รักของยัยเปรี้ยวซ่าส์กับผู้ชายน่ารัก

ลำดับตอนที่ #3 : การเที่ยวในเวลากลางวันของยัยเปรี้ยวซ่าส์

               ณ สยามพาราก้อน
               "ถึงแล้ว ไปกันเถอะ เมื่อวานเล็งกระเป๋าหลุยส์ไว้ ไปเร็ว !" ลูกปัดลากภพเข้าไป
                "คุณลูกปัดครับ ไม่ต้องลากก็ได้ครับ ผมยังมีชีวิตนะครับ" ชายหนุ่มบอก ลูกปัดหยุดทันที "เอ้อ..โทษทีนะ อิอิ ไปกันเถอะๆๆ" ลูกปัดเดินนำไปอย่างรวดเร็ว
                "นี่ไง ใบนี้ ใบนี้สวยไหม" ลูกปัดหยิบกระเป๋าหลุยส์ราคาเป็นหมื่นออกมาให้ภพดู "มันแพงนะครับ" เขาบอก "นี่ ฉันถามว่าสวยไหม" ลูกปัดเริ่มเสียงดัง เธอช่างเอาแต่ใจเสียจริง "ครับๆสวยครับ"
                ลูกปัดยิ้มหน้าบาน พร้อมหันไปบอกคนขายว่า "เอาใบนี้ค่ะ ราคาเท่าไหร่คะ" "30,000 ค่ะ" ภพตกใจ ! อะไรจะแพงขนาดนี้ "ใช้บัตรได้ไหมคะ" ปัดถาม เธอยังยิ้มหน้าบานอยู่ "ได้ค่ะ" คนขายบอก และชอบใจ ลูกปัดจึงยื่นบัตรไปให้ เมื่อจ่ายเสร็จแล้วก็เดินกันออกมา
                "คุณลูกปัดซื้อแพงจังครับ" ภพพูดทันที "เนี่ยนะแพง" ลูกปัดทำหน้าสงสัยมากๆ "ครับ แพง" "ไม่เห็นแพงเลย ฉันไม่ฟุ่มเฟือยหรอก" ลูกปัดบอก เธอเคยชินกับการซื้อของแพงๆแล้วจึงไม่รู้ตัว
                "ฉันหิวแล้ว ไปกิน Pizza กันเหอะ" ลูกปัดพูด "ครับ เดี๋ยวผมจ่ายให้นะ" ภพบอก "ไม่ ไม่ต้องหรอก" หญิงสาวส่ายหน้า "ไม่ได้ครับ ผมเป็นผู้ชาย" ภพแย้ง "ไม่จำเป็น" ลูกปัดพูดหลบๆแล้วลากภพไป "ผมเป็นผู้ชายนะครับคุณลูกปัด ต้องจ่ายสิ" ภพยังพูดต่อ ลูกปัดเริ่มรำคาญ "ก็เป็นผู้หญิงซะสิ" เธอบอก ภพถอนหายใจ


                  หลังจากที่ทั้ง 2 อิ่มแล้ว ลูกปัดก็เดินนำไปร้านเสื้อผ้า "ฉันจะซื้อชุด นายนั่งรอนี่นะ" ลูกปัดบอกภพ "ครับๆ" เขาพูด แล้วนั่งลง
                   ไม่นานลูกปัดก็เดินออกมาจากห้องลองชุด "ชุดนี้ฉันใส่แล้วสวยไหม" เธอถามชายหนุ่ม "มันแพงนะครับ" เขายังติดนิสัยประหยัด "นายภพ !" ลูกปัดพูด "ครับๆ สวยครับ" เขาจำเป็นต้องบอก เพราะแม่คุณเล่นของแพงซะเหลือเกิน
                    เวลาผ่านไป ทั้ง 2 ก็ยังอยู่ที่ร้านเสื้อ ทำให้ภพเริ่มเบื่อหน่าย "สวยครับ" คำนี้เขาพูดมามากกว่า 10 รอบ จนลูกปัดเดินออกมา
                    "ทั้งหมดกี่บาทครับ" เขาถามลูกปัดเรื่องที่ลูกปัดซื้อชุด
                    "ฉันไม่ได้ซื้อสักหน่อยนิ่" ลูกปัดตอบทำหน้าใสซื่อ เหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น แต่ภพน่ะ แทบคว่ำ เพราะเขานั่งรอเธอเป็นชั่วโมงแล้วเธอไม่ได้ซื้ออะไรเลย
                    "แล้วที่คุณลองเป็น 20 ชุดหละ?" เขาถาม "ก็แค่ดูเล่นๆ" เธอตอบหน้าเฉย คราวนี้ภพคว่ำไปแล้ว "นี่ นายภพ ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้ ฉันจะไปดูรองเท้าร้านโน้น"
"จ๊ากกกกก" ในใจของภพคิด เขาต้องไปรอเธออีกแล้วหรือนี่...

                       5 โมงเย็นแล้ว ทั้ง 2 กลับบ้าน "ไง สนุกไหม" ลูกปัดถามหน้าตาชื่นบาน "คงสนุกมั้งครับ" ชายหนุ่มถอนหายใจ และกำลังจะทิ้งตัวลงบนโซฟา แต่ลูกปัดจับแขนไว้ "ไปเปลี่ยนชุด ฉันจะไปแดนซ์ที่เธคข้างๆห้างสยามซะหน่อย" หญิงสาวพูดอย่างสดชื่นสบายอารมณ์ แต่ผิดกับภพที่เขาจะต้องเป็นลมแน่ๆ โธ่ แค่วันแรกก็แย่แล้วววววว


                        ที่เธค ข้างสยาม เวลา 18.30 น.
                        "ชุดไม่โป๊ไปเหรอครับ" เขาถามลูกปัด ในรางของเกาะอกกระโปรงสั้นจู๋ "ไม่อ่ะ" เธอบอกด้วยคำสั้นๆ แล้วลากชายหนุ่มเข้าไปในเธค
                         "เสียงดังจังครับ แล้วจะได้ยินกันไหมเนี่ย" ภพบอกลูกปัด "อะไรนะ" นั่น แค่นี้เธอก็ไม่ได้ยินแล้ว "ช่างเถอะครับ" ชายหนุ่มตะโกนบอก ทำให้ลูกปัดได้ยิน "อืม ไปนั่งกันก่อนดีกว่า" หญิงสาวตะโกน แล้วลากภพไปต่อ
                          เธอให้ภพนั่ง แล้วสั่งเครื่องดื่ม "เอา Spy มา 2 ขวด สีแดงนะ" "คุณปัดดื่มเหรอครับ" เขาถาม "อืม" ลูกปัดตอบ "แล้วมันอร่อยไหมครับ" ภพซักไซ้ "อร่อยสี นายไม่เคยกินเหรอ" หญิงสาวถาม "ครับ" เขาตอบด้วยคำสั้นๆ ลูกปัดไม่พูดอะไร
                         ภพมองไปรอบๆ มีแสงเพียงเล็กน้อย เขากำลังเพลินกับการมองแสง แต่ลูกปัดเอามือตีไหล่เขา "ห้ามมองสาว" เธอบอก  ภพพูดเบาๆว่า "อูย" แล้วหันไปมองแสงต่อ 
                        ลูกปัดเอามีตีไหล่เขาเช่นเคย "ฉันก็มีให้มอง ไปมองคนอื่นทำไม" เธอพูด ภพหันมาแล้วยิ้ม แล้วก็หันไปมองแสงต่อ
                       "นี่ มองอะไรอยู่ฮะ" หญิงสาวเอามือตีไหล่เขาเป็นครั้งที่ 3 "อูย... ผมมองแสงเฉยๆครับ" คราวนี้ภพพูดออกมาดังๆ "มองทำไมแสง ฉันสวยกว่าแสงตั้งเยอะ" เธอเก๊กหน้าตัวเองให้สวย "ก็แสงมือไม่หนักนี่ครับ" เขาพูดล้อเล่น ลูกปัดตีใหญ่ "นี่ ฉันมือไม่หนักซะหน่อย " เธอพูดแกมงอน "ครับๆไม่หนักครับ" ภพพูดอมยิ้ม