ไม่มีชื่อเรื่อง(ซะงั้น)

ลำดับตอนที่ #3 : ได้รับการช่วยเหลือ

ปลื้ม  : ฮือๆ T_T เอาไงดีล่ะ ถ้าพงศ์,เทอมไปอยู่โรงเรียนประจำ!!!
ปลื้ม  : เราจะไม่เจอกันอีกแล้วหรอ
..........
..........
.............................................................

ผ่านไป 30 นาที =o=

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

ปลื้ม   : เวลาแบบนี้ยังจะมีคนโทร.มาอีก ฮัลโหล
พงศ์   : ฮัลโหล นี่พงศ์นะปลื้ม
ปลื้ม   : !!!!!! พงศ์หรอ !!!!!!!
พงศ์   : อืม เราขอความช่วยเหลือแล้ว อีกไม่นานจะมีคนไปรับนาย
ปลื้ม   : ฮือๆๆๆ ช้านเป็นหนี้บุญคุณนาย ช้านรักนาย
พงศ์   : แหม ปลื้มนี่ ช้านเป็นผู้ชายนะ
พงศ์   : จะว่าไป ชั้นก็ชอบนายเหมือนกันนะปลื้ม ชั้นรักนาย
ปลื้ม   : !!!!!!
พงศ์   : ชั้นจะไปแปลงเพศหลังจากเรียนจบ ชั้นจะแต่งงานกะนาย
ปลื้ม   : โอ้ พระเจ้าจอร์จ นายล้อเล่นใช่มั้ย ชั้นไม่ได้รักนายจริงๆนะ
พงศ์   : ไม่ต้องกังวลนะ ชั้นจะทุ่มเงินสุดตัวไปแปลงเพศเอง

ติ๊ด วางสาย

ปลื้ม    : ซวยสิตู
ปลื้ม    : เอาน่า อย่างน้อยก็ได้รับความช่วยเหลือ
นิรนาม : นายคนนั้นน่ะ บ้ารึเปล่า นั่งพูดอยู่คนเดียว
ปลื้ม    : อะไรกัน อยู่ดีๆมาว่ากันเฉยเลย ไปไกลๆเลย
นิรนาม : อะไรกัน ชั้นนึกว่านาย...อยากได้...
ปลื้ม    : อะไร ชั้นอยากได้อะไรจากเธอ
นิรนาม : ไม่รู้สิ บางทีอาจจะเป็น....ความช่วยเหลือ
ปลื้ม    : ความช่วยเหลืออะไร
ปลื้ม    : เอ๊ะ หรือว่าเธอคือคนที่มาช่วยชั้น
นิรนาม : อ้าว ก็ใช่น่ะสิ ตาทึ่ม
ปลื้ม    : ตาทึ่มรึ -_-"
นิรนาม : อ้าว ใจเย็นๆ เดี๋ยวชั้นเปลี่ยนใจไม่ช่วยนาย
ปลื้ม    : เฮ้ย ไม่ได้นะ อย่าเปลี่ยนใจนะ ขอร้อง
นิรนาม : พูดสิ พูดว่า"ได้โปรด"
ปลื้ม    : .........
นิรนาม : เร็วสิ ไม่พูดชั้นก็ไม่ช่วยนาย
ปลื้ม    : ก็ได้ ได้โปรดคร้าบ T_T
นิรนาม : ดีมาก งั้นขึ้นรถเลย
ปลื้ม    : ฝากไว้ก่อนเหอะ
นิรนาม : จะขึ้นรถเหาะมั้ย
ปลื้ม    : ขึ้น !!!!!!!!!
นิรนาม : นายขับนะ ขับไม่ยากเลย

ผ่าง!!!!! โฉมหน้าของรถเหาะคือ.....สามล้อเหาะ(แป่ว)

นิรนาม : นายก็แค่ขึ้นไปถีบ เหมือนสามล้อปกติแหละ
ปลื้ม    : แล้วมันจะเหาะเรอะ
นิรนาม : แน่นอน มันมีระบบล่องหนด้วยนะ รู้ป่าว
ปลื้ม    : เออๆๆ จะอะไรก็ช่างเหอะ แต่ให้ชั้นมาถีบนี่มัน...อ๊าก~ จำไว้
นิรนาม : ก๊ากๆๆๆๆ สะใจ