คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Begin :: Let's Know *Love Test Project
¡ ¡ Love Test Project เกมส์รัก กับดักร้าย ¡ ¡
PART 1
~ les vignes
ภายในคลับหรูชื่อดังย่านใจกลางเมือง สถานที่ที่ซึ่งเป็นแหล่งรวบรวมไวน์ชั้นดีจากทั่วทุกมุมโลก
ซึ่งถูกก่อตั้งด้วยเจ้าของร้านชาวฝรั่งเศสผู้รักการสะสมไวน์ต่างๆเป็นงานอดิเรกจนกลายมาเป็นคลับ
เลื่องชื่อในด้านเครื่องดื่มประเภทนี้ และนอกจากไวน์เลิศรสแล้วนั้นสิ่งที่ดูจะดึงดูดลูกค้าทั้งหน้าใหม่
และหน้าเก่าได้ดีก็คงจะไม่พ้นเสียงเปียโนจากนักดนตรีฝีมือเยี่ยมที่คอยบรรเลงเพลงขับกล่อมเบาๆ
ในทุกช่วงเวลาของร้านซึ่งเป็นการสรรค์สร้างให้เกิดบรรยากาศที่แสนโรแมนติกที่ทำให้ที่นี่เป็นอีก
พื้นที่หนึ่งที่เหมาะสำหรับโอกาสพิเศษอย่างเช่นนัดเดท จนไปถึงการขอแต่งงาน . .
หากแต่วันนี้คงจะมีกรณีพิเศษที่ต่างออกไปจากทุกวัน และนั่นคือปัญหาเพราะกรณีพิเศษที่ว่า
มันไม่ได้ก่อให้เกิดคู่รักคู่ใหม่ หรือคู่แต่งงานคู่ใหม่แต่ยังใด และคงจะทำให้คลับกามเทพแห่งนี้
เสียมนต์ขลังไปได้พักใหญ่ด้วยคนทั้งสามที่เข้ามาก่อเหตุทะเลาะวิวาทซึ่งก็คงจะไม่พ้นเรื่องรักๆใคร่ๆไปได้
. . . รักสามเศร้า
ซ่า!!!!!
“หึ! นี่มันยังน้อยไปสำหรับไอ้คนสารเลวอย่างแก!!!”
เสียงด่าทอดังขึ้นที่มุมสงบด้านหนึ่งภายในร้านที่คงจะไม่สงบอีกต่อไปด้วยเพราะมันกลายเป็นจุดสนใจ
ของผู้คนด้วยฝีมือของหญิงสาวคนหนึ่งในชุดเดสสีแดงจัดพอๆกับการแต่งหน้าสีฉูดฉาดของหล่อน
ที่คงจะเต็มขั้นของความโมโหหึงถึงได้สาดไวน์เบอกันดีชั้นดีทั้งหมดในขวดไม่ใช่แค่เพียงในแก้วทรงสูง
ใส่ชายหนุ่มหน้าตาดีท่าทางดูมีฐานะในชุดสูทภูมิฐานสีเทาที่ใครต่างก็เห็นว่าก่อนหน้านี้เค้าเข้ามากับ
เด็กสาวรุ่นหน้าตาจิ้มลิ้มที่นั่งอยู่ด้านข้างและนั่นก็คงจะเป็นตัวแปรเจ้าปัญหาสำคัญในครั้งนี้
“นี่ใช่มั้ย!!! คือสิ่งที่คนที่เค้าเป็นคู่หมั้นเค้าทำกัน!!! ถ้าชั้นไม่พิสูจน์ให้เห็นกับตา
ชั้นจะรู้มั้ยว่าไอ้คู่หมั้นเลวๆอย่างแกคิดจะนอกใจชั้นก่อนวันหมั้นไม่ถึงสองวัน!!!!”
มือเรียวคว้าเข้าหมับที่คอเสื้อชายหนุ่มกระชากเข้าหาตัวพลางตะคอกใส่หน้าอย่างเต็มแรงด้วยความเดือดดาล
“ที่รัก!! ผมขอโทษ ต่อไปผมจะไม่ทำอีกแล้ว ผมสัญญา!!!”
ลำตัวแทบจะโอนอ่อนตามแรงมือ เพียงแค่หญิงสาวสะบัดมือทิ้ง ขาแข้งก็อ่อนยวบลงไปนั่งคุกเข่าอยู่
กับพื้นพรมสีแดงเข้ม ทั้งยังดึงรั้งกระโปรงพลิ้วสีสดนั่นไว้อย่างเว้าวอน ทำเอาบุคคลที่สามในโต๊ะ
ที่นั่งมองอยู่ด้วยถึงกับเบะปากเล็กๆด้วยความสมเพชเวทนา
“ไม่มีครั้งต่อไปทั้งนั้นแหละ!!! พรุ่งนี้ชั้นจะบอกป๊ากับม๊าว่าชั้นจะยกเลิกงานทั้งหมด!!!”
เสียงแหลมตะหวาดห้วนวีนใส่อย่างไม่สนใจคนที่โค้งคำนับให้กับพื้นแต่อย่างใด
ทั้งยังสะบัดขาหนีทันทีที่ชายหนุ่มคว้าเอาไว้ พลางกระตุกชายกระโปรงตัวเองเลี่ยงจากการเกาะกุม
ของมือปลาหมึกแล้วรีบมุ่นควานคว้าหาอะไรบ้างอย่างในกระเป๋าสีเงินวาวในมือ
“อะนี่!! ขอบใจมาก แล้วชั้นจะเรียกใช้บริการใหม่!!!”
แล้วเงินสดเป็นปึกซึ่งคงจะหลายแสนวอนอยู่ก็ถูกหยิบยื่นให้เด็กสาวหน้าสวยที่นั่งยิ้มร่า
ซึ่งดูก็รู้ว่าคงจะรอเวลานี้มานานมาก. . แต่ว่า . . น่าจะใช่ เด็กสาว จริงอย่างที่ว่ารึป่าวนะ ?
“ขอบคุณค่ะ!! งั้นเสร็จงานแล้ว ขอด้วยก่อนละกันนะคะ!!!”
รับเงินจำนวนมากมาไว้กับมือพลางยกขึ้นจูบเบาๆอย่างถูกใจกับของที่ได้
ก่อนจะหันไปคว้ากระเป๋าถือสีหวานขึ้นคล้องแขน . .
“ไปก่อนนะคะ พี่ชาย!!”
หันมาส่งยิ้มหวานพลางโบกมือลาด้วยท่าทางน่ารักให้คนที่นั่งตีหน้ายักษ์ด้วยเครียดแค้นอย่างสุดๆบนพื้น
ก่อนจะใช้มือสะบัดแพรผมสีน้ำตาลทองดัดเกลียวของตัวเองแล้วหันหลังก้าวเดินฉับๆออกไปจากร้าน . .
¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡
มันก็แค่เกมส์ทดสอบ . .
มันก็แค่กับดักที่คุณต้องตามให้ทัน . .
สำหรับคนที่คิดจะรู้จักกับคำว่า “รัก” ให้ถ่องแท้ไม่ใช่แค่ฉาบฉวย
หากคุณคิดว่ามั่นใจที่จะมอบความรู้สึกดีๆแบบนี้ให้ใครคนใดคนหนึ่งจริงๆแล้ว
ก็ขอให้พิสูจน์ตัวเองให้สำเร็จกับอีกร้อยเล่ห์วิธีลวง . . . ของพวกเค้า
เพื่อคนที่สำคัญที่สุดของคุณ . .
“พี่ฮีชอล!!! ผมกลับมาแล้ว!!!”
เสียงหวานตะโกนรอดผ่านเข้ามาก่อนบานประตูจะเปิดกว้างเต็มที่ซะอีก จากนั้นก็ตามมาด้วยตัวเจ้าของเสียงกังวาลใส
ที่รับกับใบหน้าสวยด้วยปากนิด จมูกหน่อย และดวงตาที่ส่องประกายระยิบระยับและดูโดดเด่นมากขึ้นไปอีก
ด้วยอายลายเนอร์ที่กรีดไว้ และไหนยังจะเรือนร่างเพรียวบางในชุดนร.หญิงรัดรูป ขาเรียวที่เหมาะกับรองเท้าส้นเข็มสีดำ
ยิ่งทำให้รูปร่างดูเด่น กับแขนเนียนขาวที่ใช้คล้องกระเป๋าถือขนาดเหมาะมือสีหวานไว้ อะไรๆทั้งหมดในตัวเค้าคนนี้
คงจะดูดีและเพอร์เฟ็คไปหมด ถ้าไม่ติดว่าจะดูขัดหูขัดตาไปหน่อยด้วยสรรพนามที่ใช้เรียกแทนตัวเองที่ดูจะผิด
กับรูปลักษณ์ภายนอกซะเหลือเกิน
“เฮ้ยย!!! กลับมาแล้วหรอไอ้น้องรัก เป็นไงบ้างอะทงเฮ!!!?? พี่ได้ข่าวจากซองมินว่าลูกค้ารายนี้กระเป๋าหนักนี่หว่า!!”
และคงจะไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากคนที่ร่างบางตะโกนเรียกอยู่เมื่อครู่ คิม ฮีชอล ลูกพี่ลูกน้องคนสวย
ของคนที่เพิ่งเดินเข้ามาในครัวแล้วโยนกระเป๋าทิ้งโครมลงกับพื้นแล้วรีบดิ่งไปเปิดตู้เย็นคว้ากระป๋องเบียร์
เย็นเฉียบขึ้นมากระดกอัก ๆ ๆ อย่างไม่รีบให้คำตอบกับคนที่ยืนถือกระทะค้างอยู่เพื่อรอฟังอยู่ด้านหลังอย่างใจจดใจจ่อ
“ฮ๊า~~!! สดชื่นจัง”
ปาดฟองเบียร์ออกจากปากพลางส่งยิ้มหวานให้พ่อครัวคนดีที่ยังคงยืนนิ่งค้างเติ่งอยู่อย่างไม่ได้ขยับไปไหน
และถ้าไม่ถือว่าเป็นการเสียเวลามากเกินไปแล้วก็คงจะต้องแนะนำอีกคนสวยผิดเพศที่เพิ่งเข้ามาถึงอย่าง
ไม่รู้เหนือรู้ใต้ ณ ที่นี้อย่าง ลี ทงเฮ
“^^ เงินครั้งเนี๊ย!! ผมน่ะพาพี่กับซองมินไปช้อปที่เมียงดงสามวันสามคืนยังไหวเลย!!!”
แล้วก็คงจะเป็นคำตอบที่สมกับการรอคอย จนไข่ดาวพร้อมกระทะกระจัดกระจาย
ด้วยความดีใจสุดขีดของฮีชอลที่แทบจะทิ้งอุปกรณ์เข้าครัวในมือเพื่อโผเข้าไปกอดร่างบางไว้แน่น
“อ๊ากก!! ^^ งั้นเราไปกันเลยนะ เด๋วพอซองมินกลับมาปุ๊บเราก็ไปหาเค้กข้าวกินข้างนอกกันเลย>< ดีมั้ยๆ!!??”
แม้จะตัวสูงมากกว่าหน่อยและรูปร่างก็สะโอดสะองค์ต่างกันไม่เท่าไหร่แต่ทำไมถึงได้มีแรงกอดมากมายมหาศาลอย่างนี้นะ
กับทงเฮถึงแม้จะอารมณ์ดีมีความสุขมากอยู่เช่นกันจนอยากจะกอดตอบแต่มือเล็กก็จำต้องผลักยันตัวพี่ชายคนดีออก
ด้วยกลัวว่าคนตัวบางๆอย่างเค้าน่ะจะหักกรอบแกรบซะจนไม่มีดีให้เอาไปใช้งานกันพอดี
“อูยย พี่ขอโทษ ดีใจไปหน่อย!!”
คลายมือออกก่อนจะเอื้อมมือไปจัดผมจัดเพร่าและเสื้อผ้าของทงเฮที่ยับยู่ยี่ให้เรียบร้อยขึ้น
“^^ ไม่เป็นไรพี่! งั้นเด๋วผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่า ไม่อยากจะเห็นตัวเองสภาพนี้นานๆ
มันชักเลี่ยนจนทนไม่ไหว!!”
พูดไปก็เบะปากพลางก้มดูชุดของตัวเอง ก่อนจะเริ่มปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ดสองเม็ด
แล้วควักซิลิโคนขนาดคัพซีออกมาจากเสื้อชั้นในสุดวาบหวิวแล้ววางลงส่งๆบนเคาร์เตอร์ห้องครัว
. . ซึ่งมันก็คงจะเป็นภาพชินตาซะแล้วสำหรับคนที่อยู่ด้วยกันมานานนั่นแหละนะ
ถึงทำให้ฮีชอลคว้าไปโยนเล่นเป็นลูกบอลนิ่มอย่างไม่กระดากใจ
“เออนี่ทงเฮ! เมื่อบ่ายพี่ลองเช็คในบอร์ดดูน่ะ รู้สึกว่าจะมีเคสใหม่มาให้จัดการอีกแล้วนะ”
หยุดเล่นกับของหยุ่นๆในมือแล้วหันกลับมาบอกร่างบางที่ยืนเช็ดเครื่องสำอางอยู่หน้ากระจก
ในสภาพเปือยท่อนบนด้วยเสื้อนร.สีขาวกับเสื้อชั้นในสีดำสุดเซ็กซี่ถูกถอดออกโยนทิ้งไว้ใน
ตะกร้าข้างเครื่องซักผ้า . .
“อีกแล้วหรอพี่! นี่ก็เหลือค้างอีกตั้งสองสามงานนะ พี่ทำแทนไม่ได้หรอ???”
บุ้ยหน้าพลางหยดคลีนซิ่งออยในขวดแก้วคริสตัลลงสำลีแล้วเช็ดถูรอบเปลือกตาอย่างชำนิชำนาญ
เพื่อลบคราบเครื่องสำอางออก
“ไม่ได้หรอกอ่ะ เห็นเค้าว่าอยากได้แบบขาวๆหมวยๆตัวเล็กๆ เห็นเค้าว่าสเป็คแฟนเค้าเป็นงั้น”
ยืนเท้าเอวอธิบายไประหว่างที่เริ่มเก็บเศษไข่ดาวที่หกเลอะเทอะใส่กระทะเทฟลอนแล้วเอาไปทิ้ง
“อ้าว?? แล้ว she ไม่ได้ขาวๆหมวยๆตัวเล็กๆหรออะ คนที่สั่งมาน่ะ หรือว่ายังไง??”
โยนสำลีก้อนที่สี่ลงสู่ภาชนะลองรับก่อนจะถอดร่นกระโปรงตัวสั้นทิ้งไปแล้วคว้าบ็อกเซอร์สีดำที่พาดไว้
กับราวไม้ตากผ้าเช็ดตัวมาสวมใส่ . . และก็ไม่ลืมที่จะถอดวิกผมยาวดัดเกลียวสีน้ำตาลทองออกไป
แขวนไว้ในตู้กระจกใบใหญ่กลางบ้านเป็นอย่างสุดท้ายก่อนจะเดินกลับเข้ามาในส่วนพื้นที่ครัวอีกครั้ง
“อืม ไม่รู้สิ พี่ยังอ่านไม่ค่อยละเอียด ทงเฮลองไปเปิดดูสิ user Number 12 น่ะ พี่ว่าน่าสนใจอยู่นะ”
เปรยให้คนที่เดินหาของกินไปเรื่อยเปื่อยฟังก่อนจะกลับไปสาละวนขัดล้างกระทะมันๆในมือต่อ
“โอเค ถ้าน่าสนจริงจะลัดคิวให้เลย ว่าแต่ . . ถ้าซองมินมาก็ไปเรียกผมในห้องละกันนะพี่”
พูดบอกพลางคว้าแอปเปิ้ลผลสีแดงจัดพอๆกับกลีบปากบางสีสดแม้ว่าสีของลิปสติกจะถูกลบออกไปแล้ว
ขึ้นกัดจนจมเขี้ยวก่อนจะเดินกร่างอย่างหมดมาดสวยอย่างตอนที่สวมรองเท้าส้นสูงอยู่เมื่อครู่เข้าห้องตัวเองไป
¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡
ทันทีที่หน้าจอ notebook สว่างขึ้นและ wireless ถูกเชื่อมต่อเน็ทเรียบร้อยแล้ว
แอปเปิ้ลในมือก็ถูกวางทิ้งลงบนโต๊ะทันทีด้วยมือขาวเปลี่ยนมาเกาะกุมเม้าท์สีดำเล็กๆไว้แทน
ก่อนจะเลื่อนไปคลิกเปิดโฮมเพจที่เซ็ทเอาไว้อย่าง http://Lovetestproject.com ในหน้าจอ
“โอ๊ยย!! ทำไมพวกผู้หญิงพวกนี้ถึงได้สรรหาเรื่องจับผิดแฟนกันนักนะ”
แล้วเมื่อทุกไอคอน ทุกตัวอักษร และทุกๆอย่างในหน้าต่างเปิดขึ้นจนครบหมดแล้ว
ร่างบางก็ถึงกับอุทานออกมาด้วยความเบื่อแสนเบื่อกับจำนวนลิสต์รายชื่อที่จะขอพาสล็อกอิน . .
“เฮ้ออ...ออ ชั้นคิดถูกรึป่าวเนี่ยที่เลือกทำอะไรประหลาดๆอย่างทุกวันนี้เนี่ย”
ถอนหายใจยาวเหยียดพลางมองดูรายละเอียดของบอร์ดตัวเองอย่างขยาดๆ
ก่อนจะคว้ากระเป๋าสตางค์ที่วางอยู่คู่กับมือถือบนโต๊ะมาเปิดดู
¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡
Welcome to Lovetest Project ~
เว็บนี้มีไว้สำหรับคนที่อยากพิสูจน์รักแท้เท่านั้น !! ที่สำคัญ Girl or Women Only !!
Lovetest ~ view topic - [ important ] ข้อตกลงบอร์ด
:: Love test ‘s Rules ::
1. ส่วนของ List Love test ซึ่งเป็นส่วนที่จัดไว้ให้โพสข้อมูลรายละเอียดทุกอย่าง
ที่คุณต้องการจะให้พวกเราทำในการที่จะพิสูจน์คุณผู้ชายของคุณๆนั้น ผู้ที่เข้าได้จะต้อง
ผ่านการคัดเลือกและตรวจประวัติที่ประกอบไปด้วยรูป ชื่อ ที่อยู่ เลขบัตรประชาชน
ของคุณว่าทุกอย่างเป็นของจริงเสียก่อน จากนั้นเราจะทำการส่งพาสไปให้
และต่อไปคุณก็สามารถระบุความต้องการของคุณได้ทั้งหมด
แต่! ต้องมีข้อจำกัดว่า . . ต้องไม่มีการทำร้ายร่างกายใดๆเด็ดขาดในคำขอมิฉะนั้นเราจะลบUser ทิ้งทันที
2. ไม่ใช่ว่าเมื่อคุณสามารถเข้า List Love test ได้แล้วนั้น ทางเราจะทำการจัดการให้คุณได้ทั้งหมดทุกคน
ซึ่งการดำเนินงานนั้นจะเลือกแล้วแต่กรณีที่ทีมงานสนใจและสามารถทำได้เท่านั้น!!
3. เรื่องของในบอร์ดและพาสเวิร์ดที่ได้ไปนั้นเป็นความลับ หากสามารถสืบทราบว่าคุณนำไปเปิดเผย
ก็รู้ดีใช่มั้ย? ว่าข้อมูลส่วนตัวพวกคุณอยู่ในกำมือพวกเราแล้วจะเกิดอะไรขึ้น ??!! ^^
4. เงินค่าตอบแทนเราจะขอรับเป็นเงินสดทั้งหมดในเวลาเลิกงานจากนั้นก็จะแยกย้ายกันไป
อย่างไม่คล่องเกี่ยวกันอีกแล้วข้อมูลทุกอย่างของคุณก็จะเป็นความลับตลอดไป
.
.
.
.
13. คำเตือน !!! 98% ผู้ชายส่วนใหญ่มันจะพ่ายแพ้ให้กับทีมงานของเราเสมอ เพราะฉะนั้นโปรดคิดให้ดี
ก่อนตัดสินใจจะใช้บริการ . .
¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡ ¡
“แต่มันต้องกินต้องใช้นี่เนอะ!! ไฟติ้งนะ ลีทงเฮ เอ๊ยย!!!”
ยัดธนบัตรเป็นปึกที่เอาออกมากรีดดูกลับเข้าไปในกระเป๋าสตางค์
ก่อนจะเริ่มเรียกกำลังใจตัวเองให้กลับมาสนใจข้อความร้องทุกข์ของสาวๆทั้งหลายในเว็บบอร์ดอีกครั้ง
และก็เป็นไปตามที่พี่ฮีชอลอุตส่าห์แนะนำไว้ ทงเฮจึงเลือกที่จะคลิกเข้าไปในกระทู้ของ User
ที่พี่ชายบอกเมื่อครู่ก่อนเคสอื่น . .
......................................
…………………………
…………..
……
:: List Love test ::
User Number12
Posted: Sat Oct 25, 2007 2:05 am
User Number12 อี อึนจอง ชั้นมีเรื่องร้อนใจนิดหน่อยค่ะ คือว่าชั้นเพิ่งตกลงคบกับ
ผู้ชายคนนึงไปซึ่งชั้นก็ไม่แน่ใจว่าที่เค้ายอมคบกับชั้นจริงเพราะอะไรกันแน่
เพราะก่อนหน้านี้ชั้นรู้ดีมาตลอดว่าสเป็คของคนอย่างเค้าจะต้องเป็นผู้หญิงขาวๆ หมวยๆ ตัวเล็กๆ ดูบอบบาง
น่าทะนุถนอมเอาใจใส่ซึ่งผิดกับชั้นที่ออกจากสูงยาวมากกว่าผู้หญิงทั่วไป
คือชั้นไม่มั่นใจน่ะค่ะว่าสามารถมัดใจเค้าได้จริงหรือเป็นเพราะเค้ากำลังประชดแฟนเก่าอยู่กันแน่ . .
…….
…………
……………………..
………………………………
“แค่จะให้ชั้นไปลองใจแฟนเนี่ยนะ ก็ไม่เห็นจะมีอะแปลกใหม่นี่นา ทำไมพี่ฮีชอลถึงได้บอกว่าเคสนี้น่าสนใจกันล่ะ?”
ฮึมฮัมกับตัวเองไปอย่างครุ่นคิดพลางหยิบแอปเปิ้ลขึ้นมากัดอีกซักหน่อย
แล้วจึงอ่านประโยคต่อไปอย่างตั้งอกตั้งใจ . .
“แบร่!!! ทงเฮ!!!!”
“เฮ้ยยยยยยยยย!!!!”
แล้วก็แทบจะล่วงเก้าอี้ไปในอัตโนมัติที่จู่ๆเจ้าเพื่อนรักจอมพิเรนอีกคนก็เข้ามาอย่างไม่ให้ซุ่มให้เสียง
จริงๆแล้วก็เพราะตัวเองกำลังจดจ่ออยู่กับหน้าจอคอมด้วยล่ะนะ เลยไม่ได้สังเกตว่าคนๆนี้เข้ามาตอนไหน
“โห!!! ซองมิน ยัยกระต่ายอ้วน!!! เข้ามาอย่างงี้ก็ตกใจหมดสิ!!!”
ร่างบางหันไปตวาดเสียงเขียวทั้งยังคงเอามือกุมหน้าอกไว้ด้วยยังตกใจไม่หาย
“แหม! เด๋วนี้ขวัญอ่อนนะแก กำลังหาเคสที่ผู้ชายหล่อๆอยู่ล่ะสิ”
แล้วก็ดูจะไม่ต่างกันเท่าไหร่กับทั้งทงเฮและฮีชอลแม้จะอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนกับกางเกงยีนสีซีด
ตามแบบฉบับผู้ชายดูดีไปเพราะยังไงซะหน้าสวยค่อนไปทางน่ารักแบบนี้ก็เหมาะจะอยู่ในทีมนี้ด้วยล่ะนะ
. . ลี ซองมิน
“เชอะ! ชั้นไม่ใช่แกนะยัยซองมิน!! แล้วมันก็คืองาน ๆ ๆ ๆ เข้าใจมั้ย??!!”
หน้าสวยสะบัดเชิดใส่ทำพูดประชดประชันและกลับไปนั่งคอแข็งอ่านข้อความของ User นั้น
ที่สาธยายมายาวยืดประมาณว่าอ่านสามวันสามคืนก็ยังไม่จบต่อ
“อ๋อหรออออ....อออ??!! แล้วที่ดูอยู่น่ะ User Number 12 ใช่ปะล่ะ??”
ทำลากเสียงยาวได้น่าหมั่นไส้ทำเอาทงเฮหันมายู่หน้าใส่ก่อนจะเริ่มขยับปากเพื่อจะถามว่ารู้ได้ยังไง?
แต่ซองมินก็ดันพูดขัดขึ้นมาซะก่อนอย่างรู้ทัน
“ชั้นเปิดดูเมื่อเช้าแล้วเหมือนกัน ก็เลยจำได้ว่ากระทู้มันคุ้นๆ ว่าแต่แกลองดูรูปรึยังล่ะ??”
นั่งเจื้อแจ้วไปพลางๆกับการพยายามถอดถุงเท้าทั้งสองข้างออกอยู่บ้านเตียงนิ่มของทงเฮ
“ยัง!! ทำไมล่ะ?? ตกลงที่พี่ฮีชอลบอกเนี่ย มันน่าสนใจเพราะเรื่องของเค้า
หรือหน้าตาของคนที่จะให้จัดการกันแน่นะ!?”
ขยี้หัวไปมาอย่างงงๆและสงสัยก่อนจะคลิกเลื่อนลงไปเรื่อยๆจนรูปที่ถูกโพสไว้ปรากฏแก่สายตา
. . . และนั่นก็ทำให้ความคล่องใจทั้งหมดหายไปและแปรเปลี่ยนเป็นอาการตกใจปนกับความตื่นเต้นในทันที
ทำเอาคนรู้ดีอย่างซองมินหัวเราะคิกคักชอบใจ
“เฮ้ยย!!! ไม่จริงอะ !! นี่มัน คิม คิบอม นี่นา!!!!”
2 Be Con >>
ความคิดเห็น