คิมแทฮยอง (เทียนยี่)
ข้าชะตาช่างแสนอาภัพนักเกิดชาตินี้แม้เป็นเพียงขอทานพเนจรไร้ฐานะและวาสนาแต่มิเคยเบียดเบียนผู้ใดเป็นเพียงนักเล่านิทานขายฝันแลกเบี้ยประทังชีวิตโสโครกเท่านั้น
จอนจองกุก (เจิ้นหลง)
รัชทายาทหุ่นเชิดของฮองเฮาอยู่ภายใต้การชักจูงเสมือนสุนัขเพื่อความปลอดภัยของพระสนมกุ้ยเฟยพระมารดา มิอยากให้พระมารดามีอันตรายแต่ตนก็มิอาจทนอยู่ในสภาพเช่นนี้อีกต่อไปความสามารถของขอทานสกปรกจะช่วยให้เขาพ้นจากความทรมาณเช่นนี้ได้ไหม มิอาจทราบได้แต่เมื่อใดที่ขอทานผู้นี้ดับสิ้นลมหายใจข้าจักขอดับลมหายใจนี้เคียงข้าง.....
จองโฮซอก. ( ฮั๋วซิง)
ข้ามิรู้ว่าจักช่วยเหลือพวกเจ้าได้อีกเท่าใด. เพราะข้ามีสติปัญญาแค่น้อยนิดแม้ข้าจักเป็นบุตรของฮองเฮามารดาข้า. แต่ข้าจักมอบชีวิตให้พวกเจ้าแทนการขอบคุณ.
จะเอ๊!!! เอาจริงๆนิยาววายจีนโบราณเป็นอะไรที่เราชอบมากๆๆๆอยากขอโทษที่เราทำตามคำขอมิได้ที่จะแต่งคู่อื่นนอกจากกุกวี เข้าใจเราหน่อยเรื่องนี้เลี้ยงต้อยอีกแล้วระหว่างขอทานตาบอด(ก็บอดแค่ตาละหวา)กับผัวอิฉัน....แค่กๆๆๆๆซอรี่ๆๆองค์รัชทายาทผู้มีชีวิตที่แสนโศกเศร้า(แหล) มีคนถามว่าพล็อตแต่ละเรื่องมีความแค้นอะไรกับกุกวีเขาเหรอบอกเลยว่าป่าวค่ะ. เรารักของเราเหมือนกันแต่ไม่ค่อยเหมือนใครเท่านั้นเอง
เราขอเอาชื่อเดิมไว้ได้ไหมอ่าถ้าใส่ชื่อเปลี่ยนจะงงไหม
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น