::สาวไวโอลินสุดแสบกับหนุ่มเปียโนสุดเฮ้ว::

ลำดับตอนที่ #4 : :: p l a y 3 ::

(3*-*)



“ผมว่า เด็กคนนี้จะต้องไปอีกไกลแน่ๆ” คนสุดท้ายในห้องกล่าว



‘ชั้น 3 ชั้น 3 ห้องเลือกหอพัก ห้องเลือกหอพัก........อื้ม นั่นไง....โอ้ะ...แฟร์อยู่ข้างในแล้วนี่นา’ เฟย์คิดในใจ

“เชิญค่ะ เฟย์ราคีส ชิมเมลสินะคะ ดิฉันเม็กค่ะเป็นพนักงานจัดการเรื่องหอพักนักเรียนนะคะ” หญิงสาวท่าทางใจดีคนหนึ่งตอบ

“ค่ะ”เฟย์ตอบพร้อมกับโบกมือทักทายให้กับแฟร์

“คุณทั้งสองคนต้องการพักอยู่ห้องเดียวกันใช่มั้ยคะ?” พนักงานเม็กถาม

“ใช่ค่ะ” แฟร์ตอบ

“คุณทั้งสองได้เรียนที่ห้องพิเศษ A ด้วยกันทั้งคู่ ถ้างั้นก็ไปพักที่หอฮานะละกันนะคะ ทางโรงเรียนจะมีหอทั้งหมด 4 หอ คือ หอฮานะ*ที่คุณทั้งสองจะไปพัก  หอมูซีก*  หออืร์มอัค*  และหออินเยว่ย*ค่ะ หอฮานะจะตั้งอยู่ทางทิศเหนือ หอมูซีกอยู่ทางทิศใต้ หออืร์มอัคอยู่ทางทิศตะวันตก และหออินเยว่ยจะอยู่ทางทิศตะวันออกนะคะ หอฮานะนั้นเป็นเรือนแบบญี่ปุ่นจะประกอบด้วยเรือนใหญ่ซึ่งตั้งอยู่ตรงกลางของบริเวณหอทั้งหมด ในเรือนใหญ่เป็นห้องนั่งเล่น ห้องฝึกซ้อมใหญ่ๆหลายๆห้อง ห้องอาหาร และห้องกีฬาค่ะ ส่วนด้านในของบริเวณหอฮานะ จะแบ่งเป็นสองส่วน ฝั่งซ้ายจะเป็นของผู้ชาย ส่วนฝั่งขวาก็จะเป็นของผู้หญิงนะคะ  ฝั่งขวาของผู้หญิงจะแบ่งเป็น 3 เรือน นั่นก็คือ เรือนของปี 1, 2 และ ปี 3 ค่ะ เรือนของปี 1 ที่คุณจะไปพักนั้นอยู่บริเวณด้านในสุดของทั้ง 3 เรือนค่ะ จุดสังเกตของหอนั้นก็คือจะมีเสาหินปักอยู่หน้าเรือนปี 1 ซึ่งเขียนไว้ว่า –เรือนของไอ้เด็กใหม่สุดซ่าประจำฮานะ-  ค่ะ (-_-‘’)  ภายในเรือนปี 1 นั้นจะมีห้องซ้อมย่อย บ่อน้ำพุร้อน ห้องอาบน้ำรวม ห้องนอน และที่เซาว์น่าค่ะ ปี 1 ประจำหอฮานะทุกคนจะต้องช่วยกันทำความสะอาดหออาทิตย์ละครั้ง ซึ่งปีนี้พวกรุ่นพี่ได้กำหนดให้ทำทุกวันอังคารค่ะ วันที่จะมีการซ้อมวงรวมก็กำหนดเป็นวันศุกร์ค่ะ วันประชุมหอนั้นเป็นวันที่ 7 ของทุกเดือนค่ะ สัมภาระทุกอย่างได้จัดเตรียมไว้ที่ห้องของคุณทั้งสองแล้วนะคะ ห้องของคุณทั้งสองคือเบอร์ 117 ค่ะ สมาชิกตอนนี้ในเรือนปี 1 มีจำนวน 15 คนรวมคุณทั้งสองคนแล้วนะคะ เอาล่ะค่ะ ตารางสอนจะแจ้งไปทีหลังในคอมพิวเตอร์ที่เราเตรียมไว้ในห้องก่อนวันเปิดเทอม 1 อาทิตย์นะคะ ส่วนหนังสือ เราได้จัดไว้ในห้องแล้ว ส่วนเสื้อผ้า เขียนไซส์ของตัวเองไว้ในใบนี้เลยนะคะ แล้วเดี๋ยวเราจะจัดไปให้ทีหลังค่ะ ตอนนี้ก้เชิญคุณทั้งสองลงไปที่ชั้นล่างสุดนะคะ จะมีรถรับส่งไปยังหอต่างๆค่ะ พวกคุณก็ขึ้นรถไปหอฮานะนะคะ อย่าขึ้นผิดล่ะค่ะ จบแล้วล่ะค่ะ ยินดีต้อนรับสู่ Japan school of music นะคะ” พนักงานเม็กพูดถึงหอพักอย่างยาวปรึ๊ดส์เกือบทำเอาสองสาวเราหลับคาโต๊ะแน่ะ

“โอ้ะ..ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ” เฟย์ตอบ แล้วก้เดินออกจากห้องไปกับแฟร์

“โอ้ย เมือยจัง....ร่ายซะยาวเชียว ไปถึงหอเดี๋ยวก็รู้เองน่าเฮ้อ...”แฟร์บ่น

“โอ๊ยยยย!! เจ็บนะ เดินดูหน่อยสิ” อยู่ดีดีเฟย์ก้ล้มลงไป

“ขอโทษนะ เป็นไรป่าว?? เจ็บมั้ย เรามัวแต่เล่นกับเพื่อนน่ะ” หนุ่มผมทองตอบพร้อมกับยื่นมือออกไปให้เฟย์จับ

“ฮึ้ย .. ไม่ต้องหรอก เราไม่เป็นไร ทีหลังก้เดินดูทางดีๆละกัน” เฟย์เงยหน้าขึ้นมาแล้วก็ตอบแต่ไม่ยื่นมือไปจับมือของหนุ่มคนนั้น แล้วก้เดินไปไม่สนใจ

หนุ่มผมทองเมื่อเห็นเฟย์เงยหน้าขึ้นมาก็เกิดอาการปิ๊งทันใด ‘สวยจัง’ นี่คือความคิดของหนุ่มผมทองตอนที่เห็นเฟย์เงยหน้าขึ้นมา

“คุณครับผมชื่อริวนะครับ โคบายาชิ ริว ครับ คุณล่ะชื่ออะไร” หนุ่มผมทองตะโกนถามเฟย์

“นี่..หนุ่มสุดหล่อเค้าถามเธอน่ะเฟย์” แฟร์กระทุ้งศอกบอกเฟย์

“เฟย์ร่า เฟย์ราคีส ชิมเมล” เฟย์หันหลังไปตอบอย่างสุภาพ แล้วก็เดินกลับลงไปขึ้นรถของหอฮานะอย่างไม่สนใจ



“นี่เราจะต้องรออีกนานมั้ยเนี่ย ชาติหน้าจะได้ไปมั้ยยยย” แฟร์เริ่มเดือดขณะที่รออยู่บนรถของหอฮานะ รถของหอฮานะเป็นสีขาวมีลายดอกไม้อยู่เต็มคันเป็นรถลักษณะแบบรถลากในฟาร์มโชคชัย “รถของหอฮานะนี่ดูไฮโซแปลกๆดีนะแฟร์ 555”เฟย์พูด “เอาล่ะผู้โดยสารคนสุดท้ายมาละ ออกได้แล้วล่ะคุณหนู”คุณลุงคนขับรถหันมาบอกกับสองสาว “ไหนคะผู้โดยสาร หนูละอยากจะด่าจริงๆเลยค่ะทำให้หนูรอเป็นชาติอย่างนี้” แฟร์เริ่มออกอาการ “ครับครับ สาวสาว พวกเราคือผู้โดยสารสองคนสุดท้ายนะครับ” หนุ่มคนนึงตอบ

“อ้าว ฟะฟะเฟย์ร่า” ริวพูดติดอ่างขณะก้าวขาขึ้นมาบนรถเมื่อเห็นเฟย์ร่า “ธะธะเธออยู่หอฮานะหรอ ผมก็เหมือนกันครับ” ริวพูดต่อ “ใช่” เฟย์ตอบสั้นๆ “คุณลุงคะ ไปเถอะค่ะ เสียเวลามากแล้ว” แฟร์บอกคุณลุงคนขับ “คร้าบ”คุณลุงคนขับตอบ



เมื่อถึงหอฮานะ เฟย์ลงจากรถคนแรก ตามด้วยแฟร์ แฟร์ส่งยิ้มหวานให้เคียว เคียวก็ยิ้มหวานให้แฟร์เหมือนกัน ส่วนริวนั้นก็มัวแต่ทำหน้าปลื้มเฟย์อยู่



(ย้อนกลับไปเมื่อตอนอยู่ในรถ)

“เอ่อ คุณครับชื่ออะไรหรอครับ” เพื่อนของริวถามแฟร์

“แฟร์ค่ะ แฟร์รีส ออบมิส ค่ะ” แฟร์ตอบ

“ผมชื่อเคียวครับ โอคายาม่า เคียวสุเกะครับ” เพื่อนของริวบอก

“หรอคะ ยังไม่ได้ถามเลย”แฟร์พูด

-เปรี๊ยๆ รอยแยกบนหน้าเคียว-

“อ๋อ แค่อยากบอกให้คุณรู้น่ะครับ” เคียวบอกอีก

“อ้อ ไม่ได้อยากรู้นี่คะ” แฟร์สวนกลับ

“ถ้างั้นก็ไม่เป็นไรแค่ผมได้รู้ชื่อคุณผมก็มีความสุขแล้วล่ะครับ” เคียวพูด

“อ้องั้นหรอคะ ถ้างั้นเอาชื่อสุนัขบ้านชั้นด้วยมั้ยล่ะคะ” แฟร์ถาม

“แหม ถ้างั้นสุนัขบ้านคุณก็ต้องสวยเหมือนคุณล่ะสิครับเอ๊ะหรือว่าคุณสวยเหมือนสุนัขที่บ้าน” เคียวกวน

“หึ แหงล่ะชั้นน่ะสวยเหมือนสุนัขที่บ้าน เผอิญว่าสุนัขบ้านชั้นมันเป็นพันธ์ไซบีเรีย ฮัซกี้ ก็เลยน่ารักหน่อย แต่ถ้าอย่างคุณละก็คงเป็นปั๊ก ไม่ก็ บูลด็อก สินะคะ ฮิฮิ” แฟร์ตอกกลับ

เคียวจึงเงียบไปเลย ส่วนริวนั้นก็มัวแต่นั่งจ้องหน้าเฟย์อยู่

“มองหาอะไรมิทราบคะ” เฟย์ถามแบบยัวะๆ

“มองคนสวย…” ริวตอบแล้วทำหน้าเคลิ้ม

“คนสวยอยู่ด้านโน้นค่ะ ตรงนี้ไม่มีหรอก” เฟย์บอกแล้วชี้ไปที่นักการแต่งหน้าจัดๆสุดสยองที่ริมถนน

“หยึย!!!” ริวหันไปมองตามแล้วตกใจ จึงจ๋อยไปเลย

....................................................................





*ฮานะ- แปลว่าดอกไม้ภาษาญี่ปุ่นค่ะ ที่เอามาตั้งเพราะชอบเพลงฮานะของ orange-range มากค่ะ

*มูซีก- แปลว่าดนตรี ภาษาฝรั่งเศสค่ะ

*อืร์มอัค- แปลว่าดนตรี ภาษาเกาหลีค่ะ

*อินเยว่ย (yin yue) –แปลว่าดนตรี ภาษาจีนค่ะ

*แถม* -แต่ละหออย่างหอมูซีกที่เป็นภาษาฝรั่งเศส ลักษณะของหอก็จะเป็นแบบฝรั่งเศสเหมือนกับชื่อค่ะ หออืร์มอัคก็เหมือนกันค่ะ มีลักษณะเป็นแบบเกาหลีค่ะ ส่วนหออินเยว่ยก็จะเป็นแบบจีนๆค่ะ แล้วก็หอฮานะก็ได้อธิบายแบบไปแล้วนะคะ ก็คือจะมีลักษณะเป็นแบบญี่ปุ่นค่ะ

          -หอฮานะจะรวบรวมพวกคนที่อยู่ห้องพิเศษ A ค่ะ

.............................................



จบแล้วค่ะตอน 3

ยาวหน่อยนะคะ

ตอนนี้ก็ 5 ทุ่มแล้ว

จะพยายามต่อไปค่ะ

   ฮุย เล ฮุ้ย!!!!