ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : [กริยา] ตาย
| ตาย ๑ | ก. สิ้นใจ, สิ้นชีวิต, ไม่เป็นอยู่ต่อไป, สิ้นสภาพของการมี |
| ชีวิต, เช่น สภาวะสมองตาย; เคลื่อนไหวไม่ได้ เช่น มือ | |
| ตาย ตีนตาย; ไม่เดินเพราะเครื่องเสียหรือหยุดเป็นต้น | |
| เช่น รถยนต์ตาย นาฬิกาตาย; ยืนแต้มอยู่อย่างเดียว | |
| เช่น ลูกเต๋าตายหก; ลักษณะที่ประตูในการเล่นการพนัน | |
| บางประเภท เช่น โป ถั่ว ไม่ออกเลย หรือนาน ๆ จึงจะออก | |
| สักครั้งหนึ่ง; ผิดตามที่กติกากำหนดไว้ในการเล่นกีฬา | |
| หรือการละเล่นบางชนิด. |
| เข้าโลง | (ปาก) ก. ตาย. |
| ขาดใจ | ก. สิ้นใจ, ตาย; โดยปริยายหมายความว่า ยอด, มาก, เช่น |
| สุดสวาทขาดใจ. |
| คืนชีพ | ก. ตายแล้วกลับฟื้นขึ้นมาอีก. |
| เงินปากผี | น. เงินที่ใส่ไว้ในปากคนตายตามประเพณี. |
| เจียน ๒ | ว. เกือบ เช่น เหนื่อยเจียนตาย. |
| จุดจบ | น. วาระสุดท้าย, ตอนสุดท้าย; ความตาย. |
| จอด | ก. หยุดอยู่หรือทําให้หยุด, หยุดอยู่ชั่วคราว, (ใช้แก่เรือรถเป็นต้น); |
| (ปาก) พ่ายแพ้, ไม่มีทางสู้, ตาย; (กลอน) รัก เช่น มิตรใจเรียม | |
| จอดเจ้า จักคิดถึงฤๅ. (นิ. นรินทร์). |
| ชีวงคต | (กลอน) ก. ตาย. |
| ชีวิตักษัย | น. การสิ้นชีวิต. ก. ตาย. |
| ชีพิตักษัย | (ราชา) น. การสิ้นชีวิต. ก. ตาย, ใช้แก่หม่อมเจ้าว่า ถึงชีพิตักษัย. |
| ดับขันธ์ | ก. ตาย. |
| ดับชีพ | ก. ตาย. |
| เดนตาย | (ปาก) ว. ที่รอดตายมาได้ทั้ง ๆ ที่น่าจะตาย. |
| ดับจิต | ก. ตาย. (ปาก) น. เรียกห้องเก็บศพของโรงพยาบาลว่า ห้องดับจิต. |
| แตกดับ | ก. ตาย. |
| ตายเรียบ | (ปาก) ว. ตายทั้งหมด. |
| ตายคาที่ | ก. ตายทันทีตรงที่เกิดเหตุ. |
| ตายห่า | ก. ตายด้วยอหิวาตกโรคหรือกาฬโรค. |
| ถึงที่ | ก. ถึงคราวตาย. |
| ถึงชีวิตันตราย | ก. ประสบอันตรายถึงตาย. |
| ถึงชีพิตักษัย | ก. ตาย (ใช้เฉพาะหม่อมเจ้า). |
| ถึงแก่อสัญกรรม | ก. ตาย (ใช้แก่เจ้าพระยาหรือเทียบเท่า). |
| ถึงแก่อนิจกรรม | ก. ตาย (ใช้แก่พระยาพานทองหรือเทียบเท่า). |
| ทับที่ | ว. เรียกอาการที่นอนตรงที่ของคนตายว่า นอนทับที่. |
| ทิวงคต | (ราชา) ก. ไปสู่สวรรค์, ตาย, (ใช้แก่พระยุพราช หรือเจ้าฟ้าซึ่งได้ |
| รับการเฉลิมพระยศพิเศษ). |
| นิคาลัย | (กลอน) ก. ตาย เช่น ทราบว่าพี่กับบิดานิคาลัย. (อภัย). |
| แบหลา | [แบหฺลา] (ปาก) ว. อาการที่นอนแผ่กางมือกางเท้า ในคําว่า นอนแบหลา. |
| (กลอน) ก. ฆ่าตัวตาย เช่น เห็นเพลิงพลุ่งรุ่งโรจน์โชตนา ก็แบหลาโจนเข้า | |
| ในอัคคี, ฉวยคว้าได้กริชของพี่ยา จะแบหลาชีวันให้บรรลัย, น้องจะแบหลา | |
| ครานี้ ตายตามพระพี่ที่หายไป. (อิเหนา). |
| ไปค้าถ่าน | (ปาก) ก. ตาย. |
| ปลดปลง | (กลอน) ก. ตาย. |
| ปาณนาศ | น. ความตาย. (ส. ปฺราณนาศ). |
| เป็นเบือ | ว. มากมาย เช่น ตายเป็นเบือ. |
| แผ่นดินกลบหน้า | (สํา) ก. ตาย. |
| ผ่อนส่ง | ก. ผ่อนชําระ เช่น ผ่อนส่งบ้าน; (ปาก) ค่อยเป็นค่อยไปทีละน้อย |
| เช่น ตายแบบผ่อนส่ง. |
| ฝากผีฝากไข้ | ก. ขอยึดเป็นที่พึ่งจนวันตาย. |
| เพื่อนตาย | น. เพื่อนร่วมสุขร่วมทุกข์หรือยอมตายแทนกันได้. |
| พิราลัย | ก. ตาย (ใช้แก่เจ้าประเทศราช และสมเด็จเจ้าพระยา). (ส. วีร + |
| อาลยว่า ที่อยู่ของนักรบ, สวรรค์). |
| ม่อยกระรอก | (ปาก) ก. หลับ; ตาย. |
| มรณกรรม | [มอระนะกํา] น. ความตาย. |
| มะตี | ก. ตาย. (ช.; ส. มฺฤติ). |
| ไม้ล้มขอนนอนไพร | น. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง. |
| มลาย | [มะลาย] ก. แตก, ตาย, ทําลาย. |
| เย็นชืด | ว. เย็นอย่างสิ่งไม่มีชีวิต เช่น เขานอนตายตัวเย็นชืด, เย็นจนหมด |
| รสชาติ เช่น แกงเย็นชืด. |
| ร่อแร่ | ว. อาการหนักจวนตาย เช่น อยู่ในอาการร่อแร่. |
| ลาโลก | ก. จากโลกไป, ตาย. |
| ละโลก | ก. ตาย เช่น เขาละโลกไปแล้ว. |
| ล่วงลับ | ก. ตาย เช่น เขาล่วงลับไปแล้ว. |
| วางวาย | ก. ตาย เช่น นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์. |
| (กฤษณา), วายวาง ก็ว่า. |
| สู่สุขคติ | ก. ตาย. |
| สิ้นอายุขัย | ก. ตาย (มักใช้แก่ผู้สูงอายุ). |
| สิ้นชีพ | ก. ตาย เช่น เขาสิ้นชีพในสงคราม. |
| สุรคต | ก. ตาย (ใช้แก่พระเจ้าแผ่นดินบางประเทศ). |
| หมดอายุ | ก. ตาย, ขาดใจ, สิ้นใจ สิ้นลม หรือ หมดลม ก็ว่า. |
| หมดลม | ก. ตาย, ขาดใจ สิ้นใจ สิ้นลม หรือ หมดอายุ ก็ว่า. |
| แหง ๒, แหง ๆ | [แหฺง, แหฺงแหฺง] (ปาก) ว. แน่, แน่นอน, เช่น ชนะแหง ตายแหง ๆ. |
| เอาชีวิต | ก. ฆ่า, ทําให้ถึงตาย. |
| อันดก | [ดก] น. ความตาย. (ป., ส. อนฺตก). |
| อัตวินิบาตกรรม | [อัดตะวินิบาดตะกำ] น. การฆ่าตัวตาย. |
| อุยโยค | น. การจากไป, ความเสื่อมสิ้น; ความตาย. (ป.). |
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น