สะสมคำศัพท์

ลำดับตอนที่ #4 : [กริยา] วิ่ง

วิ่ง	ก. ก้าวไปโดยเร็วยิ่งกว่าเดิน เช่น คนวิ่งไปวิ่งมา ม้าวิ่งในสนาม,
	แล่นไปโดยเร็ว เช่น เรือวิ่งข้ามฟาก รถวิ่งไปตามถนน; (ปาก)

กระหืดกระหอบ

ว. มีอาการรีบร้อนอย่างเหนื่อยหอบ เช่น วิ่งกระหืดกระหอบ.

กรู ๑

[กฺรู] ว. อาการที่ไปพร้อม ๆ กันโดยเร็ว เช่น วิ่งกรูกันไป.

โกย	ก. อาการที่ใช้มือหรือสิ่งอื่นคุ้ยหรือกวาดสิ่งต่าง ๆ เช่น ข้าว
	ถ่าน มาทีละมาก ๆ, ขนหรือรวบเอาไปเป็นจํานวนมาก;
	(ปาก) วิ่งหนีไปโดยเร็ว.

โขยก	[ขะโหฺยก] ก. เดินหรือวิ่งด้วยอาการคล้ายกระโดด.

เขยก	[ขะเหฺยก] ก. อาการที่เดินหรือวิ่งด้วยปลายเท้าอย่างคนเท้าเจ็บ,
	อาการที่เดินหรือวิ่งเอียงไปข้างใดข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการ.

ควั่ก

[คฺวั่ก] ว. วุ่น, ชุลมุน, เช่น วิ่งหากันให้ควั่ก.

แจ้น	ก. รีบไปหา เช่น แจ้นไปหา. ว. เร็ว เช่น วิ่งแจ้น.

จู๊ด	ว. อาการที่พุ่งตัวออกไปโดยเร็ว เช่น วิ่งจู๊ด พุ่งจู๊ด.

จี๋ ๑

ว. เร็ว, จัด, เช่น วิ่งจี๋ หมุนจี๋ เร็วจี๋, ยิ่ง เช่น ร้อนจี๋ ปวดจี๋.

จี้ ๒	ก. เอานิ้วมือหรือสิ่งของจดหรือแหย่เข้าไป, เอามือแหย่ให้รู้ตัวหรือให้
	สะดุ้ง; ติดตามอย่างกระชั้นชิด เช่น วิ่งจี้หลังมา, ติดตามเร่งรัด เช่น จี้
	ให้ทำงาน; (ปาก) ใช้อาวุธขู่เข็ญบังคับให้ทําตาม.

แฉลบ ๑	[ฉะแหฺลบ] ก. อาการของสิ่งแบน ๆ เคลื่อนเฉไปเฉมาไม่ตรงแนวทาง เช่น
	ว่าวแฉลบร่อนกระเบื้องให้แฉลบไปตามผิวน้ำ. ว. อาการที่เคลื่อนเฉไป
	เฉมาไม่ตรงแนวทาง เช่น นกบินแฉลบ รถวิ่งแฉลบ.

ติด ๆ

ว. กระชั้นชิด เช่น วิ่งติด ๆ กันไป.

ตับแลบ

(ปาก) ว. มีอาการเหนื่อยมาก เช่น วิ่งเสียจนตับแลบ.

ตัดหน้า

ก. ชิงทําเสียก่อน; ผ่านหน้าในระยะกระชั้นชิด เช่น วิ่งตัดหน้ารถ.

เต็มเหยียด	ว. สุดฝีเท้า เช่น วิ่งเต็มเหยียด; ที่ติดต่อกันไปโดย
	ไม่หยุดพัก เช่น สอน ๓ ชั่วโมงเต็มเหยียด.

ถลา	[ถะหฺลา] ก. โผผวา เช่น นกถลาลง เด็กวิ่งถลาเข้าหา, เสียหลัก
	ซวนไป เช่น เครื่องบินถลาลง.

ทะเล่อทะล่า	ว. อาการที่ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างพรวดพราดโดยไม่ถูกกาลเทศะ
	หรืออย่างไม่ระมัดระวัง เช่น เดินทะเล่อทะล่าเข้าไปในที่ประชุม
	วิ่งทะเล่อทะล่าออกไปที่ถนนเลยถูกรถชน.

ปบ	ก. วิ่งไล่ตะครุบ, ตบตะครุบ, ตะปบ ก็ว่า.

เปิง ๆ

ว. ดังเต็มที่ เช่น เสียงร้องเปิง ๆ, เตลิดไป เช่น วิ่งเปิง ๆ

ปราด	[ปฺราด] ก. แล่นอย่างฉับไว เช่น ปราดเข้าใส่. ว. อาการที่เป็นไป
	อย่างฉับไว เช่น วิ่งปราด.

ปรื๋อ	[ปฺรื๋อ] ว. อาการที่นกบินพุ่งไปอย่างเร็ว, โดยปริยายหมายความว่า
	มีอาการรวดเร็วเช่นนั้น เช่น แล่นปรื๋อ วิ่งปรื๋อ.

ผับ, ผับ ๆ	ว. เสียงดังเช่นนั้น (ใช้ในลักษณะรวดเร็วทันทีทันใด) เช่น เตะผับ
	วิ่งผับ ๆ.

พรวดพราด	[พฺราด] ว. อาการที่เป็นไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ยับยั้ง เช่น
	วิ่งพรวดพราด เปิดประตูพรวดพราดเข้ามา.

พรู	ว. อาการที่เคลื่อนไหวมาพร้อม ๆ กันเป็นจํานวนมาก เช่น วิ่งพรูกัน
	เข้ามา, ร่วงลงมาพร้อมกันมาก ๆ เช่น ดอกพิกุลร่วงพรู.

พล่าน	[พฺล่าน] ว. อาการเป็นไปในลักษณะป่วน วุ่น สับสน ลนลาน ซ่าน
	หรืออย่างอื่นที่คล้ายกัน เช่น เดือดพล่าน วิ่งพล่าน เดินพล่าน.

พลุกพล่าน	[พฺลุกพฺล่าน] ก. เกะกะ, ขวักไขว่, เกลื่อนกล่น. ว. อาการที่เคลื่อน
	ไหวขวักไขว่ไม่เป็นระเบียบ เช่น เดินพลุกพล่าน วิ่งพลุกพล่าน
	แล่นพลุกพล่าน.

รีบรุด	ก. ไปหรือมาอย่างรีบด่วน เช่น เขารีบรุดไปพบหมอ ตำรวจรีบ
	รุดมาที่เกิดเหตุ. ว. ด่วน, ทันที, เช่น เขาเดินอย่างรีบรุด.

โร่	ว. เห็นชัด, ปรากฏชัด, เช่น วิ่งโร่ไปคนเดียว สว่างโร่ แดงโร่.

ล่น	ก. วิ่ง, วิ่งเร็ว.

ลิ้นห้อย	ว. อาการที่เหน็ดเหนื่อยมากเปรียบเหมือนวิ่งมาไกล
	หนักมาก.

โลดแล่น

ก. อาการที่กระโดดวิ่งถลาไปด้วยความตื่นเต้นดีอกดีใจเป็นต้น.

สุดแรงเกิด	(ปาก) ว. สุดกําลัง, เต็มแรงที่มีอยู่, เช่น เขาตกใจ วิ่งหนีสุด
	แรงเกิด.

ห้อ	ก. วิ่งเต็มเหยียด, วิ่งเต็มที่.

หูตูบ	น. ใบหูตกห้อยลงมา (ใช้แก่หมา); โดยปริยายหมายถึงทํางานอย่าง
	หนักหรือถูกใช้งานอย่างหนัก เช่น ถูกใช้จนหูตูบ วิ่งจนหูตูบ.

อ้าว ๒	ว. อาการที่เรือหรือรถแล่น หรือคนวิ่งโดยเร็ว เรียกว่า แล่นอ้าว
	วิ่งอ้าว.

อกตั้ง	ว. เต็มที่, เต็มแรง, เช่น วิ่งอกตั้ง เดินอกตั้ง; เรียกอาการที่นั่ง
	หรือยืนตัวตรงว่า นั่งอกตั้ง ยืนอกตั้ง.

เฮโล, เฮละโล	ก. อาการที่คนหมู่มากพรูกันไปยังที่แห่งเดียวกัน, เฮ ก็ว่า.
	เฮโลสาระพา, เฮละโลสาระพา ว. เสียงร้องพร้อม ๆ กันเพื่อบอก
	จังหวะให้ออกแรงพร้อมกันเมื่อเวลาลากหรือยกของหนักเป็นต้น,
	สาระพา หรือ สาระพาเฮโล ก็ว่า.