รักของยัยเปรี้ยวซ่าส์กับผู้ชายน่ารัก

ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนคุยที่น่ารัก

               ลูกปัดนั่งร้องอยู่ได้ไม่นาน เธอก็เห็นเงาร่างสูงอยู่ข้างหลัง ลูกปัดหันไปทันที "คุณเป็นใคร!" หญิงสาวถาม
               "ผมเป็นลูกบุญธรรมของเจ้าพ่อคงศักดิ์ คุณรู้จักลูกของเขาไหมครับ" ชายหนุ่มถามเสียงนุ่ม
              "ฉันเป็นลูกเขาเอง" หญิงสาวตอบ และพยายามปาดน้ำตาให้ถึงที่สุด
              "อ้าว...เอ่อ..สวัสดีครับ ผมชื่อภพนะ คุณชื่อลูกปัดใช่ไหมครับ" ภพถาม
              "อืม...ใช่ ไม่ต้องพูดครับกับฉันก็ได้นะ" ลูกปัดบอก
               "ครับ เอ๊ย ! อืม" ภพพยายามชวนลูกปัดคุยเพื่อกลบความหมองเศร้า
               "คุณลูกปัดชอบเที่ยวเหรอครับ" "ใช่....ฉันชอบเที่ยว"
              "ชอบเที่ยวที่ไหนครับ" ภพซักไซ้ "ทำไม ถามทำไม ฉันไปที่ที่ไม่ซ้ำกันหรอก อย่างฉันน่ะนัก Shop ตัวยง" ด้วยความที่ลูกปัดเป็นคนพูดมาก ทำให้ทั้ง 2 คุยกันอย่างถูกคอ
              "ก็ถ้าว่างผมจะพาไปเที่ยว ผมต้องดูแลลูกปัดนะครับ" ภพพูดต่อ
               "ฉันไปกับเพื่อนได้หน่า...ไม่ต้องห่วง" หญิงสาวพยายามอวด
              "แต่คุณพ่อสั่งไว้ครับ" เขาบอก ลูกปัดชะงัก "คุณพ่อเป็นคนสั่งเหรอ" เธอถาม "ครับ" "อืม งั้นก็ได้ๆ"
                และแล้วทั้ง 2 ก็คุยกันต่อ จนเริ่มค่ำ
               "นายอยู่บ้านไหน" ลูกปัดถาม "บ้านนี้แหละครับ" เขาตอบ
                 "ฮะ ! บ้านเดียวกับฉันเนี่ยนะ ไม่ได้อยู่กับย่าหรอกเหรอ" หญิงสาวถามแกมตกใจ
                "ครับ คุณลูกปัดไม่ต้องกลัวครับ ผมไม่ทำอะไรหรอก พ่อของคุณไว้ใจผม ถึงส่งผมมาไงครับ" ชายหนุ่มพูด หญิงสาวกอดอก ทำแก้มป่อง "แล้วอยู่ห้องไหน" ลูกปัดถาม
                "ไม่ได้อยู่ชั้น 2 ครับ อยู่ชั้น 1 ง่ายต่อการดูแลครับ" ภพยิ้ม "จ้า.....ฉันรู้แล้วหละน่า" ลูกปัดยิ้ม ในใจคิดว่า เขานี่เป็นเพื่อนคุยที่ดีของเธอจริงๆ แต่หารู้ไม่ว่า หนุ่มสุภาพบุรุษอย่างภพ ยังไม่คิดอะไรกับเธอ


                เช้าวันรุ่งขึ้น ลูกปัดเดินลงมาจากบันไดเช่นเคย "อรุณสวัสดิ์ค่ะ...." เธอเกือบพูดว่า "พ่อ" เพราะความเคยชิน "อรุณสวัสดิ์นะภพ" หญิงสาวพูด และจะเดินออกไป "กินข้าวนอกบ้านทุกวันเลยเหรอครับ" ภพถาม
                "ใช่ ฉันจะออกไปหาอะไรกินกับเพื่อน" ลูกปัดเดินออกไปรวดเร็ว ภพเดินตาม
                "ผมไปด้วยครับ" "ฉันจะไปกับเพื่อนจ้ะ ได้ยินไหม" ลูกปัดยิ้มแสยะ แล้วทำท่าจะขึ้นรถ "เดี๋ยวครับ ผมเป็นเพื่อนคุณ" ภพพูด เขาต้องการไปกับเธอเพราะคำสั่งของพ่อ "โธ่...นายนิ่ จะไปก็ไป " ลูกปัดยอมให้ไปด้วย
                "ผมขับให้ครับ" ภพบอก "ตามใจๆ ฉันขี้เกียจแล้ว" ลูกปัดขึ้นรถ ภพขับรถออกไปที่ภัตตาคารหรู


                 "ถึงแล้วครับ" ชายหนุ่มลุกไปเปิดประตูให้ "นายไม่ใช่คนใช้นะ" ลูกปัดแย้ง
                 "ไม่เป็นไรครับ" เขาบอก ลูกปัดทำหน้าหน่ายๆ เสียงโทรศัพท์ Princess Hour ดังขึ้น 
                  "ตายแล้ว ลืมไปว่านัดกับยัยมิ้นท์ไว้ ! ตายหละ ยัยเฟย์โทรมา" ลูกปัดฝืนรับ
                  "ฮะ....ฮะ...ฮัลโหล ละ...ลูกปัดสุด...สวย...พูดค่ะ" เธอเงอะๆงะๆ และคิดว่า ต้องโดนด่าอีกแล้ว "ยัยปาดดดดดดดดดดดดดดด ทำไมไม่มายะ !!!!!!!!!!" เสียงอันโหดและดังของเฟย์ออกมาจากโทรศัพท์
                  "ฉ...ฉัน" ลูกปัดไม่พูดอะไร แล้วยัดโทรศัพท์ให้กับภพ "เอ่อ.....ผมเป็นเพื่อนน้องปัดนะครับ คือเขาไม่ว่างนะครับ" ภพพยายามพูด "ยัยปัดเนี่ยนะคะไม่ว่าง" เฟย์พูด "ครับ" ชายหนุ่มตอบ "งั้นแค่นี้นะคะ" เฟย์วางหูพร้อมอารมณ์เสีย
                 "ขอบใจนะที่พูดให้ฉัน" ลูกปัดรับโทรศัพท์คืนแล้วหันไปบอกภพด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข "ไม่เป็นไรครับ" ภพพูด
                "งั้น.....ไป Shop กันดีกว่าค่ะ !!! ไม่ต้องกินแล้ว !!!" ลูกปัดลากภพขึ้นรถทันที "เดี๋ยวๆๆๆครับ ไม่กินแล้วเหรอ" ลูกปัดไม่ตอบ เพียงแต่ออกรถไปสยามทันที !