ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทการล่า
เสียงกระบี่หยกเสียดสีกับอากาศดังไปทั่วบริเวณแนวเขาด้านทิศใต้ของเมืองเต่าทอง ตามกระบวนท่านางแอ่นเพลิง Only Man เจ้าของผู้ถือดาบฟาดฟันด้วยความรวดเร็วและดุดันจนไม่คิดว่าจะมีผู้ใดสามารถต่อกรเพลงกระบี่ชุดนี้ได้ จบกระบวนท่าที่ 39 ปลายกระบี่ตวัดชี้ขึ้นบนฟ้าก่อนฟาดลงไปข้างหน้าอย่างรุนแรงพร้อมกับถ่ายพลังปราณสู่กระบี่ในทันที พลังปราณนางแอ่นเพลิงกดอากาศจนบิดเบี้ยวเป็นรูปกระบี่เคลื่อนไปข้างหน้าอย่างชัดเจน เศษใบไม้ปลิวตามแรงลมเป็นทาง อานุภาพรุนแรงมหาศาล เร็วและแรงจนเกินกว่าจะมีใครต้านทางหรือหลบได้เลย
เปรี้ยง!! เสียงดังสนั่น พร้อมอากาศตกตะลึงของ Only Man เหงื่อเม็ดโตผุดเต็มใบหน้า Only Man ซึ่งไม่ใช่เพราะความเหนื่อยแต่เพราะอาการประหวั่นพรั่นพรึงต่อบุคคลที่ยืนอยู่ข้างหน้าต่างหาก เพราะเมื่อปราณพลังที่ปล่อยออกไป ถูกตบให้หักเหไปโดนต้นไม้ด้านข้างระเบิดเป็นจุณโดยไม่มีชิ้นดีโดยใช้มือเปล่าเพียงข้างเดียวเท่านั้น
บุคคลนิรนามหัวเราะเล็กๆในลำคอก่อนเอ๋ยปากเป็นครั้งแรกหลังประมือกับ Only Man ครบ 39 ท่า
“นางแอ่นเพลิงของเจ้าร้ายกาจมาก สมคำร่ำลือจริงๆ แต่โชคร้ายหน่อยที่มาเจอกับข้า”
“เจ้าเป็นใคร” Only Man ถามด้วยเสียงสั่นๆ
“คนที่จัดการนางแอ่นเพลิงของเจ้าได้ง่ายดายขนาดนี้ คงมีไม่กี่คนหรอกน่า”
..”แต่ข้าไม่รู้จักเจ้าแล้วเราก็ไม่มีความแค้นต่อกัน”
“ใช่!เราไม่มีความแค้นต่อกัน แต่ถ้าเป็น Green Rabbit ละก็ คงจะจำได้นะ”
Only Man นิ่งไปสักพัก เหลือบหางตามาที่กระบี่หยกที่ถือไว้ในมือก่อนกระชับให้แน่นขึ้น
“นี่ยังไม่รู้ว่าข้าเป็นใครอีกเหรอ แหมหน้ากากนี่ใช่ไม่ได้เลยแฮะ ข้าออกจะดัง นามของข้าคือ The killer”
สิ้นเสียงได้ไม่นาน
“555555 ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อละว่ะ 5555” Only Man หัวเราะอย่างสะใจ
“ขำไรฟร่ะ” The Killer ถามขึ้นด้วยอารมณ์เริ่มหงุดหงิด
“ที่แท้นักล่าในตำนานนี่เอง ไหงสารรูปเป็นแบบนี้ว่ะ”Only Man พูดพลางหัวเราะพลาง
“มันเป็นไรนักหนาว่ะ”The Killer เน้นเสียงเข้ม
“อ้าว ข้าก็นึกว่านักล่า 1 ใน 4 ตำนาน จะเป็นชายรูปร่างสูงใหญ่ น่าเกรงขามนะสิ ดันกลายเป็นไอ้อ้วนหมูตอนไปได้นะ นึกว่าเป็นมุกโจ๊กที่เล่าขำๆ แหมดันเป็นเรื่องจริง555”
“นี่แก!!”The Killer อยากจะด่าตอบโต้กลับไป แต่ก็คิดไม่ออก ก่อนจะกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบแต่ฟังดูชวนสยองว่า “ช่างเถอะ อีกไม่นานเจ้าก็ไม่มีโอกาสได้พูดแล้ว ข้ารับรองว่า ข้าไม่ให้เจ้าเสียงแรงที่มาล้อข้าว่าหมูตอนเด็ดขาด”สิ้นเสียงลงThe Killer ใช้วิชาดำเนินจักรวาลก้าวเท้าที่ดูสบสนแต่รวดเร็ว ยังไม่ทันที่กระบี่หยกจะยกขึ้นมาป้องกันตัว The Killer เข้ามาประชิดตัว Only Man อย่างง่ายดาย ก่อนฝ่ามือสุญญากาศที่ใช้ปัดนางแอ่นเพลิงจะซัดเข้าตรงๆกลางอก Only Man ซึ่งไม่ทันจะได้รับรู้ความเจ็บปวดเลยด้วยซ้ำ ปลิวลอยตามแรงปะทะอันมหาศาล ซึ่งงานครั้งนี้ดูเหมือนจะใช้ฝ่ามือสุญญากาศถึง 50 เปอร์เซ็นมากกว่างานก่อนเกือบเท่าตัว ซึ่งตอกย้ำประโยคก่อนหน้านี้ที่ว่า “ข้าไม่ให้เจ้าเสียงแรงที่มาล้อข้าว่าหมูตอนเด็ดขาด”
The Killer จบงานครั้งนี้โดยใช้เวลาเกือบ 1 อาทิตย์ ทั้งการหาข้อมูล วิเคราะห์ ติดตาม ก่อนจะลงมือปฎิบัติเมื่อ 3 วันก่อนหน้า ซึ่งกินเวลาเกินกว่างานปกติ นั้นเพราะสามวันที่ผ่านนั้น Only Man อยู่กับ Mr.Love ตลอดเวลา ทำให้ The Killer ต้องรอเวลาประจวบเหมาะที่ Only Man อยู่คนเดียว แม้จะไม่รู้ชัดถึงความสัมพันธ์ของทั้งสองคน แต่เป็นการยากหากจะจัดการพร้อมกันสองคนอีกทั้งยังไม่มีข้อมูลของ Mr.Love อีกด้วย รู้เพียงแต่ว่าทั้งสองต้องมีแผนการอะไรซักอย่างเป็นแน่ แต่เมื่อรับงานมาแล้วก็ต้องสำเร็จเท่านั้น
The Killer ก้าวท้าวไปยังร่างของ Only Man ก้มลงเก็บกระบี่หยกอย่างช้าๆ พลิกดูกระบี่อย่างสนใจ เหตุไฉนกระบี่เลิศขนาดนี้กลับตกอยู่ในมือของ Only Man ผู้นี้ได้ และยิ่งไปกว่านั้นเคยเป็นของ Green Rabbit มือใหม่ที่ไม่ประสีประสาเพลงกระบี่เลย
ใช้เวลาไม่นานเท้าดำเนินจักรวาลก็พา The Killer ข้ามเมืองเต่าทองมาที่เมืองฟ้าแสด ก่อนตะวันตกดินทั้งที่ต่อให้ใช้ม้าเร็วก็ยังต้องใช้เวลาถึง 2 วัน บ่งบอกถึงความาสามารถของผู้ใช้วิชาได้เป็นอย่างดี
ณ ร้านอาหารใจกลางเมือง สาวหน้าตาสะสวยรูปร่างสมส่วนกำลังนั่งอยู่กับชายหนุ่มร่างท้วมที่โซ๊ยบะหมี่อย่างเอร็ดอร่อย “นี่เจ้าอ้วน!! The Killer ไปไหนแล้วล่ะ” The Killer คิดในใจ กูนี่แหละเว้ย The Killer เดี๋ยวจับเจือนซะทีไหมนี่ ก่อนตอบสาวน้อยตรงหน้าว่า “แหะๆ ข้าม่ายรู้หรอก ท่าน Green Rabbit รู้แต่ว่าเค้าให้เอาของสิ่งนั้นให้ท่าน แล้วก็เตือนท่านอย่าลืมข้อตกลงแค่นั้นเอง” Green Rabbit กุมถุงผ้าที่ใส่กระบี่หยกไว้แน่นก่อนพูดว่า .”เออๆ ไม่ลืมหรอก เย็นนี้แหละ ว่าแต่ The Killer หน้าตาหล่อป่าว แค่ฟังตำนวนเค้าข้าหลงรักเข้าแล้วดิ ”
พรวดดดด!!! เส้นบะหมี่กระจายเต็มหน้า Green Rabbit
“ไอ้อ้วนบ้า” สาวน้อยตะโกนด่าด้วยอารมณ์โกรธจัด ว่าแล้วก็ชิ่งหนีทันที
ชายหนุ่มร่างท้วมที่ทีมีคราบบะหมี่เต็มปาก ถอนหายใจเบาๆ แล้วบ่นกับตัวเอง “จบงานซะที”
หลังจากนั้นไม่นาน ชายร่างท้วมที่รู้จักกันในนาม หมูน้อย เอเยนต์ผู้ที่ติดต่อรับงานให้ The Killer ก็เดินจากไปจากร้าน
เวลา 15.47 น.
“ฮัลโหล นี่คุณบอยใช่ไหมค่ะ “ ต้นสายเป็นเสียงผู้หญิงเสียงหวานน่ารัก
“ครับ ผมบอยครับ คุณผึ้งใช่ไหมครับ” ปลายสายตอบอย่างนุ่มนวล
“ค่ะ ดิชั้นจะบอกว่าโอนเงินค่าทำงานให้เรียบร้อยแล้วนะคะ”
“ออ ขอบคุณมากครับ ไว้โอกาสหน้าเรียกใช้ได้นะครับ”
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ”
“ครับ สวัสดีครับ”
หลังจากกดวางสาย บอยเอือมมือไปตบไหล่เพื่อนที่นั่งข้างๆเบาๆ แล้วพูดว่า” นี่กินข้าวที่ร้านนี้เสร็จ หาไรหวานๆกินดีกว่า กูเลี้ยง”
“นี่ ได้เงินค่ากระบี่หยกจากยัย Green Rabbit แล้วเหรอ เร็วดีแฮะ ไม่เสียงแรงเล่น TGG Online ตั้งหลายปี”หมูเพื่อนของบอยพูดโต้ตอบ
“เออดิว่ะ เลเวลขนาดกูเนี่ย ใน TGG Online กูอ่ะเทพชัดๆ ทำได้ทุกอย่างล่ะ” บอยกล่าวอย่างภูมิใจ
ตูดๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์หมูดังขึ้น
“ฮัลโหล ผมหมูพูดครับ”
“คุณหมูนะครับ ผมชื่อชาตินะครับ คุณยังรับงานใน TGG Online อยู่ป่าวครับ”
“ยังรับครับ มีอะไรให้รับใช้ครับ”
“ผมอยากให้คุณหมู ตามกระบี่หยกให้อ่ะครับ ตอนนี้ผมสืบมาว่าอยู่กับ Green Rabbit ครับ”
“ซวยละซิ!!!”หมูอุทานค่อนข้างดัง
“มีอะไรป่าวครับ คุณหมู”
“เปล่าๆ ครับ เพื่อนมันเดินชนตออะครับ”
“อ๋อ แล้วตกลงรับงานไหมครับ ด่วนมากครับ”
“โอเคครับ ได้เรื่องไรเดี๋ยวผมติดต่อไปครับ เออ ว่าแต่ชื่อใน TGG Online ของคุณชาติคือ”
” Only Man ครับ”
หลังจากกดวางสาย หมูหันมาสบตากับบอยก่อนพูด้วยเสียงอ่อยๆว่า
“มีงานหว่ะ”
“ดีสิ งานไรว่ะ ทำหน้าหมาไม่แดกเชียว”บอยพูดอย่างอารมณ์ดี
“ลูกค้า Only Man ให้ชิงกระบี่หยกจาก Green Rabbit ด่วน”
สิ้นเสียงกล่าวจากหมู ทั้งสองก็เปล่งเสียงดังออกมาพร้อมๆกันว่า จนคนแถวนั้นหันมามองเป็นตาเดียว
“ตายห่า!!!!!!”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น