ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ต้อนรับอาจารย์กรพินธุ์
ตอนนี้พวกเราอยู่ในห้องแล้วคะ และก็กำลังจะเริ่มแผน
“ดู หน้าห้องไว้นะ พอเพื่อนมาบอกด้วย ” ไผ่สั่งปาล์มที่นั่งดูต้นทางอยู่ข้างหน้า
“เออ”
“แก้วแกเอามาปะ ” ฉันถามแก้ว
“ แกละ” ไผ่ถามฉัน
“ เอามาดิ ” ฉันกับแก้วตอบพร้อมกัน
“ เริ่มเลย ” ฉันพูด
แล้วเราสามคนก็จัดการกับแปรงลบกระดานที่อาจารย์ชอบปาใส่เรา ไม้ตรงร่องกระดาน ไม้เรียวประจำตำแหน่งของอาจารย์
“ เรียบร้อย ” เราสามคนพูดพร้อมกัน
“ แล้วโต๊ะละ เอามั้ย ” ไผ่ถาม
“ก็ดีนะ” แก้วบอก
“ อืมแกไปหากระดาษแข็งที่มันไม่งอมาให้หน่อยดิ”
“เออ แกจัดการไปเหอะ”ฉันบอกแล้วเดินไปหากระดาษแข็ง
“ เอ้านี่”
“ เสร็จ แกว่าจารย์จะเอาหนังสือวางตรงนี้ปะ” แก้วถามความเห็น
“ จารย์ชอบวางหนังสือทับอะไรบนโต๊ะเสมอ” ฉันบอก
“ เพื่อนมาแล้ว ” ยัยปาล์มที่นั่งอยู่หน้าห้องวิ่งเข้ามาบอก
“อือ หาที่นั่งกันเหอะ” ฉันบอก พลางเดินนำไปหลังห้อง
“ ด้านนี้มีสี่ตัวพอดี นั่งเนี่ยแหละเนอะ ” ฉันออกความเห็น
“ อือ เพื่อนมาแล้ว รีบๆนั่งเหอะ” แก้วบอก
“ อาจารย์มาแล้ว ” ฉันบอก
“ นักเรียนเคารพ” ฉันพูด คือฉันเป็นหัวหน้าห้องนะคะ
“ หวัดดีจ๊ะ ตุ๊บ ว้ายยยยยยยยย ปัง ปัง ปัง กรี๊ด ระเบิด ว๊าย ปัง ปัง ปัง” สิ้นเสียงปังครั้งแรก นักเรียนหญิงในห้องก็กรี๊ดกราด กระโดดเหยงๆ วิ่งออกไปนอกห้องตามอาจารย์
~ ~ อธิบายนะคะ คือว่าพวกเราเห็นโต๊ะอาจารย์ ไม้มันบางนะคะ เราก็เลยช่วยเอาไม้ออกให้แล้วก็เอากระดาษแข็งมาวางบังไว้ แล้วก็เอากระเทียมวางไว้ใต้นั้นนะคะ พออาจารย์วางหนังสือปุ๊บ ไม้ก็หัก หนังสือ กระดาษแข็ง แล้วก็กระเทียมหล่นลงบนพื้น กระเทียมมันก็เลยแตก แล้วก็ดัง ก็เลยเป็นอย่างที่เห็นเนี่ยแหละคะ ~ ~
“ ฮะฮะฮ่า ตลกเป็นบ้าเลยอะ โอ้ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” เราสี่คนนั่งหัวเราะพวกผู้หญิงที่แตกกระเจิงไปอยู่หน้าห้องกับอาจารย์
“ อุ๊บส์ ! ” ยัยแก้วเอามือมาอุดปากฉันไว้เพราะอาจารย์เดินเข้ามา
“ ใครมันกล้าทำแบบนี้ ” อาจารย์พูดเป็นเชิงถาม แล้วปรายตามามองพวกเราอย่างสงสัย
“ ไมอาจารย์มองพวกเราอย่างนั้นละคะ ” ปาล์มพูดพลางทำหน้าตาหน่อมแหน้ม
“ แล้วทำไมพวกเธอไม่ตกใจบ้างเลยละ ” แนะ สงสัยอีก
“ ก็พวกหนูมีสติดีพอนะคะอาจารย์ ก็เลยไม่ตกใจง่ายเหมือนพวกจิตอ่อนที่พอเจออะไรก็ร้อง วี๊ดว๊าย ” ไผ่บอก
“ พวกเธอว่าฉันจิตอ่อนเหรอ ”
“ ปล่าวคะอาจารย์ พวกหนูก็แค่พูดความจริง ” แก้วพูด
“ เฮอะ มีสติให้ตลอดก็แล้วกัน อ้าวเข้ามาได้แล้วพวกที่ยืนอยู่ข้างนอกนะ ” อาจารย์คงไม่รู้จะเถียงไปทำไมน่ะคะ
“ เฮ้ย จารย์เอ๋อเลย นี่ขนาดเอาเบาๆนะเว้ย ” ไผ่พูด
“ สงสัยคราวที่แล้วยังไม่เข็ด ถึงกล้ามาสอน” ฉันพูด
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” เสียงเพื่อนๆ ในห้องหัวเราะ พวกเราจึงหยุดคุยแล้วหันไปมองกระดาน
“ ทำไมมันเป็นแบบนี้ ใครติดกาวเอาไว้เนี่ย ” อาจารย์พูดอย่างโมโห ในขณะที่มือติดอยู่กับแปรงลบกระดานที่ทำยังไงมันก็ไม่ออก เพราะมันติดกาวไว้นั่นเองคะ
“ สงสัยอาจารย์จะหยิบมาปาเราวะ 555+ ”
“ อย่าให้ฉันรู้นะ ว่าใครเป็นคนทำทั้งหมดนี่ ” อาจารย์พูดพลางเดินไปหยิบไมค์ในขณะที่อีกมือถือแปรงลบกระดาน
“ รู้แล้วอาจารย์จะทำไงคะ คราวที่แล้วอาจารย์ยังจับคนที่ทำไม่ได้เลยนะคะ ” ไผ่ถาม
“ ก็ ก้ ................. ช่างฉันเถอะ นั่นมันหน้าที่ฉัน พวกเธอไม่ต้องช่วยคิดหรอก ” อาจารย์บอกพลางทำหน้ามุ่ย
“ อ้าวๆ เรียนๆๆ คงไม่มีอะไรกับไมค์นี่หรอกนะ ”
“ วันนี้เรามาทบทวนเรื่องแผนที่กันก่อนนะ ” อาจารย์พูดแล้วเดินไปหยิบแผนที่กับไม้เรียวแล้วก็วางไมค์ จากนั้นก็เดินมาแขวนแผนที่ไว้หน้าห้อง แล้วชี้ไปที่แผนที่
“ นี่ทวีปอะไร”
“ อาจารย์ขา เอาไม้เรียวลง แล้วอาจารย์ใช้ปากกาชี้แทนได้ไหมคะ คือว่าหนูมองไม่เห็นนะคะมันบังประเทศเล็กๆ หนูสงสารประเทศพวกนั้นที่เราไม่ให้ความสนใจเค้านะคะ ” ปูบอก
“ อืม เข้าใจสงสารนะพวกเธอเนี่ย ” เอ้า เอากับมันด้วยนะอาจารย์เนี่ย
“ นี่ ใครเอากาวมาติดที่ไม้เรียวของฉันฮะ ” อาจารย์พูดด้วยอารมณ์โมโห
“ เห็นฉันเป็นตัวตลกรึไง มือนึงถือแปรงลบกระดาน อีกมือถือไม้เรียวเนี่ย ยัยเด็กไม่รู้จักโตอย่าให้รู้นะ”
“ ไปเหอะ ไหนๆ อาจารย์ก็สอนไม่ได้แล้ว ” เพื่อนในห้องคนนึงพูดแล้วลุกออกไป
“ นี่ ฉันยังพูดได้นะ เห็นฉันเป็นหัวหลักหัวตอรึไง ”
“ พวกเราหวังดีกับอาจารย์นะคะ ไม่อยากให้อาจารย์เอาเวลามาสอนเราแล้วไม่มีเวลาแกะของพวกนี้ออก ” เธอพูดแล้วลุกออกไป แล้วเพื่อน คนอื่นๆ ก็ลุกออกไป เหลือพวกเราสี่คน กับพวกผู้หญิงนิดหน่อย
“ เอ่อ อาจารย์ครับ นี่ใช่ห้อง 428 รึเปล่าครับ ” เสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่นอกห้องพูดกับอาจารย์
“ เอ่อ ใช่จ๊ะ เด็กใหม่รึเปล่าจ๊ะ แหมน่ากิน เอ้ย ไม่ใช่ๆ สุภาพจังนะจ๊ะ ” อาจารย์พูด
“ เอ่อครับ ใช่ครับ ”
“ นี่ๆ แกว่าเด็กใหม่เนี่ย ชายหรือ หญิง” แก้วถาม หนีไม่พ้นเรื่องผู้ชาย
“ อยากให้เป็นผู้ชายนะ”ปาล์มบอก ไม่ค่อยเลยยัยพวกนี้
“ เมื่อเช้าพวกเธอก็บอกว่าเป็นผู้ชาย แถมหล่อด้วยไม่ใช่เหรอ”ฉันถาม
“ เออแหะ ลืม” ปาล์มกับไผ่บอกพร้อมกัน
“ แล้วอีกอย่าง ผู้ชายชัวร์ ไม่งั้นอาจารย์ไม่พูดเพราะขนาดนั้นหรอก แถมบอกน่ากินด้วย” ฉันวิเคราะห์ต่อ
“ ทั้งหมดเลยเหรอ ” อาจารย์
“ ครับ”
“ อืม เพื่อนไปเกือบครึ่งห้องแล้วแหะ เอ้า มีเพื่อนใหม่มาอยู่ห้องเดียวกับเรานะ เอ้าเข้ามาสิจ๊ะ”
“ ครับ ” แล้วเด็กใหม่ที่อาจารย์ว่าก็เข้ามาในห้องเรา
“ เฮ้ยๆ นั่นใช่ไอ้คนเมื่อเช้าปะแก ” แพทถาม ไม่ถามเปล่าสะกิดด้วย พวกเราจึงเงยหน้าขึ้นและยุติการคุย
“ อุ้ย หล่ออะ ทั้งหมดเลยด้วย ” เพื่อนผู้หญิงในห้องพูดขึ้นเมื่อเห็นเด็กใหม่เข้ามาในห้อง
“ เฮ้ย ไอบ้าปลากะโห้นี่ / เฮ้ย ไอ้ตาบอดเมื่อเช้านิ ” ปู กับฉันพูดพร้อมกันแต่คนละประโยค
“ ฝาแฝดด้วย”
“ ทำไมพวกเธอพูดกับสุดหล่อ เอ้ย เพื่อนใหม่อย่างนั้นละ ” อาจารย์พูด
“ โห่เอ้ย คิดว่าใคร ไอแฝดบ้ากับเพื่อนมันนี่เอง เพื่อนเราไม่เคยเห็นผู้ชายรึไงวะ กระดี้กระด้ากันอยู่นั่นแหละ” แก้วพูด พลางมองไปยังเพื่อนผู้หญิงในห้อง
แฝดบ้าพวกนั้นทำเป็นไม่รู้จักพวกฉัน แล้วหันหน้าไปถามอาจารย์
“ เอ่อ อาจารย์ครับ ต้องแนะนำตัวมั๊ยครับ”
“ ดูดิ อยากแสดงตัว กลัวคนไม่รู้จัก น่าเกลียดชะมัด” ปาล์มพูด มันไม่เคืองใครหรอกคะ แต่ถ้าเห็นเพื่อนเกลียด มันก็เอาด้วย
“ นี่เงียบหน่อย เอ้า เชิญจ๊ะ”
“ สวัสดีครับ ผม ต้น กระวี มหามงคล แฝดพี่ครับ ” นายปลากะโห้(เรียกตามนะ ยัยเข็ม) พูด
“สวัสดีครับ ผม กีตาร์ กีรติ มหามงคล แฝดน้องครับ ฝากเนื้อ ฝากตัว ฝากหัวใจด้วยนะครับ”
“สวัสดีครับ ผม ศักดิ์ มานะศักดิ์ วิมาณทอง”
“ สวัสดีครับ ผม ทูม พิพัฒน์พงษ์ ตามธรรมเนียม”
“ เอ่อ นี่พวกเธอ หาที่นั่งได้ตามสบายเลยนะ ” ^_^
“ ครับ”
“ อาจารย์ครับไหนๆมือทั้ง 2 ข้างของอาจารย์ก็ใช้การไม่ได้แล้ว งั้นสองชั่วโมงเนี่ย พวกผมขอนะครับ” ไอหมากเก็บ เพื่อนหัวโจกที่ชอบพาเพื่อนโดดเรียนตะโกนบอกอาจารย์พร้อมกับวิ่งออกไปนอกห้อง
“ นี่พวกเธอแช่งชั้นงั้นเหรอ ฮึ่ย ~ ”
“ งั้นพวกหนูขอตัวนะคะอาจารย์” แป้งพูดพร้อมกับเพื่อนที่ทยอยเดินออกไปจากห้อง
“ แล้วพวกเธอไม่ไปใช่ไหม”
“ พวกหนูเหรอคะ ก้ไปสิคะ อาจารย์จะให้พวกหนูอยู่ทำ(ซาก) อะไรละคะ” ไผ่ตอบอาจารย์
“ งั้น พวกหนูขอตัวก่อนนะคะ เชิญอาจารย์ทำความรู้จักกับเด็กใหม่ให้เต็มที่เลยนะคะ” ชั้นพูดแล้วลากไอเพื่อนบ้าสามตัวนั่นออกจากห้อง
“ นี่! พวกเธอ ฮึ่ยยยยยย ”
“ เฮ้ย แกเห็นหน้าอาจารย์ปะ ดูดิ 555+ จ๋อยเลย ” แก้วพูด
“ โห่แกก้ ไปล้อ\'จารย์เค้า”
“ แล้ว \' จารย์แกคิดว่าเรา love \'จารย์แกมากนักรึไงวะ ถามไรแปลกๆ”
“ อ้าวเฮ้ย แล้วแกสองคนเป็นไรกันวะห๊ะ ไอปาล์มไอไผ่ ” ชั้นถาม
“ สวัสดีครับ ผมชื่อศักดิ์ มานะศักดิ์ วิมาณทอง แหวะ ทำเป็นเก๊ก คิดว่าหล่อมากรึไงวะ” ปาล์ม
“ สวัสดีครับ ผมทูม พิพัฒนพงษ์ ตามธรรมเนียม เหอะ หมั่นไส้ ” ไผ่
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า โอ้ย ฮ่า พวกแกเลียนเสียงโคตรเหมือนเลยวะ โห ทำไปได้” ชั้นพูด
“ เออ ใช่ ทำไปได้ไง ”
“ นี่ ไปล๊อกเกอร์กันเถอะ เอาของไปเก็บก่อน ว่างตั้งสองชั่วโมง” ไผ่บอก ยัยนี่ไม่เคยปล่อยเวลาเลยจริงๆ
“ คาบ 3 ไรอะ”
“ อืม ดนตรี”
“ เย้ วันนี้เรียนดนตรีดีใจจังเล้ย”
โปรดติดตามตอนต่อไปนะค๊า
“ดู หน้าห้องไว้นะ พอเพื่อนมาบอกด้วย ” ไผ่สั่งปาล์มที่นั่งดูต้นทางอยู่ข้างหน้า
“เออ”
“แก้วแกเอามาปะ ” ฉันถามแก้ว
“ แกละ” ไผ่ถามฉัน
“ เอามาดิ ” ฉันกับแก้วตอบพร้อมกัน
“ เริ่มเลย ” ฉันพูด
แล้วเราสามคนก็จัดการกับแปรงลบกระดานที่อาจารย์ชอบปาใส่เรา ไม้ตรงร่องกระดาน ไม้เรียวประจำตำแหน่งของอาจารย์
“ เรียบร้อย ” เราสามคนพูดพร้อมกัน
“ แล้วโต๊ะละ เอามั้ย ” ไผ่ถาม
“ก็ดีนะ” แก้วบอก
“ อืมแกไปหากระดาษแข็งที่มันไม่งอมาให้หน่อยดิ”
“เออ แกจัดการไปเหอะ”ฉันบอกแล้วเดินไปหากระดาษแข็ง
“ เอ้านี่”
“ เสร็จ แกว่าจารย์จะเอาหนังสือวางตรงนี้ปะ” แก้วถามความเห็น
“ จารย์ชอบวางหนังสือทับอะไรบนโต๊ะเสมอ” ฉันบอก
“ เพื่อนมาแล้ว ” ยัยปาล์มที่นั่งอยู่หน้าห้องวิ่งเข้ามาบอก
“อือ หาที่นั่งกันเหอะ” ฉันบอก พลางเดินนำไปหลังห้อง
“ ด้านนี้มีสี่ตัวพอดี นั่งเนี่ยแหละเนอะ ” ฉันออกความเห็น
“ อือ เพื่อนมาแล้ว รีบๆนั่งเหอะ” แก้วบอก
“ อาจารย์มาแล้ว ” ฉันบอก
“ นักเรียนเคารพ” ฉันพูด คือฉันเป็นหัวหน้าห้องนะคะ
“ หวัดดีจ๊ะ ตุ๊บ ว้ายยยยยยยยย ปัง ปัง ปัง กรี๊ด ระเบิด ว๊าย ปัง ปัง ปัง” สิ้นเสียงปังครั้งแรก นักเรียนหญิงในห้องก็กรี๊ดกราด กระโดดเหยงๆ วิ่งออกไปนอกห้องตามอาจารย์
~ ~ อธิบายนะคะ คือว่าพวกเราเห็นโต๊ะอาจารย์ ไม้มันบางนะคะ เราก็เลยช่วยเอาไม้ออกให้แล้วก็เอากระดาษแข็งมาวางบังไว้ แล้วก็เอากระเทียมวางไว้ใต้นั้นนะคะ พออาจารย์วางหนังสือปุ๊บ ไม้ก็หัก หนังสือ กระดาษแข็ง แล้วก็กระเทียมหล่นลงบนพื้น กระเทียมมันก็เลยแตก แล้วก็ดัง ก็เลยเป็นอย่างที่เห็นเนี่ยแหละคะ ~ ~
“ ฮะฮะฮ่า ตลกเป็นบ้าเลยอะ โอ้ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” เราสี่คนนั่งหัวเราะพวกผู้หญิงที่แตกกระเจิงไปอยู่หน้าห้องกับอาจารย์
“ อุ๊บส์ ! ” ยัยแก้วเอามือมาอุดปากฉันไว้เพราะอาจารย์เดินเข้ามา
“ ใครมันกล้าทำแบบนี้ ” อาจารย์พูดเป็นเชิงถาม แล้วปรายตามามองพวกเราอย่างสงสัย
“ ไมอาจารย์มองพวกเราอย่างนั้นละคะ ” ปาล์มพูดพลางทำหน้าตาหน่อมแหน้ม
“ แล้วทำไมพวกเธอไม่ตกใจบ้างเลยละ ” แนะ สงสัยอีก
“ ก็พวกหนูมีสติดีพอนะคะอาจารย์ ก็เลยไม่ตกใจง่ายเหมือนพวกจิตอ่อนที่พอเจออะไรก็ร้อง วี๊ดว๊าย ” ไผ่บอก
“ พวกเธอว่าฉันจิตอ่อนเหรอ ”
“ ปล่าวคะอาจารย์ พวกหนูก็แค่พูดความจริง ” แก้วพูด
“ เฮอะ มีสติให้ตลอดก็แล้วกัน อ้าวเข้ามาได้แล้วพวกที่ยืนอยู่ข้างนอกนะ ” อาจารย์คงไม่รู้จะเถียงไปทำไมน่ะคะ
“ เฮ้ย จารย์เอ๋อเลย นี่ขนาดเอาเบาๆนะเว้ย ” ไผ่พูด
“ สงสัยคราวที่แล้วยังไม่เข็ด ถึงกล้ามาสอน” ฉันพูด
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” เสียงเพื่อนๆ ในห้องหัวเราะ พวกเราจึงหยุดคุยแล้วหันไปมองกระดาน
“ ทำไมมันเป็นแบบนี้ ใครติดกาวเอาไว้เนี่ย ” อาจารย์พูดอย่างโมโห ในขณะที่มือติดอยู่กับแปรงลบกระดานที่ทำยังไงมันก็ไม่ออก เพราะมันติดกาวไว้นั่นเองคะ
“ สงสัยอาจารย์จะหยิบมาปาเราวะ 555+ ”
“ อย่าให้ฉันรู้นะ ว่าใครเป็นคนทำทั้งหมดนี่ ” อาจารย์พูดพลางเดินไปหยิบไมค์ในขณะที่อีกมือถือแปรงลบกระดาน
“ รู้แล้วอาจารย์จะทำไงคะ คราวที่แล้วอาจารย์ยังจับคนที่ทำไม่ได้เลยนะคะ ” ไผ่ถาม
“ ก็ ก้ ................. ช่างฉันเถอะ นั่นมันหน้าที่ฉัน พวกเธอไม่ต้องช่วยคิดหรอก ” อาจารย์บอกพลางทำหน้ามุ่ย
“ อ้าวๆ เรียนๆๆ คงไม่มีอะไรกับไมค์นี่หรอกนะ ”
“ วันนี้เรามาทบทวนเรื่องแผนที่กันก่อนนะ ” อาจารย์พูดแล้วเดินไปหยิบแผนที่กับไม้เรียวแล้วก็วางไมค์ จากนั้นก็เดินมาแขวนแผนที่ไว้หน้าห้อง แล้วชี้ไปที่แผนที่
“ นี่ทวีปอะไร”
“ อาจารย์ขา เอาไม้เรียวลง แล้วอาจารย์ใช้ปากกาชี้แทนได้ไหมคะ คือว่าหนูมองไม่เห็นนะคะมันบังประเทศเล็กๆ หนูสงสารประเทศพวกนั้นที่เราไม่ให้ความสนใจเค้านะคะ ” ปูบอก
“ อืม เข้าใจสงสารนะพวกเธอเนี่ย ” เอ้า เอากับมันด้วยนะอาจารย์เนี่ย
“ นี่ ใครเอากาวมาติดที่ไม้เรียวของฉันฮะ ” อาจารย์พูดด้วยอารมณ์โมโห
“ เห็นฉันเป็นตัวตลกรึไง มือนึงถือแปรงลบกระดาน อีกมือถือไม้เรียวเนี่ย ยัยเด็กไม่รู้จักโตอย่าให้รู้นะ”
“ ไปเหอะ ไหนๆ อาจารย์ก็สอนไม่ได้แล้ว ” เพื่อนในห้องคนนึงพูดแล้วลุกออกไป
“ นี่ ฉันยังพูดได้นะ เห็นฉันเป็นหัวหลักหัวตอรึไง ”
“ พวกเราหวังดีกับอาจารย์นะคะ ไม่อยากให้อาจารย์เอาเวลามาสอนเราแล้วไม่มีเวลาแกะของพวกนี้ออก ” เธอพูดแล้วลุกออกไป แล้วเพื่อน คนอื่นๆ ก็ลุกออกไป เหลือพวกเราสี่คน กับพวกผู้หญิงนิดหน่อย
“ เอ่อ อาจารย์ครับ นี่ใช่ห้อง 428 รึเปล่าครับ ” เสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่นอกห้องพูดกับอาจารย์
“ เอ่อ ใช่จ๊ะ เด็กใหม่รึเปล่าจ๊ะ แหมน่ากิน เอ้ย ไม่ใช่ๆ สุภาพจังนะจ๊ะ ” อาจารย์พูด
“ เอ่อครับ ใช่ครับ ”
“ นี่ๆ แกว่าเด็กใหม่เนี่ย ชายหรือ หญิง” แก้วถาม หนีไม่พ้นเรื่องผู้ชาย
“ อยากให้เป็นผู้ชายนะ”ปาล์มบอก ไม่ค่อยเลยยัยพวกนี้
“ เมื่อเช้าพวกเธอก็บอกว่าเป็นผู้ชาย แถมหล่อด้วยไม่ใช่เหรอ”ฉันถาม
“ เออแหะ ลืม” ปาล์มกับไผ่บอกพร้อมกัน
“ แล้วอีกอย่าง ผู้ชายชัวร์ ไม่งั้นอาจารย์ไม่พูดเพราะขนาดนั้นหรอก แถมบอกน่ากินด้วย” ฉันวิเคราะห์ต่อ
“ ทั้งหมดเลยเหรอ ” อาจารย์
“ ครับ”
“ อืม เพื่อนไปเกือบครึ่งห้องแล้วแหะ เอ้า มีเพื่อนใหม่มาอยู่ห้องเดียวกับเรานะ เอ้าเข้ามาสิจ๊ะ”
“ ครับ ” แล้วเด็กใหม่ที่อาจารย์ว่าก็เข้ามาในห้องเรา
“ เฮ้ยๆ นั่นใช่ไอ้คนเมื่อเช้าปะแก ” แพทถาม ไม่ถามเปล่าสะกิดด้วย พวกเราจึงเงยหน้าขึ้นและยุติการคุย
“ อุ้ย หล่ออะ ทั้งหมดเลยด้วย ” เพื่อนผู้หญิงในห้องพูดขึ้นเมื่อเห็นเด็กใหม่เข้ามาในห้อง
“ เฮ้ย ไอบ้าปลากะโห้นี่ / เฮ้ย ไอ้ตาบอดเมื่อเช้านิ ” ปู กับฉันพูดพร้อมกันแต่คนละประโยค
“ ฝาแฝดด้วย”
“ ทำไมพวกเธอพูดกับสุดหล่อ เอ้ย เพื่อนใหม่อย่างนั้นละ ” อาจารย์พูด
“ โห่เอ้ย คิดว่าใคร ไอแฝดบ้ากับเพื่อนมันนี่เอง เพื่อนเราไม่เคยเห็นผู้ชายรึไงวะ กระดี้กระด้ากันอยู่นั่นแหละ” แก้วพูด พลางมองไปยังเพื่อนผู้หญิงในห้อง
แฝดบ้าพวกนั้นทำเป็นไม่รู้จักพวกฉัน แล้วหันหน้าไปถามอาจารย์
“ เอ่อ อาจารย์ครับ ต้องแนะนำตัวมั๊ยครับ”
“ ดูดิ อยากแสดงตัว กลัวคนไม่รู้จัก น่าเกลียดชะมัด” ปาล์มพูด มันไม่เคืองใครหรอกคะ แต่ถ้าเห็นเพื่อนเกลียด มันก็เอาด้วย
“ นี่เงียบหน่อย เอ้า เชิญจ๊ะ”
“ สวัสดีครับ ผม ต้น กระวี มหามงคล แฝดพี่ครับ ” นายปลากะโห้(เรียกตามนะ ยัยเข็ม) พูด
“สวัสดีครับ ผม กีตาร์ กีรติ มหามงคล แฝดน้องครับ ฝากเนื้อ ฝากตัว ฝากหัวใจด้วยนะครับ”
“สวัสดีครับ ผม ศักดิ์ มานะศักดิ์ วิมาณทอง”
“ สวัสดีครับ ผม ทูม พิพัฒน์พงษ์ ตามธรรมเนียม”
“ เอ่อ นี่พวกเธอ หาที่นั่งได้ตามสบายเลยนะ ” ^_^
“ ครับ”
“ อาจารย์ครับไหนๆมือทั้ง 2 ข้างของอาจารย์ก็ใช้การไม่ได้แล้ว งั้นสองชั่วโมงเนี่ย พวกผมขอนะครับ” ไอหมากเก็บ เพื่อนหัวโจกที่ชอบพาเพื่อนโดดเรียนตะโกนบอกอาจารย์พร้อมกับวิ่งออกไปนอกห้อง
“ นี่พวกเธอแช่งชั้นงั้นเหรอ ฮึ่ย ~ ”
“ งั้นพวกหนูขอตัวนะคะอาจารย์” แป้งพูดพร้อมกับเพื่อนที่ทยอยเดินออกไปจากห้อง
“ แล้วพวกเธอไม่ไปใช่ไหม”
“ พวกหนูเหรอคะ ก้ไปสิคะ อาจารย์จะให้พวกหนูอยู่ทำ(ซาก) อะไรละคะ” ไผ่ตอบอาจารย์
“ งั้น พวกหนูขอตัวก่อนนะคะ เชิญอาจารย์ทำความรู้จักกับเด็กใหม่ให้เต็มที่เลยนะคะ” ชั้นพูดแล้วลากไอเพื่อนบ้าสามตัวนั่นออกจากห้อง
“ นี่! พวกเธอ ฮึ่ยยยยยย ”
“ เฮ้ย แกเห็นหน้าอาจารย์ปะ ดูดิ 555+ จ๋อยเลย ” แก้วพูด
“ โห่แกก้ ไปล้อ\'จารย์เค้า”
“ แล้ว \' จารย์แกคิดว่าเรา love \'จารย์แกมากนักรึไงวะ ถามไรแปลกๆ”
“ อ้าวเฮ้ย แล้วแกสองคนเป็นไรกันวะห๊ะ ไอปาล์มไอไผ่ ” ชั้นถาม
“ สวัสดีครับ ผมชื่อศักดิ์ มานะศักดิ์ วิมาณทอง แหวะ ทำเป็นเก๊ก คิดว่าหล่อมากรึไงวะ” ปาล์ม
“ สวัสดีครับ ผมทูม พิพัฒนพงษ์ ตามธรรมเนียม เหอะ หมั่นไส้ ” ไผ่
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า โอ้ย ฮ่า พวกแกเลียนเสียงโคตรเหมือนเลยวะ โห ทำไปได้” ชั้นพูด
“ เออ ใช่ ทำไปได้ไง ”
“ นี่ ไปล๊อกเกอร์กันเถอะ เอาของไปเก็บก่อน ว่างตั้งสองชั่วโมง” ไผ่บอก ยัยนี่ไม่เคยปล่อยเวลาเลยจริงๆ
“ คาบ 3 ไรอะ”
“ อืม ดนตรี”
“ เย้ วันนี้เรียนดนตรีดีใจจังเล้ย”
โปรดติดตามตอนต่อไปนะค๊า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น