ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักต้องห้ามของนายหมาป่า {Ver.KyuMin}

    ลำดับตอนที่ #4 : ++Chapter 4++

    • อัปเดตล่าสุด 25 ต.ค. 53


    ++Chapter 4++



    “พอได้แล้วมั๊ง ซองมิน คยูฮยอน”

    “อ๊ะ!! พี่ทึก???” ซองมินรีบผละออกจากคยูฮยอน พลางหน้าแดงก่ำไปด้วย

    “โห…. ฮยองอ่ะ มาขัดตอนกำลังเข้าเข็มเข้าด้ายอยู่เรื่อย” คยูฮยอนเดินออกมาพร้อมกับซองมินช้าๆ แล้วทำหน้าเซ็งใส่ทึก

    “ถ้าจะทำ ก็ทำที่คอนโดสิ มาทำในนี้ เดี๋ยวก็ได้ลงข่าวหน้าหนึ่ง ติดชาร์ตไปสามอาทิตย์”

    “พี่ทึก!! พี่คิดอะไรของพี่เนี่ยฮะ” ซองมินที่หน้าแดงอยู่แล้ว กลับแดงขึ้นไปอีก

    “ก็อย่างที่นายคิดแล้วกันน่า ซองมิน ไปๆ บอสเรียกน่ะ” ทึกหันมาบอกซองมิน แล้วหันมามองคยูฮยอน

    “ส่วนนาย ไปถ่ายแบบกับยูริ”

    “หะห๊ะ???? ยัยยูลอ่ะหรอ??? ไม่เอาอ่ะ!!” คยูฮยอนถึงกับหน้าเหวอทันที

    “ทำไม ยูริออกจะสวยนะ”

    “ไม่เอาอ่ะ ฮยอง ผมไม่ชอบ” - -;; คยูฮยอนทำหน้าเครียดเล็กน้อย

    “คยูฮยอน คุณยูริเขากำลังดังนะ ถ้าคยูฮยอนได้ถ่ายคู่กับคุณยูริขึ้นปกเนี่ย ชื่อเสียงนายจะมากกว่าเดิมนะฮะ” ซองมินพยายามพูดหว่านล้อมให้คยูฮยอนใจอ่อน ยอมถ่ายแบบ

    ………………………” คยูฮยอนมองหน้าซองมินอย่างชั่งใจ แล้วพยักหน้ายอมตกลง

    “แต่มีข้อแม้นะ พี่” คยูฮยอนเงยหน้าเล็กน้อย ก่อนที่จะก้มลงมองซองมิน

    “ข้อแม้? ข้อแม้อะไรล่ะ ว่ามาสิ”

    “พี่ต้องนอนกับผม คืนนี้….” คยูฮยอนยิ้มเจ้าเล่ห์

    “หาาาาาาา!!!!” ทั้งซองมินและทึกต่างก็หันมามองคยูฮยอนเป็นตาเดียว

    “อ่าฮะ นอนกับผม คืนนี้” ^w^ คยูฮยอนยิ้มหวานแล้วเดินจากไปอย่างรวดเร็ว

    “พี่ทึกกก ช่วยผมด้วยยยย” ซองมินหันมองกอดพี่ทึกแล้วเขย่าๆๆ ไปมา

    “ไม่รู้ พี่ช่วยได้แค่นี้แหละ ไปแระ” ทึกส่ายหน้าไปมา แล้วรีบเดินออกไป

    “แงงง!! ไม่มีใครช่วยเลยนะ!!!T^T


    ……………………………………………………


    ณ สตูดิโอ
    A

    “สวัสดีครับ คุณคยูฮยอน” ตากล้องประจำนิตยสาร NzMz “เยซอง” เข้ามาทักทายคยูฮยอนอย่างเป็นมิตร

    “สวัสดีครับ คุณเยซอง” คยูฮยอนโค้งตัวให้กับเยซอง

    “ยินดีที่ได้ร่วมงานด้วยกันนะครับ” เยซองถือกล้องประจำตัว แล้วยื่นมือออกมา

    “เช่นกันครับ” คยูฮยอนยิ้มกลับ แล้วจับมือเยซอง

    “นี่!! ชั้นเจ็บนะ! เบาๆหน่อยสิ!!!” เสียงแหลมแสบแก้วหู ที่ดังจากห้องแต่งตัว ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากคยูฮยอน

    “ขอโทษนะครับ คุณคยูฮยอน ข้างห้องค่อนข้างวุ่นวายนิดหน่อย(?)” เยซองกล่าวขอโทษคยูฮยอน

    “ไม่เป็นไรครับ ผู้หญิงก็แบบนี้แหละ ผมไม่ถือ” คยูฮยอนยิ้มแหยเล็กน้อย ก่อนที่จะหลบภัยไปห้องแต่งตัวอีกห้อง

    …………………………………………………………..

    ณ ห้องแต่งตัวของยูล

    “โอ้ยยย!! นี่ผมคนนะ ไม่ใช่ขนหมา ที่จะกระชากอะไรแรงๆ เนี่ย!!!” ยูริ สาวสวยหุ่นดี นักร้องนางแบบชื่อดังตะโกนโหวกเหวกโวยวายอย่างอารมณ์เสีย

    “คุณน้องคะ ตอนนี้คยูฮยอนมาแล้วนะคะ สงบเสี่ยมหน่อย เดี๋ยวขามาเห็น เขาจะผละออกนะคะ” ช่างทำผมที่กำลังโดนยูริเขวี้ยงหวีใส่ กลับชะงักลงทันที

    “คุณคยูฮยอนมาแล้วหรอ???? ตายแล้ววๆๆๆ รีบทำต่อสิๆ” ยูริชี้นิ้วสั่งพวกทีมงานมาเสริมสวยให้เธออย่างเร่งด่วน


                   
    ไม่นานนัก ยูริก็อยู่ในชุดราตรีเกาะอกสีแดงสด ใบหน้าที่ดูหวานกลับกลายเป็นสาวเซ็กซี่ในพริบตาเดียว ทันทีที่ยูริเดินออกมาจากห้องแต่งตัว ชายหนุ่มทั้งหลายที่อยู่ในสตูดิโอ ต่างก็มองเธอเป็นจุดเดียว แต่ยูริกลับไม่สนใจแล้วเดินไปถามทีมงานที่อยู่ข้างๆ

    “คุณคยูฮยอนอยู่ห้องไหน????”

    “เอ่อ….อยู่ข้างๆ ค่ะ แต่คุณยูริ เข้าไปไม่ได้นะคะ” ทีมงานพยายามไม่ให้ยูริเข้าไปในห้องของคยูฮยอน

    “ทำไม!! ชั้นจะเข้า หลบไป!” ยูริผลักทีมงานหลบ แล้วบุกเข้าห้องพักของคยูฮยอนทันที

    “สวัสดีค่ะ คุณคยูฮยอน~” ยูริปรับน้ำเสียงให้หวานขนาดน้ำตาลยังอาย ทักทายผู้เป็นที่รัก(?)ทันที

    …..สวัสดีครับ คุณยูริ” คยูฮยอนหันหน้ามายิ้มแหยๆ ใส่ยูริแล้วหันกลับไปทันที

    “แหม…. ไม่เห็นต้องอายเลยนี่คะ คนกันเอง~” ยูริ เดินเข้าไปกอดจากด้านหลังของคยูฮยอน ทำให้เจ้าตัวต้องลุกขึ้นพรึบทันที

    “ขอบคุณนะครับ สำหรับความเป็นกันเอง ผมว่าเริ่มงานดีกว่าครับ คุณเยซองรอนานแล้ว” สิ้นเสียงคยูฮยอนพูดจบก็รีบเดินออกไปข้างนอกทันที

    “คุณคยูฮยอน!! รอยูลด้วยสิคะ!” ยูริถลกกระโปรงตัวเองขึ้นเล็กน้อยแล้ววิ่งตามออกไป

    “อ่าวๆ มากันแล้วหรอครับ? คุณคยูฮยอน คุณยูริ” ^^ เยซองยิ้มให้กับทั้งคู่

    “ครับ ขอโทษนะครับที่มา….” ไม่ทันคยูฮยอนพูดจบ แขนเล็กของยูริก็เกี่ยวกับแขนของตัวเองทันที

    “ขอโทษนะคะที่มาช้า แหมคุณคยูฮยอน ไม่รอยูลเลย” ยูริเอามืออีกข้างมาเกี่ยวแขนคยูฮยอนไว้แน่น

    “เอ่อ ปล่อยผมได้มั้ยครับ ผมร้อนน่ะ” ^^; คยูฮยอนพยายามแกะมือยูริออกอย่างนิ่มนวล

    “อ่าก็ได้ค่ะ” ยูริปล่อยมือที่เกาะแขนคยูออกอย่างเสียดาย

    “คอนเซปถ่ายแบบวันนี้ก็คือ คู่รัก นะครับ ขอให้คุณทั้งคู่ คิดว่า เป็นคนรักกัน”

    …………………..” คยูฮยอนทำหน้านิ่งสนิท ต่างกับยูริที่กำลังร่าเริงเป็นพิเศษ

    “เชิญทั้งคู่ ไปที่ฉากได้เลยครับ”

    …………….” คยูฮยอนเดินเข้าฉากทันที

    “อ่ะ คุณคยูฮยอนอ่ะ รอหน่อยสิคะ!” ยูริรีบเดินตามคยูฮยอน แล้วเกี่ยวแขนไว้เหมือนที่ทำ

    “นั่นแหละครับ คุณคยูฮยอนเอามือไว้บนเอวคุณยูลนะครับ” เยซองออกแบบท่าโพส์ตให้กับทั้งคู่

    “แหมๆ แนบนิดสนิทแบบนี้ ยูลอายจังเลย” >////<

    “ครับขอโทษด้วยนะครับ” คยูฮยอนถอนหายใจหน่ายๆ แล้วเอามือเกาะเอวยูลเบาๆ

    “แค่นี้เอง ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ เกาะอีกหน่อยก็ได้~” ยูริถือวิสาสะเอามือคยูโอบรอบเอวตัวเอง แล้วขยับตัวแนบนิดกับคยูฮยอนแบบสุดๆ

    ……………” คยูฮยอนยืนนิ่งเป็นหุ่น

    แชะ!

    “สวยครับ เปลี่ยนท่านะครับ คุณยูลหันหลัง แล้วคุณคยูฮยอนโอบเอวจากข้างหลังนะครับ”

    “อุ้ย~ เขาสั่งแล้วค่ะ เปลี่ยนๆ” ยูริรีบหันหลังพิงอกคยูฮยอนแล้วยิ้มหวาน

    …………………….” คยูฮยอนยิ้มแห้งๆ แล้วพลางโอบเอวยูลจากข้างหลัง

    แชะ!!

    “โอเคครับ คราวหน้า หันหน้าเข้าหากัน แล้วเอาหน้าผากชนกันนะครับ สบตาหวานซึ้ง”

    “แหมใกล้ชิดสุดๆ” ยูริรีบหันหน้ามาหาคยูฮยอน

    ……” คยูฮยอนยื่นหน้าเข้าไปช้าๆ จนเกือบจะติดหน้าผากยูลแล้วแต่………..

    เพล้งงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    "ซองมินนนน!!!"
    ...............................................................................


    ....ไรเตอร์เหนื่อย...

    ไปแระค่ะ //ชิ่ง!!!!



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×