ฟิค เอสเจ

ลำดับตอนที่ #3 : - ผมอยากให้พี่ปลุกผมเหมือนกันนะ

Chapter 3


"นี่!!!! ตื่นได้แล้วทุกคนนนนนนน" เสียงลีดเดอร์ตะโกนลั่น


แต่ก็มีเพืยงบางคนเท่านั้นที่เดินออกมา แต่ละคนเดิน


งัวเงียมานั่งกันที่ห้องนั่งเล่น มีเพียงคนเดียวที่เดินยิ้ม


แย้มออกมาจากห้อง และมองไปรอบๆเพื่อมองหาใคร


บางคนแต่ก็ไม่พบ จึงเดินไปถามลีดเดอร์


"พี่ทึก พี่ซองมินยังไม่ตื่นหรอคับ" 


"ไม่รู้สิยังไม่เห็นเลย" ว่าพลางเดินก็ไปที่พี่หมี ที่ตอนนี้


แอบไปหลับอยู่ที่โซฟา "นี่เจ้าหมีตื่นเด๋วนี้น่ะ"


"ตื่นทำไมอ่ะที่ร้ากก" คังอินพูดอย่างงัวเงียและหลับต่อ


"ก็ไปทำงานน่ะสิถามได้ นี่!นายห้ามหลับน่ะ รีบไปอาบน้ำ


เดียวนี้เลย ไม่งั้นล้างจาน 2 อาทิตย์" พูดจบพี่หมีก็


รีบลุกขึ้นนั่งตาค้างทันที ท่ามกลางเสียงหัวเราะของ


เยซอง ซีวอน คิบอม เรียวอุค ดงเฮ และคยูที่ยืนดูอยู่เช่นกัน


"ทำไมต้องเค้าคนเดียวอ่ะตัวเอง"


"คนอื่นด้วย ถ้าอาบน้ำเกิน 15 นาที เตรียมตัวล้างจาน


ได้เลย หึหึ" พูดพลางก็หัวเราะในลำคอ นั้นก็ทำให้พวก


ที่หัวเราะอยู่หยุดหัวเราะทันที่


"ตุ๊บ ตั๊บ ตู้ม ต้าม" ทุกคนต่างวิ่งเข้าห้องตัวเองไปอย่าง


ไม่คิดชีวิต ยกเว้นคยูที่ยืนเอ๋ออยู่


"พี่แล้วผมต้องโดนมั้ย" ป๋าฮันโผล่หน้ามาจากห้องครัว


เนื่องจากวันนี้เป็นเวรของเค้าทำอาหาร


"ไม่ แต่ถ้านายทำอาหารช้าละก็ไม่แน่ ฉ้านหิวแล้ววว!!"


"คับๆ" ป๋าฮันรีบเอาหน้ามุดกลับเข้าไปในครัวทันทีแล้ว


รีบทำอาหารสุดชีวิต


"งั้นผมไปปลุกพี่ซองมินน่ะ" คยูพูดไม่ทันจบก้อรีบเดิน


ไปที่ห้องมินนี่ทันที และพอเปิดประตูเข้าไปก็เห็น


เจ้าตัวนอนกอดตุ๊กตาหมีสีชมพูอยู่ คยูเผลอยิ้มให้


กับภาพตรงหน้า แล้วเดินไปปลุกซองมินอย่างร่าเริง


"พี่ซองตื่นได้แล้วคับ ถ้าช้าถูกล้างจานไม่รู้น่ะ" พูด


พลางนำมือเรียวไปเขย่าที่แขนของคนตัวเล็กเบาๆ


"หือออ ง้านพี่ไปปลุกฮยอกกก" พูดแล้วเดินกึ่งหลับ


กึ่งตื่นออกไป โดยไม่รู้ว่าคำพูดนั่นทำให้ใครบาง


หุบยิ้ม และพูดด้วยความน้อยใจ


"ผมก็อยากให้พี่ปลุกผมเหมือนกันนะ" คยูได้แต่พึมพำ


อยู่คนเดียวแล้วมองตามหลังล้างเล็กไปจนประตูปิดลง


พร้อมกับน้ำตาที่หยดลงสู่พื้น






***********************************

ก้อจบไปอีกตอน

แม้ไม่มีไคอ่าน+เม้นก้อจะเขียน

555





*********** Con next to ***********