เช้าแล้วยังอยู่บนที่นอน ....
เป็นอีกคืนที่คิมนัมจุนไม่ได้สะดุ้งตื่นเพราะเสียงกรนของตัวเอง
ไม่มีร่างขาวและบาง... ของกระดาษที่ใช้แต่งเพลงอยู่ข้างตัว
คิมนัมจุนอ่อนแอเกินกว่าจะแต่งเพลง ถ้าแต่งออกมาเป็นจะต้องเป็นเพลงรักผิดหวังอกหักขนาดเด็กป.3ยังต้องหลั่งน้ำตา...
พี่ยุนกิ...เปลี่ยนไป...
ไม่นับรวมเรื่องเวลาว่างที่พี่เขามักจะขลุกอยู่กับห้องแต่งเพลง หลังสเตจก็แทบไม่ได้คุยกัน...
พอนัมจุนจะเข้าหามินยุนกิก็โดนสต๊าฟเรียกไปคุยเสียก่อน ระยะห่างของเรามันกำลังก่อตัวขึ้นถึงจะอยู่วงเดียวกันหอเดียวกันแต่แทบไม่ได้คุยกันแบบนี้ นัมจุนนอกจากจะรู้สึกห่างเหินแล้วยังรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้สำคัญไปกว่างานของยุนกิเลย
นัมจุนที่กำลังเลื่อน TWT อยู่ในไทม์ไลน์ก็ไปสะดุดตาเข้ากับ ...
.... ทำไมเขาต้องกอดกัน
ตั้งแต่ย้ายหอมาใหม่ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ยุนกิไม่ยอมนอนห้องเดียวกับผม
แต่กลับไปอยู่กับพี่จินแทน
ผมนอยด์พี่ยุนกิมากจนเผลอไปทำตัวสนิทกับแทฮยองจนเกินไป ทำให้พี่ยุนกิยิ่งประชดทำตัวห่างทั้งๆที่ผมก็แค่น้อยใจที่พี่เขาไปยุ่งกับพี่จิน เอะอะอะไรก็พี่จิน แล้วผมหล่ะ...
เมื่อไม่นานมานี้ก็ไปถ่ายนิตยสารธีมรูมเมทผมต้องถ่ายกับจอนจองกุกิ ไม่มีใครคิดอะไรหรอกครับผมก็แค่กลายเป็นเมะร่างยักษ์ที่ดูเหมือนจ้องจะงาบกระต่ายน้อยเท่านั้น
แต่ไปดูของพี่ยุนกิสิ
อย่างกับพรีเวดดิ้ง
ถ่ายบนเตียงเดียวกัน พั่ยุนกิยิ้มแย้มผิดวิสัย
ไม่หึงเลยไม่หึงสักนิด ยิ่งผมกับแทฮยิงดูสนิทกันพี่ยุนกิก็ดูแน่นแฟ้นกับพี่จินมากเท่านั้น
แล้วอาร์มี่สร้างแทค #jinsuga #sugajin อะไรกัน!! การที่มีแทคแสดงว่ามันต้องมีโมเม้น ถึงผมจะเป็นศิลปินแต่ผมก็ตามดูแฟนคลับของผมตลอดนะ
ที้งสายตา
ทั้งท่าทาง
การกระทำ
ทุกๆอย่างมันจี้ใจไปซะหมด
เด็กน้อยนัมจุนที่ไม่รู้ตัวว่ากำลังก่อก้อนความหึงพี่ชายตัวขาวกับพี่ชายไหล่กว้างก็นั่งสไลด์นกฟ้าไปตามแทคที่ว่านั่นจนเครื่องร้อน แต่นั่นไม่ร้อนเท่ากับใจของเขาหรอก นัมจุนตาสว่างลุกขึ้นจากเตียงตรงดิ่งไปที่ห้องของ #jinsuga ทันที
ปังๆๆๆๆ
“พี่ยุนกิ” ปังๆๆๆๆ
“เอะอะอะไรวะนัมจุน” ซอกจินสภาพกางเกงขาสั้นหัวฟูเสื้อไม่ใส่เดินงัวเงียออกมาเปิดประตูให้น้องชายตัวดี แต่สภาพแบบนี้ยิ่งทำให้นัมจุนหัวเสีย
“ยุนกิหล่ะ”
“หลับยังไม่ตื่นเลยสงสัยเหนื่อยจัด” ซอกจินสะบัดหัวสองสามทีเตรียมปิดประตูไปนอนต่อ
“เดี๋ยวดิวะพี่ ทำไมอยู่สภาพนี้อ่ะ พี่ทำไรยุนกิของผม”
“เสียง...ดังอะไรกัน....” น้ำเสียงแหบแห้งชวนขนหัวลุกแว่วออกมาจากแผ่นหลังของซอกจิน ยุนกิที่มีสภาพไม่ต่างจากซอกจินเดินออกมาถามหาต้นตอสิ่งที่ทำให้เขาต้องตื่นเช้ารับอรุณทั้งๆที่เมื่อคืนแทบไม่ได้นอน
“พี่สองคน ....” นัมจุนยืนตาเหลือกมองสองคนที่ไม่ใส่เสื้อผ้าด้วยสายตาตกในปนผิดหวัง
“ผมเข้าใจแล้วเชิญนอนต่อให้สบายเถอะ เมื่อคืนคงเหนื่อยกันมากสินะเลยอยู่กันสภาพนี้”
นัมจุนหันหลังหนีใบหน้ามึนงงของพี่ชายทั้งสองคน หวังใจว่าพี่ยุนกิจะออกมาอธิบาย ออกมาคุยกันแต่
....กริ้ก ...
เสียงปิดประตูแผ่วเบาดังเบื้องหลังนัมจุน
....ก่อนที้น้ำตาจะไหล..
"เป็นอะไรของมึงทำหน้าเหมือนปวดขี้"
จองเจโฮปที่ตื่นแล้วเตรียมตัวออกไปข้างนอกแต่กลับเห็นเพื่อนของเขาทำหน้าตาแปลกๆจะเบะก็ไม่เบะ เหมือนปวดท้องหนักอยู่กลางหอ
"เฮ้ยมึงโอเคป่าวไปโรงบาลมั้ย"
เจโฮปเห็นท่าไม่ดีทีืเพื่อนตัวโตของเขามองกลับมาด้วยสายตาเหม่อลอย
แทฮยองที่ตามหลังเจโฮปมาเข้าใจสถานการของพี่ชายเขาดี ถึงจะรู้ว่าพี่จินกับพี่ยุนกิไม่ได้เกินเลยอะไรแต่สภาพนัมจุนเป็นแบบนี้แสดงว่าจะต้องมีเหตุอะไรแน่ๆ
"เป็นไรพี่ ทำหน้าอย่างกับพี่ยุนกิโดนพี่จินปล้ำ"
เชี่ยแท....
น้ำตาลูกผู้ชายชื่อคิมนัมจุนไหลหลากยิ่งกว่าเขื่อนแตกเมื่อน้องชายตัวดีพูดแทงใจดำ
สภาพที่เขาเห็นมันทำให้คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลยจริงๆ
"แทมึงพูดอะไรของมึงเนี่ย"
ไม่พูดเปล่าเจโฮปประเคนฝ่ามือหนักๆลงไปบนหัวของแทฮยอง1ทีโทษฐานพูดจาไม่เข้าท่าทำให้เพื่อนของเขาต้องเสียน้ำตา(อย่างหนัก)
"ช่างกูเถอะมึงแล้วนี่จะไปไหนกัน"
"ไปหาคนเขียนบทหว่ะ พรุ่งนี้มีถ่ายกาโยแต่เจ๊คนเขียนบทดันตันคิดมุกไม่ออก นี่กูก็สงสัยนะเห็นะว่ากูเป็นไอดอลหรือคณะเชิญยิ้ม"
"พี่นัมจุนไปด้วยกันมั้ยอ่ะ"
"ไม่หล่ะ...ขออยู่หอแต่งเพลงแล้วกัน”
-------------------------------
12.00 นาฬิกายุนกิตื่นขึ้นมาเจอกับข้อความไลน์จากยาใจของนัมจุน
TaeV: พี่กิ พี่นัมนอยด์ใหญ่แล้ว
Sugarm: นอยด์อะไรอีกวะ
TaeV: เมื่อเช้า ผมแค่ทักว่าพี่จินปล้ำพี่กิหรอแล้วพี่นัมแกก็น้ำตาแตกเลย
Sugarm: อ่ออ… กูเกทละก็ว่าแม่งพูดจาแปลกๆ
TaeV: นั่นแหล่ะพี่ วันนี้เต็มที่เลยนะ
Sugarm: เต็มที่อะไร?
TaeV: Read.
เจ้าเด็กยักษ์นั่นดันมาเห็นสภาพผมกับพี่จินตอนเช้าที่…
เมื่อคืนแอร์ดับ
เลยร้อน
เลยนอนไม่หลับ
เลยเพลีย
เลยถอดเสื้อนอน
แล้วดันคิดว่าผมกับพี่จิน XXXXXXXYZ กัน อื้อหือ นี่มันเด็กขั้นไหนกัน หรือมันหมกมุ่นกับคลิปโป๊ของมันมากไป เมื่อเช้านี้ง่วงจนขี้เกียจอธิบายเลยกลับไปนอนต่อ… ถึงขึ้นร้องไห้เลยหรอวะแล้วเต็มที่ของอิแทนี่มันอะไรของมัน ถามแล้วก็ไม่ตอบ READ อย่างเดียวน่าหงุดหงิดจริงๆ -__________-
-------------------------------------------------------------------------
“เอาหล่ะครับวันนี้ก็กลับมาเจอพวกเราอีกครั้งในรายการ บังทัน กาาาาาาาาาาาาาาาาา โย้วววว”
การถ่ายรายการกาโยเริ่มขึ้นโดยวันนี้พี่จินเป็นเอ็มซี
ผมที่ไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ยิ่งเห็นพี่จินกับยุนกิยืนข้างกันแล้วก็ยิ่ง…. นอยด์ แต่เพื่ออาร์มี่ที่รัก ผมจะเป็นนัมจุนที่รั่วบ้าตามประสาให้แฟนๆสบายใจ (น้ำตาตกใน)
“เอาหล่ะครับ วันนี้ธีมของเราคือ !”
“ คือ !”
“เพลงประกอบละคร และมิชชั่นในวันนี้คือ แสดงฉากสำคัญในเอ็มวีเพลงนั่นครับโผมมม โดยก่อนอื่น ต้องจับฉลากเลือกบทก่อนนะครับ”
ความหรรษาก็เกิดขึ้น นัมจุนจับได้คู่กับมินยุนกิ เหมือนคนเขียนบทตั้งใจ(วางแผนกับแทฮยองมาอย่างดี) มินยุนกิ : Architecture 101 อีเจฮุน คิมนัมจุน : Architecture 101 ซูจี ต้องกัดเปเปโร่ให้เหลือ 3เซนต์ แล้วโดดเชือกเก็บทิชชู่5แผ่น ถ้าทำไม่ได้จะโดนทำโทษ
คิมนัมจุนยังไม่รู้ตัวจนกระทั่งถูกจับแยกให้มาซ้อมบท เมื่อเห็นว่าตัวคู่กับยุนกิก็บังคับสีหน้าตัวเองไม่ถูก
“เป็นอะไรของนายนัมจุน”
“เปล่านี่ หลับสบายมั้ยหล่ะเมื่อเช้า ขอโทษที่ไปขัดจังหวะนะ”
“หึ.. เด็ก”
“อะไรนะ”
“เปล่านี่”
“ฮว้ากก กินเข้าไป กินสิ กิน กินเข้าไป อีกเม็ดนึง นั่นแหล่ะดีมาก !!!”
เสียงของจีมินที่มาหร้อมกับเจ้าตัวที่มาแปะมือส่งมิชชั่นต่อให้นัมจุนเรียกสติกลับมาว่าต้องแสดงต่อแล้วนะหลังจากที่นั่งหันหลังใส่กันมาตลอดการแสดงของเมมเบอร์คนอื่นถึงเวลาที่นัมจุนจะต้องวางหัวของเขาลงบนไหล่ของยุนกิแล้วกัดป๊อกกี้แท่งเดียวกันแล้ว
“การแสดงนี่มันเรื่องถนัดของผมเลย เดี๋ยวผมจะแสดงให้ดู”
ยุนกิตะโกนโชว์พาวในขณะที่นัมจุนทำเพียงหน้าเจื่อนๆ
เมื่อถึงเวลาแสดง หัวกลมของนัมจุนแตะลงบนไหล่ของยุนกิแท่งเปเปโร่แตะที่ปากของนัมจุนฉากหวาดเสียวของโลกใบนี้กำลังจะถูกเผยแพร่สู่สายตาอาร์มี่ทั่วโลก
ถามว่าในใจผมนอยด์อยู่มั่ย ตอบเลยว่ามาก แต่วินาทีที่เปเปโร่แตะปากผมรู้สึกว่ามินยุนกิเป็นของผมหน้าของเขาค่อยๆใกล้เข้ามาความหอมหวานของเปเปโร่ ยังสู้รสชองมินยุนกิตรงหน้าผมไม่ได้หน้าพี่เขาค่อยๆใกล้เข้ามาเรื่อยๆ…. เรื่อยๆ….เรื่อยระ… เฮ้ย 3 เซนต์ 3เซนต์พี่ยุนกินี่มัน…..
อุบบบบ -x-
เหตุการณ์ที่นัมจุนไม่คาดคิด แต่เมมเบอร์(ทุกคน)คิดไว้แล้ว มินยุนกิแปะปากเข้ากับปากของนัมจุนแนบแน่น….จนไม่รู้ว่าแค่แปะหรือ….
“เลิกคิดอะไรบ้าๆได้แล้วเด็กน้อย”
“...”
“เมื่อคืนแอร์เสียนะ...เลยถอดเสื้อ”
“อ้าว..”
“ทีหลังอย่าคิดเอง”
“....แล้วทำไมพักหลังต้องใกล้ชิดกับพี่เขาขนาดนั้น..”
“ทีนายยังทำให้เกิดแทค #namjin ได้เลยแถมยังไปตัวติดกับแทฮยองอีกไม่คิดว่าพี่จะหึงบ้างหรอ”
“ก็ผม…”
“นี่เลิกจีบกันได้ยังอ่ะ หิวข้าวแล้วนะรีบๆถ่ายให้จบๆได้มะ” ซอกจิน
“พี่ผมขออีกทีชัดๆ” จอนจองกุก
“อ๋อนี่มึงงอนเรื่องนี้หรอ” จองเจโฮป
“เมื่อกี้นี้มันอะไรหน่ะไอ้แท” จีมิน
“กูไม่รู้ กูเป็นโทมินจุน ปุงปุงอ่า ปุงปุงอ่าาา” แทฮยอง
----------------- END ----------------------
จบแค่นี้แหล่ะค่ะ อย่าหาสาระจากไรท์ค่ะไม่มี 55555555555
เห็นว่าเป็นเปเปโร่เดย์เลย...อยากแปะ
เห็นมีโมเม้นผ่านมา(สักพัก)พอดี
แต่เพิ่งพิมพ์ OMG ขอโทษด้วยที่กากขนาดนี้
พิก้าคนแมนยังดิบเหมือนเดิมนะ >///<
