ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทคดี 1:06 กลิ่นบุหงาอันหอมหวล
"...เมส์ทำไมเรา้อมาที่นี่้วย"เสียเล็ั้าัวพร้อมๆับแรระับแน่นที่แนอผม
ศิลาหินสีาวหม่นๆถูแะสลัอย่าวิิร ภายนอมีลัษะล้ายระท่อมปลายนาทำ้วยินเหนียวสีอิถูแยาอาารเรียน่าๆ รอบๆัวถูประับ้วย้นไม้นานาพรรที่ส่ลิ่นหอมอบอวลไปทั่วบริเว สสัยสินะรับว่าผมอยู่ที่ไหน..ห้อหรรมยัไล่ะรับ
"เอาเถอะน่า..ฮินะอย่าน้อยๆเรา็มีันั้สอนนะฮ้าๆ"ผมปลอบนัวเล็ว่า ่อนที่ผมะ้าวเ้าไปหาประูไม้เรียบๆสีเียวมะนาว โีนะรับที่ผมเยแอบเอาุแทั้หมอพ่อไปปั๊มมาเรียบร้อยแล้วเลยไม่มีปัหาในเรื่อนี้มานั
ผมเรียมะไุแแ่็้อะัเมื่อรู้สึถึสายาออะไรบาอย่า สายาอใรบานที่ำลัับ้อมาที่เราสอน
"มีอะไรหรือเมส์?"ฮินะเอ่ยถาม
"เปล่าผมอบพลาผลับานประูอย่าลวพลาหันไปทานที่เาะผมแน่นราวับหมีโล่าเาะ้นไม้"ฮินะอเอสารหน่อยสิ"
ฮินะยัหน้าหึพลาวาเอสารลบนมือผม ผมใ้นิ้วลาันแว่นให้เ้าที่่อนะเริ่มไล่สายไปามัวอัษรบนระาษแผ่นเล็ๆนั่น"อะไรทุอย่าที่เี่ยับลิ่นอไม้?แ่นี่แหละโทย์เรา"
"เาะเอาไปทำไมน่ะ"ฮินะเอ่ยอย่าไม่เ้านัพลาเริ่มเินวนไปามู้ระที่โว์ผลานนัเรียนที่ผ่านมา
"ฮินะเรามาทำานนะ"ผมเอ่ยเสียเ้ม่อนะเริ่มลมือหาอที่เี่ยวับลิ่นอไม้ อไม้ที่ลิ่นหอมั้นหรือ? แน่นอนผมะนึถึเ้าอรารีสีาวๆที่ส่ลิ่นอบอวลในยามรารี พ่อผมเยบอว่ามีนอบมันมาๆถึั้นอให้ปลู้นรารีให้เป็นอวัวาเลนไทน์เลยทีเียว
ส่วนสิ่ทีมีลิ่นอไม้ พวุะนึถึอะไรล่ะ?ฮ้าๆสเปรย์ั้นหรือเปล่า? หรือน้ำหอมีรับ ไม่..ไม่ใ่เลย มันไม่ใ่สิ่ที่ห้อหรรมะทำหรอรับ
"เมส์...มันะหมายถึบุหาหรือเปล่าน่ะ"ฮินะเอ่ยพลาูห่อผ้าสีมพูึ้นเหนือศรีษะ
นั่นแหละ! บุหาใ่เลย ส่วนอีอย่า็เป็น...น้ำอบไทยหรือเปล่านะ
"ฮินะหาน้ำอบไทย่วยหน่อยสิ"ผมเอ่ยพลา้มล้นในูลิ้นั แปลนะรับ..แปลแปลรไหนนะ
"..."วามเียบยัลอบลุบบริเว บรรบาาศในห้อวนอึอัอย่าน่าประหลา อะไรันนะที่แปล ผมิ..รึว่า!!!
"!!"ผมสะุ้สุัว่อนะเยหน้าึ้นมอนอีน นั่นสิ..ที่แปลน่ะ ทำไมเธอถึไม่อบรับผมอย่าที่วระเป็น!
ใบหน้าหวานที่แสนุ้นเยีเียวราวับนายนสามารถมอเห็นเส้นเลือ่าๆบนใบหน้ารวมทั้ร่าายอเธอ นัยน์าาวโพลนมีเส้นเลืออยู่อย่าระัระายนน่าลัว ริมฝีปาเรียวสีแสเผยรอยยิ้มหวาน
"ไม่นะ"ผมเอ่ย้วยน้ำเสียแหบพร่า
ถูแล้ว...เธอผีเ้านั่นเอ ุอ่านไม่ผิหรอรับ ทะ...ทำไม้อเป็นเวลานี้นะ เวลาที่ผมอยู่นเียว เวลาที่ผมะไม่สามารถะหาที่ปรึษาไ้ ใร็ไ้บอผมทีว่าผมวรทำอย่าไร
"ิๆลัวแล้วล่ะสิ นี่เป็นร่าอแม่สาวที่เธออบไม่ใ่หรือ?"เสียหวานเอ่ยึ้น มันไม่ใ่เสียอเ้าัวหรอรับ
"อึ!"มือเรียวะบบเ้าที่ออผม่อนที่ร่าอผมะลอยวืึ้นามแรมหาศาลอนรหน้า หะ..หายใไม่ออ
"อะไรัน..ิๆหมปัาแล้วหรือ ลิ่นบุหายัไม่ทันหอมอบอวล็ะหมสิ้นฤทธิ์่าๆแล้วหรือ?"เสียอเธอัึ้น ่อนที่นิ้วเรียวยาวะิั้นเนื้ออผม ผมรู้สึถึวามอุ่นอน้ำบาอย่าที่หลั่รินลไหลนอาบทั่วออผม ูเหมือนะเป็นเลือล่ะมั้
"...เธอ้อารอะไร..."ผมพูลอไรฟันอย่าวยาลำบาย
"...ทำไมบุหาล้ายันถึไ้มีลิ่นเหมือนันนั!"เสียหวีแหลมอเ้าัวัึ้น เสียแหลมราวับมีรีแทในแ้วหูอผม ่อนที่ร่าอผมะลอยละลิ่วระแทับผนัินอันเย็นยะเยือ
ใร็ไ้บอผมที ว่าผมวรทำยัไี!เสีย้อภายในิใ ่อนที่แรระาาารัาอใรบานะทำให้ร่าอผมนอยู่ในท่านั่พับเพียบ
"...พวแมันเป็นันะหม ทำให้นหลไหลแล้วทิ้ไปน่ะ!"
"ะ...ันไม่..รู้อะไรทั้นั้นนะ"ุเยรู้สึถึวามลัววามายมั้ยรับ? อนนี้ผมำลัเป็นอยู่ไ
"แมันไม่รู้อะไรเลย!หึ...ถ้าหน้าาแมีรอยแผลเป็นะหน่อยูิแม่สาวนี่ะยัอบแอยู่หรือเปล่า..."
"ยัยนั่นไม่ไ้อบันะหน่อย!นที่ยัยนั่นอบน่ะือไอ้รัษ์ะหา!"ผมเถีย
หัวเราะเสียหัวเราะแหลมสูั้อ่อนที่เ้าัวะเผยรอยยิ้มยะเยือให้ผม"...ที่ยัยนี่ยอมนายไปะทุอย่า ยอมมาเสี่ยอันราย ็ไม่ใ่เพราะอบั้นรึ"
"..."ผมไม่เถีย หาเพราะเถียไม่ออแ่ผมไมรู้ะเถียอย่าไรี อนนี้ทำไ้เพียภาวนาให้ใรันมาเอ...
ลิ่นหอมออไม้อ่อนๆอบอวลไปทั่วบริเว น่าแปลที่ยามนี้มันลับหอมึ้นเรื่อยๆ ่อนที่ะมีเสียหนึ่ัึ้น..
เสียสวมน์ทุ้มั้อไปทั่วบริเวราวับเปิใส่ลำโพ หาแ่ว่ามันลับไม่ใ่ภาษาไทย บาลี หรือแม้ระทั้เมรที่ผมเยเอ แ่หามันเป็นภาษาบ้านเิอนถูผีเ้า!
เสียรีร้อโหยหวนอหิสาวรหน้าัหวีแหลม ่อนที่ร่านั้นะล้มลไปพร้อมๆับเสียสวมน์ที่หายไป้วย ผมถลาเ้าไปหาร่าบาอนรหน้า ใล้ๆัวนั้นมีบาสิ่อยู่
'ศิร สิริภิโย มส.5/1เลที่ 30'ลายมือหวัๆถูเียนไว้ร้าๆอห่อผ้าสีมพูนั่น ใ่แล้ว...ื่อนี้ผมรู้ัี..เพราะมันือื่ออนที่ึ้นื่อว่าเป็น'พ่อ'อผมเอ
"อพ่อั้นเหรอ? "ผมสบถเบาๆ่อนะหยิบมันใส่ระเป๋า พลา้มูเสื้อเิ้ที่อีมันเยเป็นสีาวมา่อนบันนี้ถูโลมนเป็นสีแา เลือออเยอะว่าที่ิไว้เยอะเลย..
"ลับไปทีุ่นัพบันเถอะฮินะเนอะ"ผมเอ่ยเสียเบาหวิวพลาเผยรอยยิ้มบาๆทาบบนใบหน้า ่อนะ้อยร่าเล็ๆที่ไร้สิึ้นมา
ผมไม่รู้ว่าอะไระเี่ยวันหรือไม่ แ่ยัไม่เ้าใสิ่ที่เธอพูอยู่ี อะไร..อะไรือลิ่นบุหาอันหอมหวล อะไรือบุหาล้ายันย่อมมีลิ่นเหมือนันนะ หรือมันะมีอะไรมาว่านั้นัน?
______________________
ั้นเรื่อนาเอ็รอนัแสนอ
บทไปแล้วันนะ^^
ำลัิอยู่เหมือนันเหอะๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น