอะไร
ถึไ้ยื่นหน้าไปาบ้อนนั่นแล้วลืนเ้ลอัหน้าไอแมพ พราวทำหน้าเหวอไปทันที
สะใแปลๆแฮะ
“ เพลย์!! “ เธอโวยวายใส่ผมพร้อมมอ้วยวามไม่พอใ
“ เี๋ยวอเราไปเ้าห้อน้ำ่อนนะพราว “
มันพูบอร่าบา่อนะลุออไป นั่นเลยเหลือแ่ผมับพราว
ผมยิ้มน่ารัไปให้นรหน้า เธอิ๊ะใส่่อนะระแทหลัลับพนัพิ
“ นี่พราวรู้เรื่อนี้ยัอ่ะ “ ผมยัยิ้ม เอ่ยถามร่าบา้วยน้ำเสียที่สื่ออะไรบาอย่า
“ เรื่ออะไรยะ!! “ เธอออวาใส่ผม นนในร้านนอื่นๆหันมามอ แ่ไม่นาน็หันลับไป
“ ็เรื่ออเราับแมพไ “ ผมพู
ไปอัพเรสิลปามาาเพื่อนิวาวาัวีแล้วรับ~~
อนนี้ผมสามารถยั่วโมโหเธอไ้สบาย
เพราะยัไะผม็ือนที่ไอแมพเลือ
“ อ้อ เรื่อที่แมพทิ้นายมาหาันน่ะหรอ
“ เธอยัไม่รู้อะไร ผมหัวเราะินั่นทำให้เธอทำหน้า
“ ไม่แล้วมั้ แมพออะหลเราะาย
“ ผมพูพร้อมระุยิ้มอย่านเหนือว่า
ผมอเวลาล้าแ้นบ้าเถอะรับ
พราวเธอทำับผมไว้เยอะอ่ะ..
“ ฝันหรอยะ “
“ นรหน้าเรามาว่ามั้ที่ฝันเฟื่อ
ิว่าัวเอีนผู้าย้อหล “ ิสายานิๆ ไอเสสอนมา
“ นะ นี่!! “
“ ็แ่ผู้หิแปเปื้อนนหนึ่
แมพไม่ลัวลไปเลือลิ้้วยหรอ “
“ ะ แ!.. เฮอะ!
นายำไม่ไ้หรือไ ว่าวันนั้นที่ันับแมพูบัน นาย็เห็นนี่
ูื่ม้วยนะ “ เธอที่อนแรเรียมเหวี่ยใส่ผม
สบิใล่อนะหาเรื่อมา่ม
ไอวันสวนสนุอ่ะนะ
ไม่เห็นะูื่มรไหนเลย
“ ะบออะไรให้นะรับ “ ผมยิ้มนาหยี
“ อะไรยะ! “
“ หลัาูบเธอแล้ว แมพมาูบเรา่อ
สสัยลัวิพิษมั้~ “
“ ะ รี๊!!!! “ ู่ๆเธอ็รี๊เสียสิบแปหลอออมานผม้อยมือทั้สอ้าึ้นมาปิหู
ผมยยิ้มอย่านเหนือว่าส่ให้เธอ
นทั้ร้านหันมามอเราสอน พราวหายใแรเหมือนอารม์ะเือสุๆ แ่ผมบ่หวั่นหรอ
ไอเสสอนมาหมละว่าวรทำไถ้าเอผู้หิแบบนี้(พอีมันบอผมว่ามันหมั่นไส้พราวมา)
“ อย่ารี๊ไปสิรับ เี๋ยว ‘ผู้าย’ หนีหมหรอ “
“ แ!!!! รี๊!!!!!
“
บ้านมึายรี๊หรอรับ อุ้ย.. หยาบ อประธานอภัย
“ หึหึ “ ผมหัวเราะในลำอ
พราวเธอลุึ้นยืนระทืบเท้าไปมา นในร้านยัมอเราสอน่อ
พราวเธอี้หน้าผมพร้อม่าทอ่าๆนาๆ
แ่เพลย์ลัวที่ไหนเหน็บลับไปให้เ็บสุๆ็พอ~~
“ แมันอแหล!!! “
“ อืม~
อแหลนี่วรใ้ับผู้หิมาว่านะรับ โยเพาะผู้หิแบบ ‘พราว‘
“ ผมเน้นื่อพร้อมยิ้มน่ารัให้เธอ ร่าบารี๊ให่
ือบาที็อยาหาอะไรมาอุปานะ
“ แ!!!! “ สสัยราวนี้ไม่มีอะไระ่าผมแล้วระมั
ุเธอเลยเลือรเ้ามาิหัวผมให้ลุึ้น านั้น็บผมาให่เลย
อนแรว่าะสวนนะ แ่ผมเป็นผู้ายไ ะให้ทำร้ายผู้หิ็ูไม่ีหรอ
“ ปาีันะ!!! ันะบให้ปาพูไม่ไ้เลย!!!!
“ เธอพูพร้อมบ้ายบวาบหน้าบหลันผมเริ่มา นในร้านทำเพียมอแ่ไม่มีใริะเ้ามาห้าม
นมันลับมา
และพราวเป็นผู้หิที่ไหวัวทันแบบสุๆ
เธอับมือผมไปวาไว้บนหัวพร้อมำมือผมแสร้ทำเป็นว่าผมิหัวเธออยู่
่อนะบหน้าัวเอนแ แล้ว็แสร้ร้อไห้..
ไอแมพที่มาถึัวพวเราพอเห็นแบบนั้น็เลยิว่าผมทำร้ายเธอไ
เออ
นี่มันละรบ่หนิ
“ เพลย์ทำอะไรฮะ! “ มันึ้นเสียใส่ผม ผมไ้แ่มอนร่าสูนิ่
ผมไม่ผิ
ผมไม่ิะแ้ัวอะไร เพราะแ้ไปมัน็ิว่าผมทำอยู่ี สู้เียบะีว่า
“ ฮึ... แมพ
เพลย์รับไม่ไ้ที่แมพไปไหนมาไหนับพราว เพลย์ิหัวพราว บพราว้วย ฮึ ฮือๆ “
ผมอยาให้ไอเสอยู่้วยอนนี้ั มันะไ้บอผมไ้ว่าผมวรทำยัไ
่าออไปรๆหรือยืนเียบให้เ้าป้ายสี
....
“ ผู้หิอะไร ‘อ่อย‘
ผู้ายเ่ไม่พอ ‘สอ‘ เ่อี
“
ใ่... ถ้าเป็นไอเส็่าออไปรๆ..
แ่ว่าผลลัพธ์อมันไม่่อยะีเท่าไหร่เพราะทำให้ไอแมพมอผม้วยแววาไม่พอใ
“ เพลย์ ลับไปะ “ มันพูสั่
“ ฮึ... ฮือๆ “
ผมไม่ไ้ทำามที่มันสั่ ยืนถอนหายใมอมันับพราว เหอะ..
ผมเื่อละว่าผู้หินี่ัวแม่เลยว่ะ
“ เพลย์!! บอให้ลับ!!
“ ู่ๆมัน็วาผมึ้นมาเย ผมมอนร่าสูรหน้า
รู้สึหัวใมันโหวแปลๆ
....นั่นสิเนอะ
“ ฮึ.. แมพ พราวเ็บัเลย “ พราวเรียร้อวามสนใาไอแมพ ผมไ้แ่มอเธอ้วยวามระอา
ส่วนไอแมพอ่ะหรอ พอูพราวเสร็็วัสายาุๆมาหาผมไ
“ ูบอให้มึลับไปไไอสั!!! “
น้ำเสียอมันไหนะแววา บ่บอไ้เลยว่ามันโรธผม..
โรธผมเพราะำเสแสร้อผู้หิื่อพราว
เหอะ!
ไอำพูสวยหรูอมันที่ให้ผมไว้เมื่อหลายวัน่อนืออะไรหรอรับ?
ำแ้ัวใหู้ีหรอ... ั้นมั้
“ นี่หรอ.. สิ่ที่มึบอะทำใหู้เห็น “
“ ...! “ มันะัไป
ผมมอนรหน้า้วยสีหน้าเรียบนิ่ ผมะไม่ร้อไห้อีแล้ว พอแล้ว..
นามเมือมันไม่ใ่ผม
ผมไม่ำเป็น้อรอมัน
มีแ่มันเท่านั้นที่้อพยายาม ผมไม่เี่ยว
“ ถ้ามันใ่ริๆ โรผิหวัเลยว่ะ “
“ .... “
มันเียบไป ผมส่ายหน้าเบาๆ
“ เอาเถอะ
ูไม่เสียใหรอที่โนมึะอใส่ “
“ มึ... “
“ ็วายโ่ๆัวหนึ่ะโนหลอ่ายๆมัน็ห้ามไม่ไ้นี่
“ ผมพูเสียเรียบ
“ ...!! “
“ เลือู?.. เหอะ
น่าหัวเราะว่ะ “ ำพูประโยสุท้ายที่ผมทิ้ไว้่อนะ้าวเินออมาาร้านทันที
ผมเห็นว่าไอแมพมันวิ่ามมานั่นเลยทำให้ผมวิ่หนี
ผมหนีมันออมาไลาัวร้าน
มาหยุอยู่หน้าห้าสรรพสิน้าแห่หนึ่ ผมมอัวอาารรหน้านิ่ ไม่รู้ะไปไหนี
ะลับอนโ็ี้เีย
“ ูว่านะ แม่้อมีภา่อแน่นอน “
“ อนบะนานั้นนี่ “
เสียบทสนทนาอใรบานทำให้ผมหันไปมอ
เป็นไอเสับไอิที่เินถือถัป็อปอร์นับแ้วน้ำมา้วยัน
มันเินุยันไปพลาไม่ไ้เห็นผม
ผมัสินใเินรเ้าไปหามันสอน ไอเสเห็นผม่อน
“ มาทำห่าไรนเียว ไอโอ้ “
“ ห่านี่ทำไวะมึ “ ผมถามวนๆ
“ ่ายๆเว้ย
แ่มึ้มน้ำสามนาทีแล้วหย่อนุป้อนลไป็ไ้แล้ว “ มันอธิบายั้นอน
“ โอ้ ่ายว่ะ!~ “
“ ถุ้ย!! “ มันประ่อนะมอผมเอือมๆ
“ วนีนนะรับ “
“ อร่อยีนะีนวนอ่ะ “ ผมพูพร้อมยิ้ม
“ เป็นเหี้ยไร “ ไอิที่เียบฟัผมเล่นมุมานานถามึ้น
ผมหันหน้าไปมอไอี๋นิ่ ้มหน้าเียบ่อนะัสินใส่ายหน้าเบาๆ
“ ถ้ามึในเวลาปิ
ไม่วนีนเหี้ยๆแบบนี้หรอ “ ไอเสเสริม
“ ูเปล่า ปิสัๆ “ ผมอบ่อนะเยหน้าึ้นมามอสบาับพวมัน ไอเสไอิหันหน้ามอัน
พร้อมถอนหายใออมาเฮือให่
ผมะไม่ร้อไห้เพราะมันอีแล้ว
ผมไม่ใ่นรออี่อไป
ั้แ่วันนั้นมัน่าหาที่้อเป็นนทำให้ผมลับไปรัับมัน
“ อ้อ~
ให้สุหล่อเาป่ะ “
“ เาไร “
“ นไล่ามทำให้มึเสียใ “ มันพูบอแ่ไม่ไ้เอ่ยื่อไอแมพ ิ้วอมันเลิึ้นมอผมวนๆ
“ แม่วาู ทั้ๆทีู่ไม่ใ่นทำแท้ๆ “
ผมะปิไป็ไม่ไ้อะไรแล้ว เลยบอไปร
“ ทำอะไร? “
ไอิมันถาม เป็นัหวะเียวับที่โทรศัพท์อผมัึ้นมาพอี
ผมล้วหยิบโทรศัพท์ึ้นมามอเบอร์
่อนะัสายทิ้ให้รู้แล้วรู้รอไป
านั้น็เ็บโทรศัพท์ใส่ระเป๋าาเแล้วเล่า่อ
“ อนมันไปเ้าห้อน้ำ
ูับพราวมีเรื่อัน เธอเสแสร้ว่าูเป็นนทำร้ายร่าายเธอ แล้ววาย็เื่อไ “
“ เออ ูเ้าใละ “ ไอเสพูพร้อมๆับไอิที่พยัหน้ารับเ้าใ
“ แล้วมันไม่ามหรืออโทษมึเลยไ?
ทั้ๆที่มันเลือมึแท้ๆ “ ไอิถาม่อ
“ มันวิ่ามแู่วิ่หนี
เมื่อี้็โทรมาแู่ัสายทิ้ “
“ ยะเอี่ยมเพื่อนโอ้~~~ “ ไอเสยนิ้วโป้ทั้สอ้าให้ผมเป็นำม
“ เฮ้อ เอาเถอะ
ูสอนยุ่เรื่อพวมึไม่ไ้หรอ “
“ แล้วมึะลับอนโเลยป่ะ “ ไอเสมันถามผม ผมส่ายหน้าไปมา
“ ูอยาหาไรทำแ้เบื่อ่อน “
“ ั้นพวูอยู่เป็นเพื่อน! “ ไอเี้ยเสนอ ผมยิ้มให้มันพร้อมพยัหน้ารับ
“ ไปหาไรินัน ไอเพลย์เลี้ย “ ไอิพูึ้น่อนะเอื้อมมือไปับับมือแฟนมัน
เี๋ยวนะ..
รู้สึรูปประโยแปลๆ
“ แใรแมันรับ “
“ โห่ๆๆ ี้ไอหำ “ ไอเสบ่นเบาๆ ผมยิ้มให้มัน่อนที่เราสามนะพาันเินเ้ามาในห้า
ถ้าถามว่าผมโรธมันไหม
โรธรับ ผมไม่อบหรอนะ ผมไม่ไ้ทำผิ แ่ผมลับโนะอแบบนั้น เหอะ..
ไอแมพแม่..
Rrrrrrrrr!!
โทรศัทพ์อผมยััอยู่ลอ นผมเริ่มรำาเลยปิเรื่อะ
แล้วหลัานั้น็เที่ยวับไอเสไอิอย่าสบายหู
ถ้าำพูอผู้หิแบบนั้นมันน่าเื่อว่าผม
็ามใมันเถอะ.. ผมไม่สนแม่ละ
ความคิดเห็น