ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF EXO] krislay story

    ลำดับตอนที่ #1 : SF :: อ้วนของฟ่าน

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.พ. 61





    อ้วนของฟ่าน

     

     

     

     

    เคยรู้สึกอยากเตะปากใครสักคนมากๆมั้ย  อารมณ์ของผมตอนนี้มันอยากกระโดดถีบปากจระเข้ฟาดหางใส่ไอ้ดำที่มันยืนคุยกระแหนะกระแหน๋แฟนของผมอยู่เนี่ยยยยยย  ดำไม่เจียมมายืนเต๊าะแฟนกูอยู่ได้ เดี๋ยวมึงได้หยอดข้าวต้มไม่รู้ตัวฟวยดำเอ้ย   จะอะไรกันหนักหนาขนาดกูยืนอยู่ข้างๆแม่งยังยิ้มให้กันอ่ะ โอ้ยแล้วแฟนกูก็ยิ้มกลับอ่ะรอยยิ้มที่กูหวงหนักหนาเนี้ย นี่เธอเห็นฉันเป็นอะไรกันแน่ 

     

     

    อ๊ะๆ มีจับมือด้วยนะ แหมมมมมมมม สึด!!! มือแฟนกูป้ะที่มึงจับอยู่อ่ะ  ตัวเล็กก็ยืนนิ่งให้มันจับอยู่ได้ปฏิเสธสักนิดก็ไม่มี ก็เข้าใจอยู่ว่าเธอเป็นคนดี มีน้ำใจเดี๋ยวๆ แต่ทำไมเธอถึงยืนให้ผู้ชายคนอื่นจับมือเธอทั้งที่ยืนอยู่ข้างฉัน  เหมือนเธอเฟรนลี่มากเกินไป หัวใจของฉันมันเจ็บปวดนะชิง ทำไมทำกับฟ่านแบบนี้

     

     

    สะกิดๆ ตัวเล็กๆ

     
     

    “ฟ่าน มีไรไว้คุย เห็นมั้ยว่าชิงคุยกับน้องอยู่เนี้ย”  อี้ชิงหันมาดุคนตัวโตกว่าที่สะกิดหยิกๆอยู่ ก็เห็นว่ายืนคุยกับน้องข้างบ้านทำไมฟ่านถึงวุ่นวายแบบนี้  เดี๋ยวดึงมือเดี๋ยวกอด อี้ชิงเริ่มจะหงุดหงิดขึ้นมาทันที

     

     

    “ชิงแต่ฟ่านเห็นชิงคุยนานแล้วนะ”  ฟ่านทำหน้าบูดเหมือนเด็กโข่งโดนขัดใจ  คนตัวโตเริ่มส่งเสียงงุ้งงิ้งเรียกร้องความสนใจ ทำไงได้ชิงของฟ่านมัวแต่ยืนคุยกับไอ้เด็กดำแถมบางครั้งมันยังแอบจับมือชิง นี่กะจะหยามหน้าฟ่านใช่มั้ย  อี้ฟ่านมองหน้าจงอินอย่างเอาเรื่อง แต่เมื่ออี้ชิงหันมามองก็ทำไม่รู้ไม่ชี้แต่กลับยิ้มแหย่ๆกลับไป

     

     

    หยุดหงิดเว้ยยยยย อยากเตะปากคนแถวนี้

     

     

    “พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะจงอิน  แต่ม๊าพี่บอกว่าน่าจะไปอาทิตย์หน้านี่แหล่ะมั้ง”

     

     

    “อืม ถ้าม๊าพี่ไป มะม๊าผมก็ต้องไปด้วยใช่มั้ยครับ”  เด็กหนุ่มผิวแทนพูดอย่างอารมณ์พลางส่งยิ้มหวานให้อี้ชิงอย่างเปิดเผย  แอบเหล่ตามองเย้ยคนบางคนที่ยืนทำหน้าไม่พอใจให้อยู่ เห็นแบบนี้แล้วจงอินยิ่งได้ใจ พี่ฟ่านเผลอเมื่อไหร่พี่ชิงเป็นของผมแน่ หึๆ

     

     

    “ก็คงจะใช่ อืม ปล่อยมือพี่ได้แล้ว” อี้ชิงว่าอย่างเขินอาย มีที่ไหนมายืนให้น้องข้างบ้านขับมือถือแขนทั้งที่ยืนอยู่กับแฟน  อี้ชิงเห็นว่ามันเป็นเรื่องปรกติเพราะจงอินก็แค่น้องข้างบ้านที่สนิทสนมกัน แต่กับฟ่านไม่ใช่ฟ่านไม่ได้คิดเหมือนที่ชิงคิด

     

     

    “โอ๊ะ! ครับๆ” จงอินยอมปล่อยมือชิงแต่ก็แอบบีบมือชิงเบาๆให้ฟ่านหน้าขึ้นเลือด  จงอินแอบยิ้มก่อนจะพูดลากับชิงแล้วเดินหันหลังกับไปอย่างผู้ชนะ  อีกไม่นานสองคนนี้คงเลิกกันอย่างแน่ๆ พี่อี้ชิงไม่ชอบคนขี้หึงไม่ชอบคนตอแย แต่พี่อี้ฟ่านทำทุกอย่างที่พี่อี้ชิงไม่ชอบ  มีหวังแล้วจงอินเอ้ยยย

     

     

    รีบๆกลับไปเลยนะไอ้เด็กดำ ขอให้มึงเดินตกท่อ เหยียบขี้หมา

     

                สาบานว่ากูไม่ได้แช่งมึงเล้ยยยยยยยย



     

    “ชิงอ่า ทำไมต้องคุยกับไอ้เด็กดำด้วย”  ฟ่านว่าก่อนจะจับมือชิงมาถูที่แก้มอย่างออดอ้อนเหมือนแมวน้อย?  ฟ่านอยากอ้อนชิงเพราะฟ่านไม่มีใครนอกจากชิง  แต่ชิงให้เด็กนั้นจับมือนอกจากฟ่าน ฟ่านไม่ชอบ ยิ่งมันทำหน้าใส่ฟ่านนะอยากกระโดดถีบหน้า แล้วกระโดดตีหลังกาต่อยปาก แต่ฟ่านทำไม่ได้เพราะชิงยืนๆอยู่ข้างๆฟ่าน

     

     

    อย่าให้กูเจอมึงอีกทีนะ จะชัดให้หมอบเลย

     
     

    “เรียกให้ถูกนะฟ่าน น้องชื่อจงอินไม่ใช่เด็กดำ” ชิงดุฟ่านที่ฟ่านพูดไม่เพราะ พอชิงดุฟ่านก็เงียบไม่พูดไม่จา ก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์เป็นแบบนี้ทุกครั้งถ้ามีคนเข้ามาคุยกับชิง 

     

     

    20 นาทีผ่านไป

     

     

    ชิงยังยืนอยู่ที่เดิมกับฟ่านทั้งสองไม่พูดไม่จาสักคำ ก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์อย่างเดียว ชิงระบายลงทวิตส่วนฟ่านก็ระบายลงเฟซประชดกันไปประชดกันมาและดูดเหมือนจะทะเลาะกันมากขึ้น เมื่อฟ่านโพสลงเฟซว่า

     

     

    “หลายครั้งแล้วที่เธอไม่สนใจ ทั้งที่ฉันยืนอยู่ข้างเธอ”

     

     

    หลายคนกดไลค์ตัสของฟ่าน เพื่อนของฟ่านก็มาเม้นท์ว่าฟ่านทะเลาะกับชิงหรอ บางคนก็บอกว่าชิงบอกเลิกฟ่าน หรือฟ่านมีคนใหม่  ชิงไม่ชอบให้ฟ่านระบายลงเฟซเพราะคนอื่นจะเข้าใจผิด แต่ฟ่านก็ยังทำชิงสมัครทวิตไว้ให้ฟ่านระบาย แต่ฟ่านกับบอกว่าฟ่านเล่นไม่เป็นเห็นแต่ชิงรีเกาหลีมา  ฟ่านไม่รู้ว่าจะเล่นยังไงเพราะฟ่านฟอลแค่ชิง ฟ่านไม่ยอมฟอลใครทามไลน์ของฟ่านก็เลยมีแค่ของที่ชิงรีเกาหลีมากับทวิตที่ชิงระบาย

     

     

    ชิงกดเข้าเฟซเห็นฟ่านอัพตัสชิงโกรธมากที่มีคนเข้ามาเม้นท์ว่าชิงเอาแต่ใจ ไม่สนใจฟ่านทั้งที่จริงแล้วไม่ใช่ ฟ่านชอบหึงชิงไม่ว่าชิงจะคุยกับใครหรือออกไปไหนฟ่านก็ไม่ชอบ ชิงก็ไม่ชอบเหมือนกันที่ฟ่านขี้หวงเกินไป  ชิงทนไม่ไหวก็เลยอัพตัสประชดฟ่าน

     

     

    ไม่ชอบคนพูดไม่รู้เรื่อง”

     

     

    ฟ่านเห็นชิงอัพตัสก็เงยหน้าขึ้นมามอง ชิงกับฟ่านสบตากันครู่เดียวก่อนที่ชิงจะหันหลังเดินหนีฟ่านโดยไม่พูดสักคำ  ฟ่านรีบเดินตามชิงไปก่อนจะเรียกให้ชิงหยุด  ชิงไม่หยุดแต่กลับวิ่งหนีฟ่าน  ตัสของชิงมีคนมาเม้นท์ว่าชิงบอกเลิกฟ่านจริงๆด้วย เพื่อนของชิงกับฟ่านต่างพากันยุ่งใหญ่เลย เพราะต้องตอบเม้นท์แทนว่าสองคนนี้แค่ทะเลาะกัน

     

     

    ถ้าฟ่านอัพตัสประชดชิงก็ขอให้เข้าใจว่าคนมันกำลังน้อยใจ.......

     

     

    “ชิง ชิง”  คนตัวเล็กไม่ฟังเสียงฟ่าน สองขารีบวิ่งห่างฟ่านออกไปเรื่อยๆ  ฟ่านวิ่งตามแต่ต้องสะดุดขาตกท่อทำให้วิ่งตามชิงไม่ทัน

     

     

    “สึดด ทำไมกูต้องวิ่งตกท่อเองว่ะ ฟวยยยย”  ฟ่านว่าก่อนจะรีบลุกขึ้นวิ่งตามชิงไป  แต่ก็คลาดสายตาเพราะตอนนี้ชิงวิ่งไปทางไหนแล้วก็ไม่รู้   ฟ่านเดินตามหาชิงแต่ก็ไม่เห็นสงสัยชิงอาจจะกลับบ้านไปแล้ว  ฟ่านเดินคอตกกลับบ้านพลางกดโทรศัพท์โทรหาชิง ชิงปิดเครื่องฟ่านก็ฝากข้อความเสียงอีกเช่นเคย

     

     

    “ชิงของฟ่าน ฟ่านขอโทษที่ว่าจงอินว่าเด็กดำฟ่านรู้ว่าชิงไม่ชอบแต่ฟ่านก็ทำ  แต่ชิงก็น่าจะรู้ว่าฟ่านไม่ชอบให้ใครมาจับมือหรือคุยกับชิง  ฟ่านจะไม่ว่าอะไรชิงเลยถ้าฟ่านไม่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วย  แต่ลับหลังฟ่านชิงก็ห้ามทำนะ  อ่อ ฟ่านขอโทษที่อัพตัสประชดชิง ฟ่านลบตัสแล้วนะ อืมม ฟ่านขอโทษนะชิงที่เผลอทำตัวไม่ดีให้ชิงโกรธ  เค้ารักอ้วนนะ” คิกๆๆๆ

     

     

    หวังว่าชิงจะเปิดเครื่องเร็วๆ...

     

     
     

    ชิงกลับมาบ้านไม่พูดไม่จากับใครรีบวิ่งขึ้นห้องนอน  ชิงรู้ว่าฟ่านขี้หึงแต่ชิงไม่ชอบคนขี้หึง วันนี้ฟ่านทำตัวไม่น่ารักฟ่านอัพตัสประชดชิง  เหมือนฟ่านจะโกรธแต่ชิงก็โกรธฟ่านเหมือนกัน  ชิงวางกระเป๋าลงบนโต๊ะก่อนจะรีบไปอาบน้ำ วันนี้ฟ่านมารับไปเดทแต่เจอจงอินตอนกำลังจะกลับ แล้วก็มีเรื่องเดิมๆให้ทะเลาะกัน ชิงเหนื่อยฟ่านก็เหนื่อย

     

     

    ฟ่านอาบน้ำแต่งตัวฉีดน้ำหอมเตรียมกีต้าร์ไปง้อชิง  ฟ่านรู้ว่าชิงโกรธฟ่านถึงต้องรีบไปง้อชิงก่อนที่ชิงจะโกรธฟ่านไปมากกว่านี้  ฟ่านรู้ว่าฟ่านขี้หึงเกินไปแต่ฟ่านก็ยังคงขี้หึงเหมือนเดิม หุหุหุหุหุหุ

     

     

    ฟ่านแบกกีต้าร์ขึ้นมอไซค์ก่อนจะรีบขี่ออกมา ฟ่านสะพายกีต้าร์ไว้ข้างหลังมืออีกข้างก็ถือถุงก๋วยเตี๋ยวที่ฟ่านไปต่อแถวซื้อร้านที่ชิงชอบกิน  ฟ่านรู้หมดแหล่ะว่าชิงชอบกินอะไรไม่ชอบกินอะไร ฟ่านขี่รถเข้ามาในซอยบ้านชิงอย่างยิ้มแย้มฟ่านรู้ว่าชิงอาจจะยังไม่อยากเจอหน้าฟ่าน แต่ฟ่านอยากเจอหน้าชิงฟ่านจะง้อชิง เพราะว่าฟ่านรักชิงมาก  ไอ้บ้าคิดแล้วเขิน คิกๆๆๆๆ

     


     

    ฟ่านยิ้มก่อนจะจอดรถที่หน้าบ้านของชิง ตอนนี้ก็สามทุ่มกว่าคนที่บ้านของชิงคงเข้าบ้านกันหมด  ถ้ากดออดชิงคงไม่ลงมาหาฟ่านแน่ๆแต่ฟ่านเป็นคนหล่อและก็ฉลาดด้วย ฟ่านมีกุญแจสำรองปีนเข้าไปในบ้านชิงจัดการไขก็เรียบร้อย แต่ฟ่านไม่ทำฟ่านจะเล่นกีต้าร์ข้างล่างให้ชิงเปิดหน้าต่างออกมาฟัง ฟ่านโรแมนติกอะดิ่

     

     

    คิกๆๆๆๆ ฟ่านรักชิงฮะ

     

     
     

    ตุบ!!!

     
     

     

    ชิงนอนอ่านหนังสืออยู่ได้ยินเสียงเหมือนคนปาหินเข้ามาโดนกระจกประตูตรงระเบียงก็รีบเดินไปดู  มือเล็กค่อยๆเปิดม่านออกช้าๆเห็นคนตัวสูงยืนอยู่ ชิงไม่เปิดประตูออกไปแต่ยืนหลบอยู่หลังม่าน ฟ่านเข้าใจว่าชิงคงไม่อยากเจอหน้า

     

     

    “ชิง ฟ่านขอโทษ ยืนอยู่ตรงนั้นแหล่ะ ไม่ต้องเดินลงมาหาฟ่านเดี๋ยวฟ่านปีนขึ้นไปเอง”  ฟ่านตะโกนสุดเสียงก่อนจะเริ่มดีดกีต้าร์  ตอนฟ่านจีบชิงใหม่ๆฟ่านก็มายืนดีดกีต้าร์ให้ชิงฟังเกือบทุกวัน บางวันก็โดนข้างบ้านชิงปาของใส่บอกว่าหนวกหู โดนพ่อตาดุบ้าง แต่ฟ่านก็ไม่กลัวยังเดินหน้าจีบชิงเรื่อยๆจนตอนนี้ทุกคนเข้าใจฟ่านและเอ็นดูฟ่านทั้งน่านนนน เพราะฟ่านหล่อไง




    ฟ่านเล่นกีต้าร์ให้ชิงฟังหลายเพลงฟ่านแอบเห็นชิงยืนยิ้มอยู่หลังม่าน ฟ่านไม่ได้คิดไปเองฟ่านเห็นจริงๆ ชิงแพ้คนเอาใจเก่งฟ่านเอาใจชิงเก่งมาก ฟ่านวางกีต้าร์ไว้ข้างล่างก่อนจะส่งสัญญาณมือให้ชิงเปิดประตูให้  ชิงส่ายหน้าบอกว่าจะนอนแล้ว  ฟ่านทำหน้าหงอยคอตกยืนมองชิงอยู่ข้างล่าง  ชิงปิดม่านก่อนจะเดินไปล้มตัวนอนบนเตียง

     

     

    ชิงเปิดโทรศัพท์ก่อนจะมีข้อความเสียงของฟ่าน

     

     

    ((ชิงของฟ่าน ฟ่านขอโทษที่ว่าจงอินว่าเด็กดำฟ่านรู้ว่าชิงไม่ชอบแต่ฟ่านก็ทำ  แต่ชิงก็น่าจะรู้ว่าฟ่านไม่ชอบให้ใครมาจับมือหรือคุยกับชิง  ฟ่านจะไม่ว่าอะไรชิงเลยถ้าฟ่านไม่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วย  แต่ลับหลังฟ่านชิงก็ห้ามทำนะ  อ่อ ฟ่านขอโทษที่อัพตัสประชดชิง ฟ่านลบตัสแล้วนะ อืมม ฟ่านขอโทษนะชิงที่เผลอทำตัวไม่ดีให้ชิงโกรธ  เค้ารักอ้วนนะ))

     

     

     

    “ฟ่าน” ชิงครางเสียงเหมือนแมวน้อย

     

     

    แกร๊กกกกก

     

     

    “ชิง ฟ่านขอโทษ”  ฟ่านเปิดประตูเข้าเห็นชิงกำลังนั่งอยู่บนเตียง  ฟ่านไม่รอช้ารีบเดินเขาไปหาชิง  ชิงขยับตัวหนี

     

     

    “ฟ่านใครบอกให้เข้ามา” ชิงถามก่อนจะส่งสายตาดุไปให้ฟ่าน

     

     

    “ไม่มีใครบอกฟ่าน  ฟ่านอยากเข้ามาหาชิง”  ฟ่านพูดก่อนจะดึงชิงเข้ามากอดหลวมๆ ชิงดิ้นฟ่านก็ยิ่งรัดชิงแน่น พอฟ่านกอดชิงแน่นก็ค่อยเลิกดิ้นยอมให้ฟ่านกอด ฟ่านกดจูบลงบนแก้มชิงเบาๆ  ชิงเอียงแก้มหนี กลิ่นแป้งเด็กของชิงทำให้ฟ่านแทบคลั่ง ผิวของชิงมันนุ่มมากเหมือนก้นเด็กเลย

     

     

    ฟ่านไม่อยากจะพูดดดดดดดดดดด  ฟ่านยังไม่อยากเปิดซิงชิงนะ  



                ฟ่านยังไม่พร้อม ถถถถถถถถถ  กูตอแหลจัง หุหุ



     

    เราสองคนนิ่งฟ่านไม่พูดชิงก็ไม่พูด  ฟ่านเกยหน้าไว้บนไหล่บางๆของชิง ชิงตัวเล็กกว่าฟ่านมากๆ แล้วยังตัวหอมอีก เนี่ยแหล่ะที่ฟ่านต้องคอยหึงชิงตลอดก็เพราะชิงน่ารักและชิงก็เป็นแฟนของฟ่าน 


     

    “ชิง ฟ่านขอโทษที่ฟ่านขี้หวงเกินไป”

     

     

    “ฟ่านก็รู้ว่าชิงไม่ชอบคนขี้หวง”

     

     

    “ฟ่านรู้ แต่ชิงน่ารักฟ่านกลัวชิงไปชอบคนอื่น”

     

     

     

    “.............”

     

     
     

    “ฟ่านกลัวว่าชิงจะทิ้งฟ่าน เพราะฟ่านงี่เง่า”

     

     

     

    “ฟ่าน ชิงเคยพูดหรอ”

     

     
     

    “ชิงไม่เคยพูดแต่ฟ่านกลัว”  เขาคิดว่าถ้าวันหนึ่งเขาอาจะหึงชิงมากๆแล้วทำตัวแย่ๆ ชิงอาจจะบอกเลิกก็ได้ และมันเป็นเรื่องที่ฟ่านกลัวมากที่สุด

     
     

     

                ฟ่านนั่งง้อชิงสุดท้ายชิงก็ใจอ่อน ฟ่านหอมแก้มชิงจนชิงเริ่มโมโหแต่ฟ่านเห็นว่ามันน่ารัก  แก้มชิงน่าฟัดมากๆรวมทั้งตัวชิงด้วยฟ่านขอบอก  สักพักชิงก็บอกให้ฟ่านกลับบ้านเพราะเดี๋ยวที่บ้านฟ่านจะเป็นห่วง

     

     
     

                ชิงเดินมาส่งฟ่านที่หน้าระเบียงฟ่านไม่ยอมเดินออกประตูดีๆ  ฟ่านบอกว่าซ้อมไว้เวลาชิงโกรธฟ่านจะได้ปีนขึ้นมาหาชิง  ชิงไม่ได้ว่าอะไรแต่กลับหัวเราะฟ่านเพราะฟ่านชอบทำตัวตลกๆให้ชิงขำ ก่อนฟ่านจะลงไปฟ่านก็ขอให้ชิงหอมแก้ม ชิงปฏิเสธไม่ได้เพราะฟ่านดื้อไม่ยอมกลับถ้าชิงไม่หอมแก้ม

     

     
     

    จุ๊บบ

     
     

     

    เมื่อได้สิ่งที่ต้องการฟ่านก็รีบกระโดดลงไป ทว่าก่อนจะเดินออกไปจากรั้วบ้านฟ่านก็ร้องตะโกนดังลั้นบอกรักชิง  ชิงเขินเพราะฟ่านชอบทำให้ชิงเขิน  ฟ่านรู้ว่าชิงจะเขินเวลาฟ่านบอกรักชิงแต่ชิงเขินได้ไม่นานสะดุดกับอีกคำของฟ่าน

     

     
     

    ฟ่านรักชิงที่สุดเลยยยยยยยยยยยย

     

     

    รักมากก รักคนเดียววว

     

     
     

    อ้วนของฟ่าน

     
     

     

    อ้วนของฟ่าน

     
     

     

    อ้วนของฟ่าน

     

     
     

    อ้วนของฟ่าน

     

     
     

    อ้วนของฟ่าน

     

     
     

    เดี๋ยวนะ!!!

     

     

     

    “ไอ้บ้าฟ่านนนนนนนนนนนนนนนน”  ชิงตะโกนกลับ  ฟ่านชอบว่าชิงอ้วน ชิงไม่ได้อ้วนแค่กินเยอะเท่านั้นเอง แต่ใครล่ะที่ทำให้ชิงอ้วนก็ฟ่านนั่นแหล่ะชอบซื้อของมาให้ชิงกิน  ชิงจะไม่กินก๋วยเตี๋ยวของฟ่านนนนนน

     

     
     

    “บ้าแล้วรักมั้ยล่ะ”  ฟ่านยังยืนอยู่ที่เดิม  ฟ่านยิ้มให้ชิงเพราะชิงทำหน้ามุ้ยชิงน่ารักมากเลย  ฟ่านชอบเรียกชิงว่าอ้วนน้อยของฟ่าน

     

     

     

    “ฟ่านชิงจะโกรธจริงๆด้วย ชิงไม่ได้อ้วนสักหน่อย”  พูดไปมือเล็กๆก็ลูบพุงตัวเองไปด้วย ชิงไม่ได้อ้วนเลยจริงๆแต่พรุ่งนี้คงต้องชวนซูโฮไปออกกำลังกายสักหน่อย ฮือออชิงรู้สึกเหมือนมีพุงน้อยอ่ะ

     

     

     

    “โอ๋ๆๆ แต่ฟ่านชอบนะ น่ารักดี ไอ้อ้วนของฟ่านนนน”

     

     

     

    ชิงเขินเดินเข้าห้องก่อนจะรีบปิดไฟนอน ชิงเข้าห้องไปแล้วฟ่านก็รีบขี่รถกลับบ้าน  เมื่อมาถึงฟ่านก็รีบกระโดดขึ้นเตียงก่อนจะส่งไลน์ไปบอกฝันดีอ้วนน้อยของฟ่าน

     
     

     

    ฟ่านฟ่าน : อ้วนนอนยัง

     

     

    ชิงชิง : ยัง

     

     

    ฟ่านฟ่าน : รีบนอนเลยอ้วน

     

     

    ชิงชิง : ใครอ้วน

     

     

    ฟ่านฟ่าน : ชิงของฟ่านไง

     
     

     

    ชิงชิง :  เดี๋ยวเถอะ!! ถ้าชิงอ้วนก็ไปหาคนใหม่เส่

     

     

    ฟ่านฟ่าน : ไม่เอา รักอ้วนคนเดียว ><

     

     
     

    ชิงชิง ไอ้บ้าฟ่านนนน

     

     
     

    ฟ่านฟ่าน : อ้วนนนน

     

     
     

    ชิงชิง : นอนแล่วว

     

     
     

    ฟ่านฟ่าน : ฝันดีนะ อ้วนน้อยของฟ่านนนน

     

     
     

    อ้วนน้อยของฟ่าน

     

     
     

    อ้วนน้อยของฟ่าน

     

     
     

    อ้วนน้อยของฟ่าน

     

     
     

    ฟ่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

     

     

     

    ********************************

    ฝากติดตามSF ด้วยนะคะ หุหุ

    อ่านแล้วเม้นท์ด้วยเน้อออออออ

     

     

     



     

     

     

     

    :)  Shalunla    
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×