ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้นกับวันใหม่
Hi ฉันชื่อ มิลิน มาทำงานพิเศษในช่วงซัมเมอร์นี้ที่ร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่งในกรุงเทพ ฉันพักอยู่ที่คอนโดใกล้ๆ อยู่กับเพื่อนสุดซี้ ทั่มาทำงานด้วย " เวียนนา " เพื่อนแสนน่ารักของฉันไง และพี่ชายแสนกวนประสาท " พี่มิทไนท์ " ชอบกลับบ้านดึก ชอบยืมรถแสนรักของฉัน และชอบกัดกับเพื่อนแสนรักของฉันไม่เว้นวันหยุดเสาร์-อาทิตย์(ทะเลาะกับเวียนนา)ทูก...ที
เช้าวันสดใส ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกันเวียนนา และพร้อมที่จะเริ่มต้นการทำงานแว้ววว!!!
" ยินดีต้อนรับสู่ Coffle Cafe ค่ะ เชิญ
เช้าวันสดใส ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกันเวียนนา และพร้อมที่จะเริ่มต้นการทำงานแว้ววว!!!
" ยินดีต้อนรับสู่ Coffle Cafe ค่ะ เชิญ
ด้านในก่อนเลยนะคะ ^^ “
“ แหม!! เสียงหวานจ๋อยเชียวนะเวียนนา มิน่าแหล่ะลูกค้า เต็มร้านแต่เช้าเลย “
“ แล้วดีมั้ยล่ะ อิอิ ”
“ เดี๋ยวฉันไปบริการลูกค้าก่อนนะ “
“ จ๊ะ ^^ “
“ มิลิน สตอเบอรี่ สมูทธ โต๊ะ 2 “
“ จ๊ะ ไทแทน “
ไทแทน เป็นเพื่อนร่วมงานของฉัน เค้าเป็นคนขี้อายมากๆ ใสซื่อ บริสุทธิ์ ฉันกับเค้ารู้จักกันตอนมาสมัครงาน บังเอิญฉันกับเค้ามาสมัครงานพร้อมกันพอดี ฉันเลยคุยอะไรกับเค้านิดหน่อย อิอิ
“ อรุณสวัสดิ์ ทุกคน ^^ “
เสียงแสนสุภาพหน้าตาดูเป็นมิตร คือ “ พี่ภูริ “ เป็นเจ้าของร้าน Coffle Café แห่งนี้ เค้าดูเป็นสุภาพบุรุษ และเป็นเพื่อนสมัยมัธยมปลายของพี่มิทไนท์อีกด้วย พี่ภูริกับฉันอายุห่างกันแค่ 1-2 ปี อยู่ ปี 2 มหา’ลัยธรรมศาสตร์ ทางบ้านพี่ภูริ รวยมากๆๆๆๆๆ พี่ภูริ ก็คิดเปิดร้านกาแฟเล็กๆ ไว้ เริ่มต้นธุรกิจเล็กๆ ก่อนที่จะไปสานต่อธุรกิจของคุณพ่อพี่ภูริ
♫♪ แม้ว่าเธอนั้นไม่รู้จักฉันสักหน่อย แต่ฉันก็แอบชอบเธอไม่ใช่น้อย หัวใจฉันยังเฝ้ารอ และเฝ้าคอย เฝ้าคอยให้เธอหันมา ♫♪ อ๊ะ!! โทรศัพท์ ใครโทรมาเนี่ย
“ ฮัลโหล ไม่ทราบว่านี่ เบอร์ใครคะ^^”
“…”
“ ฮัลโหล ?? “
“…”
“ คุณค่ะ ฮัลโหลๆ “
ตู๊ดๆๆๆ
“ อ้าว ตัดสายไปซะและ “
“ ใครโทรมาหรอ มิลิน “
“ ไม่รู้ดิ ไม่พูดอะไรเลย สงสัยจะเป็นพวกโรคจิต แหล่ะ มั้ง “
“ อ่ะ...แอ่กๆๆ แอ่กๆๆ “
“ เป็นไร อ่ะไทแทน “
“ ปะ...เปล่า “
เย็นนี้ พี่มิทไนท์โดนผีเข้า ชวนฉัน เวียนนา และไทแทนไปเลี้ยงข้าว พี่มิทไนท์สนิทกับไทแทนที่สุดแล้ว ในบรรดาเพื่อนร่วมงานของฉัน ฉันไม่รู้หรอกนะ ว่าพี่มิทไนท์กับไทแทนรู้จักกันตอนไหน (ซะงั้น - - )
“ เชิญกินตามสบายเลยนะ แต่ไม่เกิน 500 ไม่ได้รวย “
“ โหยยย!!! เพ่!! งั้นมันไม่ใช่เลี้ยงข้าวแล้วว “
“ มันก็บุญหัวเธอแล้วที่ได้มานั่งร้านหรูๆ ดีกว่านั่งต้มม่ามา กินอยู่คอนโด “
“ แต่พี่ก็กินนิ “
“ แต่ตอนั้นมันหิว อ่ะ มันก็จำเป็นอยู่แล้วว “
“ โอยย!!! พอทั้งเวียนนากับพี่มิท ฯ เลย เถียงกันไปเถียงกันมาเดื๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก ”
“ ชิ!! (เวียนนา) / หึ!! (พี่มิทไนท์) “
เบื่อ เซ็ง เครียด ToT ทะเลาะกันทุก 24 ชม. เลยอ่ะ “
“ ไทแทน เห็นนายเงียบๆ เจี่ยม เจี๊ยม มานาน ไม่พูด เฮฮาปาร์ตี้ อะไรกะเค้าบ้างหรอ ^^ “
“ ก็ไม่มีอะไรจะพูดนิ “
“ งั้นพาฉันไปซื้อเสื้อผ้า ร้านนู้นหน่อยสิ รำคาญ 2 คนนี้ อ่ะ “
“ อืม...ได้สิ “
ฉันจัดการลากไทแทน ที่แสนใสซื่อบริสุทธิ์ คนนี้ไปร้านเสื้อผ้า ปล่อย ให้ 2 คนนั้นทะเลาะกันต่อไป
ที่ ร้านเสื้อผ้านี้ มีเสื้อผ้าให้เลือกมากมายจนลายตา ฉันลองชุดต่างๆ แล้วให้ไทแทนดู เหมือนที่พระเอก นางเอกเค้าทำกันในละคร ( อ้วกกก )
เห่อะๆ ไม่ขนาดนั้นหรอ ว้าววว!!! เดรสสีขาวเรียบๆ ตัวนั้น น่ารักอ่ะ >< เอาไปลองดูดีกว่า
วิ้งงงๆๆ ว้าบบ!!!
HI!!! ทุกคน กว่าจะพิมพ์ แก้ไข เพิ่มเนื้อนี่ นานมากๆๆๆ เลยอ่ะ ไม่รุว่าทุกคนจะชอบรึป่าว นั้นเลิฟก็ของคอมเม้นเล็กๆ น้อยๆ จาก ชาวเด็กดี ทุกๆ คนด้วยนะ
“ (อึ้ง) สวยมากเลยมิลิน “
“ เฮ้ย!! อึ้งเกินเหตุแล้ว เอาตัวนี้เนอะ ป่ะ ไปจ่ายเถอะ “
เมื่อจ่ายเงินเสร็จแล้ว เราก็ไปที่รถเห็นพี่มิทไนท์กับเวียนนารอนานแล้วด้วย
“นานจังไปไหน มาห้ะ!! “
“พาไทแทนไปเลือกชุดเป็นเพื่อนน่ะ “
“ ทำไมไม่ชวนฉันไป เบื่อตาพี่มิทไนท์ รึว่าเธอชอบไทแทนอ่ะ ^^ “
“ เปล่าซะหน่อย บ้ารึเปล่า ฉันกับไทแทนเป็นเพื่อนกันนะ “
Taitan Say
‘ ฉันกับไทแทนเป็นเพื่อนกันนะ ‘
นี่เราเป็นได้แค่เพื่อนจริงๆ หรอ มันคงจะเป็นได้แค่นี้แหล่ะนะ และดูๆ เหมือนมิลินคงจะชอบภูริอยู่เหมือนกัน เค้าทั้งหล่อ เป็นสุภาพบุรุษ การเรียนก็ดี แล้วเราจะไปสู้เค้าไหวหรอ
ณ โรงเรียน บดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี) กรุงเทพมหานคร เป็นโรงเรียนของผม เห่อะๆๆ โรงเรียนผมค่อยข้างดังอ่าวนะ 555+ ผม อยู่ ม. 6
เอ่อ...ยังไม่เปิดเทอมหรอกผมเรียนซัมเมอร์ช่วง เสาร์-อาทิตย์ จันทร์-ศุกร์ก็ไปทำงาน อยู่ร้านกาแฟที่ว่า มิลินก็เรียนด้วย มิลินเป็นคนจังหวัดนนทบุรี ( สงสัยมิลินยังไม่บอก ใช่ปะ?? ) (ใช่ : หญิงสาวแห่งรักอันบริสุทธิ์ )
“ จ๊ะเอ๋!!! ไทแทนมาเช้าจังง่ะ TT “
“ ทำไม อะไรหรอ โกรธหรอที่ผมมาเช้า “
“ ก็นายบังอาจมาเช้ากว่าฉันนิ -3- “
“ มีงี้ด้วย เอ่อ..มิลิน “
“ มีไรหรอ “
“ คือฉัน...ฉันอยากเปลี่ยนตัวเองหน่อยนะ “
“ ทำไมหรอ เอ้อ!! ใช่!! ฉันช่วยได้นะ เดี๋ยวฉันจะเปลี่ยนนายจากหน้ามือหลังมือเลยทีเดียววว “
“ ไม่เป็นไร ไม่ต้องก็ได้ ฉันขอเวลาซัก อาทิตย์สองอาทิตย์และกัน “
“ TT นานเกินมั้ยยย ฉันก็คิดถึงนายแย่!! “
“ เปลี่ยนคนนะ มันก็ต้องใช้เวลา ฉันไม่อยากเงียบๆ ซื่อๆ แบบนี้เลย ฉันอยากเป็นเหมือนพี่มิทไนท์ ปีโป้ (เพื่อนร่วมงาน) เซน (เพื่อนร่วมงานเช่นกัน) ภูริบ้าง อ่ะ “
“ หรอๆๆ งั้นฉันไป อรุณฯ เพื่อนๆ ก่อนนะ “
คอยดูเถอะ มิลิน เวียนนา พี่มิทไนท์ ภูริ และทุกคน หลังจาด 2 อาทิตย์ผ่านไป ฉันจะเปลี่ยนตัวเองให้ได้!!!!!!!!!!!!HI!!! ทุกคน กว่าจะพิมพ์ แก้ไข เพิ่มเนื้อนี่ นานมากๆๆๆ เลยอ่ะ ไม่รุว่าทุกคนจะชอบรึป่าว นั้นเลิฟก็ของคอมเม้นเล็กๆ น้อยๆ จาก ชาวเด็กดี ทุกๆ คนด้วยนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น