คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 2♥ สิงโตกัดกัน(?)
CHAPTER 2
“เฮ้ สวัสดี”
ฉันกับเมล่อนหันไปทางต้นสียงก็เจอลีโอกำลังวางแก้วกาแฟเย็นลงข้างๆเราสองคนโต๊ะยาวสีขาวของโรงอาหาร
“อ้อ สวัสดี พี่ลีโอ”เพราะฉันไม่ใช่คนที่เจ้าคิดเจ้าแค้นอะไรเลยไม่ได้ถือโทษอะไรที่เขาปากเสียเมื่อคราวที่แล้ว ที่สำคัญเขายังเป็นคนที่ ’อาจจะ’ เป็นเนื้อคู่ของฉันด้วย
“เอ๊ะ แกแยกพวกเขาออกด้วยเหรอแลมป์”
“อ๋อ อืม แยกออกสิ ก็พี่ลีโอจะใส่ต่างหูแล้วก็ดูไม่ค่อยยิ้ม พี่เลโอน่ะจะยิ้มแย้มตลอดเวลาน่ะสิ”
“ทำไมฉันรู้สึกเหมือนโดนว่ายังไงไม่รู้”พี่ลีโอเขยิบเข้ามาเบียดข้างๆฉัน
“เอ๊ะ จะมาเบียดอะไรกันล่ะพี่นี่=_=”
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันขอจองเธอเอาไว้แล้วน่ะ ถ้ามีนั่งชิดขนาดนี้ไอ้เรมันก็มานั่งข้างเธอน่ะสิ”
“เร?”ฉันหันไปมองเขาเพราะสงสัยว่า ‘ไอ้เร’ ของเขาเนี่ย คือใครกันแน่
“อ๋อ ไอ้เลโอน่ะ เราเรียกกันแบบนี้เพราะไม่อยากให้มันเขียนเหมือนกันในภาษาอังกฤษ ส่วนฉันไอ้นั่นก็เรียกฉันว่าลี”
เอ ลีโอก็leo จะว่าไป เลโอก็leoเหมือนกัน เข้าใจว่าเป็นฝาแฝดกัน แต่ตอนตั้งชื่อลูก คุณพ่อคุณแม่ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลยเหรอ=_=
“อ๋อ งั้นฉันขอเรียกว่าพี่ลีบ้างได้มั้ย”
“…ไม่เอาล่ะ”
“เอ๊ะ ทำไมล่ะ”
“ไม่ชอบเพราะมันเหมือนกับที่ไอ้เรมันเรียกน่ะสิ”
เอ๊ะ=_=?? เฮ้ยๆๆ ฉันเองก็ไม่ใช่สาววายอะไรขนาดนั้นหรอกนะ แต่ว่าทำไมคำพูดมันฟังดูออกแนว ‘ไม่อยากให้ใครเรียกนอกจากเลโอ’ ยังไงไม่รู้ กรี๊ดดดด ตาบู=[]=!!! (*ตาบู = ต้องห้าม)
“อะ เอ่อ งั้นฉันเรียกว่าอะไรดีล่ะ=_=”
เขาลดแก้วกาแฟลงเล็กน้อยแล้วหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฉันบางๆ”ดาร์ลิ้งล่ะเป็นยังไง”
“=[]=!!!”
“หึๆ ล้อเล่นน่า อยากเรียกอะไรก้เรียกไปเถอะน่ะ ฉันไม่ถือหรอก ถ้าเป็นเธอน่ะนะ”
อ๋อ ยังงั้นเหรอ ไม่ถือๆ เดี๋ยวนะ…คำสุดท้ายนั่นมัน เอ่อ ส่อแววเล้กๆหรือฉันคิดมากไปเอง=////=!!!
อืม จะเรียกเขาว่ายังไงดี ลีโองั้นเหรอ ถ้าเรียกลีก็ซ้ำกับที่พี่เลโอเรียก ถ้าลองคิดดูดีๆ ลีโอคือเทพกลุ่มดาวสิงโต ถึงเขาจะไม่ได้หัวฟูเหมือนสิงโต แต่เขาก็ดูเท่และน่าเกรงขามเหมือนสิงโต…พี่สิงโต?
“พี่สิงโต?”
ลีโอกระตุกเบาๆ เขาวางแก้วกาแฟลงแล้วหันมามองหน้าฉันพร้อมกับเลิกคิ้วข้างนึงขึ้นอย่างสงสัย”พี่สิงโต? ดูน่ารักไปมั้ยเนี่ย”
“จะว่าไปก็น่ารักเหมือนกันเนอะ งั้นเปลี่ยนเป็น…”
“ไม่เป็นไรหรอก”
“เอ๊ะ?”
“ถ้าเธอเป็นคนเรียก พี่โอเคก็ได้:)”ลีโอหันมาหาฉันแล้วส่งรอยยิ้มละลายหัวใจที่หาดูได้ยากของเขามาให้ฉัน ทำเอารู้สึกขนลุกไปทั้งตัว
กรี๊ดดดดT////T!!!
“ไหนลองเรียกอีกทีสิ”
“เอ่อ พี่สิงโต(’////’)”
“อีกทีซิ:)”เสียงนุ่มทุ้มต่ำและรอยยิ้มของเขาทำให้ฉันไม่สามารถที่จะปฏิเสธคำพูดของเขาได้ กรี๊ดดดดT////T!!
“พะ พี่สิงโต=////=”
“ครับ ลูกแกะน้อย:)”ไม่ว่าเปล่ายังเอามือมาลูบผมฉันเล่นไปมาอีกต่างหาก
กรี๊ดดด ไม่ไหวแล้ววว ระเบิดตัวเอง!! บรึ้มมมมมT////T!!! คนอะไรไม่รู้ เดี๋ยวก็ปากเสียเดี๋ยวก็ปากหวาน ฉะ ฉันปรับตัวไม่ทันง่า เครื่องมันโอเวอร์โหลดแล้วจ้าT////T
“อ้าวเฮ้ แลมป์^^”มือใหญ่พาดลงบนบ่าของฉันอย่างกระทันหันจนตกใจ พอหันไม่มองก็พบว่าเจ้าของมือนั้นก็คือพี่เลโอนั่นเอง”อ้าว ไอ้ลี แกก็อยู่ด้วยงั้นเหรอ”
“ฉันจะอยู่ไหนก็เรื่องของฉัน ไอ้ลูกแหง่”พี่สิงโตเริ่มออกอาการปากเสียอีกครั้งทันทีที่เปิดปากคุยกับพี่ลีโอ การเปลี่ยนอารมณ์กระทันหันของเขาทำให้ฉันปรับตัวไม่ทันอีกครั้ง
“เฮ้ย เจอกันก็หาเรื่องทุกทีเลย นี่แกมีปัญหาอะไรกับฉันมากนักมั้ย ฮะ? นี่ฉันพยายามญาติดีกับแกแล้วนะเว้ย!”พี่เลโอเริ่มของขึ้นบ้าง เขายืดอกขึ้นแล้วพูดเสียงแข็งกับพี่สิงโต
“เพราะไอ้การพยายามเสแสร้งของแกนี่แหละที่ทำให้ฉันอยากจะอ้วกจนต้องย้ายออกมาอยู่คอนโดคนเดียวนี่แหละ”พี่สิงโตตแกกลับไปด้วยเสียงเรียบเฉยราวกับไร้อารมณ์
โอ้พระเจ้า ฝาแฝดคู่นี้อย่างกับไฟและน้ำแข็งแน่ะ เลโอก็อามรมณ์ร้อนรุนแรง ส่วนพี่สิงโตก็เยือกเย็นจนหนาวสะท้าน มันเลยทำให้ฉันตอนนี้รู้สึกร้อนๆหนาวๆยังไงก็ไม่รู้=_=!!!
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันชอบยัยนี่ แกก็หลีกไปซิวะ จะอะไรกันนักกันหนา!?”
“ฉันไม่ใช่แม่ที่จะตามใจแกทุกอย่างนะเว้ย ฉันก็ชอบยัยลูกแกะนี่เหมือนกัน”
ว้าย ถึงจะเคยมีแฟนมาเยอะแต่ก็ไม่เคยโดนแย่งโดนผู้ชายหน้าตาดีสองคนแบบนี้มาก่อนเลยค่า ควรจะดีใจหรือเสียใจดีเนี่ยT////T
“จะเอารึยังไงวะ!!?”พี่เลโอถลกแขนเสื้อขึ้นจะเอาเรื่องแล้วเดินเข้าไปค้าคอเสื้อของพี่สิงโตเอาไว้
“เฮอะ ใช้แต่กำลังไม่รู้จักใช้สมอง”พี่สิงโตตอกกลับไปด้วยคำพูดเจ็บแสบจนพี่เลโอโมโหจนหน้าแดง”ปล่อยฉันได้แล้วไอ้หมาบ้า!!!พี่สิงโตจับมือของพี่เลโอบิดจนพี่เลโอย่อตัวลงและปล่อยแต่โดยดี
“เฮอะ อยู่กับแกแล้วหงุดหงิด”พี่สิงโตจัดเสื้อเชิ้ตให้เข้าที่แล้วเดินออกจากโรงอาหารไปอย่างอารมณ์เสีย
“พี่เลโอ เป็นอะไรรึเปล่า?”ฉันเดินไปยืมก้มมองพี่เลโอที่นั่งกองอยู่บนพื้น
“อ๋อ ไม่เป็นไรมากหรอกจ้ะแลมป์ พี่ก็ใจร้อนเองน่ะนะ”พี่เลโอยิ้มแห้งๆให้ฉันแล้วยันตัวลุกขึ้นจากพื้นแล้วบิดตัวไปมา
“เอ่อ ปากแตกค่ะ”ฉันหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับเลือดที่มุมปากให้พี่เลโอ”พี่ชอบทะเลาะกันจังเลยนะคะ เพราะอะไรน่ะ”
“พี่ก็ไม่ค่อยอยากจะยอมรับหรอกนะว่าตอนเด็กๆน่ะเราสนิทกันมาก แต่พอโตขึ้นจู่ๆไอ้ลีมันก็เป็นแบบนี้ ชอบกวนโมโห แล้วพี่ก็เป็นคนใจร้อนเป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย เลยทะเลาะกันประจำน่ะนะ”
“งั้นพี่เลโอเองก็ไม่รู้ใช่มั้ยคะ?”
“…รู้มั้ยทำยังไงแผลที่ปากจะหายเร็ว:)”
“เอ๊ะ? ยังไงคะ?”
“แลมป์ก็เลียสิ:)”
“พี่จะบ้าเหรอ=[]=!!!”
ฉันล่ะอยากรู้จริงๆว่าทำไมสองคนนี้ถึงได้ไม่ถูกกัน ถ้ารู้ เป็นไปได้ฉันอาจจะพอช่วยพวกเขาได้บ้างก็เป็นได้…
ความคิดเห็น