คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : SF :: Pain
Pain
“คริส ฉันท้อง!!!!!!!!!!!”
เสียงหวานที่ตะโกนใส่หน้าอดีตคนรักเก่าที่เพิ่งเลิกกันได้สองอาทิตย์ คนตัวเล็กกระวีกระวาดเพราะไม่ต้องการเด็กในท้อง เขากำลังจะเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีหนึ่งอนาคตกำลังไปได้ดีแต่เกิดความผิดพลาดตั้งครรภ์ขึ้นมา มันทำให้อนาคตของเขาต้องดับวูบเพราะเด็กในท้องทั้งที่เด็กไม่ได้เกิดจากความรักมันเกิดขึ้นเพราะความผิดพลาดที่อี้ชิงพลาดไปและไม่สามารถย้อนไปแก้อดีตได้ มีวิธีเดียวคือทำแท้ง
“อี้ชิง นายท้องจริงๆหรอ” เจ้าของร่างสูงรีบลุกขึ้นเดินไปหาคนตัวเล็กก่อนจะจับข้อมือบางมากุมไว้ คริสยังคงลืมอี้ชิงไม่ได้และสาเหตุที่อี้ชิงบอกเลิกไปเมื่อสองอาทิตย์ก่อนก็เพราะว่าเขาเป็นคนน่าเบื่อไม่มีอะไรเลย อยู่บ้านหลังเล็กๆที่ยายของคริสเป็นคนซื้อเอาไว้ ถึงแม้ว่าทั้งสองจะเคยรักกันมาก่อนแต่ตอนนั้นอี้ชิงก็แค่อยากลองคบกับคริสเล่นๆเพื่อความสนุก แต่เกิดพลาดมีอะไรกันขึ้นมาเมื่อสองเดือนก่อน
“ก็ใช่น่ะสิ ฉันท้อง” อี้ชิงพูดกระแทรกเสียงใส่อยากไม่สบอารมณ์เพราะเขาไม่ต้องการมัน ชีวิตของอี้ชิงกำลังไปได้ดี เพราะอี้ชิงกำลังมีคนใหม่ที่ดีกว่าคริส รวยกว่า เอาใจเก่งอี้ชิงอยากได้อะไรก็ซื้อให้หมด ไม่เหมือนกับคริสที่อี้ชิงอยากได้อะไรก็ต้องรอไปก่อนเพราะคริสทำงานอยู่อู่ซ่อมรถหาเงินเรียนเอง อี้ชิงอยากได้อะไรก็ต้องคอยสิ้นเดือน มันน่าเบื่อและน่ารำคาญสำหรับอี้ชิง
“ท้องกับคริสใช่มั้ย” ร่างสูงถามเพราะเขามั่นใจว่าต้องใช่ลูกของเขาแน่ๆ คริสรู้สึกดีใจที่อี้ชิงท้องแต่พวกเขาทั้งสองกำลังเรียนมหาลัย และอี้ชิงเองก็มีคนใหม่เรื่องนี้คริสพอจะรู้มานานแล้วเพราะตอนที่คบกันอี้ชิงก็แอบมีกิ๊กซุกไว้ ซึ่งเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะรักมากเลยไม่อยากพูดกลัวอี้ชิงโกรธ ยอมเป็นไอ้โง่ให้อี้ชิงหลอกดีกว่าให้อี้ชิงจากไป
“ก็เออน่ะสิ ฉันก็ท้องกับนายนั่นแหล่ะ” ที่อี้ชิงมาวันนี้ก็เพื่อจะบอกให้คริสรู้ว่าเขาท้องและพ่อของเด็กก็คือคริส แต่อี้ชิงไม่ต้องการมันอี้ชิงจะให้คริสพาไปทำแท้งเพราะอี้ชิงไม่อยากอุ้มท้อง ไม่พร้อมที่จะมีลูกในตอนนี้อี้ชิงต้องการที่จะเรียนและอี้ชิงจะบอกกับแฟนใหม่ยังไงดีว่าตัวเองท้องแต่เด็กไม่ใช่ลูกของลู่หาน
“อี้ท้องกี่เดือนแล้ว” คริสยิ้มอย่างอ่อนโยนอย่างน้อยๆลูกในท้องของอี้ชิงก็เป็นลูกของเขา
“สองเดือน รู้มั้ยว่าอี้ไม่ต้องการมัน” อี้ชิงพูดกระแทกเสียงใส่คริสเพราะอี้ชิงเกลียดเด็กที่มันกำลังจะมาเกิด ทำไมถึงต้องเป็นอี้ชิงด้วยที่พลาดท้องขึ้นมาทั้งที่ไม่ได้อยากจะมี และตอนนี้อี้ชิงเองก็เลิกกับคริสไปแล้ว ตลอดเวลาที่คบกันอี้ชิงก็ไม่เคยรักคริสเลยสักนิด อี้ชิงแค่หลอกใช้ไปวันๆ ผิดกับคริสที่รักอี้ชิงมาโดยตลอด
“อี้ชิงทำไมพูดแบบนี้ นั้นมันลูกของเรานะ” คริสหน้าเสียทันที่ที่อี้ชิงบอกว่าไม่ต้องการเด็กในท้อง ซึ่งแสดงว่าอี้ชิงไม่ต้องการลูกของเขา คริสรู้ว่าอี้ชิงมีคนใหม่และคงเป็นเรื่องยากถ้าแฟนของอี้ชิงรู้ว่าอี้ชิงท้องกับแฟนเก่า อี้ชิงคงไม่พอใจเขาในเรื่องนี้
“ก็ฉันไม่ได้อยากจะท้อง นายเข้าใจมั้ยคริส และที่ฉันมาในวันนี้ก็เพราะจะให้นายพาฉันไปทำแท้ง”
“ไม่!!! ฉันจะไม่ยอมพาอี้ชิงไปทำแท้งลูกของเรา” คริสตกใจกับคำพูดของอี้ชิงเป็นอย่างมาก ใบหน้าหล่อสายปฏิเสธทันทียังไงซะเด็กในท้องก็เป็นลูกของเขา ทำไมอี้ชิงถึงได้ใจร้ายคิดจะฆ่าลูกตัวเอง เด็กที่เกิดมาไม่รู้เรื่องอะไรต้องมาจบชีวิตลง คริสว่ามันไม่ถูกและเขาก็จะไม่ยอมให้อี้ชิงทำแท้งด้วย
“แต่ฉันไม่ต้องการมัน ได้ยินมั้ยว่าฉันไม่ต้องการ” อี้ชิงไม่รอให้คริสพูดรีบวิ่งออกมาก่อนจะขึ้นแท็กซี่ที่นั่งมาบอกให้ขับออกไปให้เร็วที่สุด
“อี้ชิงอย่าเพิ่งไป” คริสกำลังจะวิ่งตามออกมาแต่อี้ชิงก็ขึ้นรถแท็กซี่ไปก่อน คริสวิ่งเข้าไปในบ้านก่อนจะหยิบโทรศัพท์กดหาอี้ชิงแต่ก็ปิดเครื่อง คริสกระวนกระวายกลัวอี้ชิงจะไปทำแท้งก็รีบโทรติดต่อกับเพื่อนอี้ชิงแต่ก็ไม่มีใครรับเพราะอี้ชิงบอกเพื่อนว่าถ้าคริสโทรมาห้ามใครรับสาย
อี้ชิงกำลังกลับเข้าห้องพักทิ้งถุงสีน้ำตาลเอาไว้บนโต๊ะ ก่อนจะรีบไปอาบน้ำเพราะรู้สึกเหนื่อยมาทั้งวัน คนตัวเล็กใช้เวลาอาบน้ำครึ่งชั่วโมงก่อนจะเดินเข้ามาใส่เสื้อผ้าที่วางไว้บนเตียง พลางคิดถึงถุงกระดาษสีน้ำตาลที่มียาทำแท้งอยู่ข้างในถุง อี้ชิงไปปรึกษารุ่นพี่ที่รู้จักก่อนจะได้คำแนะนำว่า ให้ไปซื้อยาในคลินิกทำแท้งถ้าไม่อยากไปทำแท้งที่คลินิก ตอนที่เดินเข้าไปในคลินิกอี้ชิงรับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือดที่อบอวลไปทั่ว ชั่งใจอยู่นานก่อนจะตัดสินใจซื้อมันกลับมา เพราะอี้ชิงไม่ต้องการเด็กในท้องจริงๆเขาไม่มีทางเลือก
อี้ชิงเดินมาที่โต๊ะในห้องครัวก่อนจะหยิบขวดสีดำออกมา ดูจากภายนอกก็เริ่มกลัวก่อนจะเปิดฝาออกกลิ่นเหม็นฉุนก็ส่งกลิ่นจนอี้ชิงต้องรีบปิดฝาเอาไว้อย่างเดิม แค่กลิ่นก็ทำให้อี้ชิงแทบจะอ้วกออกมาถ้าต้องกินมันเข้าไปหมดขวดแล้วอี้ชิงจะทนกินมันเข้าไปได้ยังไง
“แล้วฉันจะกินมันเข้าไปได้ยังไงเนี้ย”
อี้ชิงนั่งมองขวดยาอยู่สักพักก่อนจะเดินวนไปวนมาในห้องเพราะตัดสินใจไม่ได้ ถ้ากินเข้าไปแล้วหมอที่คลินิกบอกว่ามันจะเริ่มไปทำปฏิกิริยากับตัวอ่อนข้างในแล้วจะขับออกมาเป็นเลือด จะมีอาการปวดท้องเล็กน้อยแต่ก็ต้องทน อี้ชิงเดินกลับมาที่เดิมก่อนจะตัดสินในเปิดฝาขวดแล้วรินใส่แก้วทันที ก่อนจะยกขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมดแล้ว อี้ชิงกระแทรกแก้วไว้ที่โต๊ะรีบวิ่งไปดื่มน้ำตามทันที เพราะยามันขมเฟือนแทบจะอ้วกออกมา อี้ชิงไม่สามารถดื่มมันเข้าไปหมดขวดตามที่หมอสั่ง
อี้ชิงรู้สึกเพลียก่อนจะปีนขึ้นไปบนเตียงแล้วล้มตัวนอนทันทีอาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่ทำให้ง่วงไว เวลาผ่านไปเกือบตีสองร่างบางรู้สึกปวดท้องเป็นอย่างมากมันบิดไส้เหมือนกับจะขาดให้ได้ คนตัวเล็กนอนกุมท้องอยู่สักพักก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์กดหาเพื่อนแต่ก็ไม่มีใครรับสักคนเพราะนี่มันตีสองคงทุกคนคงหลับไปหมดแล้ว
อี้ชิงเอามือกุมหน้าท้องก่อนจะงอตัวเพราะความเจ็บ มันเจ็บเหมือนมีคนเอามีดมากรีดที่เดิมซ้ำๆมันปวดแทบขาดใจ ร่างบางทนความเจ็บปวดไม่ไหวก่อนจะโทรศัพท์ไปหาคริสเพราะคริสน่าจะช่วยได้
ครืด ครืด
“ครับ” เสียงงัวเงียพูดก่อนจะล้มตัวลงนอนต่อ คริสรับโทรศัพท์ทั้งที่ไม่ได้ลืมตาเพราะมันก็ดึกแล้ว ความง่วงมันทำให้เขาแทบจะไม่อยากลืมตา
“คริส ฮึก อี้ปวดท้อง อ๊ะ คะ คริส” เสียงหวานร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเพราะความเจ็บมันเริ่มจะยิ่งเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ อี้ชิงเหงื่อออกเต็มไปหมดแถมยังรู้สึกหนาวด้วย ตอนนี้อี้ชิงกำลังทรมานเป็นอย่างมากมันเจ็บปวดเหมือนจะขาดใจ
“อี้ชิงเป็นไรหรือเปล่า” คริสตาสว่างขึ้นทันทีที่ได้ยินเสียงร้องทรมานของอี้ชิง เขารีบลุกขึ้นนั่งก่อนจะถามออกไปด้วยความเป็นห่วง น้ำเสียงของอี้ชิงดูเหมือนจะไม่ค่อยสู้ดีนัก
“คริส ฮึก อี้ปวดท้องมาหาอี้ที่ห้องหน่อย ฮึก” คริสะกดวางสายก่อนจะรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปหาอี้ชิงที่หอพักทันที ดีที่ว่าอี้ชิงเคยให้กุญแจสำรองไว้กับคริสและอี้ชิงก็ยังไม่ทวงคืน
คริสเปิดประตูเข้ามาก่อนจะรีบเดินไปหาอี้ชิงที่ห้องนอนก็พบว่าอี้ชิงนอนงอตัวอยู่บนเตียงอย่างทรมาน ชุดนอนลายหมีของอี้ชิงเหมือนเลือดที่ไหลออกมาจากหว่างขา คริสรีบวิ่งไปหาคนตัวเล็กก่อนจะจับให้อี้ชิงหนุนตัก ใบหน้าอี้ชิงชื่นไปด้วยเหงื่อริมฝีปากแห้งซีดจนดูน่ากลัว ก่อนจะพบว่าอี้ชิงมีเลือดไหลออกมาเยอะจนเปื้อนหว่างขาเต็มไปหมด คริสรู้ทันที่ว่าต้องอี้ชิงต้องทำร้ายเด็กเป็นอย่างแน่
“อี้ชิงๆ อดทนไว้นะคริสจะพาไปโรงบาล” คริสอุ้มอี้ชิงออกมาจากห้องก่อนจะรีบโบกรถแท็กซี่ไปโรงบาล เขานั่งรอที่ห้องฉุกเฉินรู้สึกกระวนกระวายเป็นอย่างมากเพราะกลัวว่าเด็กในท้องจะเป็นอันตราย เสื้อยืนกับกางเกงยีนของคริสเปื้อนไปด้วยเลือด แต่เขาไม่สนใจที่จะไปล้างคราบเลือดที่ติดแขนติดมือออกเพราะคริสรอให้คุณหมอออกมา
ผ่านไปสองชั่วโมงคุณหมอเดินออกมาก่อนจะบอกว่าเด็กในท้องไม่เป็นอะไรดีที่ว่ามาโรงพยาบาลทัน อี้ชิงถูกย้ายไปอยู่ห้องพิเศษ ใบหน้าหวานซีดเซียวต้องนอนให้ทั้งเลือดให้ทั้งน้ำเกลือ หมอบอกว่าอี้ชิงกินยาขับเลือดเพื่อจะทำให้เด็กหลุดแต่ดีที่กินยาเข้าไปในปริมาณนิดเดียว ถ้ากินเข้าไปเยอะกว่านั้นเด็กอาจจะไม่รอด
เกือบหกโมงเช้าคริสรีบกลับไปเอาเสื้อผ้ามานอนเฝ้าอี้ชิงเพราะกลัวว่าอี้ชิงตื่นขึ้นมา ร่างสูงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะกลับมาดูคนไข้บนเตียง สายๆคุณหมอเข้ามาตรวจดูอาการก่อนจะให้อี้ชิงกินข้าวกินยา พอกินเสร็จอี้ชิงก็เงียบไม่มีบทสนทาใดๆจากทั้งสอง ในห้องปกคลุมไปด้วยความเงียบมีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศเท่านั้น คริสเป็นฝ่ายชวนคุยก่อนเพราะเขารู้สึกอึดอัด
“อี้ชิงยังเจ็บท้องอยู่หรือเปล่า” อี้ส่ายหน้าก่อนจะเอามือกุมหน้าท้องตัวเอง คุณหมอบอกว่าเด็กปลอดภัยดีให้อี้ชิงฝากท้องที่นี้เลย แล้วก็พยายามอย่าเครียดเพราะจะส่งผลต่อเด็กในท้อง
“คริส”
“อี้ชิงอย่าทำร้ายลูกของเราอีกได้มั้ย” คริสรู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหลออก เขาไม่อยากให้อี้ชิงทำร้ายเด็กในท้องขอแค่อี้ชิงอุ้มท้องเก้าเดือน พอคลอดออกมาคริสจะเลี้ยงเองก็ได้แต่อย่าทำร้ายเด็กในท้องก็พอ
“ฮึก อี้ขอโทษ” อี้ชิงร้องไห้ออกมาเพราะเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วก็รู้สึกปวดใจขึ้นมา มันทรมานเป็นอย่างมากที่จะทำร้ายชีวิตของคนคนหนึ่ง ถ้าคริสไม่รับโทรศัพท์ไม่รูว่าป่านนี้เขาจะเป็นยังไงบ้าง
“อี้ไปอยู่กลับคริสนะ คริสจะดูแลอี้กับลูกกับเองช่วงนี้ยิ่งต้องระวัง”
ทั้งสองนั่งคุยกันคริสชวนให้อี้ชิงไปอยู่ด้วยเพราะจะได้ดูแลสะดวก ส่วนเรื่องเรียนอี้ชิงคงต้องดรอปเรียนไว้ก่อน คลอดออกมาเมื่อไหร่ค่อยไปเรียนต่อ อี้ชิงพักรักษาตัวในโรงบาลสองวันหมอก็ให้กลับบ้านได้ คริสทยอยเก็บข้าวของของอี้ชิงออมาเพราะอี้ชิงจะไปอยู่ที่บ้านกับคริส อี้ชิงตัดสินใจโทรบอกเลิกลู่หานเพราะไม่รู้จะสู้หน้ายังไง อี้ชิงบอกเรื่องทังหมดให้ซูโฮกับคยองซูรู้ว่าตัวเองท้องกับคริส ทั้งสองตกใจเป็นอย่างมากแต่ก็เข้าใจอี้ชิง คริสเองก็ไปเรียนปรกติแต่ต้องทำงานเก็บเงินให้มากขึ้นกว่าเดิม เพราะต่อไปนี้ค่าใช้จ่ายคงต้องเพิ่มขึ้น
คริสตื่นขึ้นมาตอนเช้าก่อนจะรีบไปทำกับข้าวให้อี้ชิง คริสรับทำหน้าที่ในบ้านหมดทุกอย่างทั้งซักผ้ารีดผ้า กวาดบ้านถูบ้านล้างจาน หนักหน่อยก็ต้องทนเพราะคริสไม่อยากให้อี้ชิงทำอะไร พอทำงานบ้านเสร็จคริสก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเรียน ก็ถึงเวลาที่อี้ชิงตื่นขึ้นมา คริสยืนแต่งตัวอยู่หน้ากระจกเห็นคนตัวเล็กงัวเงียตื่นขึ้นมาก็รีบเดินเข้าไปหา
“งื้อออ คริส” อี้ชิงส่งเสียงครางหงิงดูเหมือนช่วงนี้จะขี้อ้อนผิดปรกติส่งสัยจะเป็นอาการของคนท้อง ยิ่งเดี๋ยวนี้อี้ชิงดูจะมีน้ำมีนวลมากขึ้น แถมยังน่ารักกว่าเดิมอีก อี้ชิงอาจจะโมโหใส่คริสบ้างเป็นบางครั้งแต่ทุกเช้าก็ขี้อ้อนเหมือนเดิม
“ตื่นแล้วหรอ” คริสเดินเข้าไปกอดคนตัวเล็กที่นอนนั่งอยู่บนเตียงพักนี้อี้ชิงมีนิสัยขี้อ้อน อี้ชิงกอดตอบเพราะรู้สึกกอดคริสแล้วมันดูอุ่นใจขึ้น คริสเอาใจเก่งกว่าเดิมถึงแม้ว่าอี้ชิงจะเอาแต่ใจไปหน่อยแต่คริสก็ไม่ขัดใจ เพราะกลัวว่าอี้ชิงจะเบื่ออีกครั้งและครั้งนี้อี้ชิงก็ยังไม่ได้กลับมาคบกับคริส สถานะของเราทั้งคู่ทั้งคู่มันค่อยข้างจะคลุมเครือไม่ชัดเจน แต่คริสก็ไม่กล้าที่จะพูดออกไป
“คริสวันนี้อี้อยากกินขนมปังร้านเดิมอ่า” มาอีกแล้วลูกอ้อนเวลาอยากกินขนม ถึงอี้ชิงจะไม่บอกว่าอยากกินคริสก็ซื้อมาให้อยู่แล้ว แต่ก็ต้องเว้นวันบางเพราะน้ำตาลในเลือดจะสูง อี้ชิงยิ่งชอบกินของหวานด้วยพักนี้
“ครับ แต่พรุ่งนี้กินไม่ได้นะ อี้กินทุกวันไม่ได้” อี้ชิงพองแก้มอย่างเอาใจ คริสหอมแก้มอี้ชิงไปฟอดใหญ่ๆก่อนจะโดนคนตัวเล็กทุบตีทำร้ายร่างกาย อี้ชิงไม่รู้สึกเขินอายแต่ก็ไม่แน่ใจความสัมพันธ์กับคริสเพราะอี้ชิงไม่เคยรักคริส และดูเหมือนจะเป็นเรื่องยาก
คริสรอให้อี้ชิงอาบน้ำเสร็จก่อนจะประคองเดินลงมาข้างล่างพาไปกินข้าว คริสไม่อยากให้อี้ชิงต้องเดินขึ้นลงคนเดียวเขาจะรอให้อี้ชิงอาบน้ำเสร็จค่อยลงมาข้างล่าง ส่วนอาหารคริสทำไว้เผื่อตอนเที่ยงมีของว่างมากมาย มีนมมีขนมสำหรับอี้ชิง ถึงแม้ค่าใช้จ่ายเรื่องอาหารจะเยอะแต่คริสก็ไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยสักครั้ง
อี้ชิงใส่เสื้อของคริสเพราะมันตัวใหญ่จะได้ไม่อึดอัดท้อง ใส่เป็นชุดคลุมท้องได้เลยอี้ชิงตัวเล็กกว่าคริสมากเสื้อของคริสที่อยู่บนตัวอี้ชิงก็ยาวเกือบถึงเข่า อี้ชิงถึงได้ใส่สบาย คริสอาจจะเหนื่อยหน่อยที่ต้องดูอี้ชิงแต่เขาก็อดทนและไม่เคยบ่นสักครั้งเพราะมันเป็นหน้าที่ต้องดูแล
เลิกเรียนคริสต้องรีบไปทำงานซ่อมรถอยู่ที่อู่กับเทาแฟนของซูโฮ ซึ่งทั้งสองก็ขยันทำงานจนได้เลื่อนตำแหน่งให้เป็นคนเช็คความเรียบร้อยของรถ จากที่แต่ก่อนต้องเป็นคนลงมือซ่อมเอง เป็นงานเสริมที่ได้เงินดีเพราะเจ้าของอู่ก็รักคริสกับเทาเหมือนน้องเพราะทั้งสองนิสัยดีขยัน และเขาก็รู้มาว่าคริสกำลังต้องเร่งเก็บเงินเพราะแฟนท้อง ซึ่งเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะรู้ว่ามันเกิดจากความพลาดแต่คริสก็เป็นคนดีที่ไม่ทิ้งลูกเมีย
เรียนไปด้วยทำงานเสริมไปด้วยถึงแม้อายุยังน้อยแต่คริสก็มีความสามารถมากที่ทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวด้วยตัวเอง แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งที่คริสไปเล่นดนตรีที่ผับกับเทาพอกลับมาก็โดนอี้ชิงโวยวาย เพราะกลัวว่าคริสจะติดผู้หญิงอื่นหรือไม่ก็ไปมีคนใหม่ และคริสก็ไม่เคยคิดที่จะรักใครได้อีกนอกจากอี้ชิง
หลังจากนั้นคริสก็ไม่ได้ไปเล่นดนตรีที่ผับอีกเลยช่วงนี้เขาพอที่จะมีเงินเก็บอยู่บ้าง คริสจึงตกแต่งภายในบ้านให้ดูดีกว่าเดิมเพราะอี้ชิงบ่นว่าในบ้านไม่ค่อยดูสวยงาม อี้ชิงไม่ชอบคริสก็จัดการเปลี่ยนให้ใหม่หมด ตอนนี้ก็ย่างเข้าสู่เดือนที่หกแล้วอี้ชิงเดินไปไหนมาไหนค่อนข้างลำบาก คริสไปทำงานได้แค่อาทิตย์ละสองวันเท่านั้น เขาต้องใช้เวลาอยู่บ้านกับอี้ชิง วันไหนไม่มีเรียนคริสก็จะพาอี้ชิงออกไปเดินเล่นบ้างพาไปออกกำลังกาย อี้ชิงจะได้คลายเครียดไม่ต้องอยู่แต่ในบ้าน
ทุกวันคริสต้องเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้อี้ชิงอาบทำกับข้าว เตรียมนมอุ่นๆไว้ให้อี้ชิงดื่มก่อนนอน คริสดูแลอี้ชิงเป็นอย่างดีไม่ให้ขาดตกบกพร่อง บางวันซูโฮกับคยองซูก็แวะมาเล่นกับอี้ชิงที่บ้านมีของฝากมาเยี่ยม อี้ชิงดูจะมีความสุขขึ้นกว่าช่วงแรกๆที่มาอยู่ เพราะช่วงนั้นอี้ชิงยังมีบ้างที่เมินเฉยใส่คริส แต่คริสก็ดูแลอี้ชิงมอบความรักให้โดยที่อี้ชิงก็เริ่มจะใจอ่อนลงบ้างแต่ก็ยังไม่มากเท่าไหร่
บางคืนอี้ชิงก็แอบโทรหาลู่หานเพราะยังรักลู่หานอยู่ซึ่งคริสก็ทำได้แค่คอยนั่งเฝ้าอยู่ห่างๆ อี้ชิงใช้โทรศัพท์ของเขาโทรหาผู้ชายคนอื่นทั้งที่เขายังนั่งอยู่ข้างๆ อี้ชิงดูจะมีความสุขที่ได้คุยกับลู่หานแต่ในบางครั้งฝ่ายนั้นก็รำคาญเพราะอี้ชิงเป็นฝ่ายขอเลิก แล้วจะโทรหาเพื่ออะไร คริสแอบเห็นอี้ชิงร้องไห้ในบางครั้งเขาเองก็ไม่รู้จะทำยังไง ทำไมอี้ชิงถึงได้มองผ่านความรักของเขาล่ะ
เป็นอีกวันที่คริสไม่มีเรียนเขาพาอี้ชิงออกมาเดินเล่นที่สวนสาธารณะ อี้ชิงท้องย่างเข้าสู่เดือนที่เจ็ดแล้ว คุณหมอบอกว่าเด็กแข็งแรงดีคริสก็ยิ้มออกแล้ว ร่างสูงกุมมือคนตัวเล็กให้เดินไปด้วยกันค่อยๆเดินไปตามเส้นทาง ดูเหมือนอี้ชิงจะชอบที่นี้เพราะอากาศมันบริสุทธิ์และค่อนข้างจะเงียบ
“คริสวันนี้พาอี้ไปซื้อเค้กหน่อยนะ” อี้ชิงเกาะแขนแกร่งของคริสไว้ก่อนจะถูหน้าไปมาเพื่ออ้อนให้คริสพาตัวเองไปซื้อเค้ก อี้ชิงเริ่มที่จะรักคริสบ้างแล้วแต่ก็ยังลืมลู่หานไม่ได้อยู่ดี เหมือนฝ่ายนั้นก็ยังรักอี้ชิงอยู่เหมือนกันแต่ปากก็บอกว่ารำคาญอี้ชิงที่โทรไปหาเพราะยังทำใจไม่ได้ที่อี้ชิงบอกเลิก
“ครับ แต่อี้ต้องกินนมเพิ่มอีกแก้วหนึ่งนะ” อี้ชิงไม่ค่อยชอบดื่มนมแต่ชอบกินเค้กหรือขนมทั่วไป ส่วนผักคริสจะอบไปพร้อมกับข้าวเพราะมันจะได้ดูน่าทานมากขึ้น ผลไม้คริสก็จะปั่นเป็นน้ำให้อี้ชิงดื่ม เขาบรรจงทุกรายละเอียดเพื่อที่จะดูแลอี้ชิงกับลูกเป็นอย่างดี
“ตั้งแก้วหนึ่งเลยหรอ คำเดียวได้มั้ย”
“เดี๋ยวคริสกินเป็นเพื่อนนะ โอเคมั้ยครับ”
“ก็ได้ จุ๊บก่อน” อี้ชิงอ้อนให้คริสยื่นหน้าเข้ามาใกล้ก่อนจะให้รางวัลเป็นการจุ๊บแก้ม คริสดูจะชื่นใจขึ้นมาทันทีนี่ไม่ใช่ครั้งแรกแต่คริสก็ดีใจทุกครั้งที่อี้ชิงหอมแก้ม
คริสพาอี้ชิงเดินไปซื้อเค้กเพราะร้านอยู่ใกล้บ้านก่อนจะพาคุณแม่เดินกลับ คริสทำอาหารให้อี้ชิงทานเน้นอาหารอ่อนๆเพื่อสุขภาพ อี้ชิงกินเยอะขึ้นกว่าเดิมดูจะอวบขึ้นมาด้วยและยิ่งน่ารักกว่าเดิมเข้าไปใหญ่ เมื่อกินเสร็จคริสจัดการล้างถ้วยชามก่อนจะพาอี้ชิงขึ้นไปอาบน้ำอยู่บนบ้าน
“อี้ชิงกินนมอุ่นๆก่อนนอนนะ จะได้สบายตัว” คริสที่อาบน้ำใส่ชุดนอนแล้วถือนมสองแก้มเข้ามาในห้อง เห็นอี้ชิงแกล้งนอนหลับอยู่ก็อยากจะจับมาตีก้นซะให้เข็ด คริสวางแก้วนมไว้อยู่โต๊ะข้างเตียงก่อนจะเขย่าแขนคนตัวเล็กเบาๆให้ลุกมากินนม อี้ชิงเริ่มดื้องอแงเอาแต่ใจตัวเองมากขึ้น คริสก็ทนเขาไม่ได้รำคาญหรือเบื่อหน่ายอี้ชิงเลยสักนิด ดีซะอีกบางครั้งอี้ชิงก็อ้อนเขาเหมือนเด็กน้อย
“อี้หลับแล้ว” เสียงเล็กๆที่พูดออกมาขณะหลับตาที่บอกว่าตัวเองหลับไปแล้ว คริสอมยิ้มกับท่าทางน่ารักๆของอี้ชิงก่อนจะตีก้นอี้ชิงไปหนึ่ง แต่คนตัวเล็กก็ยังคงแกล้งนอนหลับต่อไป
“ถ้าอี้หลับแล้ว เมื่อกี้เสียงใครพูดเอ่ย”
“ไม่มี อี้หลับแล้วจริงๆ”
“งั้นคริสปิดทีวีนะ ไม่ต้องดูแล้วล่ะซีรี่ย์เนี้ย” คนตัวสูงพูดขู่เหมือนอี้ชิงจะได้ยินรีบเด้งตัวขึ้นมาทันที ไหนบอกว่าหลับไปแล้วไงทำคุณแม่ถึงได้ดื้อแบบนี้นะ แล้วเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในท้องล่ะออกมาจะดื้อแค่ไหนกันเชียว
“คริสอี้ตื่นมากินนมแล้ว เร็วๆๆๆอี้จะกินนม”
“อ่าว ไหนว่าหลับล่ะมะม๊า”
“อี้ อี้ อี้เปล่านะ เจ้าตัวเนี้ยมันพูดต่างหากล่ะ” โยนความผิดให้คุมะซะงั้นมะม๊าเนี้ยยังไงกันแน่นะ ปะป๊าเริ่มตามใจคนดื้อไม่ทันแล้ว
“งั้นก็กินนมนะ เดี๋ยวคริสจะกินด้วยแก้วหนึ่ง” ทังสองกินนมจนหมดคริสเดินเอาแก้วลงไปเก็บก่อนจะปิดไฟข้างล่างเปิดไว้แค่ไฟหน้าบ้านเอาไว้ เดินขึ้นมาก็เห็นอี้ชิงนอนหัวเราะคิกคักอยู่บนเตียงสักพักก็เปลี่ยนเป็นร้องไห้ เมื่อพระเอกบอกลานางเอกไปเรียนต่อต่างประเทศ คริสนั่งทำรายงานอยู่มุมห้องคอยสังเกตดูอี้ชิงก็ไม่ต่างไปจากเดิมมากนัก จะเปลี่ยนก็แต่พูดกับคริสเพราะขึ้นขี้อ้อนเป็นประจำแค่นั้น แต่หัวใจคริสก็ยังไม่ได้จากอี้ชิงอยู่ดีไม่รู้เพราะอะไร
“คริสทำไรอยู่อ่ะ”
“ทำรายงานอยู่ครับ”
“ทำไมไม่มานอน”
“ก็รายงานยังไม่เสร็จน่ะ คริสต้องส่งพรุ่งนี้”
“ฮึก อี้บอกให้ขึ้นมานอนไงฟังไม่รู้เรื่องหรอ” อี้ชิงเริ่มเบะปากร้องไห้เพราะคริสไม่ทำตามใจ คริสวางปากกาก่อนจะขึ้นมานอนบนเตียงพลางปลอบอี้ชิงให้หยุดร้องไห้ไปด้วย อี้ชิงสะอื้นฮักอยู่ในอ้อมกดที่อบอุ่น ทว่าคริสนั้นไม่รู้ว่าที่อี้ชิงร้องไห้เป็นเพราะอี้ชิงคิดถึงลู่หาน ถ้าคริสรู้เขาคงเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ที่อี้ชิงนอนให้เขากอดแต่ใจกลับคิดถึงคนอื่น
“โอ๋ๆ ไม่ร้องนะครับคนดี”
“คริสเล่านิทานให้ฟังหน่อย” อี้ชิงช้อนตามองอย่างออดอ้อนมีหรือที่คริสจะปฏิเสธถึงแม้ว่ารายงานยังไม่เสร็จแต่เขาก็ต้องเล่านิทานให้อี้ชิงฟังก่อนอยู่ดี คริสไม่กล้าขัดใจอี้ชิงหรอกเพราะว่าไม่เคยที่จะขัดใจอี้ชิงอยู่แล้ว
มีเจ้าชายองค์หนึ่งออกเที่ยวเล่นกับพี่เลี้ยง เจ้าชายขี่ม้าไปตามเส้นทางข้างหลังปราสาท เมื่อขี่ม้ามาไกลจากที่ตรงนั้นพอสมควรก็เจอเจ้าหญิงที่ออกมาเดินเล่นในสวนเหมือนกัน ทั้งสองสบตากันก่อนที่เจ้าชายจะหลงรักเจ้าหญิงอย่างไม่ทันตั้งตัว เจ้าหญิงงดงามยิ่งกว่านางฟ้า ทั้งสวยและใจดีมีเพียบพร้อมทุกอย่าง ทั้งสองได้พุดคุยกันเจ้าหญิงเองก็เริ่มถูกใจเจ้าชาย ความรักจึงเกิดขึ้น แต่เจ้าหญิงมีคู่หมั้นอยู่แล้วทำให้ไม่อาจที่จะรักกับเจ้าชายได้ เจ้าชายจึงวางแผนให้เจ่าหญิงหนีออกมาจางวังเพื่อที่จะได้หนีงานแต่ง เจ้าหญิงทำตามที่เจาชายบอกโดยที่แอบหนีออกมา เจ้าชายพาเจ้าหญิงหนีไปอีกเมืองๆหนึ่งไปตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นั้น
“อี้อยากเป็นเจ้าหญิงคนนั้นจัง คิกๆๆ”
โดยมีทหารตามไปคุ้มครองอยู่และได้สร้างปราสาทขึ้นมาใหม่ มีสาวใช้ไปคอยรับใช้และมี ประชาชนเริ่มเข้าไปสร้างถิ่นฐานที่นั้นทำให้เมืองนี้น่าอยู่มากๆ ทั้งสองจึงแต่งงานกันและมีคนเข้ามาแสดงความยินดีมากมาย เจ้าชายให้คำหมั้นสัญญาว่าจะรักเจ้าหญิงตลอดไป แล้วเจ้าหญิงจะรักแค่เจ้าชายคนเดียวตลอดไป ทั้งสองจึงครองรักกันอย่างยาวนาน
“เจ้าชายคนนั้นเป็นฉันได้มั้ยอี้ชิง” คริสพูดแต่คนที่อยู่ในอ้อมกอดก็หลับไปเสียแล้ว อี้ชิงยังไม่ได้ฟังที่คริสพูดเลยแต่ก็ไม่เป็นไร ได้แค่นี้ก็มีความสุขแล้วดีแค่ไหนที่อี้ชิงยอมมาอยู่ด้วย คริสค่อยๆประคองให้อี้ชิงนอนลงดีๆก่อนจะดึงผ้าห่มมาห่มให้ คริสก้มลงพูดกับเจ้าตัวเล็กในท้องเพราะอยากเจอหน้าไวๆแล้วสิ
“หนู ป๊ารอหนูอยู่นะ อีกไม่นานเราก็จะได้เจอกันแล้ว ป๊ารออยู่นะครับคนเก่ง”
คริสพูดก่อนจะจูบที่หน้าท้องอี้ชิงเบาๆพลางลูบวนไปมาให้ลูกในท้องได้รับรู้ถึงความรักความอบอุ่นที่มอบให้ ก่อนจะผละไปหอมแก้มอี้ชิงที่นอนหลับอยู่ คริสเดินไปนั่งเขียนรายงานต่อ เกือบจะตีสองแล้วคริสก็ยังไม่ได้นอนเพราะเขายังทำงานไม่เสร็จยังคงนั่งปั่นรายงานต่อที่เดิม คริสได้ยินเสียงเล็กๆเรียกจึงหันกับไปมองก็พบว่าอี้ชิงยืนอยู่ข้างเตียง ไม่รอช้ารีบเดินไปหาคนตัวเล็กทันที
“มีอะไรหรือเปล่าอี้ชิง”
“อี้ปวดฉี่อ่ะ” คริสก็นึกว่าอะไรรีบพาอี้ชิงเดินไปเข้าห้องน้ำโดยมีคริสตามเข้าไปด้วย เพราะท้องของอี้ชิงเริ่มโตขึ้นมามากแล้วก็เดินค่อนข้างลำบาก บางทีคริสก็อดเป็นห่วงไม่ได้ที่อี้ชิงอยู่บ้านคนเดียวช่วงนี้คงต้องงดไปทำงานเลยดีกว่า เลิกเรียนเสร็จก็รีบกลับมาดูแลอี้ชิง คนตัวเล็กจะได้ไม่เหงาแล้วก็จะได้พาออกไปเดินเล่นออกกำลังกายด้วย
“นอนนะครับ คริสยังทำรายงานไม่เสร็จ”
“ให้อี้เขียนช่วยมั้ย”
“ไม่ต้องเลยเหลืออีกนิดเดียวก็เสร็จ อี้ไปนอนเลย”
“แต่นี่ก็ตีสองแล้วนะ คริสยังไม่ได้นอนเลย”
“ไม่เป็นไร อี้รีบนอนเถอะเดี๋ยวเจ้าตัวเล็กจะงอแงนะ”
“ก็ได้ๆ แต่คริสทำเสร็จแล้วรีบมานอนนะ” อี้ชิงเขย่งปลายเท้าขึ้นจูบแก้มกร้านก่อนจะล้มตัวนอน ทิ้งให้คนตัวสูงยืนยิ้มอยู่คนเดียว
“คริส!! คริส” เสียงหวานเรียกปะป๊าตัวสูงที่กำลังตากเสื้อผ้าอยู่หลังบ้าน ขายาวรีบวิ่งเข้ามาก่อนจะเห็นอี้ชิงนั่งอยู่บนโซฟาก็รีบเข้าไปหาทันที
“มีไรอี้ชิง” คริสรีบถามเพราะความเป็นห่วงยิ่งช่วงนี้อี้ชิงสะดุ้งตื่นมากลางดึกอยู่บ่อยๆ นอนไม่ไหลับบ้างปวดหลังเพราะท้องเริ่มจะโต เหนื่อยง่ายเดินนิดเดียวก็เหนื่อยแล้ว
“ลูกดิ้นน่ะ จับดูสิ” คริสย่อตัวลงหน้าอี้ชิงก่อนจะวางมือบนหน้าท้องนูนเบาๆ เขารู้สึกได้ถึงแรงถีบที่หน้าท้องทำให้น้ำตาของคนเป็นพ่อเริ่มคลอ คริสระบายยิ้มออกมาด้วยความตื้นตันใจอย่างมาก อีกสองเดือนก็จะได้เจอหน้าลูกแล้ว
“คิกๆๆ คริสอี้หิวข้าวแล้วนะ”
“คริสตากผ้าเสร็จแล้วจะรีบมาทำให้กินนะ”
“เร็วๆนะ”
“ครับมะม๊า”
“คิก” สรรพนามที่เริ่มเปลี่ยนไปทำให้อี้ชิงกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่ บางทีก็เริ่มหวั่นไหวกับคริสแล้วสิ
คริสตากเสื้อผ้าเสร็จก็รีบลงมือทำกับข้าวให้อี้ชิงกิน ช่วงนี้อี้ชิงกินเยอะค่าใช้จ่ายก็เยอะ คริสจำเป็นต้องใช้เงินส่วนนั้นเงินที่คริสไม่อยากจะกดใช้เท่าไหร่ เพราะไม่อยากรื้อฟื้นความทรงจำที่โหดร้ายมันโหดร้ายสำหรับเขามาก คริสเตรียมของว่างไว้ให้อี้ชิงก่อนจะลุกเดินเอาจานเข้าไปเก็บในครัว พรุ่งนี้คงต้องไปธนาคารเบิกเงินออกมาเพราะคริสจะไปซื้อรถสำหรับครอบครัว อีกหน่อยอี้ชิงก็จะคลอดลูกแล้วคริสกลัวอี้ชิงกับลูกจะลำบากเวลาไปไหนมาไหน
“พรุ่งนี้ไปซื้อรถคันใหม่ด้วยกันนะ”
“จริงหรอ เย้”
เมื่อได้รถยนต์คันใหม่คริสก็พาอี้ชิงขับไปซื้อของสำหรับเด็กเล็ก คราแรกอี้ชิงกลัวว่าถ้าไปห้างในเมืองกลัวเพื่อนที่มหาลัยจะรู้ว่าอี้ชิงท้อง คริสจึงพาขับรถไปห้างนอกชานเมืองตามความสบายใจของอี้ชิง อี้ชิงดูจะดีใจเพราะสี่เดือนกว่าที่ไม่ได้ออกไปไหนมาไหนเลย ดูจะตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย คริสจอดรถก่อนจะพาอี้ชิงเข้าไปเดินเลือกซื้อของ
“คริส รองเท้าคู่นี้เท่มั้ย” อี้ชิงยกรองเท้าเด็กผั้ชายให้คริสดูมันดูเท่มากๆ อี้ชิงดูจะดีใจเป็นพิเศษเพราะไปหาหมอมาอันตร้าซาวด์แล้วได้ลูกผู้ชาย ซึ่งคริสก็ดีใจเพราะเขาก็อยากมีลูกผู้ชายเหมือนกัน
“อื้อ ก็โอเค”
“งั้นเอาคู่นี้นะ อ่อ คริสอย่าลืมผ้าอ้อมแล้วก็ถุงมือถุงเท้านะ” ตอนนี้พวกเขาเดินเลือกของได้เกือบครบหมดทุกอย่างแล้ว ซึ่งของแต่ละอย่างก็มีราคาสูงพอสมควรคริสเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาก็มีบัตรเครดิตไว้รูด
“มะม๊าเหนื่อยมั้ย นั่งพักก่อนค่อยเดินดูของต่อ” ปะป๊าตัวสูงถามเพราะมะม๊าเดินเลือกของเกือบจะชั่วโมงหนึ่งแล้วยังไม่ได้พักเลย ดูอี้ชิงจะมีความสุขอยู่ไม่น้อยที่ได้เดินเลือกซื้อของเอง
“ไม่อ่ะ รีบซื้อรีบไปกินข้าวนะๆ”
“ครับ ถ้าเหนื่อยก็บอกคริสนะ”
หลังจากซื้อของเสร็จคริสก็พาอี้ชิงไปกินอาหารก่อนจะกลับบ้าน พอมาถึงอี้ชิงก็นอนพักอยู่โซฟาเพราะรู้สึกเหนื่อยทั้งวัน คริสยกของลงจากรถก่อนจะเอาของไปเก็บ สักพักเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นคริสเดินออกไปรับที่นอกระเบียง เบอร์ของคนเป็นแม่ที่โทรหาลูกชายเพราะไม่ได้ติดต่อกลับมาเกือบจะหนึ่งปี
“ครับแม่”
“คริสเป็นไงบ้างลูก เงินที่แม่ส่งเข้าบัญชีได้รับทุกเดือนหรือเปล่าลูก”
“ครับ”
“ดีแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะส่งเงินไปให้อีกนะ เผื่อลูกจะซื้อรถไว้ขับไปเรียนนะครับคนเก่ง หรือจะให้แม่ซื้อให้เลย”
“ไม่เป็นครับ”
“งั้นแค่นี้นะ ดูแลตัวเองดีๆนะคริส ถ้าแม่ว่างเดี๋ยวแม่จะไปหาลูกนะครับ แม่รักลูก” แม่โทรมาเพื่อก็เพราะเรื่องแค่นี้เองหรอ ทำไมแม่ถึงไม่ถามคริสสักคำว่าคริสอยู่ยังไง มีความดีมั้ย เงินที่แม่ส่งมาให้คริสไม่ต้องการคริสต้องการแค่ความรักแต่ทำไมเหมือนจะห่างออกไปทุกที
คริสรู้สึกน้อยใจที่แม่ของเขาไม่ค่อยติดต่อกลับมาและคริสเองก็ไม่กล้าติดต่อไป เพราะกลัวว่าแม่จะไม่ว่างที่จะคุยกับเขา ครบครัวของคริสแยกทางกันแม่มีสามีใหม่และคริสก็ไม่ว่าอะไร และคริสก็ไม่ขอไปอยู่ที่แคนาดากับแม่เพราะอยากใช้ชีวิตเอง ทำงานหาเงินเอง มีบ้างที่คริสจะใช้เงินที่แม่ส่งมาให้ถ้าไม่จำเป็นเขาก็ไม่ใช้
ร่างสูงเดินเข้าไปจัดของก่อนจะเดินลงมาชั้นล่าง เพราะทิ้งอี้ชิงให้นอนอยู่คนเดียว คนตัวเล็กยังนอนอยู่ที่เดิมคงจะอ่อนเพลียมาก คริสเดินเข้าไปในครัวลงมืออุ่นนมร้อนๆ อี้ชิงดื่นขึ้นมาจะได้ให้ดื่ม สักพักได้ยินเสียงหวานเรียกชื่อร่างสูงก็รีบเดินออกไปหา
“งื้อ คริส”
“ครับ”
“ไปไหนมา ทำไมอี้ตื่นแล้วคริสไม่นั่งอยู่ข้างๆ” เริ่มงอแงเพราะทุกครั้งที่คริสอยู่บ้าน อี้ชิงตื่นขึ้นมาต้องเห็นคริสนั่งอยู่ข้างๆตลอดแต่วันนี้ไม่เห็น
“คริสไปอุ่นนม อี้จะกินเลยมั้ยกำลังอุ่นพอดีเลย”
“อื้อ” คนตัวเล็กดื่มนมอย่างว่าง่ายอาจจะหิวด้วย คริสเดินเอาแก้วนมเข้าไปล้างเก็บก่อนจะเดินมาหาคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนโซฟา จะว่าไปแล้วพวกเขาก็ยังไม่ได้ตั้งชื่อลูกเลย
“อี้ชิงเรามาตั้งชื่อลูกดีมั้ย”
“ก็ดีนะ ชื่อไรดีตัวเล็ก”
“แล้วแต่อี้ชิงเลย”
“งั้นชื่อเซฮุนนะ อี้ชอบชื่อนี้นะๆ”
“แต่เราเป็นคนจีนนะ”
“แล้วจะทำไม ก็อี้ชอบอ่ะ นี่คริสจะเอาไงไหนบอกว่าตามใจอี้ไง”
“ครับๆ ชื่อเซฮุน”
“ดี ลูกชื่อเซฮุน ตามนี้นะ”
“ครับมะม๊า”
“คริสพาอี้ออกไปนั่งหน้าบ้านหน่อย” คนตัวสูงพยุงร่างบางให้ลุกเดินพาออกไปเดินเล่นหน้าบ้าน คริสพาเดินช้าๆก่อนจะจับมือแล้วพายืดเส้นยืดสายอี้ชิงจะได้ผ่อนคลาย หมอบอกว่าอี้ชิงกับลูกแข็งแรงมากเจ้าตัวเล็กดูจะอารมณ์ดีเพราะดิ้นบ่อย และอี้ชิงก็กินเก่ง คริสสบายใจที่อี้ชิงกับลูกดูมีความสุข
อีกไม่นานเขาก็จะได้เจอกับลูกแล้วคงต้องเตรียมพร้อมไว้ทุกอย่าง ความสัมพันธ์ของเขากับอี้ชิงก็ยังคลุมเครือไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ในสถานะอะไร เป็นพ่อของเด็กอ่ะใช่แต่อี้ชิงจะรับให้เขาเป็นพ่อของเด็กหรือเปล่ายังไม่รู้ บางครั้งอี้ชิงก็ดูมีใจให้คริสแต่ทำไมถึงยังติดต่อกับลู่หานล่ะ บางทีอี้ชิงก็คิดว่าเขาโง่หรือไงที่ดูไม่ออกว่าอี้ชิงแอบโทรหาลู่หาน
อี้ชิงยังคงรักลู่หานทั้งที่ท้องลูกของคริส
****************************
อ่านแล้วเม้นท์ให้หน่อยนะคะ จะได้มีกำลังใจแต่งต่อ
บางทีแต่งไปแล้วไม่ค่อยมีคนเม้นท์ก็เลยรู้สึกว่าฟิคไม่ค่อยสนุกหรือเปล่า แต่เค้าจะพยายามแต่งออกมาให้ดีที่สุด เพราะฟิคคู่นี้หาอ่านยากอ่ะ เค้าอ่านจนไม่รู้จะอ่านเรื่องไหนต่อแล้วเนี้ย ฮือออออ ฝากติดตามต่อนะ #สตอรี่KL
ความคิดเห็น