คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : +++ Friend sixteen +++ คิดถูกแล้ว
Friend sixteen
ิถูแล้ว
หมับ!
“ ทำหน้าเศร้าเป็นหมาเหาเลยนะมึ!!! “ นร่าสูพูึ้นพร้อมอรัอผมแน่นว่าเิมนผมเือบะาอาาศหายใาย
“ ไอเี่ย!!! “
“ อย่า่าูสิรับ “ มันพูพร้อม่อยๆลายแนออไป ผมหายใโล่ึ้นมาทันที
อนนี้เราสอนมานั่ันอยู่ที่สวนอโรเรียน เรานัิวหนัสือันที่นี่น่ะรับ พวไอเสไปื้อนม ผมับไอแมพเลยมาอที่ันไว้่อน...
Rrrrrrrrr!!
เสียโทรศัพท์อน้าๆผมัึ้น ผมเหลือบมอมันนิๆเห็นมันยิ้มใส่โทรศัพท์ทันทีที่เห็นเบอร์อนที่โทรเ้ามา..
“ เลิเรียนแล้วหรอ อื้ม อยู่ที่สวนน่ะ ให้ไปรับไหม อ๋อๆ ั้นโอเ เินมาีๆล่ะ รับๆ “ มันพูับนในสายอยู่สัพั่อนที่มันลหูโทรศัพท์ลแล้วัสาย..
พราวสินะ...
ไอแมพับพราวบันไ้ประมาอาทิย์ว่าๆแล้วล่ะรับ ทั้สอนบันอย่ามีวามสุ ส่วนผม็แอบรั้าเียวอย่ามีวามทุ์ล่ะนะ...
เรื่อที่ผมอบไอแมพ.. มีไอเสนเียวที่รู้รับ ผมไม่ไ้บอไอผา ไม่ไ้บอนอื่นๆให้รู้ มีแ่ไอเสนเียวเท่านั้นที่รู้ ึ่ผมิว่าีแล้วล่ะรับ เพราะยัไะผม็ไม่ิะเปิเผยอะไรออไปเ็า..
“ เพลย์ๆ “
“ .... “
ทำไมันนะ.. ทำไมผมถึไ้รู้สึว่า.. ผมับไอแมพ เราสอน่อยๆห่าไลันออมาทุๆที..
“ ไอเพลย์!!!!!!! “
“ ว้า!!! “ ผมโวยวายใ่อนะหันไปมอไอแมพที่มอผมอยู่
“ เป็นไรมึ เหม่อนะสั “
“ มีไรวะ “ ผมถาม
“ วันนี้ไปส่พราวลับบ้านเป็นเพื่อนูหน่อยนะ “ มันพูพร้อมยิ้มว้า
....
“ อือๆ “
“ ใีที่สุเลยมึอ่ะ “
“ เหมือนหน้าาูอ่ะ “ ผมพูพร้อมยัิ้วใส่มัน มันทำหน้าะอ้ว นั่นทำให้ผมัารเบิ๊ะโหลแม่ไปที หน้ามันนี่เือบทิ่มโ๊ะ..
“ แหมๆ ผัวเมีย สวีทันันะมึ “ เสียไอิพูแวึ้น ผมับไอแมพที่ะัันายหันไปมอมันที่เินเ้ามาพร้อมๆับพวไอผา ่อนที่พวมันะพาันนั่ล
“ ่วยไม่ไ้ พอีเรารัันอ่ะนะ “ ไอแมพพูพร้อมยัิ้วใส่ไอิพร้อมับึผมไปออพร้อมเอาหน้ามาแนบับหน้าผมแล้วถูไถแ้มไปมา..
อ่ะ...
“ รัันนานๆนะมึ! “ ไอิพูประ่อนะหันไปอออ้อนไอเส “ เมีย๋า~~ “
“ ไป๋าับหมาเหอะสั “ ไอเสพูพร้อมถีบไอิระเ็นเ้าอี้ เรียเสียหัวเราะาพวผมไ้เป็นอย่าี
ว่าแ่ว่า... ,
เมื่อไหร่มันะเอาแนออไปาอผมสัทีนะ...
ผมหยุำ่อนะแอบเหลือบสายาไปมอไอแมพที่ยัหัวเราะไอิไม่หยุ หัวใอผมเ้นแรึ้นมา ผมเลยรีบหันหน้าลับมา แ่ปราว่าพอหันลับมาผม็้อเอับสายาอไอเสที่มอมาเหมือนมีอะไรสัอย่าึ่ผมไม่รู้ว่าืออะไร..
พวผมุยับสัพั่อนที่สมาิใหม่ะมาเพิ่ม
“ พราว! มานั่นี่ๆๆๆๆ “ ไอแมพที่เห็นแฟนมันเินถือนมมารีบโบมือเรียทันที พราวพยัหน้ารับพร้อม้าวาเินเ้ามานั่ล้าน้ายมืออไอแมพ
“ ิแฟนริริ๊!! “ ไอปีเอร์พูพร้อมับอัลิปลโเี่ยลแมอะไรอมัน่อ
“ ไปว่าเา อย่าใหู้เห็นมึมีแฟนนะไอี๋ “
“ โหย ไอประธานน้าเ ุ็อย่ามีแล้วันนะ! “ ไอปีเอร์พูสวน ไอผาออพร้อมพู
“ ไม่มีแน่นอน “
“ โเี่ยลแมเป็นพยาธิรับ “
พยานหรือเปล่า???
“ ะัันอีนานไหมะพวแ “ ยัยเฟย์ถามพร้อมแะนมที่พราวื้อมา
“ พอๆ ิวันเ๊อะ ันอยาลับบ้านไปนอนแผ่หลา “ ยัยยิหวาพูบอ พร้อมเปิหนัสือทันที
พวผมทุนพยัหน้าเห็น้วยับยัยยิหวา่อนที่ะเปิหนัสืออใรอมันอ่านทันที...
พวเราสิบเอ็นพาันุยนู้นุยนี่ันสนุสนานปนๆไปับาริวหนัสือ ผมหัวเราะบ้าในบารั้ ส่วนมาสายาอผมนั้นมัะไปสนใับน้าๆเสียมาว่า ผมมัะอยแอบมอไอแมพลอเวลา และทุๆรั้ที่ผมแอบหันไปมอมัน ผม็้อปวใทุรั้ เพราะผมะเห็นแ่ภาพเิม้ำๆ..
ภาพที่มันับพราวมอสบาันหวานึ้...
“ ไอเพลย์!! “ เสียอไอเสเรียผมเสียั
“ ฮะ.. ฮะ!? “ ผมานรับเอ๋อๆ่อนะมอหน้ามันๆ
นี่ผมเหม่ออยู่หรอ...
“ มานี่ับูหน่อยมา “ ไอเสพูพร้อมลุึ้นเินอ้อมโ๊ะมาึมือผมให้ลุึ้นเินามมันออมา
...??
“ ไม่เ็บบ้าหรือไวะ นั่มอมันสวีทับแฟนมันน่ะ “ พอมันลาผมมาถึร้านายน้ำ มัน็ปล่อยมือผมออ่อนะหันลับมาถาม้วยสีหน้าริั
“ เ็บิ “ ผมพูอบไปามร
เ็บนุไปหมแล้วล่ะ...
ทำไมผม้อรัไอแมพ้วยนะ...
“ แล้วะไปมอทำฟวยแมว?? “
“ ็.. “
นั่นสินะ
“ วันนี้ลับบ้านับูนะ “
“ บ้านมึับบ้านูมันนละทาเลยไอ้สั ลับับไอิิวะ “ ผมพู
“ ูอยาลับับมึนี่ “
“ ทำไมวะ?? “ ผมถามๆพร้อมมอหน้ามันอย่าไม่เ้าใ
ทำไมถึอยาลับับผม?
“ ็ถ้าูไม่ลับับมึ มึ็้อลับบ้านนเียวไ “
“ เส... “ ผมเรียมันเบาๆ นรหน้ายิ้มส่มาให้ผม
...ไอเพื่อนบ้าเอ้ย
“ เี๋ยวูลับับไอแมพไ “
“ ูรู้น่าว่าอีแมพมันะไปส่พราว “
“ .... “
“ มึทนไ้อ่อ “ มันถาม ผมเลยไ้แ่ส่ายหัวไปมา...
“ ั้น.. ูลับับมึ็แล้วัน “
ถ้าผมลับับไอเส ไอแมพมันไม่ว่าอะไรหรอ เพราะยัไะ มัน็สนใแ่พราวอยู่แล้วล่ะ...
หลัาที่ไอเสมันลาผมออมาไ้สัพัเราสอน็เินลับเ้าไป ไอแมพมอผมับไอเสนิหน่อย่อนะหันไปสนใพราว่อ ผมเินไปนั่ล้าๆร่าสูอมัน พอมันรู้ว่าผมนั่ล้าๆแล้วมัน็หันลับมา้อผมไม่วาา
“ ไปไหนับไอเี้ยมา “ มันถามเสียเบาให้เราไ้ยินันแ่สอน
“ เสือว่ะ “ ผมพู
“ บอมา “
“ ไปุยอะไรนิหน่อยไม่้อรู้หรอ.. เออมึ “
“ หืม?? “
“ ูไม่ลับับมึแล้วนะ เี๋ยวูลับับไอเส “ ผมพู นั่นทำให้ไอแมพทำสีหน้าไม่เ้าใทันที
“ ..ไมวะ มึะทิู้ไว้นเียวอ่อ??? “
“ เปล่า.. ูแ่ไม่อยาไปเป็น้ามึว่ะ “ ผมพูพร้อมหันลับมา้มอ่านหนัสือ่อ
ไม่อยาไปเป็นทั้้าและอาาศธาุ...
“ .... “ มันเียบไป ่อนที่ผมะเห็นว่ามันยับหันลับไปสนใพราว่อ
“ .... “ ผมทำเพียเหลือบาไปมอมันเียบๆ
อโทษนะ...
“ อ๊า~~~~ เหนื่อยโว้ย!! “ ไอิพูพร้อมลุึ้นบิี้เียไปมา ผมเ็บหนัสือใส่ระเป๋าอัวเอ ่อนะหันไปมอไอแมพที่เ็บออยู่ไม่่าัน
มันูเียบๆไปั้แ่ที่ผมบอว่าะไม่ลับ้วยอ่ะรับ... ผมว่ามัน้อโรธผมแน่เลยที่ผิสัา..
“ แมพ “ ผมัสินใเรียมัน มันเลิิ้วึ้นนิหน่อย่อนะานรับในลำอ
“ อือ “
“ โรธูเปล่า “
“ ไม่อ่ะ “ มันพูพร้อมเยหน้ามายิ้มให้
ผม็ลืมไปว่านอย่ามันโรธใรเาเป็นที่ไหน เฮ้อ.. โล่ใัที่มันไม่โรธผม
“ ไอเพลย์ ป่ะ “ เสียไอเสเรียผม ผมหันไปมอมันับไอิที่ยืนอยู่้าๆ ไอิทำหน้าหมานิๆ่อนะถามไอเสึ้น
“ มึะไปไหนอ่ะ??? “
“ ูะลับบ้านับไอเพลย์ “
“ แล้วูอ่ะ “
“ ถ้าอยาไป็ไป แ่ถ้าไม่อยา็ไม่้อ “ ไอเสพู
“ ห่อววว ั้นูไป “ มันพูพร้อมยิ้มว้า
ผมลุึ้นยืนพร้อมๆับมอไอแมพ ไอแมพมอผม่อนะพู
“ ไม่้อิมา ูเ้าใว่ามึอยาใหู้ับพราวสวีทัน “
“ อื้อๆ “ ผมยิ้มให้มัน มันยิ้มส่ลับมา่อนะลุึ้นยืนพร้อมเอื้อมมือไปับมือพราวเอาไว้แน่นแล้วพูบอลาพวผม
“ ไปนะพวมึ “
“ เออๆ “ พวผมานรับพร้อมโบมือลามันับพราว ทั้สอนโบมือลาลับมา่อนะพาันเินออไป
ผมไ้แ่มอทั้สอนที่เินับมือันไป้วยหัวใที่บีบเ้าหาันนุไปหม ไม่มีำพูอะไรเลยในสมออนนี้ วามรู้สึที่มีอยู่อนนี้มีแ่วามเ็บ... เ็บที่นที่เินอยู่เีย้ามันไม่ใ่ผม... เ็บที่วามสัมพันธ์อผมับมัน่อยๆาหายไปาันทุๆที...
“ ประธาน ืนนี้นอน้วย “ เสียไอปีเอร์เรียสิผมลับมา ผมหันไปมอไอปีเอร์ที่เาะแนไอผาแล้วเย่าไปมาเหมือนำลัอ้อน
“ ทำไม? “
“ แม่ไม่อยู่ เหา “
“ มึะไปเอาันหรือไรับเพื่อน “ อีิรับ.. ในหัวมึเยพ้นเรื่อนี้บ้ามะ??
“ ูไม่ใ่มึไอิ “
“ ั้นพวันลับ่อนละ บายๆ “ พวยัยเฟลนพู่อนะโบมือลาแล้วเินออไป
“ นะประธาน “ ไอปีเอร์หันลับมาพูอ้อนไอผา่อหลัาที่ยัยสี่สาวเินออไปันแล้ว
“ นอนพื้นไปนะมึ “
“ โหย ไรอ่ะ!!! “ ไอปีเอร์พูพร้อมทำหน้าเ็
“ มึะนอนเบียูอีแล้วไไอุ “
“ โห่ ไอใำ ำเหมือนัวมึอ่ะ!! “ ไอปีเอร์พู
“ สันี่ “ ไอผาพูพร้อมทำหน้าเ็ “ เออๆ นอนเีย็นอนเีย เ พอใมึนะ “
“ อื้มๆ! ป่ะๆ ลับบ้านันเถอะ “ มันพู่อนที่มันสอนะหันมาโบมือลาพวผมแล้วเินออไปทันที
สุท้ายไอผา็้อยอมสินะ
“ เรา็ลับันเถอะ “ ไอเสพู ผมพยัหน้ารับพร้อมๆับไอิ่อนที่เราสามนะพาันเินออมาทันที
ผมิถูแล้วล่ะที่ไม่ลับับไอแมพ เพราะว่าถ้าลับับมัน.. ผมิว่าผมโนทิ้ให้เินามหลัอยู่เียบๆนเียวแน่นอน...
............................................................................................................................................................................. #ิมไ้่ะ << ถ้ามีำผิ I'm sorry ั๊ี้หัวใ่ะ >> #Love you my reader!! <3 <3
##อบุสำหรับทุอย่า่ะ :)
ความคิดเห็น