รักของยัยเปรี้ยวซ่าส์กับผู้ชายน่ารัก

ลำดับตอนที่ #8 : ค้าง

                  เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง ลูกปัดสอบเสร็จแล้ว และกำลังจะเดินไปหาภพที่มารอ 15 นาที เธอเดินไปอย่างกรีดกราย "เป็นไงครับ" ภพถาม "จะยังไงล่ะ ก็ทะเลาะกับยัยรัดเป้านั่นนะสิ" ลูกปัดบอกอารมณ์เสีย
                  "ผมว่าเรียกชื่อเขาว่าหมิวไม่สั้นกว่าเหรอครับ ไม่งั้นเรียกยาวแน่ๆ" ชายหนุ่มพูดต่อ "อู๊ย ไม่เอาหรอก ฉันรู้ว่าคำว่า กางเกงรัดเป้า มันยาวไป ก็เลยตัดเป็น รัดเป้า เฉยๆไงจ๊ะ" เธอยิ้มภูมิใจในความเก่ง แล้วเดินขึ้นรถไป

                    ที่บ้านของชา "เอาละ ฉันจะต้องวางแผนแล้ว ในเมื่อแผนแรกไม่ได้ผล ก็ต้องเอาแผนนุ่มนวลอย่างแผนสอง" ชาพูด โดยที่มีวรรณนั่งอยู่ข้างๆ "ตอนฉันคบกับยัยปัด เธอบอกฉันว่าจะเข้าจุฬา.....หึหึ ดีเลย" เขาพูดต่ออย่างเจ้าเล่ห์ "วรรณ !" ชายหนุ่มหันไปเรียก "คะ ! " กระเทยวรรณหันมาตอบ "ต้องไปสำรวจให้ได้ ว่ายัยปัดติดจุฬาหรือเปล่า ภายในมะรืนนี้ !" เขาพูดแกมบังคับ "ค่ะ" วรรณตอบอย่างหนักแน่นเช่นกัน ในใจเธอก็ไม่อยากทำนัก แต่ต้องทำ เพราะเรื่องมันเกี่ยวกับ หนี้ของพ่อแม่เธอ 





                      "ถึงแล้วครับ" ภพเปิดประตูให้ลูกปัด หญิงสาวเดินเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว "ไม่รู้ฉันจะติดเปล่าเนี่ย แต่ฉันว่าอย่างฉันน่าจะติดนะ" เธอชมตัวเองทันที "คงจะติดมั้งครับ" เขาก้มหน้าลงไปขำ "อะไรนะภพ ! พูดใหม่ซิ" หญิงสาวตีไหล่ของภพอีกที "ก็คงจะติดไงครับ หน้าอย่างนี้เนี่ยนะจะติด เอ๊ย ! จะไม่ติด" เขาพูดยิ้มๆ เวลานี่ภพช่างน่ารักเหลือเกิน จนลูกปัดต้องหยุดตีแล้วมอง จ้องตลอดเวลา เหมือนหนังค้าง ภพก็จ้องลูกปัดเช่นกัน ดวงตาเธอสวยมาก
                      เวลาผ่านไปประมาณ 5 วินาที ลูกปัดเลิกจ้อง ทำท่าอย่างอายๆ "ตาสวยนะครับ" ภพออกปากชม ทำให้ลูกปัดยิ่งอายเข้าไปอีก "อืม" น้ำเสียงเธอเรียบๆสั้นๆ เพราะหากพูดไปมากกว่านี้เสียงเธอคงเปลี่ยนแน่ๆ
                      ว่าแล้วเธอก็เดินปิหน้าปิดตาขึ้นไปบนห้อง เกือบตกบันไดอีกที ภพก็ยังมองตาม แล้วคิดในใจ 'เธอสวยจริงๆ แต่ยังไงเราก็ยุ่งอะไรกับเธอไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่หน้าที่เรา' ใช่แล้ว เขาเริ่มคิดกับลูกปัดแล้ว เขากำลังตกหลุมรักผู้หญิงแสนสวยร่าเริงคนนี้ แต่ไม่ยอมแสดงอาการให้เห็นเท่านั้นเอง