คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : #3: I am in love with all your charm
“เมื่อคืนมึงเสร็จไอ้ทงเฮยังวะ?”
“ไอ้สัดรี่กูเป็นผู้ชาย!!!!!”
เสียงหวานสวนกลับทันควันกับคำถามที่ชวนให้เขินอาย ฮยอกแจมองเฮนรี่ที่ทำหน้าล้อเลียนแล้วนึกอยากเดินเข้าไปต่อยสักทีสองที แต่เชื่อเถอะว่าเขาสู้แรงมันไม่ได้หรอก
ก็ใช่สิ อีฮยอกแจตัวเล็กที่สุดในกลุ่มเลยนิ :(
“หรอ กูเห็นเมื่อคืนมันโอบซะกูคิดว่ามึงจะตกเป็นเมียมันอยู่แล้ว” ส่งท้ายด้วยเสียงหัวเราะที่คนเขินอย่างฮยอกแจทำอะไรไม่ได้นอกจากส่งนิ้วกลางกลับไป หากแต่นั่นยิ่งทำให้มันหัวเราะหนักกว่าเดิม
ไอ้ห่านี่!
ตึ่ง
มือเล็กหยิบโทรศัพท์ขึ้นเมื่อมีเสียงไลน์แจ้งเตือน มองข้อความสั้นๆ ของคนๆ เดิมที่มักส่งมาเป็นประจำด้วยรอยยิ้ม
“ฮยอกแจวันนี้เลิกเรียนกี่โมง”
ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ก็อีทงเฮคนเดิมนั่นแหละ
“สี่โมงเย็น”
“วันนี้เราไม่มีเรียน”
แผงคิ้วเรียวขมวดฉับ รู้สึกว่ากำลังโดนอีกฝ่ายกวนประสาทกลายๆ และก่อนที่นิ้วมือเล็กจะได้พิมพ์ตอบกลับ บานประตูห้องก็ถูกเปิดโดยอาจารย์ประจำวิชาอย่างที่เด็กนักเรียนดีเด่นรีบเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า
4.00
ฝนตก
อีฮยอกแจยืนยู่ปากอย่างขัดใจเมื่อคลื่นฝนลูกใหญ่กำลังเทมาตรงหน้า นึกโทษความโง่ของตัวเองที่ดันลืมหยิบร่มออกมาทั้งๆ ที่ก็คอยย้ำตัวเองก่อนออกมาเรียนแล้วแท้ๆ
คงต้องรอให้ฝนซาลงอย่างเดียวสินะ
ดวงตากลมมองท้องฟ้าสีครึ้มแล้วได้แต่ถอนหายใจ ดูท่ากว่าฝนจะซาลงคงใช้เวลาพักใหญ่ หากแต่ยืนหงุดหงิดกับตัวเองได้ไม่นานเสียงไลน์ก็ดังแจ้งเตือนอีกครั้ง
“อยู่ไหน”
“หน้าตึกคณะ”
“รออยู่ตรงนั้นนะ”
แผงคิ้วยกขึ้นอย่างไม่เข้าใจ เดาได้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดทำอะไร อีทงเฮคนเอาแต่ใจ คำนิยามที่เขาแอบตั้งให้อีกคน ก็อีทงเฮน่ะเอาแต่ใจจริงๆ นี่ คิดจะทำอะไรก็ทำโดยไม่เคยถามเขาเลยสักคำ
หากแต่เขาเองก็เป็นฝ่ายยอมตามใจเสียทุกรอบไม่ใช่เหรอ?
งั้นก็คงต้องบอกว่าเขาชอบตามใจอีกฝ่ายเหมือนกันด้วยสินะ? ยืนคิดอะไรกับตัวเองได้ไม่นานก็มีรถคุ้นตาชะลอจอดตรงหน้า
“ขึ้นมา”
ทงเฮเลื่อนกระจกรถลงพร้อมเอ่ยขึ้น กายเล็กเปิดประตูแล้วหย่อนกายนั่งข้างคนขับอย่างเช่นทุกที รถของทงเฮที่เขาขึ้นมานั่งบ่อยจนที่นั่งนั้นกลายเป็นที่ประจำของเขา
“ไปดูหนังกันนะ”
โดยไม่รอฟังคำตอบ มือใหญ่ก็หมุนพวงมาลัยรถไปยังทิศทางตรงข้ามกับหอพัก ฮยอกแจเบนดวงตามองคนขับแล้วได้แต่หลุดยิ้มขำกับตัวเอง ซึ่งดูเหมือนอีกฝ่ายก็กำลังยิ้มไม่ต่างกัน
...อีทงเฮเป็นผู้ชายที่เอาแต่ใจมากๆ เลยละครับ (หัวเราะ)
------------------ my ♥ fairy ----------------
เราทั้งคู่กำลังเดินอยู่ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ในมือเล็กของฮยอกแจถือถังป๊อบคอร์นเช่นเดียวกับทงเฮที่เดินถือแก้วโค้กใบใหญ่ ถือว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่าที่ทั้งเขาและทงเฮต่างชอบดูหนังแนวเดียวกัน
เมื่อภาพยนตร์เริ่มฉาย เราทั้งคู่ก็ตกลงไปโลกส่วนตัว เนื้อเรื่องแอคชั่นทำเอาเขาอดตื่นเต้นตามไม่ได้ มีบ้างที่หลุดจากภวังค์เมื่อคนข้างกายเอื้อมมือมาหยิบป๊อบคอร์นที่อยู่ในมือ และไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญอีกหรือเปล่าที่ฝ่ามือของอีกคนมักจะแตะโดนมือเขา
บางที ความบังเอิญก็กำลังปั่นป่วนให้เขาเสียความเป็นตัวของตัวเอง
ดวงตากลมหลุดจากจอหนังทุกครั้งเมื่อมือสัมผัสเข้ากับความอบอุ่นของมือใหญ่ แสร้งชักมือกลับหยิบป๊อปคอร์นเข้าปาก ทำเป็นตื่นเต้นกับเนื้อเรื่องตรงหน้าทั้งๆ ที่หัวใจกำลังระเบิดออกมาแข่งกับเสียงระเบิดในหนัง สายตาของร่างเล็กยังคงจับจ้องไปยังภาพเบื้องหน้าเช่นเดียวกับสายตาของอีกฝ่าย
หากแต่หัวใจของอีฮยอกแจนี่สิ
มันเอาแต่จับจ้องไปที่คนข้างกายเสียอยู่เรื่อย
อีทงเฮนี่ชักจะอันตรายเกินไปแล้วจริงๆ
สองชั่วโมงต่อมา
หนังจบลงพร้อมกับที่อีฮยอกแจไม่เข้าใจเนื้อเรื่องเลยแม้แต่น้อย ทั้งคู่นั่งอยู่บนรถโดยมีจุดหมายอยู่ที่หอพัก ใช้เวลาเพียงไม่นานยานรถก็หยุดจอดอยู่หน้าตึกคุ้นตา
"ขอบคุณนะ"
กล่าวพร้อมส่งรอยยิ้มให้อย่างเช่นทุกที มือเล็กจับบานประตูหมายจะเปิดออก หากแต่กลับถูกรั้งไว้โดยมือใหญ่ ดวงตากลมเบนกลับมามองยังดวงหน้าเข้มของอีกฝ่าย เลิกคิ้วขึ้นเชิงถาม
ทงเฮยิ้ม และเป็นอีกครั้งที่รอยยิ้มของเขากำลังพรากสติรวมถึงหัวใจของผมให้หยุดนิ่ง
“ฝันดีนะ”
มือใหญ่วางแผ่วบนเรือนผมสีอ่อนแล้วโยกไปมาเบาๆ ก่อนจะจัดเรือนผมนั่นให้ใหม่พร้อมรอยยิ้มที่กำลังกระชากความเขินของฮยอกแจให้ทะลักออกมา
ผู้ชายคนนี้นี่มัน...
“ฝันดีเหมือนกันละ”
รัวลิ้นตอบกลับพร้อมหมายจะเปิดประตูรถ ทว่าก็ถูกรั้งไว้โดยมือใหญ่ข้างเดิมอีกครั้ง คราวนี้ดวงตากลมตวัดหันไปมองอีกฝ่ายอย่างเริ่มไม่สบอารมณ์ นอกจากอีทงเฮจะเป็นจอมเอาแต่ใจแล้วเขายังเป็นจอมขี้แกล้งอีกด้วยนะครับ (ฟ้อง)
แม้จะทำทีท่าเป็นไม่พอใจ หากแต่ปรางแก้มใสยังคงเจือสีแดงไม่หาย
“ฮยอกแจ”
“???”
“มีเบอร์โทรสั่งพิซซ่าปะ”
ฮยอกแจขมวดคิ้วแน่น มองอีกคนอย่าไม่เข้าใจ จากที่แสร้งทำเป็นหงุดหงิดก็เริ่มชักจะหงุดหงิดขึ้นมาจริงๆ
“จะเอาของอะไร เดอะพิซซ่า พิซซ่าฮั...”
ทว่ายังพูดไม่ทันจบประโยค เสียงทุ้มก็ดังแทรกขึ้น ถ้อยคำที่เหมือนดั่งค้อนปอนด์ขนาดยักษ์ทุบเข้าลงกลางหัวใจให้สั่นคลอนไปทั้งดวง
..
“แล้วเบอร์ฮยอกแจละครับ เบอร์อะไร?”
อีฮยอกแจกำลัง ...
เขินมากขึ้นกว่าเดิม
เพราะอีทงเฮอีกแล้ว ……
___________________________________
TBC
( - แล้วเบอร์ฮยอกแจละ เบอร์อะไร ♥ )
สนใจเอาเบอร์ไรเตอร์ไหมคะ #ขอโทษ 55555555555555555555555555555555555555555555555555555
ปล. ยังไม่ได้แก้คำผิดคะ
ความคิดเห็น