สะสมคำศัพท์

ลำดับตอนที่ #30 : [กริยา] รบ, ต่อสู้

ขับเคี่ยว	ก. เร่งรัด, ต่อสู้หรือแข่งขันกันไปจนถึงที่สุด หรือจนแพ้ชนะ
	ไปข้างหนึ่ง.

คาดหมัด

ก. เอาด้ายดิบพันมือเตรียมชกมวย, เตรียมต่อสู้, คาดเชือก ก็เรียก.

คาดเชือก	ก. เอาด้ายดิบพันมือเตรียมชกมวย, เตรียมต่อสู้, คาดหมัด ก็เรียก.
	น. เรียกการชกมวยแบบหนึ่งที่เอาด้ายดิบพันหมัดมาจนถึงข้อศอก
	ว่า มวยคาดเชือก.

ชิงชัย

ก. รบกัน.

โชกโชน	(ปาก) ว. ลักษณะที่ได้ผ่านการต่อสู้หรือมีประสบการณ์มาอย่าง
	มากมายเช่น ต่อสู้มาอย่างโชกโชน ผจญภัยมาอย่างโชกโชน.

ณรงค์	ก. ต่อสู้ชิงชัย เช่น ณรงค์เพื่อต่อต้านวัณโรค. น. การรบ, การต่อสู้.
	(ตัดมาจาก รณรงค์).

ดาหงัน

[-หฺงัน] (กลอน) ก. ทําสงคราม, รบศึก. (ช.).

ต่อสู้

ก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.

ต้านทาน

ก. ขัดขวาง, ยับยั้ง, ต่อสู้ยันไว้.

ตะลุมบอน

ก. รบประจัญบาน, ต่อสู้กันด้วยอาวุธอย่างชุลมุน, ต่อสู้กันอย่างชุลมุน.

ถึงเป็นถึงตาย	ว. อย่างเอาจริงเอาจังเกินไป, อย่างรุนแรง เช่น ต่อสู้กันอย่างถึง
	เป็นถึงตาย.

นองเลือด	ว. อย่างดุเดือดและต้องเสียเลือดเนื้อหรือล้มตายกันเป็นจํานวนมาก
	เช่น รบกันนองเลือด.

ประลองยุทธ์

ก. ซ้อมรบ.

ประจัญบาน

ก. รบอย่างตะลุมบอน.

ปฏิยุทธ์

ก. รบตอบ, สู้รบ. (ป.).

ประยุทธ์

ก. รบ, ต่อสู้. (ส. ปฺรยุทฺธ).

ประจญ

[ปฺระจน] ก. ต่อสู้, สู้รบ, ต้านทาน, ผจญ ก็ว่า.

ปริยรณ

[ปฺริยะรน] น. ผู้ชอบรบ. (ส.).

ผจญ, ผจัญ	[ผะจน, ผะจัน] ก. พยายามต่อสู้, พยายามเอาชนะ, เช่น มารผจญ,
	ต่อสู้ดิ้นรนเพื่อเอาชนะ เช่น ผจญความทุกข์ยาก ผจญอุปสรรค,
	ประจญ หรือ ประจัญ ก็ว่า. (ข. ผฺจาญ่ ว่า ทําให้แพ้).

ฝ่าฟัน

ก. ต่อสู้กับความยากลําบาก.

ฝ่ามรสุม

ก. ต่อสู้ฟันฝ่าอุปสรรคชีวิตมามาก.

พันตู

ก. ต่อสู้ในตอนประชิดติดพันกัน เช่น โรมรันพันตู รบกันพันตู. (ช.).

ฟัด	ก. กัดเหวี่ยงหรือสะบัดไปมา เช่น ถูกหมาฟัด แมวฟัดหนู, เหวี่ยง
	เช่น ถูกรถฟัดเสียสะบักสะบอม; ต่อสู้ เช่น เด็กฟัดกัน; กระทบ
	เช่น ท้ายเรือฟัดกัน นมยานฟัดกัน; คล้องจองกัน, สัมผัสกัน, เช่น
	กลอนฟัดกัน. ว. เรียกกุ้งแห้งที่เอาเปลือกออกแล้ว ว่า กุ้งฟัด,
	กุ้งฝัด ก็ว่า.

รบรา	ก. ต่อสู้กัน เช่น รบราฆ่าฟันกันเอง.

รบ	ก. สู้กัน, ต่อสู้ในทางศึก, เช่น ไปรบกับข้าศึกที่ชายแดน, สู้ เช่น รบกับ
	หญ้าไม่ชนะ; เร้าจะเอาให้ได้ เช่น ลูกรบแม่ให้ซื้อตุ๊กตา.

รณรงค์	น. การรบ; สนามรบ. ก. ต่อสู้, โฆษณาชักชวนอย่างต่อเนื่อง
	โดยมีเจตนาที่จะต่อสู้เพื่อให้บรรลุเป้าหมายตามที่ต้องการ เช่น รณรงค์
	หาเสียงในการเลือกตั้งรณรงค์ให้คนไทยใช้ของไทย. (ส.).

โรม ๒

ก. รบ.

โรมรัน

ก. รบพุ่งกัน.

ระบาญ

ก. รบ, สู้รบ.

รบาญ	[ระบาน] ก. รบ, สู้.

รำราญ

ก. รบ. (แผลงมาจาก ราญ).

เลือดตกยางออก	ก. มีบาดแผลถึงเลือดออก เช่น ต่อสู้กันจนถึงเลือดตก
	ยางออก; รุนแรง เช่น เรื่องเล็กแค่นี้อย่าให้ถึงกับเลือด
	ตกยางออกเลย.

สัประยุทธ์

[สับปฺระยุด] ก. รบพุ่งชิงชัยกัน.

สู้รบตบมือ	ก. ต่อสู้, ทะเลาะวิวาท, เช่น เราจะเอากำลังที่ไหนไปสู้รบ
	ตบมือกับคนมีอำนาจอย่างเขา เขาไม่ยอมสู้รบตบมือด้วย.

หมาเห่าไม่กัด	(สำ) น. คนที่ดีแต่ส่งเสียงเอะอะอวดเก่ง แต่ไม่ยอมต่อสู้
	หรือตอบโต้.