คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : - หิวง่าToT
“พี่ทิกกี้ผมหิว” ผมหันไปพูดทั้งที่ตาจะปิดอยู่แล้วในเวลาไม่ช้า
เหนื่ยๆเหนื่อยมาก ตอนนี้ง่วงมากเลย แต่ก็หิวมากเหมือนกัน หิวๆๆ
“อืมแต่..นี่ก็ดึกมากแล้ว ร้านอาหารคงปิดหมดแล้วล่ะ ทำไงดี นายทน
ไปก่อนได้มั้ย” พี่ทึกกี้หันมาบอกผมดูท่าทางพี่ทึกกี้ก็เหนื่อยมากน่ะ
แต่เหนื่อยมากกว่าผม ก็ช่วงนี้งานยุ่งจะตาย กลับบ้านดึกเกือบทุกคืน
แถมพี่เค้าต้องมาจัดงานให้น้องๆ ดูคิวต่างๆ
แล้วผมจะมาทำให้พี่เค้าไม่สบายใจทำไมเนี่ย เป็นน้องที่แย่จิงๆ
“คับ” ผมยิ้มกว้างโชว์เหงือกฉบับผมให้พี่ทึกกี้ เอาน่าเดี๋ยว
ก็ถึงคอนโดแล้ว นายทำได้ สู้ๆ(จิงหรอ)
“จ๊อกๆ........”
“เสียงอะไรน่ะ” พี่ทึกกี้ที่ทำท่าว่าจะหลับสักงีบ ถามด้วยความสงสัย
“ก็..แหะๆ”
“อย่าบอกน่ะว่าเสียงท้องนายร้อง”
ผมได้แต่พยังหน้าหยึกหงัก
“นายนี่จิงๆเลยน่ะ (ยิ้ม) เดี๋ยวถึงคอนโดแล้ว พี่ค่อยอุ่นนมให้ทานล่ะกันน่ะ ”
“ขอบคุณคับ” ผมกล่าวขอบคุณเบา เพราะตอนนี้สติผมเริ่มหายไปเรื่อยๆ
จนตอนนี้สติผมหายไปหมดสิ้น และเข้าสู่ห้วงแห้งความฝัน
“ไก่..ทำไมเงียบไป” ทึกกี้จึงใช่ตาสวยก้มลงไปมอง และความจิง
ก็กระจ่างให้ลีทึกได้รู้ หลับง่ายจังเลยน่ะ ลีทึกยิ้มกับความน่ารักของน้องไก่
เมื่อคิดอย่างนั้นจิงหยุดความคิดทันทีเพราะถ้าหมีที่บ้านรู้เข้าไก่ได้ถูกหั่น
เป็นชิ้นๆแล้วนำไปทำไก่ต้มแน่ๆเลบ แต่..ตอนนี้ชักง่วงแล้ว งีบสักแป็ปดีกว่า
...............................................
.......................................
.............................
....................
...........
นี่เจ้าไก่ ตื่นๆๆๆ ไก่หน้าลิงตื่น”
“อึนฮยอกตื่นเถอะ ตื่นซิ ตื่นๆๆๆ ลีฮยอกแจตื่น เจ้าไก่” ยังไม่ตื่นอีกหลับง่ายแต่
ตื่นอยากน่ะเนี่ย จะหาคำไหนมาปลุกให้ตื่นดีเนี่ย มีเรียวหันกลับไปผลักใหล่คนข้างๆเบาๆต่อหวังจะให้เค้าตื่น
“หืออ ถึงแล้วหรอคับ”
“อืม ใช่ พี่ว่าเรารีบขึ้นไปข้างบนกันเถอะ ตรงนี้มันหนาวน่ะ” พี่ทึกกี้พูดพร้อมกับเอามือถูแขนตัวเอง
“คับ”และผมกับพี่ทึกกี้ก็ขึ้นคอนโดไป
พอเปิดประตูเข้าห้อง พี่คังอินก็เดินมาหาพี่ทึกกี้ทันที
“กลับดึกอีกแล้วน่ะ” พี่คังอึนเริ่มบ่น ขี้เกียจฟังอ่ะ พี่หมีขี้บ่น แต่แอบอิจฉาน่ะเนี่ย มีคนรอด้วย
บ่นเพราะห่วง อิจฉาๆๆ แต่ว่าเรื่องอะไรจะยืนฟังพี่หมีบ่นพี่ทึกกี้ล่ะ รีบไปดีกว่า เสียว
"นายกำลังด่าฉันในใจอยู่รึเปล่าฮยอก" พี่หมีถาม
"ปละ เปล่า ไม่มีๆ งะ งั้นผมไปแล้วน่ะคับ" หูย ดูสายตาของพี่หมีดิน่ากลัวๆ
เราก็แค่พูดว่าขี้บ่น ที่เหลือชมล่วนๆน่ะนั้น ว่ากันได้
“อ่าว ฮยอกจะไปไหนน่ะเดี๋ยวพี่ไปอุ่นนมให้” พี่ทึกกี้หันมาพูดกับผม
เออ..ดูจากสีหน้าพี่หมีแล้วคงไม่เป็นไรคับพี่ทึกกี้ผมกลัวตาย
ตอนนี้ควรรีบเผ่นจะดีที่สุด
******************************************************
ก้อขอบคุณทุกคนที่ทนอ่านมาจนจบบนนี้
และขอบคุณบางคนที่มาอ่านแล้วแต่ทนอ่านไม่ไหว
แล้วปิดไป ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาดู
อาจจะไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่แต่ก็จะพยามค่ะ
Con next to......
ความคิดเห็น