คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อะไรนะ!!!ไซบอนหาย!!
ในเรื่องนี้อาจจะมีคำไม่สุภาพด้วยขออภัยร่วงหน้าด้วยนะคะ
"โอ้ยยยย กุหิวจำตายอยู่แล้วววว ไอเชี่ยบ๊อนหายไปหนายยว้าาา"โดนันควรคางเสียงยืดยาวววววว
"แล้วคิดว่ากุไม่หิวไงไอสาด ไข่เจียวก็ไม๊ ข้าวก็เสือกดำอีกเห้ออ ไอ้บ๊อนนมืงกลับมาซะทีเดะว้าาาาาาา"
"ไอลิ๊งกุคิดว่ามืงยิ่งกว่าไอโดนันอีกนะเนี่ยย ทำมาม่าเดะว้าาาา"เม่นน้อย ผู้เด็กที่สุดในบ้านไส้กิ่วไม่เหลือซาก
"กุลองแล้วถ้วยมันรั่ว ในแม่งกะเชาะออกหมดเลยเนี่ยกุสหวาปามเส้นอยู่" ไอ้แบดที่เพิ่งกลับมาจากห้าง เคี้ยวเส้นที่ยังไม่สุกดีเสียงดังกรอบๆๆๆ
"ไอเชี่ยแบดไม่ชวนกูเล๊ยยยยยยยย"ไอเดวิวแทบจบินไปหาแบด" "อย่าเดะนี่มานของกูนะโว้ยยย"
"เอาเข้าไปแย่งกันอย่างกับหมา"เฮนจิคงจาไม่ไหวแล้วล่ะ 55
"ชั้นว่าชั้นออกไปตามบ๊อนดีก่า" ชั้นตัดสินใจอกไปตามหาอย่างมาดแมน 55
"เฮ้ยไปด้วยๆๆๆๆๆ" แม่งพูดพร้อมเพรียงกันจิงจิ๊งงงง
และแล้วทุกคนก็แยกย้ายกันออกตามหา ถึงตี4ก็ไม่เจอ ทุกคนหิวจนไม่ไหวแล้ว เลยพากันเข้าร้านอาหารซะเลย จบเรื่องง
"เอ่าท์สั่งกันให้เต็มที่!!"
"น้องเบีย2เหล้า3สปาย2ไวน์1ครับ"
"กุ้งอบวุ้นเส้น มังกรเผา(อาไรวะ) กั่งอเมซอน กุ้งแม่น้ำกำแพงเมืองจีน ครับผม"
แล้วก็บราๆๆๆๆ เยออะแยะมากมาย เวลาผ่านไปๆๆๆ เบียนิดเหล้าหน่อยไวน์น้อยสุดท้ายเมาแอ๋ ทำไมไม่มีคัยเอาเหมือนชั้นเนี่ย
เริ่มรุสึกร้อนๆแหะ โอยมานมึนๆ แง๊ก" ขออ.. อี๊กกกก...."
"เห้ยไออันมึงพอแล้ว กินไปเท่าไหร่เนี่ยไม่ได้มองเลยวู้ฮ์ๆๆๆ" โดนันบ่นพึมพำๆๆๆ
"กุว่านะกลับไปบ้านก็น่าจะเจอไอเชี่ยนบ๊อนว่ะ เหอะๆ"
"วู้ฮ์ป่านนี้มานคงไปสำมาหลาฮาเฮอยู่กะสาวที่ไหนซํกแห่งแล๊ เด๋วพรุ่งนี้ก็กลับ เชื่อมะ"
"ไอบ๊อนเนี่ยนะ ไม่ใช่ไอนัน เหอะๆ"
"เอ่าๆๆๆๆ น้องสาวคับ คิดตังครับ"
"เอ่อ 13000 บาทค่ะ"
"คร๊าบๆๆ ไออันตังอยู่ไหน"
"ขอออ..อีกกกกกก.ขวดด.เดะะ"
"ไออานนนนน เป๋าตังมึงอู่ไหน"
"เอาหาไม่เจอหรอเด๋ซกูค้นให้"
"ไอนันมงอยู่เฉยๆเลยไม่ต้องมาช่วยเลยนะไอ้หื่น"
"กำ อะไรวะ อุส่าหวังดี"
"เฮ้ยๆๆๆ กูเห็นแล้วๆๆ กระเป๋ากางเกง นั่นไง"
"ปัดตีโธ่ช่างอนาถ"
ไอนันวิ่งมาอย่างรวดเร็ว เพื่อจะมาหยิบกระเป๋าไป แต่ก็ไม่ทันไอลิ๊งเร็วกว่าหยิบพร้อมจ่ายเงินอย่างรวดเร็ว
"เอากลับบ้านได้แล้วคราบบบ คุนอัน"
"ไอบ้า อันแม่งเมาขนาดนี้ยังจะให้มันเดินอีก มาเด๋วกูอุ้มให้55 "
สุดท้ายไอนันก็เป็นเป็นคนอุ้มชั้น เม่นสตาทลีโมอย่างรวดเร็ว ขับรถด้วยความเร็ว30กิโม/10นาที
ไม่ถึง5นาทีก็กลับมาถึงบ้าน โดนันเอาชั้นข้นนอนอย่างสบายบนเตียงที่แสนนุ่ม โดนันมองชั้นอย่างอนาถก่อนจะเดินออกไปตามหา
บ๊อน หากันจนถึงสายๆของอีกวันไม่ีคนเจอเลยตัดสินใจกลับมานอนที่บ้านแทนตอนนี้ห้องนอนชั้นจากที่นอนคนเดียวกลายเป็นหนุ่มๆ
ทุกคนเข้ามานอนกันซธแล้วชั้นตื่นข้นมาสภาพแบบว่าช่างอนาถกว่าชั้นอีก เห้อ ชั้นอาบน้ำอาบท่าแล้วแต่งตัวออกไปวิ่งจ๊อกกิ้งแถวๆบ้าน ระหว่างนั้นนั่นเองชั้นเห็นไซบ๊อนนั่งคุยอย่างสนุกสานกับเด็กคนนึง แว๊กกก น่ารักมากเลย เด็กที่ไหนเนี่ยหน้าตาน่าร๊ากกน่ารัก
ชั้นวิ่งเข้าไปหาทันที ถามอย่างร้อนใจ
"บ๊อนมึงหายไปไหนมาทั้งคืนเนี่ย รุมั้ยพวกเพื่อนหามึงกันให้ทั่ว"
"หรอ กูไม่รู้กุเห็นเด็กคนนี้มานอนอยู่หน้าบ้านชั้นก็เลยพาไปกินข้าว อาบน้ำ แต่งตัว บ้านเพื่อนผู้หญิงของชั้น น่าสงสารนะเด็กคนนี้
เค้าบอกว่าเค้าไม่มีพ่อแม่ พ่อแม่เค้าเพิ่งโดนยิงตายไปหมาดๆ รับเลี้ยงไว้เหอะนะ เด็กอายุ5ขวดอยู่ด้วยตัวเองไม่ได้หรอก
เห้อ เอาไงก็เอากัน เชิญตามสบายเหอะบ๊อน แคค่นายไม่หายไปชั้นก็ดีใจแล้วล่ะ
ความคิดเห็น