1. First loveรักแรกเทใจให้นายคลาสโนว่าจอมกวน

/> />พรหมลิขิตบันดาลชักพา
ดลให้มาพบกันทันใด


ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณหนูใหญ่คะ  คะ คะ ”
“ตื่นได้แล้วค่า ค่า ค่า”เสียงแอ็คโครแบบนี้เป็นไรไปไม่ได้นอกจาก
“ป้าเอิบค่ะ หนูจะนอน” หน๊อยมาปลุกกันแต่เช้าเดี๋ยวแม่อารมณ์เสียใส่
“คุณหนูวันนี้เปิดเทอมวันแรกจะไปสายไม่ได้นะคะ คะ คะ”
“ป้าเอิบ เอิบ เอ๊ะเดี๋ยวก่อนนะ ปะ เปิดเทอมวันแรก”ตายแล้วไม่ทันแล้วฉัน
10 นาทีต่อมา
“ลุงเชิดค่ะ เหยียบให้มิด”
“ครับคุณหนู”
โรงเรียนวารีปัทมวิทยานุสรณ์
“เอี๊ยด”เสียงเบรกรถกะทันหัน แต่นางเอกขอบอกว่าชิน
“ถึงแล้วครับตั้งใจเรียนนะครับ”
“ค่า คุณลุงเชิด”ชิ เค้าโตแล้วนะ
โอ๊ยสายแล้ว สายแล้วฉัน
“จ๊วบ จ๊วบ เบาๆสิค่ะพอล อืม”เสียงอะไรอ่ะ ขอดูหน่อยละกัน(หื่นเกินไปแล้วย่ะ)
“ก็ แน็ตตี้น่ารัก ขนาดนี้ พอลจะอดใจไหวหรอกค่ะ”โอ้แม่เจ้าชัดเจนมากทั้งภาพและเสียง
“ใครอ่ะ”ถึงคราวซวยเผ่นบัดนาว
"ฉันถามว่าใคร"อ๊ายเขาจะเห็นมั้ย
"ถ้าไม่ออกมาฉันจับปล้ำ"เอางัยดีว่ะ
"นับ1-3 1 2 สะ"
"ฉะ ฉันเอง มะกี้ไม่เห็นอะไรนะ"ชีเมนต์เรียกแม่
"ฉันก็ไม่ทันได้ว่าอะไรนี่"ดะ เดินมาทำไมว่ะ
"จะว่าไปฉันก็ไม่ถือ หรอก ฮึ ยัยถ้ำมอง"อะ อะไร นะ
"นายว่าใครไอ้วิปริต วิตถาน นายหื่นกาม"รู้จักยัยเอยจอมโวยน้อยไปแล้ว
"นี่เธอ"อ๊ายเค้าจะตบฉัน
"พอลค่ะ ไปเถอะ อย่าสนใจพวกเด็กเหลือขอเลย"วะ ว่า ใครนะ
"ก็เหมาะกันดีนะ พวกผีเน่า กับโรงผุ แบร"วิ่ง เอ๊ะไมมันไม่ไปอ่ะ
"เดี๋ยวจะไปไหน มาคุยกันก่อน"เค้าดึงฉันมาชนผะ แผงอก ละ แล้ว
"จุ๊บ"
"กรี๊ด"หมอนั่นหอมแก้มช๊านนนนนนนนน
"ชึบ"ทำไม่มีเสียงเปรี๊ยะอ่ะ
"ฮึๆๆ ไวดีนี่ แก่ฉันไวกว่านะ จุ๊บ"ดึงมาหอมอีกแล้ว อ๊ายยยยยยยโมโหมาก
"ฮึๆๆ ไปเถอะค่ะแน็ตตี้"ลอยหน้าลอยตาอีก หน๊อยยยยย
" ยินดี ที่ไมี่รู้จัก ไม่รู้จัก"เสียงโทรศัพท์ใครว่ะ เอ๊ะ ของเค้าเอง อิๆๆลืม
"โหล ไร อือ ฮะ กี่โมงแล้ว "ฮ๊ายนายทำให้ฉันสายแล้วอย่าให้เจอนะแม่จะจับถวงน้ำ
 ณ ห้อง A -4-2-1
 "ทำไมแกมาสายฮ่ะยัยเอย"ห้าสาวเพื่อนซี้พูดพร้อมกัน เออว่าแต่ฉันลืมอะไรนะ เออแนะนำตัว(อย่ามาโทษฉันนะ)
 ร้อนตัวเลยนะย่ะ เข้าเรื่อง ฉันชื่อนวลาลัย ตรีคณาลักษณ์ ชื่อเล่น เอย มีน้องสาวกับเค้า1คนชื่อน้องเอิง
 คุณพ่อกับคุณแม่ทำธุรเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ที่มีสาขามากกว่า5000สาขาทั่วโลก นานๆกลับบ้านที
 ฉันอายุ17 บริบูรณ์ น้องยังเล็กมากจึงอยู่กับคุณพ่อและคุณแม่ ฉันมีเพื่อนสนิท 5 คน
 คือ ยัยต้องตา ปรายฝัน ลูกพลับ เนนิส แะละตามใจ เรารู้จักกันตั่งแต่ม.1เรารักกันมาก(ไม่แน่ใจ)
 "ป๊อก"ช๊อคโแลตลอยมาโดนศรีษะฉันอย่างจัง ไม่ต้องบอกก็รู้ใคร
 "ยัยลูกพลับ ฉันเจ็บ" ฉันบ่น แต่ก็แกะกินอ่ะนะ เสียของ
 "ต้องตาเห็นเอยเหม่อตั่งแต่เข้ามาแล้วไม่พูดอะไเลย เอยไม่สบยรึเปล่า"ต้องตาสาวน้อยผู้เรียร้อยเอ่ยปากถาม
 "เห็นนั่งถอนใจ เฮือกๆๆๆ เห็นแล้วเหนื่อยนะย่ะ"ปากอย่างนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจากยัยคลาสโนวี่ตามใจบ่นเสร็จก็ไปแชทกับหนุ่มๆต่อ
 "เมื่อเช้า ซวยมาก เจอหนุ่มสาวคู่หนึ่งอายุน่าจะประมาณพวกเรา ทำอะไรไม่เกรงใจ ไม่อายฟ้าอายดิน แล้วก้มาหาว่าฉันแอบมอง"
 "แล้วแกไปแอบมองเค้าทำไมล่ะ"แกจะไม่เข้าข้างฉันเลยใช่มั้ยยัยเนนีส
 "ก็มันไปเห็นเอง"ก็เค้าป่าวนะ
 "ตาแกหาเรื่องเองยังมาโวยวาย"ไอ้ปรายฝัน
 "ว่าแต่เป็นหนักนะแก ชักอยากเห็นหน้าคนที่ทำให้สาวขี้วีน ของเราโมโหได้"ยัยตามใจเดี๋ยวเถอะ
 "แต่ฉันดูดวงให้แกอ่ะ วันนี้แกจะดวงตก แต่ว่าแกจะได้เจอเนื้อคู่นะเอย"ยัยปรายฝันเฟื้องอีกแล้ว
 แต่ว่าเป็นใครอ่ะ รึว่า ไม่นะ ลุงเชิด อือๆๆๆๆ นี่เนื้อคู่ฉันจะเป็นลุงเชิด แต่แกก้มีป้าเอิบอยู่แล้วด้วย
 รึฉันจะต้องไปบวชชีเลยดีกว่าอือๆๆๆๆๆๆๆเรื่องมันเศร้า
                        แนะนำเพื่อนใหม่
 "เงียบ"เจ้าของเสียงอันเด็ดขาดนี่ท่านคืออาจารย์สมรศรี ซึ่งเป็นคุณครูฝ่ายปกครอง และที่เลวร้ายคือ
 เป็นคุณครูที่ปรึกษาของห้องA-4-2-1นั้นก็คือห้องฉัน
 "ห้องเราจะมีสมาชิกเพิ่มอีกคน เชิญ"คุณครูสมรศรีบอกเด็กใหม่
 "กรี๊ด กรี๊ด "เสียงสาวๆส่งเสียง
 "ว้าวหล่อจัง ยัยเอยแกลืมตามาดูดิ"ยัยตามใจชักชวนฉันเสียใจฉันจะนอน
 "เอาเงียบ"คุณครูสมรศรีขยับแว่นตาขึ้นเล็กน้อย
 "ผมนาย เกียรติยศ อัครมหาเทพ ชื่อเล่นพอลครับ"
 "หึ ชื่อเล่นทำไมถึงคุ้นขนาดนี้เนี้ย ขอดูหน้าหน่อยสิ"
 "นาย"ไอ้วิปริต
 "เธอ"