- my fairy ♡ haeeun -

ลำดับตอนที่ #6 : #5: i can tell you're curious

#5

 I can tell you're curious

    หลังจากที่ร่างกายของฮยอกแจหายจากไข้หวัด คนตัวเล็กก็กลับมาเรียนตามปกติ ดวงตากลมมองหนังสือกองโตที่วางอยู่ตรงหน้าอย่างอึ้งตกใจ ก่อนปรายมองเจ้าของหนังสือเหล่านั้นที่ยืนเก๊กหน้านิ่ง ใบหน้ากลมๆ สวมแว่นกันแดดยี่ห้อดัง

          พี่รหัสสุดป่วนของเขาเองนั่นแหละ -_-

“มึงอ่านให้หมดนะ หนังสือพวกนี้บางเล่มกูยืมมาจากห้องสมุดแต่ลืมคืน ระวังอย่าให้เขาจับได้ละ!” ดวงตากลมมองพี่รหัสที่ยืนกอดอกตรงหน้าพลางถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย

เพลียใจกับมัน

กระนั้นมือนิ่มก็ยังเลือกเปิดหนังสือดู กวาดตามองข้อความเลคเชอร์มากมายก่อนหยุดลงที่มุมหน้ากระดาษ รอยดินสอถูกวาดเป็นตัวการ์ตูนล้อเลียน ยิ่งกว่านั้นหน้าไหนที่มีบรรยายรูปภาพ หน้านั้นก็จะถูกแทนที่ด้วยใบหน้าของเยซอง

 อีเหี้ย อีพี่เยซอง มึง .......

เพลียสุดๆ ครับ จุดนี้ -______-

ติ้ง!

“อยู่ไหนหื้ม”

เสียงไลน์เด้งเตือนดึงให้ฮยอกแจละความสนใจจากหนังสือ มือเล็กกดอ่านข้อความพลันหัวใจกระตุกวูบกับถ้อยคำลงท้าย

ผู้ชายคนนี้เอาอีกแล้ว...

“หน้าตึกคณะ มีอะไรเหรอ”

“หิวข้าวจัง” 

คนน่ารักคลี่รอยยิ้มบางกับคำพูดของทงเฮ เขาสามารถจำกัดความของทงเฮได้หลายข้อเชียวละ ข้อหนึ่ง... เอาแต่ใจมากๆ และมากๆ ส่วนข้อที่สอง... 

เอาแต่ใจแล้วยังขี้อ้อนอีกแหนะ

“ก็ไปหาอะไรกินซะสิ~ ”

ข้อความเงียบหายไปพักหนึ่งก่อนเด้งกลับมาอีกครั้ง อย่างที่ทำเอาคนอ่านหัวเราะขำกับความเอาแต่ใจของคุณชาย

“รออยู่ตรงนั้นนะ เราไปกินขาวกันนะ”

เรา... อย่างนั้นเหรอ

อีทงเฮชักทำตัวอันตรายเข้าไปทุกทีแล้วจริงๆ

“นังแรดฮยอกแจ มึงเป็นห่าไรถึงเอาแต่นั่งยิ้มห๊ะ!!!”

เจ้าของชื่อเงยดวงหน้าจากโทรศัพท์ขึ้นมอง มือเล็กปลดล็อคแล้วหย่อนเครื่องสื่อสารลงกระเป๋า มองรอยยิ้มล้อเลียนของพี่รหัสแล้วแสร้งทำเมินโดยกายแลบลิ้นใส่  

เพียงไม่นานคนเอาแต่ใจในสายตาฮยอกแจก็ปรากฎกายตรงหน้า 

“พี่เยซองสวัสดีครับ ปะฮยอกแจไปกินข้าวกัน”

ว่าจบก็จัดการคว้าข้อมือเล็กแล้วลากออกไปทันที ฮยอกแจเบิกดวงกว้าง มองมือใหญ่ที่กุมรอบมือตัวเองด้วยหัวใจสั่นไหว กลีบปากนิ่มเม้มแน่นเมื่อเสียงก้อนเนื้อในอกกำลังดังประท้วง

จะให้ทำยังไง... หัวใจของเขาก็สงบลงไม่ได้เลย จริงๆ

          เพียงไม่นานทั้งคู่ก็มาถึงโรงอาหาร ฮยอกแจหย่อนสะโพกนั่งลงที่โต๊ะของโรงอาหารพร้อมจานข้าวในมือ ขณะที่ทงเฮก็หย่อนกายนั่งฝั่งตรงข้าม มือเล็กยกช้อนตักข้าวเข้าปากแล้วเคี้ยวตุ้ยๆ รู้สึกได้ถึงสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองมา

          และเมื่อเงยหน้าขึ้นจากจานข้าวก็พบว่าดวงตาสีเข้มแสนอบอุ่นของทงเฮกำลังจ้องมองมา แววตาอ่อนแสงที่กำลังกระชากลมหายใจของร่างน้อยให้ปลิวไปกับสายลม

          "เอ่อ..."

          เสียงหวานที่กำลังเปล่งเงียบหายไป เมื่อคนตัวโตตรงข้ามยกริมฝีปากให้เป็นรอยยิ้มอย่างที่เขาชอบ 

“อายุเท่าไหร่แล้ว กินเป็นเด็กไปได้”

เสียงทุ้มเอ่ยอย่างขำขัน พร้อมกับที่เอื้อมมือใหญ่ขึ้นเช็ดเม็ดข้าวที่ข้างแก้มใสเบาๆ ดวงตากลมสบแววตาเอ็นดูอย่างที่ทำให้ดวงหน้าหวานร้อนฉ่าไปทั้งหน้า มือเล็กเผลอกำช้อนในมือแน่นไม่รู้ตัว

และมันก็ไม่ง่ายเลยที่จะละสายตาจากแววตาอบอุ่นคู่นี้ แววตาของอีทงเฮ

เขากำลังรู้สึก... รู้สึกเหมือนตัวกำลังจะเบิดจริงๆ

----------         my fairy    ----------

“รู้สึกช่วงนี้เราจะมาส่งฮยอกแจทุกวันเลยแห๊ะ”

หลังจากทานข้าวเสร็จ ทงเฮก็อาสามาส่งเขาหน้าหออย่างเช่นทุกที ร่างเล็กยังคงนั่งอยู่ในตัวรถหรูของอีกฝ่าย ซึ่งฮยอกแจก็เพิ่งได้รู้ในวันนี้เองว่าทงเฮเป็นคนชื่นชอบการถ่ายรูป เพราะเบาะหลังของรถนั้นเต็มไปด้วยเลนส์กล้องรวมถึงอุปกรณ์กล่องต่างๆ 

ถามไปถามมาฮยอกแจก็ได้รู้เพิ่มอีกว่าทงเฮตั้งชื่อกล้องให้ลูกรักว่า 'ฮารุ' เพราะเจ้าตัวชื่นชอบคำคำนี้ คำเพียงสั้นๆ ที่มีความหมายพิเศษ 

ข้อที่สาม... ทงเฮมีมุมโรแมนติคซึ่งแตกต่างจากกล้ามแขนใหญ่ๆ ของเขา

“ก็ทงเฮพูดว่าจะมาส่งเราเองนี่”

คนน่ารักพูดพลางกลั้นขำกับตัวเอง เพราะทุกคนก็มีแต่ทงเฮที่เป็นฝ่ายเสนอว่าจะมาส่ง ซึ่งเขาก็แค่ไม่เคยปฎิเสธเลยสักครั้ง ก็แค่นั้น คนตัวโตไม่ตอบอะไนนอกจากส่งรอยยิ้มเป็นเชิงยอมรับเท่านั้น 

“ฝันดีนะฮยอกแจ” 

เสียงทุ้มของทงเฮกล่าวขึ้น นัยน์ตาสีเข้มมองคนข้างกายแล้วโบกมือเบาๆ 

“เหมือนกันละ” 

รอยยิ้มหวานคลี่ส่งหาคนตัวโต และก่อนที่ฮยอกแจจะได้ก้าวขาลง เสียงทุ้มก็เอ่ยขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียง... เบาหวิว

“ฮยอกแจ”

“หืม”

“คืนนี้..."

"..."

"ฝันถึงเราด้วยนะ”

นัยน์ตาสวยจับจ้องร่างใหญ่แน่นิ่ง เม้มกลีบปากแน่นพร้อมปรางแก้มใสที่ค่อยๆ ผลัดสีแดง ก้อนเนื้อในอกกระตุกรัวอย่างบ้าคลั่งเหมือนมีคนเข้ามาตีกลอง พยายามอย่างหนักที่กลั้นรอยยิ้มไม่ให้หลุดออกไป จึงหลบด้วยวิธีการชิ่งหนีออกมา

และข้อจำกัดของทงเฮข้อที่สี่ที่ฮยอกแจเพิ่งสรุปได้สดๆ ร้อนๆ

อีทงเฮ...

กำลังเป็นคนอันตรายต่อหัวใจของอีฮยอกแจ

ตึกตักตึกตัก

_________________________________

TBC

( - ฝันถึงเราด้วยนะ ♥ )

แต่งมาสิบตอนแล้ว เฮอึนยังหยอดกันอยู่เลยงะ เรื่องมันช้ามาก ทำใจนะ 55555555555555555555555555555555555555555555
วันนี้ฟินเฮอึนที่เอสเอสห้าฮ่องกงมากเลยแอร๊ยยยววววว ฝันดีนะคะ <3