::สาวไวโอลินสุดแสบกับหนุ่มเปียโนสุดเฮ้ว::

ลำดับตอนที่ #3 : :: p l a y 2 ::

(2*-*)



\"ถึงแล้วสินะ ญี่ปุ่น\"เฟย์กับแฟร์พูดพร้อมกัน



    เฟย์และแฟร์ต่างตะลึงกับสนามบินอันกว้างใหญ่ของญี่ปุ่น เธอทั้งสองเกือบลืมไปว่ามาทำอะไร แล้วก้รีบออกไปโบกแท็กซี่เพื่อไปรายงานตัวที่โรงเรียนทันที “ไป Japan school of music ค่ะ” เมื่อแท็กซี่พาทั้งสองมาถึงหน้าโรงเรียน เฟย์และแฟร์ต่างก้ตกใจว่าทำไมโรงเรียนมันถึงใหญ่อย่างนี้นะ โอ้ว!!!

    

หน้าประตูโรงเรียนนั้นเป็นถนนเส้นใหญ่และยาว ซึ่งประตูทองเหลืองดัดอย่างอ่อนช้อยก้ตั้งอยู่ที่ตรงกลางของกำแพงที่ทอดยาวออกไปทั้งสองฝั่ง  “เชิญค่ะ คุณเฟย์ราคีส ชิมเมล และ คุณแฟร์รีส ออบมีส ใช่มั้ยคะ เรากำลังรออยู่เลยค่ะ”หญิงสาวอายุประมาณยี่สิบกว่าๆใส่ชุดสีขาวดูเรียบร้อยบอกเธอทั้งสองที่กำลังตะลึงอยู่ที่หน้าประตู “ค่ะ เอ่อ..คุณคือ....” เฟย์และแฟร์ตอบพร้อมกัน “ดิฉันชื่อจินนะคะ เป็นครูฝ่ายประชาสัมพันธ์มีหน้าที่ในการนำนักเรียนไปรายงานตัว เพื่อที่จะไม่ให้นักเรียนหลงทางน่ะค่ะ เชิญขึ้นรถเลยค่ะ” ครูจินบอก รถที่มารับนั้นเป็นรถโรซลอยด์สีดำคันยาว ‘โหแถวบ้านเรายังไม่มีเลยนะเนี่ย’ เฟย์คิด (ตัวปิงเองยังไม่เคยเห็นเลยค่ะ-ผู้เขียน) รถโรซลอยด์สีดำคันยาวขับไปเรื่อยๆ ผ่านทางที่ทอดยาวไป ระหว่างทางนั้นเฟย์ก้ได้สังเกตหลายๆสิ่ง



อย่างแรกที่เฟย์สังเกตเห็นตั้งแต่ผ่านประตูเข้าไปก็คือ ป่าที่มีอยู่สองข้างทาง ซึ่งท่าทางน่าจะเป็นป่าลึกซะด้วย ตามทางไปเรื่อยๆสิ่งต่อไปที่เห็นก็คือตึกใหญ่ที่ล้อมรอบไปด้วยทุ่งดอกทิวลิปสีเหลืองแดง ตึกขนาดใหญ่นั้นมีลักษณะเป็นตึกทรงยุโรปขนาดใหญ่ ทำให้นึกถึงพระราชวัง (แต่ก็ไม่ใหญ่ขนาดนั้นหรอกนะ)

เอี๊ยด!

อยู่ดีดีรถก็จอด “ลงได้แล้วค่ะ” ครูจินบอก

“โอ้ว ใหญ่ดีจัง ตึกอะไรคะเนี่ย?” แฟร์ถาม

“ตึกสำนักงานประจำโรงเรียนน่ะจ้ะ เราต้องเค้าไปรายงานตัวในนี้นะ พวกเธอเอาใบรายงานตัวที่ทางโรงเรียนส่งไปให้ไปยื่นที่ชั้นสองนะ เฟย์ร่าไวโอลินไปที่ห้อง 204 ส่วนแฟร์รี่ฟลุตไปที่ห้อง 208 โชคดีนะจ๊ะ หวังว่าได้เจอกันใหม่” ครูจินกล่าว

“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ” เฟย์และแฟร์ตอบพร้อมกัน

“เดี๋ยวเสร็จแล้วก็ออกมาเจอกันที่นีละกันนะ” เฟย์บอก

“อะจ้ะ เดี๋ยวเจอกัน” แฟร์ตอบ



(ห้อง 204)

แอ๊ด....

“สวัสดีค่ะ” เฟย์พูดทักทายคนที่อยู่ในห้องจำนวน 5 คน

“สวัสดีจ้ะ ขอเอกสารค่ะ” หนึ่งในห้าคนนั้นพูด

“....เฟย์ราคีส ชิมเมล...มาจากออสเตรีย...เล่นไวโอลินมาตั้งแต่ 6 ขวบ...ไหนเล่นให้ดูซักเพลงซิ เราจะต้องทดสอบเธอว่าจากความสามารถของเธอนั้นจะได้เข้าเรียนที่ห้องไหน จะเอาเพลงไหนก็เชิญตามสบายละกัน เอ้าเชิญ” อีกคนในห้าคนนั้นบอกเฟย์

‘เอาล่ะ’เฟย์คิด

“เออถ้างั้นขอเป็นเพลงที่หนูชอบแต่ไม่ใช่เพลงคลาสสิกละกันนะคะ เป็นเพลงเกาหลีค่ะจากซีรีส์เรื่องดังค่ะ” เฟย์กล่าว

แด๊ด แดด แด๊ด แดด............จบ

ทุกคนในห้อง 204 อึ้งกันเป็นแถบ เพราะเพลงที่เฟย์เพิ่งเล่นจบไป

“งดงามมาก ถึงจะเป็นเพลงที่ไม่รู้จัก แต่เธอก็เล่นได้ยอดเยี่ยม วันนี้เธอเป็นคนแรกเลยนะที่เล่นได้ยอดเยี่ยมขนาดนี้ เอาล่ะ ไปอยู่ห้องพิเศษ A เลยละกัน” คนที่อยู่ขวาสุดพูด

แปะ แปะ แปะ แปะ

“ขอบคุณค่ะ” เฟย์ตอบ

“เฟย์ราคีส ชิมเมลคะ นำใบนี้ขึ้นไปชั้นบน จะมีห้องที่ติดป้ายอยู่ว่า เลือกหอพัก เดินเข้าไปเลยนะคะ เพื่อนของหนูน่าจะไปถึงแล้ว” อีกคนหนึ่งพูด

“ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ” เฟย์กล่าวแล้วก็เดินออกไปจากห้อง

ปัง

“ผมว่า เด็กคนนี้จะต้องไปอีกไกลแน่ๆ” คนสุดท้ายในห้องกล่าว



--------------------------------------------------------





ตอน 2 แล้วค่ะ

เพิ่งกลับมาจากสยาม เหนื่อยมากค่ะ

จะพยายามต่อไปค่ะ

โอ๊ส!!!!