สะสมคำศัพท์

ลำดับตอนที่ #33 : [คำไวพจน์] ดวงดาว

ชุติ	(แบบ) น. ความโพลง, ความรุ่งเรือง, ความสว่างไสว; ดวงดาว.

ดารกะ

[-ระกะ] (แบบ) น. ดาว, ดวงดาว. (ป., ส. ตารกา).

ดารา	น. ดาว, ดวงดาว; เรียกบุคคลที่แสดงนําหรือมีชื่อเสียงในศิลปะ
	การแสดงในทางใดทางหนึ่ง เช่น ดาราภาพยนตร์; เครื่องประกอบ
	ราชอิสริยาภรณ์ตั้งแต่ชั้นทวีติยาภรณ์ขึ้นไป มีลักษณะเป็นดาวรัศมี
	๘ แฉกบ้าง ๑๖ แฉกบ้าง, ถ้าเป็นดาราจักรี ก็ทําเป็นรูปจักร ๑๐ กลีบ.

ธุมเกตุ	[ทุมะเกด] น. ไฟ, ดาวหาง, ดาวตก, สิ่งที่เป็นหมอกเป็นควันเกิดขึ้น
	ในอากาศผิดธรรมดา มีรูปคล้ายธงเป็นต้น.

ผกาย	น. ดาว; แสงกระจาย, โดยมากใช้ว่า ประกาย. (ข. ผฺกาย).

...........................

มีน้อยเกินคาด
ไม่น่าเชื่อว่าในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตจะมีแค่นี้
เอาเป็นว่าเพิ่มชื่อดวงดาวแบบไทยไปก็แล้วกัน เผื่อเอาไปตั้งชื่อตัวละคร

อ่านไปก็สงสัยไปว่าดาวพวกนี้หน้าตาเป็นยังไง อยู่ตรงจุดไหนของท้องฟ้า

...........................

กฤตติกา	[กฺริดติ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๓ มี ๘ ดวง เห็นเป็นรูปธงสามเหลี่ยม
	มีหางเรียวยาว, ดาวธงสามเหลี่ยมหรือ ดาวลูกไก่ ก็เรียก, (โบ)
	เขียนเป็น กฤติกา ก็มี. (ส. กฺฤตฺติกา; ป. กตฺติกา).

จันทร-, จันทร์	[จันทฺระ- ในกลอนบางทีอ่านเป็น จันทอน, จัน] น. ดวงเดือน, เรียก
	เทวดาองค์หนึ่งในนิยายว่า พระจันทร์, ในตำราโหราศาสตร์เป็นชื่อ
	ดาวพระเคราะห์ที่ ๒; ชื่อวันที่ ๒ ของสัปดาห์.

จิตระ, จิตรา	[จิดตฺระ, จิดตฺรา] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๔ มี ๑ ดวง เห็นเป็นรูปต่อมนํ้า
	หรือไต้ไฟ เช่น จิตราก็ปรากฏดําบล เสถียรที่สิบสี่หมาย. (สรรพสิทธิ์),
	ดาวต่อมนํ้า ดาวไต้ไฟ ดาวตาจระเข้ หรือ ดาวตาเสือ ก็เรียก.

ธุวดารา

น. ดาวเหนือ.

ธนิษฐะ, ธนิษฐา	น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๓ มี ๔ ดวง เห็นเป็นรูปกา, ดาวศรวิษฐา ดาวเศรษฐี หรือ
	ดาวไซ ก็เรียก.

นักษัตรเนมี

น. ดาวเหนือ. (ส.).

นักษัตรบดี

น. ดาวพระพุธ. (ส.).

ประจำเมือง	น. ชื่อดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาหัวคํ่า, ถ้าเห็นในเวลาเช้ามืด เรียกว่า
	ดาวรุ่ง หรือ ดาวประกายพรึก.

ผลคุนี	[ผนละคุนี] น. ชื่อดาวนักษัตรมี ๔ ดวง เรียกว่า ดาวเพดาน เมื่อแยก
	เพียง ๒ ดวงหน้า เรียกว่า บุรพผลคุนี เป็นดาวฤกษ์ที่ ๑๑ คือ ดาววัว
	ตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย, อีก ๒ ดวงหลังเรียกว่า อุตรผลคุนี เป็นดาวฤกษ์
	ที่ ๑๒ คือ ดาวเพดาน หรือ ดาววัวตัวเมีย.

พิมพ์ทอง	น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ศตภิษัช มี ๔ ดวง, ดาวยักษ์ หรือ
	ดาวสตภิสชะ ก็เรียก.

ภุม ๒, ภุม– ๑

[พุม, พุมมะ–] น. ดาวอังคาร; วันอังคาร.

ภรณี	[พะระนี] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปแม่ไก่, ดาวก้อนเส้า
	ก็เรียก. (ป., ส.).

มนท-, มนท์	[มนทะ-] น. ดาวพระเสาร์. ว. เฉื่อย, ช้า; อ่อนแอ; โง่เขลา; ขี้เกียจ.
	(ป., ส.).

มาฆะ ๒, มฆะ, มฆา	[-, มะคะ, มะคา] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๐ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปโคมูตร วานร หรืองอนไถ,
	ดาวโคมูตร ดาววานร ดาวงอนไถ หรือ ดาวงูผู้ ก็เรียก.

มฤคศิรัส	น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มฤคศิระ มี ๓ ดวง, ดาวหัวเต่า ดาวหัวเนื้อ ดาวศีรษะเนื้อ ดาวศีรษะโค
	ดาวมฤคเศียร ดาวมิคสิระ หรือ ดาวอาครหายณี ก็เรียก.

เรวดี	น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๗ มี ๑๖ ดวง เห็นเป็นรูปหญิงท้อง, ดาวปลาตะเพียน
	หรือ ดาวนางก็เรียก. (ป., ส. เรวตี).

วิศาขา ๒, วิสาขะ ๑	น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๖ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปแขนนาง หนองลาด เหมือง
	หรือไม้ฆ้อง, ดาวคันฉัตร หรือ ดาวศีรษะกระบือ ก็เรียก.

ศนิ	[สะ] น. ดาวพระเสาร์. (ส.).

ศรวิษฐา	[สะระวิดถา] น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ธนิษฐา มี ๔ ดวง, ดาวไซ
	ดาวเศรษฐี หรือดาวธนิษฐะ ก็เรียก.

อารทรา, อทระ	[อาระทฺรา, อะทฺระ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๖ มี ๑ ดวง เห็นเป็นรูปฉัตร,
	ดาวอัททา ดาวตัวโค หรือ ดาวตาสําเภา ก็เรียก.

อัสสนี, อัศวินี	[อัดสะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑ มี ๗ ดวง เห็นเป็นรูปคอม้าหรือหางหนู,
	ดาวคอม้า ดาวคู่ม้า ดาวม้า หรือ ดาวอัศวยุช ก็เรียก.

อันนี้แถม

มหาอุจ

(โหร) น. ดาวพระเคราะห์ที่ทรงคุณสูงเด่น ทําให้เจ้าดวงชะตามีความเจริญรุ่งเรือง.