ยัยผู้จัดการตัวร้าย กับ นายจอมบงการ - นิยาย ยัยผู้จัดการตัวร้าย กับ นายจอมบงการ : Dek-D.com - Writer
×

    ยัยผู้จัดการตัวร้าย กับ นายจอมบงการ

    แต่งเรื่อยๆนานๆลง

    ผู้เข้าชมรวม

    131

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    131

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  13 ต.ค. 54 / 16:53 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     ตอนที่ 1  จอมบงการ

    8.30 น.

     

    นี่ๆๆเมื่อไรจะตื่นเนี่ย พวกนายเป็นศิลปินนะต้องตื่นเช้าๆ วันนี้คิวของพวกนายยาวเป็นหางว่าวเลย ลืมตาขึ้นมาดูกันได้แล้ว ตื่นซิโว้ย ฉันเป็นผู้จัดการที่เขาจ้างมานะ ถ้าพวกนายไม่ทำงานฉันจะเอาเงินมาจากไหน

     

    โธ่ คนยิ่งง่วงๆอยู่ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบเที่ยงคืน ขี้เกียจว่ะนี่คือเสียงของลีดเดอร์แห่งดงบังชินกิ ยูโน ยุนโฮ เพิ่งจะรู้ว่าหัวหน้าวงจะขี้เกียจที่สุด สู้น้องเล็กก็ไม่ได้ตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวเร็จเป็นคนแรก (ก่อนตัวเองซะอีก)

     

    ทุกคนตื่นได้แล้วครับ ผมได้ทำอาหารเช้าไว้แล้ว ไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยมาทานกันไม่ใช่ใครนี่คือเสียงของชิมชางมิน น้องเล็กสุดของวงและน่ารักที่สุด เพราะเขาจะตื่นเช้าที่สุดและต้องทำอาหารเช้าไว้ให้พวกลุงๆที่ยังไม่ตื่นได้กินกัน

     

    อ้อ!อย่าเพิ่งงงว่าฉันเป็นใคร งั้นขอแนะนำตัวกันก่อน ฉันชื่อ ลีมีอา ฉันได้มาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของวงดงบังชินกิ เพราะฉันเนี่ยเป็นเพื่อนของชางมินตอนสมัยมัธยม เขาเลย (ขู่) ให้ฉันมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้ แต่ใครบอกว่าดี แต่ละคนเรื่องมากที่สุด โดยเฉพาะคุณชายจอมมากเรื่อง ยูโน ยุนโฮ เป็นที่น่ารำคาญ (ที่สุด) บ่นเก่งกว่าผู้หญิงซะอีก

     

    ทุกคนเริ่มลุกขึ้นไปอาบน้ำกันปล่อยให้คิมแจจุงนอนเอกเขนกแน่นิ่งไม่กระดุกกระดิกแม้แต่เซนเดียว

    หรือว่าเขา............................(เว่อร์)

     

    คุณชายคิมค่ะไปอาบน้ำได้แล้วค๊า................ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก.......ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด.....

     

    ฟี้...ฟี้นี่คือสิ่งที่เขาตอบกับมา อ๊า! น้ำลายยืดด้วย แต่เวลาเขานอนก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ นี่คือเหตุผลที่ฉันยอมทำงานกับพวกเขาเพราะฉันอยากเห็นใบหน้าอันสวยงามของเขา(อิจฉาว้อย) ว้าย!!คิมแจจุงขยับแล้ว....แต่....เฮ้ยๆ

     

    ตุ๊บ!!!ตอนนี้ร่างอันหนักอึ้งของคิมแจจุงได้ทับฉันเต็มที่แล้ว พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยลูกด้วยจะตายไหมเนี่ย T0T

    โอ๊ย..... แผ่นดินไหวเหรอ...-0-Zzแผ่นดินไหวบ้านป้านายซิ นายทับฉันอยู่นะลุกซะทีซิ

     

    นี่ นายเห็นฉันไหม นายทับฉันอยู่ลุกได้แล้ว จะตายแล้ววววว >0

     

    โอ๊ะ! โทดทีไม่ได้ตั้งใจ แหะๆ

     

    นี่ขนาดไม่ตั้งใจน่ะเกือบตาย ถ้าตั้งใจฉันมีหวังอดได้เงินเดือนของเดือนนี่แน่ๆ หึ...

     

    ทุกคนล่ะ...ไปไหนกัน...-0-

     

    ก็อาบน้ำกันน่ะซิ ส่วนนายก็ไปอาบน้ำได้แล้วจะได้ไปกินอาหารเช้ากัน

     

    .....เงียบทำไมเนี่ย ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ

     

    มีอา ว่างป่ะ วานอะไรหน่อยเขาไม่พูดเปล่าจัดแจงถอดเสื้อออก ห๊า เขาจะแก้ผ้าทำอะไรของเขา

     

    นะ...นายจะ...ทำอะไรของนาย -////-

     

    ขี้เกียจหน่ะ อาบน้ำให้หน่อยดิ ^0^

     

    บ้าคนอะไรน่ากลัวที่สุดเลย นึกยังไงถึงได้แหย่เราแบบนี้ รู้ไหม...ว่า.....เขินนะ

    .

    .

    ทุกคนกินอาหารเช้าเสร็จกันเรียบร้อย แจจุงอาศัยเป็นคนไปล้างจานให้  แต่...

     

    ให้มีอาไปทำดีกว่า ส่วนนายก็เตรียมตัวซะแจจุงตาหัวหน้าวงบ้าฉันเป็นผู้จัดการของพวกนายนะ ไม่ใช่ทาส อ๊ากกกก

     

    .....

     

    แบร่ ขี้เก๊ก วางมาด จอมบงการ ร้ายการที่สุด

     

    นี่เธอกำลังด่าใครอยู่ฮะ...อ้อ...คงไม่ใช่ฉันหรอกนะใครบอกไม่ใช่นายนั้นมันนายเลยแหละ นายยุนโฮ

     

    ฉันมีอะไรจะคุยกับเธอฉันเกลียดเวลาเขามองหน้าด้วยสายตาเหมือนจะกินคนอื่นเข้าไปทั้งตัว

     

    มีอะไรล่ะ เห็นไหมฉันไม่ว่างมีใครก็ไม่รู้ใช้ฉันอย่างกับทาส

     

    ตอนที่เธอเข้าไปปลุกพวกเรา แล้วพอพวกเราออกไปอาบน้ำ เหลือแต่แจจุงคนเดียวที่อยู่ในห้องนั้น...

     

    แล้วไง...นายมีปัญหาอะไร หรือว่านายหึงแจจุกลัวฉันจะทำอะไรเขาใช่ไหมล่ะ

     

    ฉันเห็นเธอลวนลามแจจุง...ว้าย ตาบ้า พูดออกมาได้ว่าฉันลวนลามเขา ใช่! แต่ไม่สำเร็จ

     

    ห๊ะ! ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเขาเลย แค่จะไปปลุกแล้วอยู่ดีๆเขาก็หล่นจากเตียงมาทับฉัน จะตายอยู่แล้วย่ะ

     

    จริงเหรอ

     

    ฉันจะโกหกหาอะไรมิทราบ

    แล้วไป...อ้อ ฉันคงจะไม่เห็นภาพแบบนั้นอีกนะ เร็วๆด้วยนะจะได้ไปกัน คุณผู้จัดการ

     

    แบร่~ ตาบ้า

    ..........................................................................

     

    เชิญค่ะคุณชายทั้งหลายถึงคฤหาสน์ของพวกคุณแล้วค่ะ

     

    อย่าประชดกันบ่อยนักซิMickey ยูชอนเอ่ยด้วยใบหน้าเรียบเฉย หรือว่านายจะกินฉันเหมือนยุนโฮ-0-

     

    ลำบากหน่อยนะมีอา ^^จุนซูผู้น่ารักยิ้มให้ ทำให้มีกำลังใจมากขึ้น T^T

     

    มีอา เมื่อเช้าขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจไม่โกรธนะแจจุงกระซิบเพื่อไม่ให้ทุกคนได้ยิน

     

    ฉันจะไปโกรธนายได้ยังไง ถ้าโกรธจริงๆพวกแฟนคลับของคุณชายคิมไม่มาแหกอกฉันหรอกเหรอ

     

    ฮะๆฮ่าๆดูขำเข้า.....น่าร๊ากเว้ยยยยย

     

    ขำอะไรกันห๊ะแจจุงพวกนาย คงไม่ได้นินทาฉันใช่ไหมนายยุนโฮจอมวุ่นวายเดินเข้ามาทำไม ฉันไม่ได้เชิญนายมาร่วมวงสนทนาด้วยเลย จุ้นทุกเรื่องจริงๆเลยให้ตายเถอะ

     

    มีอา เข้าบ้านกันเถอะชางมินเดินเข้ามาพูดแล้วก็ลากฉันเข้าบ้าน ปล่อยให้ 2 คนนั้นยืนเอ๋อหน้าบ้าน

     

    พวกพี่ไม่เข้ากันเหรอครับ งั้นผมล็อคประตูนะว๊าย!!อย่านะชางมิน เดี๋ยวแจจุงไม่สบาย ส่วนนายบ้านั้นปล่อยไป

     

    รอด้วยสิชางมิน นายจะฆ่าฉันเหรอ

    .........

     

    นี่ เป็นอะไรรึเปล่าชางมิน ไม่สบายเหรอ ทำไมหน้าแดงจังเลย มานี่มะฉันดึงตัวชางมินเข้ามาแล้วก็เอาหน้าผากตัวเองเตะที่หน้าผากของชางมิน เอ๊ะตัวก็ไม่ร้อนนะ แต่ทำไมหน้าแดงจัง

     

    -///-

     

    -0-

     

    อะแฮ่ม ทามอารายกานนา~

     

    หืม นายจะพูดยานคางเพื่ออะไรมิทราบ ยูชอน

     

    ก็ สร้างบรรยากาศให้ไง ไม่ดีเหรอ >_<

     

    มีอะไรกันเหรอ >O<

     

    เอะอะอะไรกันฟู่ หมดอารมณ์เลย ใครเชิญนายมาห๊ะ

     

    ไม่มีอะไรหรอกครับทุกคน ไปพักผ่อนกันเถอะครับชางมินรีบตัดบทก่อนที่ใครจะเสือก เอ๊ย! สอดพูดขึ้น

     

    ณ ห้องบรรทม 

     

    อ่ะ นี่ของนายชางมิน ของจากแฟนคลับนายเยอะเหมือนกันนี่ แต่รู้สึกว่าของตาจอมโหดจะเยอะกว่านะ

     

    ตาจอมโหดเหรอ คิกๆ นี่อย่าบอกนะว่าหมายถึงพี่ยุนน่ะ

     

    ใช่ จะเป็นใครไปไม่ได้หรอกนอกจากตาหมีบ้าอำนาจนั่......

     

    จะว่าใครก็ดูหน่อยนะว่าเขาอยู่ไหนว้าย! มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย เสียมารยาท

     

    อะไร นี่นายจะหาเรื่องเหรอไง ฉันยังไม่ได้พูดชื่อนายเลย แล้วรู้ได้ไงว่าฉันว่านาย หาเรื่องกันนี่

     

    ได้! ถ้าคราวหลังฉันรู้ว่าเธอนินทาฉันล่ะก็ ฉันไม่ปล่อยเธอแน่แบร่ นายคิดว่าฉันกลัวนายเหรอ คนอย่างมีอาไม่เคยกลัวอะไรในโลก(ยกเว้นผู้ชายที่ชื่อแจจุง)เจอกันหน่อยเป็นไง ด้วยความหมั่นไส้ของฉันบวกกับความเซ่อซ่าของนายยูชอนที่ดันเสนอหน้ามารับหมอนที่ฉันกะจะขว้างใส่หัวนายยุนโฮ แต่พระเจ้าดันเข้าข้างหมอนั่น(แต่ไม่เข้าข้างนายยูชอน)-_-ตาเซ่อซ่าเลยเอาใบหน้ามารับหมอนแทนที่จะเป็นหัวของนายยุนโฮอย่างสวยงาม

     

    ปึ้ก อ๊ากกกกสมน้ำหน้า ทำเกินกว่าสั่งจริงๆ(แส่นะรู้จักไหม)

     

    อ๊ะ พี่ยูชอนเป็นอะไรไหมครับชางมินที่นั่งอยู่ในเหตุการณ์เดือดเลือดสาดครั้งนี้(เว่อร์อ่ะ)วิ่งเข้าไปดูนายยูชอนที่ตอนนี้แผ่สามสลึงอยู่หน้าประตู นี่ฉันใช้มือไม่ใช่(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ)เฮ้ย!มีกระตุกด้วย ฉันว่าหมอนี่ต้องเป็นลมบ้าหมูแน่ๆเลย ไม่เกี่ยวกับฉันนะ T0T

     

    อ้าว ยูชอนมานอนทำไมตรงนี้อ่ะจุนซูเดินเข้าเห็นยูชอนนอนอยู่หน้าประตูจึงถาม

     

    ช่วยช้าน~ด้วย~จุน.ซู..อ๊ากกกนี่ฉันว่ารีบพาไปหาหมอเถอะ แต่เป็นหมอรักษาโรคประสาทของนายนะ ยูชอน~

     

    ตอนนี้นะครับมีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นผู้ได้รับบาดเจ็บคือนายปาร์ค ยูชอน และผู้ที่ลงมืออย่างโหดเหี้ยมคือลี มีอา เหตุการณ์ต่อจากนี้ไปผมจะติดตามและจะรายงานให้ทราบ ผม คิมแจจุงรายงานฉันว่าพาไปหมดนี่เลยดีกว่านะ โดยเฉพาะคิม แจจุง  ปาร์ค ยูชอน และตาขี้เก๊กที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่เงียบๆซักพักก็ระเบิดหัวเราะออกมาอย่างทุเรศแล้วก็ลงไปนอนชักดิ้นชักงออยู่กับพื้น

     

    ไม่เป็นไรใช่ไหมครับพี่ยูชอนชางมินเดินเข้าไปดูอาการของนายยูชอน อย่าอยู่ใกล้มากนะชางมินเดี๋ยวนายจะติดเชื้อบ้าจากพวกนี้เข้า

     

    เอ่อ...ขอโทษนะ...ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปาหมอนใส่นาย...

     

    ...แต่จะปาใส่ฉันใช่ไหมล่ะ...หึๆ..นายยุนโฮเดินเข้ามายืนอยู่ข้างหลังฉัน หมอนี่ใช้สายจิกได้เจ็บปวดมาก ทำไมไม่โดนหัวนายนะ เพราะนาย ยูชอนที่แส่มารับหมอนของฉัน

     

    ยูชอนไม่เป็นอะไรมากหรอกจุนซูดูอาการแล้วหันมาบอกฉันและทุกคน

     

    นี่ก็ดึกแล้วทุกคนนอนกันเถอะครับชางมินพูดตัดบทก่อนที่จะมีใครแส่พูดขึ้นมา แล้วก็แยกย้ายไปห้องใครห้องมัน

     

    เสียใจด้วยที่พระเจ้ามักจะเข้าข้างคนดี...อย่างฉันยุนโฮเดินมาพูดด้วยน้ำเสียงน่าสมเพช

     

    หึ...งั้นยูชอนก็เป็นคนที่พระเจ้าทอดทิ้งงั้นเหรอ...เชิญเข้าห้องได้แล้วค่ะคุณลีดเดอร์

     

    ...

     

    เป็นอะไรเหรอชางมิน...ชางมินมองฉันด้วยสายตาน่ากลัว เขาคงไม่โกรธเรื่องที่ฉันจะปาหมอนใส่พี่ชายที่รักของเขาหรอกนะ

     

    ไปนอนเถอะมีอาพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า...พูดจบก็ผลักหัวไล่ให้ไปนอน แล้วยังปิดประตูใส่หน้าฉันด้วยอ่ะ ฉันว่าพวกนี้ต้องจิตอ่อนๆไม่ก็ขั้นร้ายแรงแล้วล่ะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น