李桃华 ลี่เถาฮวา ทะลุมิติมาเป็นมารดาและภรรยาในยุค 70 - นิยาย 李桃华 ลี่เถาฮวา ทะลุมิติมาเป็นมารดาและภรรยาในยุค 70 : Dek-D.com - Writer
×

    李桃华 ลี่เถาฮวา ทะลุมิติมาเป็นมารดาและภรรยาในยุค 70

    ไม่คิดเลยว่าการข้ามน้ำข้ามทะเลกลับมาจีนแผ่นดินใหญ่ในครั้งนี้ของเธอมันจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปตลอดกาล..

    ผู้เข้าชมรวม

    9,158

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    106

    ผู้เข้าชมรวม


    9.15K

    ความคิดเห็น


    35

    คนติดตาม


    212
    จำนวนตอน :  65 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 พ.ย. 67 / 19:59 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    _______________________________


    ลี่เถาฮวา สาวสวยยุค 2023 ที่จำเป็นจะต้องบินข้ามน้ำข้ามทะเลเพื่อกลับไปยังบ้านเกิดของผู้เป็นพ่อ เนื่องจากอาม่า ผู้ที่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของบรรดาลูกๆ หลานๆ นั้น..ได้จากไปอย่างอย่างสงบด้วยโรคชรา


    แต่ก่อนที่ตัวของท่านจะได้จากโลกใบนี้ไปอย่างตลอดกาล ก็ไม่ลืมที่จะทำการเรียกทนายมาแบ่งมรดก และทรัพย์สินที่ท่านมีทั้งหมด ให้กับบรรดาลูกๆ ทุกคน ซึ่งบิดาของเธอเองก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกันที่ได้รับมรดก และอาม่านั้นมีลูกอยู่ด้วยกันทั้งหมด 3 คน..พ่อของเธอเป็นลูกชายคนรองของอาม่า


    แต่ใครจะไปคิดละว่า..การที่ตัวของเธอเดินทางมายังประเทศจีนในครั้งนี้ มันจะทำให้เธอต้องเจ็บแค้นและเจ็บใจเป็นอย่างมาก เนื่องจากว่าผู้เป็นป้าและก็อาเล็กของเธอพาลูกๆ มารุมรังแกกัน..ราวกับว่าเธอไม่ใช่ญาติหรือหลานสาวเสียอย่างนั้น ขนาดกระดูกที่เผาไปของอาม่ายังไม่ทันที่จะหายอุ่น..เหล่าลูกๆ หลานๆ กลับพูดถึงพินัยกรรมและเรียกทนายประจำตระกูลมาอย่างหน้าตาเฉย โดยไม่สนเลยว่า..คนที่มาร่วมงานศพจะพากันมองมาด้วยสีหน้าแบบไหน เพราะพวกเขาอยากที่จะรีบแบ่งทรัพย์สมบัติกันนั่นเอง


    แต่เรื่องนั้นยังไม่เท่าไหร่ เมื่อมีเรื่องที่น่าแปลกใจไปมากกว่านั้นนั่นก็คือ..ของที่เธอได้มามันเป็นเพียงแค่ของเก่าเก็บที่ดูเหมือนกับว่าของพวกนั้นจะไม่มีค่าหรือราคาใดๆ ของที่เธอได้มาก็คือข้าวของของอาม่าที่ไม่มีใครต้องการ และที่น่าแปลกใจที่สุดยังไม่หมดไปเพียงแค่นั้น..ทั้งๆ ที่ลูกที่อาม่ารักมากและห่วงมากที่สุดก็คือพ่อของเธอ แต่ว่าท่านกลับไม่ได้รับทรัพย์สินใดๆ เลย หึ! มีหรือว่าลูกชายที่อาม่ารักมากที่สุด..จะไม่ได้อะไรเลยสักอยากเดียว


    และยิ่งหลังจากที่ทั้งพ่อและแม่ของเธอเสียชีวิต ตัวของเธอก็ยิ่งกลายเป็นหลานรักของอาม่ามากที่สุด ยิ่งเวลาที่มีอะไร อาม่าท่านก็มักที่จะมอบพวกมันให้กับเธอก่อนเสมอ จนบางครั้งอาจจะทำให้บรรดาลูกๆ และหลานๆ ที่อยู่ภายในบ้านรู้สึกไม่ชอบใจ


    แน่นอนว่าเธอย่อมรู้ถึงความไม่พอใจนี้ดี แต่จะให้ทำยังไงได้..พอเธอตอบปฏิเสธไม่ยอมรับ อาม่าท่านมักที่จะชอบน้อยใจอยู่เสมอ..และหาว่าเธอนั้นรังเกียจของที่ท่านให้ และมีหรือหลานคนนี้จะกล้าขัดใจท่าน แต่ถึงจะตามใจและยอมอ่อนให้ท่านในทุกๆ ครั้ง แต่ก็มีอย่างหนึ่งที่เธอไม่สามารถที่จะตอบรับและตามใจได้..นั่นคือการที่เธอจะต้องย้ายมาอาศัยอยู่กับท่านที่จีนได้นั่นเอง


    และการที่เธอตอบปฏิเสธคำชวนของอาม่า นั่นก็เป็นเพราะว่า..ตัวเธอต้องการที่จะอาศัยอยู่ที่เมืองไทยต่อไป เพื่อที่จะได้อยู่ดูแลคุณตาคุณยาย..ญาติผู้ใหญ่ที่เธอเครพรักที่สุดนั่นเอง และก็ไม่ใช่ว่าเธอไม่รักอาม่า แต่อย่างใด แต่เธออดห่วงคุณตาคุณยายไม่ได้


    หากเธอไปอยู่ที่จีน แล้วพวกท่านทั้งสองละจะอยู่กันยังไง..สิ้นคุณแม่แล้วพวกท่านทั้งสองก็ไม่เหลือใครอีกนอกจากหลานสาวอย่างเธอ อย่างน้อยอาศัยอยู่ที่นี่เธอยังสามารถดูแลธุรกิจและกิจการควบคู่ไปกับการดูแลพวกท่านทั้งสองได้


    ที่สำคัญไปกว่านั้นประเทศไทยก็เป็นประเทศบ้านเกิดของเธอและมารดาผู้ให้กำเนิด หากจากไปก็คงที่จะใจหายไม่ได้..หลังจากที่ผู้ให้กำเนิดทั้งสองจากไปอย่างไม่มีวันกลับ..เธอที่เป็นทายาทเพียงคนเดียว ก็ต้องคอยเรียนรู้ และคอยดูแลธุรกิจ รวมไปถึงบรรดากิจการร้านค้าขนาดย่อมๆ ที่ทั้งพ่อแล้วก็แม่ของเธอ เป็นผู้สร้างขึ้นมาเองกับมือ โดยที่พวกท่านทั้งสองนั้น..ไม่เคยคิดที่จะหวังเพิ่งตระกูลลี่ของทางฝั่งพ่อเลยแม้แต่นิดเดียว


    แล้วสิ่งนี้แหละที่ทำให้อาม่าท่านรัก และเอ็นดูพ่อและแม่ของเธอมากกว่าลูกสาวคนโตกับลูกชายคนเล็ก มากกว่าลูกอีกสองคน รวมไปถึงลูกเขยแล้วก็ลูกสะใภ้ของท่านเองด้วยนั่นเอง


    และการที่ตัวของเธอที่ได้รับบรรดาของเก่าเก็บของอาม่ามาแทน ที่จะเป็นเงินทองมากมายอย่างที่ลูกหลานคนอื่นๆ ได้มานั้น เธอไม่ได้รู้สึกถึงความน้อยใจอะไรทั้งสิ้น..เพราะอย่างไรเสียเธอก็รู้อยู่แล้วว่าอะไรเป็นอะไร เพียงแค่เจ็บแค้นแทนพ่อและอาม่า ที่พี่น้องและลูกชายลูกสาว รวมถึงหลานๆ มีความเห็นแก่ตัว


    เธอรู้ว่าอาม่าท่านมอบทรัพย์สินให้กับบรรดาลูกๆ อย่างเท่าเทียมกัน แต่เพราะว่าคนที่จะได้รับมรดกอย่างพ่อของเธอนั้นเสียชีวิตไปแล้ว และลูกสาวที่เป็นทายาทเพียงคนเดียวอย่างเธอต้องเป็นคนที่รับแทน..แต่เนื่องที่พวกเขาเห็นว่าเธอเป็นเพียงแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนเดียว ก็เลยพากันวางแผนเพื่อที่จะฮุบเอาสมบัติพวกนั้นไว้ใช้กันเอง..โดยแผนการพวกนี้ที่มีทนายประจำตระกูลเป็นคนคอยให้การช่วยเหลืออยู่นั่นเอง แถมพวกเขายังกล้าที่จะหลอกว่า ของที่เธอได้รับจากอาม่าก็คือบรรดาของเก่าเก็บที่ถูกเก็บอยู่ภายในห้องเก็บของ


    หึ!! พวกเขาคงจะคิดว่าเธอโง่มากสินะ..ถึงคิดที่จะทำแบบนี้กับเธอ แต่ว่ามันไม่ใช่เลยสักนิด เพราะว่าก่อนหน้าที่อาม่าจะเสียชีวิตลง ท่านได้ทำการโอนเงินจำนวนกว่าหนึ่งพันล้านหยวน หรือว่า ราวๆ ห้าพันกว่าล้านบาท ให้กับหลานอย่างเธออย่างลับๆ และแน่นอนว่าจำนวนนี้มันเยอะมากจริงๆ ซึ่งมันก็มากกว่าที่บรรดา ลูกๆ ของป้าและอาของที่ได้รับมา


    แล้วที่ทุกอย่างกลายมาเป็นแบบนี้ นั่นก็เป็นเพราะว่าอ่าม่าท่านรู้ดีอยู่แล้วว่านิสัยของลูกๆ ในแต่ละคนเป็นอย่างไร ที่สำคัญคือท่านรู้อยู่ก่อนแล้วว่าหลังจากที่ท่านจากไป..สมบัติที่เป็นของลูกชายคนรองนั้น..จะไม่มีทางที่จะตกมาถึงมือหลานสาวที่ท่านรักแน่


    ท่านเลยได้แอบขายธุรกิจส่วนที่เป็นของท่านและลูกชานคนรองทิ้ง เพื่อที่จะนำเงินที่ได้มานั้น..มามอบให้กับหลานสาวที่ท่านรักมากนั่นเอง ที่ทำท่านเช่นนี้เธอรู้ดีว่าท่านทำเพื่อเธอ..และตัวของท่านนั้นก็ไม่อยากให้เธอเข้าไปอยู่ในศึกสายเลือด ถึงได้ยอมที่จะทำแบบนี้


    ซึ่งการที่เธอได้เข้ามาขนเอาบรรดาของเก่าเก็บของอาม่าที่อยู่ในห้องเก็บของท้ายเรือนสี่ประสานหลังงามตามคำสั่งของป้าใหญ่และอาเล็ก..มันทำให้เธอได้พบเข้ากับกล่องไม้เก่าแก่หล่องหนึ่งโดยบังเอิญ พอได้ลองเปิดู เธอก็พบเข้ากับแหวนหยกเนื้อดี..ที่ถูกเก็บเอาไว้ด้านในกล่องหนึ่งวง โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า แหวนหยก วงนี้มันจะทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปอย่างไม่อาจหวนคืนกลับมา..


    _______________________________


    #นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นมาตามจินตนาการ อาจไม่ตรงกับประวัติศาสตร์เดิม รวมไปถึงสถานที่บางที่..อาจจะไม่มีจริงหรือมีจริงก็ได้


    #นิยายเรื่องนี้เพื่อเสริมสร้างอรรถรสในการอ่านและอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นโปรดใช้วิจารณญาณของท่านในการอ่าน

    ______________________________


    นักเขียนผู้สร้างสรรค์ผลงานนี้มีสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียวในผลงาน ไม่สามารถที่จะนำไป คัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือว่าเผยแพร่ต่อสาธารณะ หากฝ่าฝืนจะมีโทษปรับตามความต้องการของผู้เขียน


    _______________________________


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น