ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {SF},.HanHyuk ;,etc"

    ลำดับตอนที่ #3 : You My ' LOVE ' { 2 } ,,[ 100% ]

    • อัปเดตล่าสุด 4 ธ.ค. 54


     ________07.30 น.________

     

     

    “อีไก่!! ตื่นได้แล้ววววววมันกี่โมงกันแล้วห้ะ? เดี๋ยวก่อนไปสายกันพอดี”

    ร่างที่กำลังโวยวายอยู่นั่นกำลังปลุกอีกคนโดยที่ให้อวัยวะเบื้องล่างสกิดเขี่ยปลุกอีกคนที่กำลังนอนหลับฝันหวาน แต่ก็ต้องฝันสลายเมื่อมีมารมาปลุกอย่าง คิมฮีชอล

    “อื้ออ ...รู้แล้ว-____- ป้าแมร่งงงคนจะนอนวุ้ยยย!

    “แกจะเอามั้ยตังค์เนี่ย? -_________-

    !!พรึ่บ!!

    “เฮ้ย!! เอา!!! ไปอาบน้ำก่อนะโว้ยป้า”

    ร่างบางที่ได้ยินคำว่าเงินก็รีบเด้งตัวลุกทันทีทันใด ไม่ได้หน้าเลือดนะ แต่เวลามันเป็นเงินเป็นทอง-..-

    มีโอกาสเราก็ต้องรีบคว้าเอาไว้สิใช่มั้ย ? 555555555555

    ย้อนกลับมาที่ ฮีชอลซึ่งนาง(?) กำลังนั่งเสริมสวย(?)เซ็ทผมทำนู่นนี่นั่นระหว่างรออีกคนอยู่นั่น=_____=

    ก็ได้ยินเสียงโทรศัพขึ้นมา

    ~ พวา-รา Mr. Simple, Simple คือ-แด-นึน คือ-แด-นึน คือ-แด-โร มอด-ชยอ ...~

    “ว่า?..”

    ติ๊ด..

    [[เฮ้ยยยยยย ป้าอยู่ไหนแล้วว่ะตื่นรึยังแล้วอีไก่อ่ะ มันตื่นยังแล้วจะมาตอนไหนให้ผมไปรอที่ไหนตรงไหนเวลาไหนยังไง-0-]]

    คนสวยที่เพิ่งกดรับโทรศัพไปยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไรมามายก็ต้องหยุดชะงักก่อนเมื่ออีกคนที่กลับพ่นคำถามออกมาเป็นชุด

    “ย๊ากกกกกก!! แกหยุดพูดก่อนได้มั้ยไอ้เฮฮฮฮ=_____= ถามห่าอะไรเยอะแยะคำตอบนะเว้ย สั้นๆง่ายๆ เสร็จแล้วกำลังไปเจอกันอีกทีสิบโมงที่%$%^#โอเคมั้ย- -.”

    ฮีชอลที่ทนไม่ไหวก็พ่นออกไปบ้าง

    [[เอ่อ...โอเคๆงั้นเจอกันถึงแล้วโทหานะ ติ๊ด...]]

    หลังจากที่ว่างโทรศัพได้ไม่นาน ร่างของฮยอกแจที่เพิ่งอายน้ำเสร็จใหม่ๆก็เดินมาพร้อมกับเอาผ้าเช็ดตัวออก โดยที่ฮีชอลนั่นก็อยู่ในห้องด้วยแต่ สองคนนี้คงไม่ได้อะไร-________- เพราะเห็นกันมาแต่เด็กๆเลยชิน -.,-(แต่ไรท์เตอร์อยากเห็น-..- : โดนตบ)

    “นี่แกกะจะให้ฉันเป็นตากุ้งยิงเลยใช่มั้ย- -. เห็นหัวฉันบ้างยืนหัวโด่วอยู่นี่น่ะเฮ้ย”

    “เอ้าหรอ ช่างมันเหอะ”

    บอกก่อนจะแต่งตัวให้ตัวเองเรียบร้อย “เออป้า ใครโทมาวะ? อีเฮหรอ”

    “เออดิ แม่งยิงคำถามมาฉันจะบ้าตาย-__________-

    “ฮ่าๆๆ เอาน้ำหอมมาดิจะไปเจอพวกหนุ่มๆทั้งที-..- ฉีดเพื่อความมั่นใจหน่อยย” ร่างบางว่าก่อนจะเดินไปหยิบน้ำหอมจากอีกคนที่หยิบมาให้ แล้วฉีดไปทั่วร้างกายจนอีกคนนั่นที่อยู่ใกล้ๆ ถึงกับต้องจามกันเลยทีเดียวเชียว

    “ฮัดเชยย!!! บ้านแกสอนฉีดน้ำหอมขนาดนี้เหรอไงห๊า- -+++ ให้ตายเถอะฉีดบ้าฉีดบออะไรเปลืองโวยยยย”

    โวยวายเสร็จก่อนจะหันไปด่าอีกคนด้วยความสะใจเล็กน้อย อันที่จริงมันก็ไม่ได้เปลืองอะไรมากหรอกแต่ ฮีชอลแค่อยากว่าคนตัวเล็กนี่เฉยๆ5555555

    “โว๊ะ! ไปถึงอ่ะไปหาไรกินด้วยหิว!!

    “เออ ป้ะๆเดี๋ยวอีเฮรอนานแม่งบ่นยาวอีก”

    ~ พวา-รา Mr. Simple, Simple คือ-แด-นึน คือ-แด-นึน คือ-แด-โร มอด-ชยอ ...~

    คนหน้าสวยพูดยังไม่ทันขาดคำก็มีสายเรียกเข้ามา ขึ้นชื่อเลยว่า ลี ดงเฮ

    “นั่นไงตายยากมากกก-__________-

    ติ๊ด.. “ว่าไงเออๆ อยู่ป้ายรถเมล์แล้วเออๆ รออยู่นั่นแหละจะได่ไปพร้อมกันโอเคๆ”

    ก่อนจะวางสายไปในที่สุด

    “รีบไปเหอะมันไปรอแหละ”

    “แปป”

    ฮยอกพูดก่อนจะเดินไปยังร้านขายพวกกล้วยถอดยามเช้าก่อนจะสั่งซื้อมา

    “นี่แกหิวมากเลยรีไง=_________=!!

    ฮีชอลที่เห็นน้องสุดที่รักของตัวเองไปซื้อกล้วยทอดมาแล้วก็ต้องจิกกัดเบาๆเมื่อเห็นร่างบางซื้อมาที่ แทบจะเหมาเค้ามาหมดร้านเลยก็ไม่ปาน

    “โหยยย เออหิวอ่ะหิวมากไปป้าขึ้นรถ-.- งั่มๆ” เดินไปกินไปนี่แหละคือความสุขของ ลี ฮยอกแจ..

     

     

     

    “โอ๊ยยยยย เมื่อไหร่แม่งจะมาซะที อ๊ะ!!โทษฮะ”

    ร่างเตี้ย(?) ที่เดินไปเดินมารอเพื่อนสหายอยู่นั่นก็ต้องไปเดินไปชนกับผู้ชายอีกคนนึง ซึ่งเค้าก็กำลังรีบมากเหมือนกันเลยไม่ได้มองทาง กับมาชนกับดงเฮเสียก่อน

    “โว้ยยยย โอ๊ะO.Oมะ.. ไม่เป็นไรครับ” สวย...บอกได้คำเดียวจากที่ตอนแรกกะว่าจะด่าซะหน่อยกลับเปลี่ยนใจเมื่อเห็นใบหน้าอันงดงามของคนตัวเตี้ยตรงหน้า

    “แหงสิ!! รีบจนไม่มองทางนี่ถ้าเป็นรถเนี่ยฉันคงขับชนนายตายห่าไปแล้วล้ะ”

    สวยแต่ ...ปากหมาไปนิดน่ะ..

    “เอ่อ..ครับๆงั้นผมไปนะ” พูดก่อนจะเผยรอยยิ้มที่คิดว่าหล่อที่สุด!ไปให้

    “.....”

    คนตัวเตี้ยมองโดยไม่พูดอะไร ก่อนจะเดินไปอีกทางเพื่อที่จะไปนั่งรอพวกเพื่อนๆที่กำลังจะมา

    “อีเฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ กูมาแล้ววว”

    ร่างของฮยอกแจที่วิ้งมาพร้อมกับปากที่คาบกลัวทอดเอาไว้ จนเพื่อนอีกคนที่เห็นนั่นต้องมองด้วยความระอากับอีเพื่อนคนนี้จริงๆ

    “นี่มึงหิวมากใช่มั้ย?= = อ้าวป้าหวัดดี”

    “เออๆ รอนานยังว่ะ?”

    “ไม่นานหรอก แต่เจอผู้ชายคนนึงแม่งวิ่งมาชนซะงั้นให้ตายเถอะ สงสับผมคงน่ารักเกินไปมันเลยพุ่งมาหา-..-”

    “มึงแน่ใจ ว่าเค้าชนมึง? ไม่ใช่ว่ามึงเดินไปชนเค้า ” ฮยอกแจพูดแต่ปากก็ยังคงดำเนินการกินกล้วยทอดต่อไป

    “เออ ไอ้เพื่อนเวรนี่นิ -.- ไปเหอะป้าเดี๋ยวสาย”

    “เพิ่งคิดได้ไง ?”

    พูดจบสามสาว(?) เอ้ยยสามชายก็เดินไปที่ป้ายรถเมล์หวังจะขึ้นรถเมล์ แต่รถเมล์นี่สิดันไม่มีเลย

    “ฉันว่าน้ะ ไปแท็กซี่เหอะคนละไม่กี่บาทเอง” คนแก่ที่สุดพูดแนะนำให้

    “นั่นดิ เฮ้ยมึงอ่ะเอาไง?” คนเตี้ยสุดหันไปถามคนที่กำลังเขมือบกล้วยมทอดอย่างเมามันส์อยู่= =

    “เอ่อ ...ไม่เปลืองอ่อว่ะ? กว่าจะไปถึงเป็นร้อยนะเฮ้ย”

    ออกความเห็นออกไปทำเอาอีกสองคนหันมามองหน้ากันอย่างรู้กัน

    แม่งจะงกไปไหน=________=

    “ช่วยๆกันออกไม่กี่บาทเองน่า คิดดูนะเว้ยขึ้นรถเมล์ ไปต่รถอีกอ่ะเผลอๆเสียเยอะกว่านี้อีกนะ”

    “เออ....วะ โอเคๆแท็กก็แท็ก”

    ตัดสินใจเองก่อนจะไปโบกแท็กซี่

    “พี่ไปห้าง..$^%&$ นะ ”

    แล้วทั้งสามคนก็ขึ้นไปนั่งโดยมีฮีชอลไปนั่งเบาะหน้าส่วนที่ดงเฮและฮยอกแจก็นั่งเบาะหลัง ทุกคนดูมีโลกส่วนตัวมาก

    ฮยอกแจ นั่งกินกล้วยทอดไปมองออกหน้าต่างชมวิวไปแหมะ! โคตรจะมีความสุข!!

    ส่วนดงเฮที่นั่งเล่นบีบี ใส่หูฟังฟังเพลง= =

    แล้วฮีชอลล่ะ..?

     

     

     

     

     

     

    ก็นั่งทำหน้าแก่อยู่ข้างหน้านั่นไง( :โดนฮีชอลตบ )

     

     

     

    ________9.30 น.________

     

     

     

     

    หลังจากที่นั่งรถแท็กซี่กันมาแล้วมาจอดตรงหลังห้างพอดีนั่น ทั้งสามคนก็ลงรถเดินตรงเพื่อที่จะเข้าห้างแล้วไปหาพี่ที่หมอบหมายหน้าทีให้ซึ่งนั่นก็คือ .....

     

    “เฮ้ยย สวัสดีพี่คังอิน”

     

    คังอินนี่แหละ ที่เป็นหัวหน้าของพวกเหล่าเคะๆทั้งสาม แต่นี่ไม่ใช่ประเด็น! ประเด็นคือ ดงเฮนั่น

    สิ่งมองไปรอบๆของห้างเพื่อสำรวจแต่กลับต้องเจอ ...

    “เฮ้ยย!!! ชิบหายแล้วนั่นมันไอ้ห่านวดดำที่มันชนกูนิหว่า!!

    ตะโกนอุทานออกมาเสียงดังจนเพื่อนอย่างลี ฮยอกแจต้องหันมาถามด้วยความอยากรู้

    “อะไรใครว่ะ ?” ก่อนจะมองตามที่อีกคนมองอยู๋

    “ไอ้บ้านั่นแหละ ที่ยืนนวดดำอยู่อ่ะนั่นแหละที่มันชนกู ป้านั่นไงไอ้นั่นไงที่เดินชนผมอ่ะ”

    บอกไปก่อนจะเบ้ปากใส่ไปยังอีกคนที่อยู่ไกลจากที่ตัวเองยืนอยู่ โดยหารุ้ไม่ว่า... อีกคนนั่นกำลังมองมาทางนี้แต่ไม่ให้คนตัวเตี้ยที่กำลังยืนนินทาเค้า จับได้อยู่นั่นเอง..


    ✖✖✖✖ - - - - - - - - - - - - 70% มาต่อแล้วจ้า - - - - - - - -- - - - ✖✖


    “เฮ้ยไอ้วอนมึง นั่นไงคนที่กูบอกไปเมื่อเช้านี้อ่ะว่าแม่งน่ารักอ่ะนั่นไงๆ”

    ว่าก่อนจะชี้ไปยังคนตัวเตี้ยตรงนั่น ก่อนจะทำหน้าทำตาชนิดว่าใครผ่านไปผ่านมาต้องหาว่าโรคจิตอย่างแน่นอน

    “เฮ้ยไอ้ห่าบอม มึงจะทำหน้าหื่นไปละ-__- เฮ้ยแต่กูชอบคนสวยคนนั่นว่ะผู้หญิงผู้ชายว่ะแม่งสวยชิบหายเลย”  คนที่เพิ่งว่าเพื่อนตัวเองไปนั่นหารู้ไม่ว่า ตัวเองก็ทำหน้าไม่แพ้กับเพื่อนของตัวเองเมื่อกี้เลย

    “แหมมไอ้สัส มึงก็ด่าแต่กูมึงก็ทำหน้าไม่ต่างจากกูหรอก-___________-

    5555555 เอองั้นกูขอถอนคำพูดนะ-..-”

     

    ...สวัสดีค่ะขอต้อนรับเข้าสู่ห้าง%&^# ค่ะขอเชิญทุกท่าน....

    ในขณะที่ฝ่ายเมะๆทั้งสองกำลังคุยกันอยูนั่น เสียงประกาศเตือนว่าห้างนี้เปิดแล้ว พนักงานที่อยู่ที่นี้ ก็จะเตรียมจัดของลงของต่างๆกันไป..

    ย้อนกลับมาที่เหล่าเคะบ้าง

     

    “เอ้าๆ เดี๋ยวพี่ขอเอาฮยอกไปยืนอยู่ตรงกางเกงตรงนั่นนะ ส่วนดงเฮก็ไปช่วยพี่เค้าที่บูทรองเท้านะ ส่วนแกฮีชอลอยู่บูทฉันโอเคมั้ย ?”

    คังอินพูดขึ้นก่อนจะจัดแจงรายเอียดให้ทุกคนฟัง  “และนี่ หัวหน้าพาทไทม์ คยูฮยอนหรือจะเรียกมันว่า ไอ้ปีโป้ก็ได้ 55555

    “ฮ่ะๆ” แล้วก็เผยรอยยิ้มไปให้เหล่าสามเคะ แต่มีอยู่คนนึงนี่สิ กระตุกเสื้อของฮีชอลซะ..แทบจะขาดติดมือเลยก็ว่าได้

    “อ่อ แล้วก็นี่ซีวอนเพื่อนรวมกลุ่มแก๊งของเราด้วย พี่เค้าจะมาประจำที่อยู่กะฮีชอลนะ เอาล่ะๆทำงานได้!!

     

    “ป้าๆๆ ดูดิพี่คยูโคตรหล่อเลยอ้ะ >< อ๊ากกไก่ชอบบสเปกเลยอะ”

    “เออ มีใครบ้างละที่หล่อแล้วแกไม่ชอบ-____- แล้วไม่ใช่สเปกแก- -.”

    “แต่ไอพี่ซีวอนอะไรนี่ดิ แม่งงงหมั่นไส้ว่ะ-3-

    “ฮ่าๆ ช่างมันเหอะน่า”

    “ไม่รู้ๆจะเอาพี่คยู้ ><” ว่าก่อนจะทำท่าทางดี้ด้าซึ่งใครหลายคนรอบตัวเค้าเห็นแล้วแถบอยากจะเข้าไปถีบให้รุ้แล้วรู้รอด- -

    “นั่นดิแหมม มึงแต่พี่เค้าพูดไม่เป็นไงว่ะ”

    “เอาน่า มันเป็นสไตล์ -..- ”

    “โว๊ะ!!

    ทั้งดงเฮและฮีชอลก็สบทออกมาพร้อมกัน ก่อนจะแยกย้ายไปประจำที่ของตัวเอง โดยที่ปล่อยให้อีกคนนั่นยืมยิ้มเพ้อฝันอยู่อย่างงั้น ก่อนจะเดินไปประจำที่บูทกางเกงของตัวเอง

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    “ถามได้น่ะคร้าบบ ~

    พูดออกไปก่อนจะทำหน้านิ่งๆ ยิ้มเจือนๆเพราะคนที่เดินผ่านไปผ่านมาล้วนแต่มาหยิบๆจับๆ แล้วเดินออกไป ~ รู้มั้ยไก่ตัวนี้เซ็งแล้วนะ

    “เฮ้ยมึง เป็นไรดูทำหน้าขี้ไม่ออกรึไงกัน”

    “เปล่ากูเบื่อT[ ]T เฮ้ยมึงไปเรียกไอ้พี่ซีวอนมาอยู่ตรงนี้ก่อนดิ กูจะไปอยู่กะป้า-.-”

    “เอ้าเรื่องอะไรล่ะ มึงก็ไปเรียกมันมาเองเด้ !

    ดงเฮบอกอีกคน แต่อีกคนกลับไม่สนใจอะไรเอาแต่เดินๆไปหาฮีชอลที่กำลังยุ่งๆหาของที่ลูกค้าจะเอาอยู่

    “อ่อครับๆ เดี๋ยวผมไปหยิบให้นะครับ”

    พูดเสร็จฮีชอลก็เดินไปหยิบกางเกงไซส์ที่ลูกค้าต้องการ พอดีกับที่ฮยอกแจเดินมาพอดี

    “เอ้าป้าไปไหน ?”

    “ไปเอาไซส์กางเกงนะ เอออยู่เฝ้าก่อนนะพี่คังอินก็ไม่อยู่ด้วย”

     “เออๆ” ว่าก่อนจะไปนั่งตรงที่ให้ลูกค้ามานั่งลองรองเท้า แต่ช่วงนี้มันไม่ค่อยมีลูกค้านะสิ เลยนั่งพักได้ พอดีกับที่คยูฮยอนเดินมาพอดี

    อ่ะนั่นพี่คยูนี่น่า><’ คิดก่อนจะเดินไปแถวๆหน้าบู๊ทโดยมีคยูฮยอนที่นั่งอยู่ต้องที่ให้นั่งลองรองเท้าเหมือนกัน แต่คยูนั่นได้นั่งที่บู๊ทไนกี้

    “.................”

    “................”

    ต่างคนต่างมองหน้ากัน เพราะคยูฮยอนนั่นเป็นคนไม่พูดมากอยู่แล้ว แต่มองได้ไม่นานคยูก็ต้องก้มลงไปเล่นบัตรพนักงาน=_____= บ้างเล่นเล็บตัวเองบ้าง

    นี่พี่เค้าไม่มีไรทำรึไงนะ-__________-’ พูดแล้วก็มอง แต่ตัวเองนั่นก็หลุดขำออกมา

    จนคยูฮยอนต้องเงยหน้ามองทันที แล้วเหมือนจะเงยหน้าด่าร่างบางแต่เค้าก็ทำได้แค่ ..

    “ฮึฮึฮึ ” แล้วส่งยิ้มให้ร่างบางที่ยืนมองอยู่ จนแทบจะละลายกองอยู่ตรงนั่นทันที

    ว๊ากกก พี่เค้ายิ้มให้เราอ้ะ ><’ ได้เพ้อแค่ไม่นานก็ต้องมีเสียงมารมาขัดทันที

    “เฮ้ย! มายืยยิ้มอะไรอยู่ตรงนี้เนี่ยยย= =” ฮีชอลนั่นเองที่เป็นมารขัดฮยอกแจนั่นเอง

    “อ่าป้าก็ดูดิคนอะไร๊ >< น่ารักน่าหยิกขนาดนั่นขนาดนั่งเล่นบัตรพนักงานยังน่ารักอ้ะ”

    ร่างบางที่พูดสรรพคุณจนฮีชอลต้องมองไปยังคยูนั่น “= = ยังกะคนบ้า! ชีวิตพี่เค้าคงดูว่างมาขนาดมานั่งเล่นบัตรเลยหรอเนี่ย-0-

    “มันเป็นสไตล์ไงป้าโหยย ”

    “เออๆ แล้วนี่ไม่ไปดูกางเกงแกไง ”

    “ไม่อ่ะซีวอนมันดูอยู่” ว่าไปพลางพยักหน้าไปทางซีวอนที่ยืนเฝ้าตรงซุ่มขายกางเกงก็จริง แต่ไม่ค่อยมีลูกค้าเท่าไหร่หนัก ซีวอนเลยได้แต่ม่อสาวไปเรื่อย- -.

    “เอ่อ ...= =” ฮีชอลถึงกับพูดไม่ออก

    555555555 อย่าห่วงเลย-.- ให้มันเฝ้าแหละดีแล้วปะ! ไปกินข้าวกันเถอะ”

    พูดแล้วก็เงยหน้ามองนาฬิกาที่ทางห้างได้ติดเอาไว้

    “เออๆไปเรียกไอ้เฮด้วย”

    “ไอ้เฮฮฮฮ!! ไปแดกข้าวกัน!

    “เออๆ ” ดงเฮที่กำลังจะเดินมาหาอีกสองคนนั่นก็ต้องชะงักก่อนเพราะมือของเค้าโดนดึงไว้นั่นเองและคนที่ดึงนะหรอ....

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    “ไอ้นวดดำ!!!!

    “ใครชื่อนวดดำไม่ทราบ ผม...คิมคิบอมครับ^^


    ✖✖✖✖ - - - - - - - - - - - - - - 100% - - - - - - - - - - - - - - ✖✖



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×