คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : (っ>ω
(っ>ω<)っ เช้าแรกที่อเมริกา✔
“ยูคยอมมม ตื่นนนน!!” ร่างบางตะโกนพร้อมทั้งดึงผ้าห่มคนที่นอนขดตัวเป็นหนอนอยู่อย่างเอือมๆ
.................... จะไม่ลุกใช่ปะ....................................
ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่คุณเรียก กรุณาลองใหม่อีกครั้งค่ะ
“ดื้อด้านนักนะ คิมยูคคยอมมม!” คราวนี้ร่างบางกระโดดทับคนใต้ผ้าห่มเต็มแรงจนได้ยินเสียง อั่ก ออกมาจากอีกคน
“โง้ยย พี่มัคคึ โอ้ยยย ทับมาได้T^T” เจ้าของชื่อคิมยูคยอมร้องโอดโอยพลางกอดร่างบางบนตัวไว้แน่น
“ก็นายไม่ตื่นเองอะ โอ้ยยย ปล่อยน้า -^ -” มาร์คดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมาเพื่อให้หลุดจากเงื้อมมือปลาหมึกอย่างยูคยอม แต่ดูเหมือน..จะเปลืองแรงไปซะเปล่าๆ
“ม่ายปล่อยยย 55555555555” ร่างยักษ์กอดแน่นพลางหัวเราะอย่างชอบใจ
“งื้ออ เราต้องลงไปกินข้าวเช้ากันได้แล้วนะ ป๊าให้มาตามนายเนี่ยยย”
“เห้ยย โอเคๆ เดี๋ยวไปแปรงฟันแปปนึง จุ้บ!” ยูคยอมหอมแก้มเนียนไปแรงๆหนึ่งทีก่อนจะเด้งตัวลุกจากเตียงแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป...
..... ไอ้เด็กบ้า งื้อ .....
“อ้าวว มาพอดีเลย นั่งสิยูคยอม” ป๊าต้วนทักทายทั้งสองคนที่มาที่หลังอย่างยิ้มแย้ม
“อ่า.. ครับ ขอโทษด้วยนะครับที่มาช้า” คิมยูคยอมโค้งให้ผู้ใหญ่ฝ่าย(เมีย)(หืม)อย่างสุภาพ
“โอ๊ะ ไม่เป็นไรจ้า มีหลายคนยังไม่ลงมาเหมือนกันนะ สงสัยจะนอนสบาย ฮ่าๆ ทานเลยจ้ะ” คราวนี้เป็นฝ่ายคุณแม่ต้วนที่เอ่ยขึ้นอย่างสดใส
“งั้นจะทานให้อร่อยเลยคร้าบบ” ยูคยอมยิ้มอย่างร่าเริงก่อนจะลงมือทานมื้อเช้า
"ยูคยอมจ้ะ อยากเห็นบ้านที่มาร์คอยู่มาตั้งแต่เล็กๆไหม?" ม๊าต้วนเอ่ยทักขึ้นขณะที่ยูคยอมกำลังตั้งหน้าตั้งตาทานอาหารเช้าอยู่
"อยากสิครับ!" ยูคยอมเอ่ยยิ้มตาปิดปลื้มปริ่มปรีดาเหมือนหมีขาวได้ปลาแซลม่อน... คุณแม่ว่าที่เมียนี่ใจดีกะยูคยอมคนนี้ชริงๆรุยย(หืมมม)
"ม๊าอ่ะ ผมไม่อยากให้ไปซะหน่อยย" ร่างบางเอ่ยขึ้นอย่าขัดใจพลางเบะปากเบาๆพอน่ารัก(?)
"โหยยยย พี่อ่าอย่าใจร้ายสิคร้าบบ T^T" <ยูคยอม
"o(︶︿︶)o" <หน้ามาร์ค
"อ่ะๆ พอแล้วๆ มาร์คอย่าแกล้งน้องสิลูก เดี๋ยวเราไปกันหมดนี่แหละจ้ะไม่ต้องเป็นห่วงนะยูคยอม"
"ฮะ! (｡>д<)"
หลังจากทานข้าวเช้าเสร็จรถยนต์ยี่ห้อดังหลายคัน(มาทั้งตระกูลต้วนคนข้างบ้านยังมา)ก็เคบื่อนตัวออกไปยังเป้าหมายทันที บ้านมาร์คไง:)
“ถึงแล้วเด็กๆ” ป๊าต้วนที่รับหน้าที่ขับรถเอ่ยขึ้นเมื่อถึงที่หมาย
“ว้าววว แทบักก ! บ้านน่าอยู่จังฮยองงง” ยูคยอมลงจากรถก่อนจะตาวาวเมื่อเห็นบ้านเดี่ยวสไตล์อเมริกันแท้ของมาร์ค
“สวยปะ พี่อยู่ที่นี่ตั้งแต่เด็กๆเลยล่ะ” มาร์คกวาดสายตามองไปรอบๆบ้านก่อนจะยิ้มออกมา
“อ่า ไม่น่าละ..คนอยู่เลยสวยด้วย” ยูคยอมพูดหยอดไว้ก่อนจะเดินกึ่งวิ่งไปหาป๊าต้วนที่กวักมือเรียกอยู่
‘////////////////’ เด็กบ้า
“หล่อตายแหละ แบร่” มาร์คเบะปากใส่คนข้างๆที่กำลังโพสต์อินสตาแกรมอย่างตั้งใจ
“แหมะ.. ผมนี่นิยามของคำว่าหล่อเลยนะครับผมพี่ต้วนเอินเอินน” ยูคยอมเอื้อมือไปเกาคางเรียวของอีกฝ่ายพร้อมยิ้มขำเบาๆ
ไอ้เด็กบ้า โง้ยยย จะแกล้งเค้ากับโดนเค้าแกล้งซะนี่
………………………………………………………………………………………………
“อี้เอิน นี่ป๊ากับม๊าตั้งใจทำให้เลยนะ ฮ่าๆๆ” ป๊าต้วนหัวเราะร่าก่อนจะชี้ไปที่รถไฟของเล่นประดับเหมือนกับคริสต์มาส ซานต้าก็มานะจ้ะ..
“ป๊าอ่า ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ 555555” มาร์คยู่ปากน้อยๆก่อนจะเดินไปสำรวจรถของเล่นที่ว่า
ยูคยอมยืนยิ้มให้คนเป็นพี่ที่กำลังนั่งแล้วทำท่าขับรถของเล่นอย่างเอ็นดูก่อนจะเดินไปนั่งข้างหลังแล้วทำตาม
“ฮ่าๆ เด็กพวกนี้นี่นานะม๊า” ป๊าต้วนพูดขึ้นก่อนจะหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาถ่ายรูป
ครั้งแรกที่ยูคยอมมาอเมริกา ยิ่งได้มากับครอบครัวของมาร์คด้วยแล้วยิ่งมีความสุขใหญ่เพราะทุกคนให้การต้อนรับเขาเป็นอย่างดี พ่อตาแม่ยายก็ใจดี๊ใจดีแบบนี้ยูคยอมคงได้ลูกสาว(?)ป๊าม๊าไม่ยากแล้วละ!
..............................................................................................................
yu_gyeom’s part
ผมกับพี่มาร์คเรารู้จักกันมาประมาณ 4ปีแล้ว พี่มาร์คคนซื่อไม่เคยรู้เล้ย ว่ายูคยอมคนนี้รู้สึกยังไงด้วย เฮ้อออ พี่นี่มันน่าจับมาตีก้นจริงๆเลย ทั้งๆที่ผมแสดงออกมากว่ารู้สึกยังไงกับพี่ แต่พี่ก็ยังทำเหมือนเฉยๆกับผมง่ะ ยูคยอมทำใจม่ายล้ายยT^T คอยดูนะ ทริปนี้แหละ... พี่ไม่รอดแน่พี่มาร์ค หึหึ
Mark_taun’s part
สวัสดีครับผมมาร์คนะ หน้าตาดี มีรถขับ โทรศัพท์ไอโฟน มีบ้านอยู่แอลเอ เป็นคนเท่ๆ’เมกันบอย 5555555555555555555555555555555555 เจ้าเด็กยูคยอมนี่จะมากไปแล้วนะครับว่าปะ? มาทำคนแก่ใจสั่นงี้ไม่คิดหรอว่าตัวเองจะบาป ธูธธธธธธธ.. หยอดอยู่นั่นแหละ ไอ้เราก็เขินไปดิ หยอดมาก็หลายปีละก็ไม่จีบสักที ผมนี่เซ็งเลยครับ... ถ้ากลับเกาหลีคราวนี้นายยังไม่จีบพี่นะ พี่จะจีบนายเองเลยเจ้าเด็กกาก 5555555555555555555555555555555
tbc.
ความคิดเห็น