โคอาติ

เนื้อเรื่อง

โคอาติจมูกขาวแห่งแนนไซต์ประเทศครอสตาริก้า และการแข่งขันกับสัตว์อื่น ๆ ที่นำมาซึ่งความ
ตรึงเครียดในชีวิต โคอาติเหล่านี้อาศัยอยู่ในพื้นที่เล็ก ๆ ในป่าที่ล้อมรอบด้วยทะเลและภูเขาสูง
ที่ซึ่งเต่านับพันตัวขึ้นมาบนฝั่งและวางไข่ในผืนทราย มันเป็นเขตแดนที่อุดมสบบูรณ์และดึงดูด
โคอาติจมูกขาวเพศเมียออกมาจากป่า ถึงแม้โคอาติตัวจะไม่ใหญ่มากแต่ก็มีความดุร้ายและพร้อม
เสมอที่จะทำงานเป็นทีมเพื่อปกป้องแหล่งอาหารของพวกมัน

มีคำถามอยู่ว่าโคอาติทุกตัวในฝูงจะเป็นเพศเมีย แล้วเพศผู้อยู่ที่ไหน? โคอาติเพศผู้ส่วนใหญ่มัก
ใช้ชีวิตอย่างสันโดษ และอยู่ไกลจากเพศเมีย พวกเพศผู้จะเป็นที่ต้องการเพียงหนึ่งครั้งต่อปี คือ
ในฤดูสืบพันธ์เท่านั้นเอง การที่พวกมันอาศัยอยู่ห่างจากกลุ่มและด้วยน้ำหนักตัว 5 กก. ซึ่งตัวใหญ่
กว่าเพศเมียเล็กน้อยทำให้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจว่าพวกมันเป็นคนละสายพันธ์ แถมยังตั้งชื่อพวก
มันเป็นสายพันธุ์ใหม่ว่า โคอาติมันดี้ ซึ่งหมายถึงโคอาติที่โดดเดี่ยวนั่นเอง สำหรับโคอาติเพศเมีย
พวกมันจะเป็นสัตว์สังคม พวกมันจะช่วยดูแลทำความสะอาดให้กันและกัน เลี้ยงลูก กระทั่งให้นม
ลูกของตัวอื่น นอกจากนี้พวกมันยังรวมกลุ่มอย่างเหนียวแน่นเพื่อป้องกันมิให้เพศผู้มาบุกรุก

ในการหาอาหารของโคอาติ พวกมันจะคอยชูหางที่เป็นพวงไว้เสมอเพื่อติดต่อกันขณะเคลื่อนตัว
ผ่านป่าที่หนาทึป พวกมันจะกระจายกันออกไปอย่างเป็นระบบเพื่อตรวจสอบบริเวณ คอยดมหา
ทุกซอกทุกมุมเพื่อหาอาหารให้มากขึ้น ไม่มีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมตัวไหนแข่งความไวกับจมูกของ
โคอาติได้ มันไวเสียจนเจ้าของมันสามารถตรวจหาอาหารในทราย โคลนและกองใบไม้เน่าได้
โคอาติเป็นสัตว์ที่กินทั้งเนื้อและพืช ทุกอย่างที่หากินได้ การหาอาหารให้เพียงพอในป่าแห้งเป็น
เรื่องยาก แม้สำหรับโคอาติ 20 ตัว ความอยู่รอดเกิดได้เพราะพวกมันกินอาหารได้หลายอย่าง
โคอาติสามารถเอาชนะสัตว์ทุกชนิดที่กินอาหารแบบเดียวกับมันได้ พวกมันได้เปรียบด้านจำนวน
การปรับตัว และทัศนคติ

ในอเมริกากลางและใต้มีโคอาติอีก 3 ชนิด ไม่มีชนิดใดเลยที่อาศัยอยู่ร่วมกัน โคอาติแห่งบราซิล
จะไม่มีในแนนไซต์ ร่วมกับโคอาติจมูกขาว มิฉะนั้นคงต้องแย่งชิงทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัด
ถ้าหากว่าทั้งคู่อาศัยอยู่ร่วมกัน ไม่ชนิดใดชนิดหนึ่งคงต้องสูญพันธุ์ในที่สุด ในฤดูแล้งโคอาติ
เพศเมียจะให้กำเนิดทายาท พวกมันจะปกป้องลูกครอกละ 3-5 ตัวให้ปลอดภัยภายในรังทรง
โดม ซึ่งวางอยู่บนยอดไม้ ในบางปีเพศเมียทั้งหมดจะพร้อมใจกันมีลูก แต่เมื่อทรัพยากรมีน้อย
เพศเมียกว่าครึ่งจะพร้อมใจกันหยุดผลิตทายาทไว้หนึ่งปี การคลอดลูกเป็นเรื่องที่กำหนดไว้ เพื่อ
ให้ลูกน้อยหย่านมตอนที่ฝนนำทรัพยากรอื่นมามากขึ้น

ในโลกยุคใหม่ สัตว์จำนวนมากไม่มีเวลาปรับตัว กิจกรรมมนุษย์เปลี่ยนที่อยู่ของมันไปในชั่วข้ามคืน
แต่สำหรับสัตว์บางชนิด การเปลี่ยนแปลงโดยมนุษย์กลับกลายเป็นโอกาสใหม่ ฤดูแล้งกำลังสิ้นสุดลง
การเปลี่ยนแปลงอวลอยู่ในอากาศเมื่อพายุฝนเทกระหน่ำลงมาบนป่าที่แห้งผาก ต้นไม้เริ่มออกผล
จนกลายเป็นอาหารของสัตว์ทั้งหมด ในปีปกตินี่คือสิ่งที่โคอาติน้อยคงได้กินด้วยเช่นกัน หลังจาก
หย่านม โคอาติเพศเมียมีเวลาอีกมากในการบำรุงร่างกาย เมื่อปราศจากลูกให้เลี้ยงดู อาหารของมันก็
มีมากขึ้น แต่เมื่อปราศจากทายาท อนาคตในระยะยาวของมันกลับดูเลือนลางเพื่อสร้างสมดุลในสาย
ใยชีวิตอีกครั้ง พวกมันจะต้องเปลี่ยนพฤติกรรมหรือมิฉะนั้นก็ต้องตาย

สายใยชีวิตที่แนนไซต์ต้องการโคอาติมากน้อยเพียงใด? เมื่อปราศจากลูกน้อย ประชากรโคอาติกลุ่ม
เล็ก ๆ นี้เหลือเวลาอีกไม่ถึง 10 ปี และถ้าปราศจากพวกมันคงจะส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อชีวิต
ในป่า นอกเหนือไปจากการขุดหาอาหารเผื่อสัตว์อื่นๆ แล้ว โคอาติยังช่วยผสมเกสรของต้นไม้ในป่า
ถ้าหากว่าต้นไม้เหล่านี้ไม่สามารถขยายพันธุ์ได้ ช่องว่างในป่าจะเกิดขึ้นและผืนดินเปลือยเปล่าจะ
สูญเสียดินไป ยังมีเรื่องร้ายแรงที่จะเกิดขึ้นอีกมาก ฤดูแล้งจะกินเวลานานขึ้น บางทีอาจเป็นเพราะ
โลกร้อน หรือการเปลี่ยนแปลงของกระแสน้ำในมหาสมุทร ถ้าหากว่าโคอาติหายไปในอีก 100 ปี
สายใยแห่งชีวิตแบบใหม่คงจะเกิดขึ้นที่แนนไซต์ โคอาติคงไม่ยอมรามือไปจากแนนไซต์ง่าย ๆ ใน
ตอนนี้ โคอาติที่อื่นมีฤดูผสมพันธุ์ที่แสนสั้นในหนึ่งปี ตัวน้อยถือกำเนิดในเดือนเปียกชื้นแทนที่เดือน
แห้งแล้ง พวกมันยังคงต้องปรับตัวอย่างต่อเนื่องในสายใยแห่งชิวิตเพื่อเผชิญหน้ากับความท้าทาย
ที่กำลังจะเกิดขึ้น โคอาติจะสามารถรับมือกับความเปลี่ยนแปลงได้หรือไม่? เวลาเท่านั้นที่จะบ่งบอก
ถึงอนาคตของป่าแนนไซต์อันแห้งแล้งนี้ได้