คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Christmas Dance
ตั้งแต่วันนั่นที่ปีเตอร์เล่าเรื่องราวอันแสนเศร้าในอดีตของเขาให้ฉันฟัง เขาก็ไม่เคยพูดอะไรยาวๆแบบคืนนั่นอีกเลย แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนสนิทกันเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ^^ เขาช่วยติวให้ฉันพร้อมสำหรับสอบมิดเทอม ปีเตอร์บอกฉันว่าเริ่มตั้งใจเรียนได้แล้ว ถึงแม้ว่าฉันจะอยู่ม.5แล้วยังมีเวลาทำคะแนนดีๆอีกปีนึงแต่ฉันก็ควรจะฝึกเอาไว้ ไม่ใช่คลาสไหนๆก็นอน ครอก zZZ
'Jingle Bells, Jingle Bells, Jingle all the way~'
'Oh what fun, it is to ride on a one-horse open sleigh, hey!'
เพลงคริสต์มาสที่ทุกคนแสนจะคุ้นเคยดังอยู่ตามทางเดินของโรงเรียนระหว่างที่ฉันกำลังเดินไปที่ล็อกเกอร์ของฉัน พอเข้าสู่ปลายเดือนพฤศจิกายนแบบนี้ ห่องเรียนต่างๆก็เริ่มประดับไปด้วย ต้นไม้สีเขียวสูงๆ ทรงสามเหลี่ยม มีลูกบอลและขนมแคนดี้เคนหลากสีตกแต่งอยู่ตามต้น กล่องสี่เหลี่ยมหลากสีเช่นกันถูกประดับอยู่ที่โคนต้นไม้ แถมอาจารย์บางคนยังเปิดเพลงคริสต์มาสประกอบไปด้วยเพื่อเพิ่มบรรยากาศที่สนุกสนานให้กับโรงเรียน
ฉันเดินไปที่ล็อกเกอร์แล้วพบกับกระดาษ A4 แปะอยู่หน้าล็อกเกอร์ของฉัน มันเป็นแผ่นโฆษณาแดนส์ของโรงเรียนซึ่งมีปีล่ะ 3 ครั้ง คือ Christmas Dance, Valentines Dance, แล้วก็ End of the Year Dance
What: CHRISTMAS DANCE !!!
Where: Performance Hall
When: 17:00-21:00 Friday, December 24th
Why: To Celebrate Christmas!
How: 50 baht per person ^______^
Please come,
Thank you!
ฉันไม่เคยสนพวกแดนส์อะไรพวกนี้เท่าไหร่หรอกนะ (แต่ฉันก็ไปมาทุกอัน) ส่วนมากฉันก็จะนั่งกินขนมอยู่กับใบเตยตอนช่วงเพลงช้า พอเพลงเร็วเล่นยัยเตยก็ทิ้งฉันไปสบัดเอวทันที -_- ฉันเต้นไม่ค่อยเก่งน่ะ
"แหมยืนอ่านไปปลิวอย่างตั้งใจเลยนะคนสวย รอให้ฉันมาชวนเธอไปแดนส์อยู่ล่ะซิ ฮึๆ"
ฉันไม่ต้องหันไปก็รู้ว่าเสียงใคร เสียงแบบนี้ การพูดจะแบบนี้ มัคนเดียวเท่านั่นแหละ
"ใครจะไปกับคนอย่างนาย"
"โห ใครสอนมารยาทเธอเนี่ย เธอต้องมองหน้าคนที่พูดด้วยนะจ้ะ"
"หน้ามันไม่หน้ามองนิ"
ฉันรีบเก็บของด้วยความรำคาญก่อนจะปิดล็อกเกอร์ดัง ปั้ง! ฉันกำลังจะเดินหนีเฮมไปแล้วแต่...
"เธอนัดกับคนอื่นแล้วใช่มั้ย"
"แล้วทำไมฉันต้องบอกนาย"
"เธอไปกับไอ้ใบ้นั่นใช่มั้ยโมบายล์!!!"
"อย่าเรียกเขาว่าอะ-"
ผลั่ก!
ฉันได้ยินเสียงใครบางคนปล่อยหมัดฉันเลยหันหลังกลับไปมองอย่างรวดเร็ว ภาพที่ฉันเห็นทำให้ฉันช็อค ปีเตอร์นอนอยู่ที่พื้น มีเลือดออกมาจากจมูกเขา เฮมยืนคร่อมปีเตอร์อยู่เตรียมปล่อยหมัดอีกรอบ
"ปีเตอร์!"
ฉันทิ้งกระเป๋าลงก่อนจะวิ่งไปหาเขา ฉันพยายามช่วยให้ปีเตอร์ลุกขึ้น แต่เฮมล็อกเขาเอาไว้เรียบร้อย
"ปล่อยเขานะเฮม!"
"ไม่! มันควรได้รับการสั่งสอน ผู้หญิงของใครก็ต้องเป็นของมัน!"
เฮมผลักตัวฉันออกอย่างรุนแรงจนฉันชนกับกำแพง แขนของฉันคงจะชนกับอะไรบางอย่างเพราะตอนนี้มันมีแผลตรงด้านข้าง เลือดออกด้วย ฮือ ฉ....ฉันกลัวเลือดดดดดดด TOT
"...ผู้ชายแท้ไม่ทำร้ายผู้หญิง"
"อ้าว! นี่แกพูดเป็นด้วยหรอไอ้ใบ้? ฮ่าๆ แม่สอนมาดีนะเนี่ย!"
ผลั่ก!
คราวนี้ปีเตอร์เป็นคนต่อยเฮมเข้าอย่างจัง เฮมที่ตอนแรกกำขอเสื้อปีเตอร์อยู่ลงไปนอนกับพื้นแทน ปีเตอร์ก้มลงไปกำขอเสื้อเฮมก่อนจะดึงเฮมขึ้นมาแล้วปา (ปาจริงๆนะ แรงซะด้วย หุหุ -.,- ฉันสะใจ) เฮมกระแทกเขากับล็อกเกอร์ตู้นึงก่อนจะลงไปกองกับพิ้น ปีเตอร์เดินมาหาฉันแล้วช่วยฉันลุกขึ้น เขาก้มเก็บกระเป๋าให้ฉันก่อนที่เราจะเดินลงบันไดไปด้วยกัน
"เจ็บมากมั้ย..."
ฉันมองหน้าปีเตอร์ที่มีเลือดไหลออกมาจากจมูก ตอนนี้เราอยู่ที่ห้องพยาบาล เนื่องจากว่าคนไข้เยอะ (ซะงั้น) ฉันกับปีเตอร์เลยต้องรอสักพัก ฉันค่อยๆเอาผ้าเช็ดหน้าลายมินนี่เม้าส์สีแดงของฉันเช็ดเลือดให้เขา แต่เขากลับจับมือฉันไว้
"...ไม่กลัวหรอ"
"หึ? กลัวอะไร"
"...เลือด"
"ก็กลัวแต่นายเจ็บนี่น่า..."
"...เจ็มมั้ย"
เค้าเอื้อมมือมาดึงแขนฉันไปดู โฮกกกก เลือดดด เลือดดด >.<
"ฮ่ะๆ"
"ขำไรย่ะ >.<"
"...ไหนบอกไม่กลัว"
"ก็ไม่กลัวไง!"
เขาขยี้ผมฉันเล่นก่อนจะลุกไปหาพยาบาลที่กำลังเรียกเขาอยู่ ฉันมองแผ่นหลังของเขาเดินห่างออกไปเรื่อยๆก่อนจะรู้ว่าฉันกำลังยิ้มกับตัวเองอย่างไร้เหตุผล...
ครอก zZZ
"....โมบายล์"
"อืม...zZZ"
"...โมบายล์"
"อืมๆ"
"...ไฟไหม้"
"ห๊ะ! O_O"
ฉันเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือวิทยาศาสตร์ของฉันแล้วมองซ้ายมองขวาก่อนจะมองขึ้นไปข้างบนแล้วเจอกับปีเตอร์ที่กำลังหัวเราะอยู่
"เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น"
"...เธอหลับ"
"แล้วปลุกฉันทำไม ~~ ฉันกำลังไปกรี๊ดคอนดงบังชินกิอยู่เลยนายรู้มั้ย"
"-_-"
"โอ้วมิกกี้สุดหล่อของโมบายล์~~*O*"
"-_-"
"สรุปปลุกฉันทำไมเนี่ย -_-^"
"...ไปมั้ย"
เขายื้นไปปลิวคริสต์มาสแดนส์มาให้ฉันดู
"ไปแบบ...คู่นายหรอ O_O"
"มันเป็นแบบนั้นไม่ใช่หรอ..."
"ไม่ใช่สักหน่อย! ฮ่าๆ แต่ถ้านายอยกไปเป็นคู่ฉันก็ไปด้วยได้น้า"
"o/////o"
"อ๊าย หน้าแดงเลย กิ้วๆ"
ฉันเอามือหยิกแก้มปีเตอร์เบาๆก่อนจะเก็บหนังสือแล้วเดินออกจากห้องไป แต่ฉันก็หันกลับมาเรียกเขาอีกครั้ง
"ปีเตอร์!"
"o_o^"
"อย่าลืมแต่งตัวให้หล่อๆนะจ้ะ ^O^"
ความคิดเห็น