ฟิค เอสเจ

ลำดับตอนที่ #4 : - แล้วผมละ ก็ไม่รักนะซิ รักทั้ง2คนนั้นแหละ

Chapter 4



เมื่อเดินออกมาจากห้อง ซองมินก็เดินตรงไปที่ห้องของบุคคลที่มีนามว่าลีฮยอกแจ

เพื่อทำภาระกิจอันใหญ่หลวงที่รออยู่ข้างหน้า - -

"ฮยอกกี้ๆ ตื่นได้แล้ว" เมื่อเปิดประตูเข้าไปมินนี่น้อยเดินไปปลุกเจ้าของห้องที่เตียงโดยที่

เจ้าของห้องยังนอนหลับแบบไม่รู้เรื่อง นอน90องศามุดอยู่ใต้ผ้าห่ม

"เฮ้ย ฮยอกตื่นๆๆๆๆ" มีของมินน้อยเขย่าที่ตัวของฮยอกจากตอนแรกเบาก็เริ่มแรงขึ้นๆ

เรื่อยๆ

"ยังไม่ตื่นใช่มั้ย บอกให้ตื่นๆๆๆๆ" เมื่อใช่มือไม่สำเร็จก็เริ่มลงมือใช่เท้าทีบที่ฮยอกแบบไม่

ยั้ง

"อ้ากก ทำไมนายยังไม่ตื่น ได้ถ้าไม่ตื่นเจอท่าไม้ตาย 1 2 3" 

"ตุ้บ~"

"โอ้ยยยย อ้ากกกก นายทำบ้าอะไรเนี่ยซองมิน กระโดดบนหลังฉันทำไม เจ็บงะ คนจะ

หลับจะนอน" ฮยอกอาละวาดลั่นหลังจากถูกซองมินกระโดดทับตรงกลางหลังแบบเต็มๆ

"ก็นายไม่ตื่นเอง แล้วป่านี้นายจะหลับจะนอนหรอ เวลามันกี่โมงแล้ว" ซองมินได้ทีก็

ตอกกลับ

"คนมันง่วง จะนอนผิดตรงหนายย" ฮยอกลุกขึ้นมาดิ้นๆเป็นปลาขาดน้ำ มาม่าขาดลด

ชาติ (เกี่ยวมั้ย : ผู้แต่ง)

 "ไม่ผิดหรอกถ้านี่มันจะเลยเวลาไปทำงานแล้วอะ"

"งะ งั้นไปอาบน้ำก็ได้ เจ็บง้า~ หลังฉันจะเป็นไรมั้ยเนี่ย หลังฉ้านน หลังอันเท่ไม่มีใคร

ปาน งือๆ" ฮยอกบ่นพลางเดินเข้าน้ำไป

"รีบไปน้าาา ช้าถูกล้างจานนน" ซองมินคะโกนเข้าไปในห้องน้ำ

"แว้กกก ทำไมเพิ่งบอกอะ" ฮยอกโวยวายพลางรีบอาบน้ำแบบติดเทอร์โบ

"55 ก็จะแกล้งนายไง" ซองมินว่าพลางเดินกลับไปอาบน้ำที่ห้องตัวเองแบบติดเทอร์โบ

เหมือนกัน 

---------------------
-----------------
-------------
--------
-----
--

ฮยอกและซองมินเดินมาที่ห้องกินข้าวพร้อมกัน แต่พอมาถึงก็เห็นเพียงจานที่มีเพียงเศษ

อาหาร ทั้ง13ใบ

"ซองมิน ทำไมมันมีแต่เศษอาหารทั้ง13ใบเลยงะ เรา2คนยังไม่ได้กินเลย" ฮยอกถาม

พลางหันไปมองจานอาหารอย่างอาลัยอาวร

"นั้นดิ" มินน้อยหันไปตอบพลางทำหน้าสงสัย

"พี่!!! ข้าวผม2คนละ" ฮยอกพอจะคาดเดาเหตุการณ์ออกเลยรีบวิ่งพลางตะโกนถามไปที่

ห้องนั่งเล่น

"ก็นายมาช้า พวกฉันเลยจัดการแทนให้ก็แค่นั้นเอง" ฮีซอลหันมาพูดทั้งที่ตายังไม่ละจาก

ทีวี

"ง่าา แล้วผมกับซองมินจะกินอะไรงะ ToT"

"เอ่อ รู้สึกว่าจะมีคิมบับเหลืออยู่นะในตู้เย็น" ฮยอกหูผึ่งทันทีที่มีเหมือนเสียงสวรรค์ดังมา

จากคนที่นั่งข้างฮีซอล

"อาา ผมรักพี่ฮันเกิงที่สุดเลย" ฮยอกว่าพลางเดินจะเข้าไปกอดแต่

"นี่!! ฮยอกนายจะทำอะไรฮันของฉัน" เสียงนางพญาดังขึ้นทำเอาฮยอกรีบถอยกลับไป

ยืนที่เดิมโดยอัตโนมัติ

"งะ พี่ฮีซอลลลแล้วผมงะ" ซีวอนที่นั่งอยู่อีกด้านหนึ่งของฮีซอลว่าพลางทำแก้มป่องแบบ

งอลๆ

"ก็ฮีซอลไม่รักนะซิ" ฮันเกิงหันไปตอบแทน

"อ่าวพี่ มาต่อยกันเลยดีกว่ามา" ซีวอนว่าพลางถลกแขนเสื้อขึ้น

"พวกนายจะทะเลาะกันทำไมเนี่ย ฉันรักเท่ากันทุกคนน่า" ฮีซอลพูด หน้าเริ่มแดงขึ้น

เรื่อยๆ

"จิงน้า ร้ากที่ร้ากที่สุดเลยอะ" ซีวอนและฮันเกิงพูดพร้องกันพลางเดินไปกอดฮีซอลคน

ละด้าน

"ก็จริงนะสิ >-<" ฮีซอลพูดหน้ายิ่งแดงเข้าไปอีก

"รถมาแล้ว หยุดหวานกันได้แล้ว3คนนั้นไปขึ้นรถ" ลีทึกที่เห็นรถขับมาแล้วจากหน้าต่าง

และทนดูภาพนั้นไม่ไหวเพราะอิจฉา

"อิจฉาละซิ เดียวไอ้หมีมันก็ทำกับนายน่า" ฮีซอลว่าพลางรีบลงไปขึ้นรถ และแน่นอนฮัน

เกิงและซีวอนก็เดินตามไปด้วย และยังเถียงกันไปตลอดทางเรื่องแย่งฮีซอล - -

"งั้นผมรีบไปเอาคิมบับนะ ซองมินนายไปก่อนก็ได้เดียวฉันเอาไปให้" ฮยอกหันไปพูดกับลี

ทึกและซองมินแล้วเดินออกไป

"นี่ฮยอกกี้รอด้วย ไปด้วย" ด๊องที่นั่งอยู่รีบวิ่งตามไป ฮยอกหยุดรอ แล้วทั้ง2ก็เดินเข้าไป

ในห้องครัว

"แล้วพวกนายก็ไปได้แล้ว" ลีทึกหันไปมองคนอื่นที่นั่งกันอยุ่

"ค๊าบๆ ไปแย้วว" ทุกคนที่เหลือเดินไปขึ้นรถเหลือแต่ซองมินที่ยังไม่ละออกสายตาออก

จากประตูที่ฮยอกกับด๊องเดินเข้าไป

"นี่เป็นไร ซองมิน ไม่ไปขึ้นรถละ" ลีทึกหันมาถามหลังจากที่ดูซองมินยืนโดยไม่มีทีท่าว่า

จะขยับ

 "เอ่ออ คับ"  พูดแล้วก็เดินลงไปขึ้นรถ ตามด้วยลีทึกที่ตอนนี้กำลังงว่ามินน้อยเป็นอะไร

ทุกทีจะสดใสร่าเริงแต่ทำไมดูเงียบๆ หรือว่า...คงไม่เป็นอย่างนั้นหรอกมั้ง คิดพลางขึ้น

ไปนั่งรอฮยอกกับด๊องบนรถ ไม่นานฮยอกกับด๊องก็ขึ้นรถมาแล้วรถก็ออกเดิรทางไปยัง

สถานที่ ที่พวกเค้ากำลังจะไปทำงาน


*************************************************

อัพแล้วเอิ๊กๆ  กว่าจะคิดออก

ใช้เวลามากกกกกกกก

555  เม้นมั้งดิ น้า *o*