คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : - นมแก้วนั้น
Chapter 2
“อ่าว ฮยอกจะไปไหน เดี๋ยวพี่ไปอุ่นนมให้” พี่ทึกกี้หันมาพูดกับผม
เออ..พี่คับดูจากสีหน้าพี่หมีแล้วคงไม่เป็นไรคับพี่ทึกผมกลัวตาย
ตอนนี้ควรรีบเผ่นจะดีที่สุด
"เดี๋ยวผมทำเองก็ได้ครับ แหะๆ" ผมรีบตอบแล้วรีบเผ่นแน่บออกมาจากที่วิกฤตทันที แล้วกำหนดเป้าหมายคือวิ่งไปทางประตู
ห้องครัวนั่นเอง และเมื่อเปิดประตูมาก็เจอคนหน้าตาจิ้มลิ้มกำลังนั่งเหม่ออยู่
"นี่ยังไม่นอนอีกหรอ เจ้าอ้วนซองมิน" ฮึนฮยอกนึกสนุกเลยแหย่เล่น
"ป่าวๆฉันไม่ได้ทำอะไรน่ะ!! " ซองมินตื่นจากภวังค์ทันที นี่ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ยแล้วเมื่อกี้เค้าถามอะไร
แต่รู้สึกคำว่าเจ้าอ้วนจะกระทบสู่โสตประสาทน่ะ
"เฮ้ยย เป็นไรป่าวเนี่ย ฉันยังไม่ได้ถามนายเลยว่าทำอะไรอยู่ ฉันแค่ถามว่าทำไมยังไม่นอน เป็นไรมากป่าวเนี่ย"
"ป่าว นายนั่นแหละที่เป็น ฉันก็แค่หิวน้ำก็เลยออกมากินน้ำเฉยๆ" ฉันพูดแก้ตัวที่จิงมาทำอะไรอีกอย่างให้ไก่ที่ไหนก็ไม่รู้ เชอะ
"อืม ก็เรื่องของเธอซิ ไปนอนได้แล้วไป ฉันจะกิน หิวๆ" พูดพลางกวักมือไล่
เฮ้ยย คนเค้าอุส่าเป็นห่วงกลับดึกกลัวหิวก็เลยอุ่นนมให้อยู่นมในไมโครเวป ตาไก่นี่ ชิพูดมากอยู่ได้ แต่ก็น่ารักที่สุดเลยอ่ะ >///<
ชายหน้าตาจิ้มลิ้มเดินหน้าแดงเข้าห้องของตนไปด้วยความเขิน
"เอ๋ นี่นมใครในไมโครเวปล่ะเนี่ย หรือว่าของซองมิน ช่างเถอะมันก็ดึกมากแล้ว ซองมินคง
ไม่มากินแล้วมั้ง ตั้งไว้ก็เสียป่าวๆ" เจ้าไก่ยิ้มเจ้าเล่ห์ " งั้นแกมาเป็นของฉันซะดีๆเจ้านมในแก้ว
น้อย " พูดจบอึนฮยอกก็กินนมแก้วนั้นจนหมดแก้ว แล้วยิ้มอย่างสดใส ฮ่าๆเจ้านมที่น่า
สงสาร ตกมาอยู่ในท้องฉันแล้ว อิ่มๆ ไปนอนกีกว่า ฉันอิ่มแล้ววู้ๆ แล้วอึนฮยอกก็เดินไป
ที่ห้องของตนทำธุระส่วนตัวแล้วทิ้งตัวนอนบนเตียงอย่างสบายอุรา เพราะเค้าอิ่มแล้ว -_-
คนที่หลังจากได้ยินเสียง
ประตูห้องข้างๆปิดลงก็รีบวิ่งมาในครัวก็พบกับแก้วที่ว่างเปล่าไม่มีนมที่เค้าได้เทไว้แล้ว
อุ่นใวในโคเวปก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เดินเข้าห้องไปแล้วนอนยิ้มอยู่อย่างนั้นจนเจ้าสู่ห้วงแห่ง
ความฝัน อย่างมีความสุข
***********************************************************
ขอบคุงคร้า..ที่เข้ามาอ่าน
ยังไงก้อช่วยติดตามด้วยน่ะคร้า
อยากได้แบบไหนก้อบอกได้
จาทำให้(ถ้าทำได้)
ขอบคุงอีกที่ ขอบๆๆๆจาย
***********Con next to*************
ความคิดเห็น