เขียนโค้ดด้วยรัก

                “คุณเมามาก คืนนี้พอแค่นี้เถอะ”

                “คุณเป็นใคร แล้วคุณมายุ่งกับฉันทำไม” สโรชาไม่พอใจ ลุกพรวดขึ้น แต่ด้วยความเมาจึงทำให้ร่างบางเซเล็กน้อย กระทั่งได้แขนแข็งแรงของชายหนุ่มแปลกหน้าโอบรอบเอวบางเอาไว้ เธอถึงทรงตัวไว้ได้

                “กลับบ้าน” เสียงทุ้มเข้มขึ้น

                “ทำไม อยากจีบฉันเหรอ” หญิงสาวว่าแล้วก็กระชับตัวเข้าไปใกล้อีกฝ่าย

                “ถ้าคุณเข้ามาใกล้กว่านี้ ผมจะไม่พาคุณกลับบ้าน” ดวงตาคู่คมที่จ้องลึกมา วูบไหวครู่หนึ่ง ก่อนจะกลับกลายเป็นนิ่งสนิทดังเดิม

                สโรชาร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ไม่รู้ว่าด้วยความเมา หรือความผิดหวังที่ได้เจอในวันนี้ หรืออาจจะทั้งสองอย่างรวมกัน ทำให้เธอคิดอยากจะลองความสัมพันธ์ที่เธอยังไม่เคยลองมาทั้งชีวิต เรียกว่าประชดชีวิตก็ย่อมได้

                “ฉันไม่อยากกลับบ้าน...”

                “คุณตัดสินใจเองนะ”

---

กลับมาเขียนนิยายอีกครั้งในรอบ 10 ปี

ยังไงก็ฝากเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนหน่อยนะคะ

เร่ื่องนี้จะลงไม่จบนะคะ แต่จะติดเหรียญต่อที่รี้ด และลงอีบุ๊กในเมพจ้า

มีอะไรแนะนำติชมก็สามารถทิ้งคอมเม้นต์ไว้ได้เลยค่ะ

เหงามาก อยากหาเพื่อนคุย 5555